ترشح خون (نقد بازی Splatter house)
بعضی بازی هستند که نه داستان درستی دارند و نه می توان انها را جزو بازی ها خیلی تاپ و تاریخی به حساب اورد و فقط جنبه ی تفریح و سرگرم کردن بازیکن را به همراه دارند که من در اصطلاح به این نوع بازی ها FUN می گویم !
بازی Splatter house جزو همان بازی هاست که توانست من رو برای ساعت ها سرگرم کند و واقعا از ان لذت بردم . این بازی که یک بازی بازسازی شده از نسخه های ارکید و قدیمی اش است که توسط نامکو فقط برای کنسول های خانگی Xbox360/PS3 ساخته شد که توانست امتیاز ۴٫۵ را به خود اختصاص دهد
این بار نمی خواهم این بازی را نقد کنم چون چیزی برای نقد کردن وجود ندارد ولی می توانم انقدر از بازی ایراد بگیرم که شما رو از خرید ان ناامید کنم , اما اگر اعصاب درست و حسابی دارید و می خواهید کمی روحیه ظریفتان خدشه دار شود این بازی را حتما بازی کنید چون خشونت مطلق در این بازی نقطه ی قوت ان است و سازندگان بیش از هر چه روی ان تاکید داشته اند.
شخصیت اصلی بازی پسری عاشق پیشه است که برای نجات عشق خود از دست دکتری مریض و روانی دست به کشتار و قتل های فجیع می زند اما , او به تنهایی قادر به انجام این کار نیست ولی ماسکی که ریشه ی قدیمی و باستانی دارد , در ابتدای بازی به نقش اول داستان ما کمک می کند تا به دنبال رده پای دوست دخترش در جای جای این خانه ی کذایی برود. داستان بازی سرراست است ولی با میانبر هایی که سازندگان در داستان برای متنوع کردن هر چه بیشتر ان قرار داده اند , بازیکن را کمی گیج می کند
بعد از شرح داستان بازی می خواهم به سازندگان عزیز یک خسته نباشید بابت کنترل خیلی بد و بی خود بازی بگویم که واقعا ایول دارد ! ای کاش حداقل بازی داستان درست و حسابی ای داشت که دل ما بازی خور ها به ان خوش بود . از داستان که بگذریم و به گیم پلی خیلی خوب بازی بپردازیم به این نتیجه می رسیم که بازی فقط از یک بخش و یک بعد تشکیل شده و ان هم زدن کلید ها و دکمه های ضربه به طور مداوم و پشت سر هم است که به قطع شدن دست و پا ها و حتی کله ی دشمنان منجر می شود .
تازه این کار خیلی هم خشن نیست زیرا وقتی سلاح های سردی مانند ساتور و چوب بیش بال به دستتون می افتند , فقط کله ها و دل و روده ی دشمنان روی زمین دیده و صفحه ی نمایشی که بازی را در ان می بینید از رنگ قرمز پر می شود !
دشمنان در هر مرحله متفاوت و در مجموع تعداد انها بسیار کم است و بعد ها وقتی وارد مراحل اخر بازی می شوید بسیار یکنواخت و خسته کننده می شوند .سازندگان با قرار دادن برخی مراحل اضافی در اخر بازی از درجه ی لذت بازی کاسته اند
از ابتدا تا انتهای بازی کار شما همین است که در بالا به ان اشاره کردم , از دری وارد می شوید دشمنان زیادی را تکه تکه و قطعه قطعه می کنید و بعد از در دیگری خارج می شوید و باز هم وارد منطقه ی دیگری با شکل و شمایلی به ظاهر ترسناک و فانتزی شده و با فشردن دکمه ها ی کنترلر به طور مداوم بازی را پیش می برید !
کنترل بازی و چرخش ۳۶۰ درجه ی دوربین ابدا جالب نیست و کنترل بازی را به سوی ضعفی غیر قابل پذیرش سوق می داده است. بازیکن قادر نیست توسط انالوگ ها , دوربین را ازادانه حرکت دهد , به همین دلیل کنترل و مسیر دادن به کاراکتر در طول بازی و مبارزات ازار دهنده می شود . سیستم قفل روی دشمنان در هنگام مبارزه وجود ندارد و این هم یکی از مواردی است که مبارزات را کمی بی رنگ و خسته کننده کرده است. هم چنین قدرت های مختلف مبارزه در منوی حرکات و تکنیک های خاص گرد اوری شده اند و بازیکن می تواند با امتیاز های حاصل از کشتن دشمنان انها را خریداری کند.
ولی باور کنید این بازی انقدر ها هم بد ساخت نیست و تا حدی نیاز های شما بازیکن ها را از یک بازی بزن بکش با درجه ی خشونت فوق العاده بالا بر طرف می کند. ولی اگر از داستان بازی به همراهی کنترلر و دشمنان تکراری ان صرف نظر کنید , بازی یک بازی قابل قبول خواهد بود.
یکی از بهترین ویژگی بازی موسیقی ان است که کاملا با حال و هوای ان همخوانی دارد و بازیکن را برای تبدیل شدن به یک ماشین ادم کش , تشدید می کند. موسیقی هایی که در بازی شنیده می شوند همه عالی و مناسب انتخاب شدند و از نوع راک و متال های خشن (Heavy Metal) هستند
گرافیک بازی چیزی نیست که چشم بازیکن را بگیرد و هنر های ان مخاطبین را مجذوب خود کند اما , موتور گرافیکی در شان بازی انتخاب شده و برای این نوع بازی ها که با تم و رنگ های خشن امیخته شده اند , انتخاب به جایی بوده است. مراحل بازی هم در نوع خود هنرمندانه طراحی شده اند و تنها استدلال من از این حرف استفاده از عناصر فانتزی و ترسناک در کنار هم و در مراحل بازی است که از ان به محیط پیرامون نام می بریم . مثلا مرحله ی شهر بازی و مکان های تاریکی مانند کارخانه ی کوشت به هیجان بازی و مبارزات افزوده اند.
از دیگر ویژگی های مثبت بازی عوض شدن شیوه ی نمایش کاراکتر اصلی از پشت سر به بغل است . با این کار سازندگان می خواستند یاد و خاطر ه ی نسخه های قدیمی و ارکید ۲ بعدی بازی را زنده کنند .
بازی دارای صحنه های خیلی خشن و تصاویری غیر اخلاقی است ! و برای افراد زیر ۱۸ سال ابدا توصیه نمی شود (چون ما ایرانی ها همواره به اصول و قوانین پایبند بوده و هستیم!!!! پس حتما همه ی افراد زیر و بالای ۱۸ سال این بازی را خریداری می کنند ! )
