اثر ورزش در درمان بیماریها
یکی از آثار ورزش علاوهبر حفظ سلامت و تندرستی، درمان بیماریهاست که نباید از آن غفلت کرد.
با ارزشترین سرمایه برای یک جامعه داشتن جوانان نیرومند و قوی است برای نیل به آن تربیت بدن با اصول صحیح بهترین است.
اصولاً هدف آفرینش کار و کوشش است و رخوت و سستی خلاف فطرت بشری است. نیاز انسان به حرکت و فعالیت در طول حیات تاریخی او همواره با کسب تجارت و کشف روشهای جدید همراه بوده است. ورزش و فعالیتهای بدنی وسیلهای برای سلامت جسم و روح بوده است و آن را باید جزو لاینفک زندگی دانست. مفاهیمی مانند تندرستی، بهداشت، رشد فردی و اجتماعی و سلامت روحی، ارتباط نزدیکی با ورزش دارد.
● در کلسترول خون
کلسترول مادهای است که در بدن ساخته و یافت میشود. اگر مقدار آن زیاد شود (به علت مصرف برخی مواد غذائی) ازدیاد پلاکهای کلسترول بد در عروق خونی بهخصوص عروق نازک و مغز و قلب باعث ایجاد سکته خواهد شد.
برای پیشگیری از این امر میتوان با رعایت رژیم غذائی مناسب و در عین حال ورزش کلسترول خون را پائین آورد. لازم به ذکر است رژیم غذائی همراه تمرینات بدنی مکمل یکدیگر بوده مثلاً دویدن سه بار در هفته و هر بار بالای ۳۰ دقیقه.
مطالعات نشان میدهد که ورزش منظم و متمادی حتی به میزان متوسط بیماری عروق کرونری قلب را که سفتی آنها باعث انفارکتوس قلبی میشود، مدتها بهتأخیر میاندازد. چاقی خود دارای عوارض بسیاری است از جمله افزایش کلسترول خون که باعث ازدیاد کار قلب شده آن را زودتر خسته و فرسوده میکند. با ورزش و انجام حرکات ریتمیک میتوان چربیهای اضافی بدن را سوزاند و تبدیل به انرژی نمود و در نتیجه بدن متناسب میشود و قدرت و توان عضلات بیشتر میشود.
● بیماریهای قلبی و عروقی
با یک رژیم ورزشی مرتب میتوان احتمال بروز حوادث قلبی عروقی را کاهش داد. ورزش منظم میتواند فشار خون را کاهش دهد و موجب بهبود نسبت چربی در خون شود.
مستقل از اثر آن روی کاهش وزن، فشار ورزش بر روی قلب برای افرادی که از داروهای محدودکننده حداکثر ضربان استفاده میکنند ضروری است، میزان فشار وارده به بدن در هر جلسه ورزش باید به ترتیبی باشد که ضربان نسبت به زمان استراحت بالا رود و بهتدریج بدن به چنان آمادگی برسد که یک برنامه ورزشی روزانه صبح یا هر جلسه نیم ساعت را به خوبی تحمل کند. پیادهروی در پارک، نرم دویدن، نرم شنا کردن، گلف از مناسبترین ورزش هستند.
● دیابت
همه در خون خود قند دارند، ماهیچهها از قند جاری در رگها، قند مورد نیاز خود را جذب میکنند تا قادر به تأمین انرژی مورد نیاز برای سوخت و ساز و حرکت باشند.
بروز هر عیب و نقصی در این فعل و انفعالات سبب بالا رفتن قند خون و بروز بیماری دیابت میشود. منظور از ورزش در بیماران قندی این نیست که حتماً باید حرکات شدید و قهرمانی باشد بلکه برای آنان راه رفتن و دویدن ملایم بهترین ورزش است. راه رفتن نهتنها باعث تولید انسولین میشود بلکه سبب میشود انسان از هوای آزاد استفاده کرده و اکسیژن بیشتر دریافت کند تا یاختههای بدن رشد کنند.
در بیماران مبتلا به بیماری قند نوع دوم نیاز به انسولین برای سوخت و ساز گلوکز بر اثر ورزش کاهش مییابد زیرا در حین ورزش و بعد از آن حساسیت بافت اسکلتی و بافت چربی نیز به انسولین افزایش مییابد و تولید گلوکز کبدی در بدن نیز کمتر میشود و هرگاه بیمار تمرینات بدنی منظم را در برنامه عادی زندگی خود قرار دهد باید انتظار داشت نیاز به انسولین کاهش یابد. ورزش دائمی میتواند از اثرات زیانبار دیابت در زندگی بیمار بکاهد و دستگاه قلبی ـ عروقی را متناسب سازد.
