-
ره‌آورد سفر تحمل در سفر
ره‌آورد سفر
تحمل در سفر
جام جم آنلاين: اضطراب بخش جدا نشدني زندگي شهري است؛ مسووليت‌هاي متعدد، هزينه‌هاي بالاي زندگي شهري و... همه از جمله عوامل استرس‌زايي هستند كه با آن درگيريم.از جمله عوارض طبيعي اضطراب كاهش آستانه تحمل افراد است، تا جايي كه رفتارهاي عجولانه به يكي از عادت‌هاي ما تبديل شده كه البته صفتي بسيار نكوهيده است و بيش از هر كسي خود ما را دچار آسيب مي‌كند.
از آن سوي، هنگامي كه سفر مي‌كنيم، مي‌توانيم از جهات مختلف به سفر به ديد يك تمرين براي افزايش آستانه تحمل و بردباري خود نگاه كنيم.اين موضوع از چند منظر قابل توجه است. نخست اين‌كه وقتي سفر را به يكي از مولفه‌هاي مهم زندگي خود تبديل مي‌كنيم، در اين صورت به مرور زمان بخش مهمي از مشغوليات روزمره زندگي كه باعث كاهش آستانه تحمل ما مي‌شود كاهش پيدا مي‌كند.
از سوي ديگر، به شكل غيرمستقيم نيز سفر مي‌تواند به بردباري ما كمك كند.در بسياري موارد، هنگامي كه سفر مي‌كنيم به سبب تغييراتي كه در شرايط‌مان رخ مي‌دهد چاره‌اي جز بردباري نداريم.به خاطر دارم در يكي از سفرها، به دليل گم شدن عابر بانك، براي بازگشت كمي با مشكل نقدينگي روبه‌رو شديم، البته مشكل به نوعي قابل حل بود و ما نيز با يك برنامه‌ريزي دوباره و با تغيير وسيله نقليه بازگشت‌مان با كاهش هزينه‌ها و استفاده بيشتر از وسايل نقليه ارزان اين نقيصه را جبران كرديم، اما در هر صورت شرايط به شكلي بود كه در صورت عدم تصميم‌گيري مناسب مي‌توانست تيم كوچك ما را با مشكل روبه‌رو كند.
در اينجا يك نكته قابل تامل وجود دارد اين كه صبوري و بردباري در زندگي روزمره ما آدميان نبايد از سر ضعف باشد؛ البته گاهي اوقات شايد هنگامي كه مرغ زيرك در دام بيفتد نياز باشد كه تحمل پيشه كند، اما تحمل از سر استيصال به عنوان يك صفت پسنديده محسوب نمي‌شود، بلكه تحمل و صبوري بايد از جمله صفات پسنديده افراد بشود، يعني تحملي كه از سر استيصال، ناچاري و ضعف نباشد. در اين صورت است كه خداوند مژده داده است كه من صبوران را دوست مي‌دارم.
به عنوان كسي كه بارها و بارها سفر كرده‌ام و سفر كردن را دوست دارم، درك كرده‌ام صبوري در سفر، از جنس استيصال نيست، از جنس يقين و انتخاب است. مهم‌ترين دليلش نيز اين است كه ما سفر كردن را برگزيده‌ايم و آن را انتخاب كرده‌ايم. با سفر كردن هدفي را دنبال مي‌كنيم، حتي اگر اين هدف استراحت و پركردن اوقات فراغت باشد كه در جايگاه خود بسيار ارزشمند است و وقتي سفر مي‌كنيم مي‌دانيم اگر در سفر جمعي هستيم بايد بيش از سفر فردي بردباري پيشه كنيم.بايد منافع خود را در گروي منافع همراهان گروه ببينيم، بايد ياوري باشيم براي همراهان و... . حتي اگر به تنهايي سفر مي‌كنيم باز هم مي‌دانيم كه مسائل متعددي ممكن است در طول سفر براي‌مان رخ دهد كه همين امر مي‌تواند به افزايش آستانه تحمل ما كمك كند.
باور داشته باشيم كه اگر آستانه تحمل خود را افزايش دهيم، اگر بردباري را پيشه زندگي خود كنيم و اگر تلاش كنيم كه در عين قدرت با ديگران صلح كنيم و دوست باشيم، در اين صورت در زندگي روزمره نيز بسيار بهتر مي‌توانيم زندگي كنيم و خوب است كه به سفر به ديد يك وسيله براي تمرين اين مفهوم نگاه كنيم.
