شیطان در دین زرتشتی

اهریمن بدنهاد است.اهریمن پلیدی است و برای از بین بردن نیکی تلاش می کند ولی چون دون و پست مایه است و اهورامزدا آگاه بر هر چیز است پس سرانجام در پایان کار اهریمن نابود شده و اورمزد بر او چیره میشود و کار جهان یکسره به نیکی خواهد گرایید.در این میان انسان وامشاسپندان (فرشته) و موجودات نیک ( مزدا آفریده) که همگی آفریده ی اهورامزدا هستند در مبارزه با دئوه ها ( دیو ها) که موجودات و پدیده هایی اهریمنی هستند در تلاشی کیهانی برای پیروزی نیکی بر بدی هستند . اهریمن را درپارسی اهرِمن هم میگویند. اهریمن همان شیطان در باورهای اسلامی است . در دین زرتشت باور بر این است که در طبیعت دو نیروی متضاد خیر (سپنتا مینو- اثر روشنی) و شر (انگره مینو - اثر تاریکی) وجود دارد که همواره در حال نبرد با یکدیگرند

و سخنان یک زرتشتی در این مورد
دین ابا اجدادی من بر گرفته از دین زرتشت است که بعد از قیام بابک خرمدین بانام دیگری در منطقه غرب ایران از شمال تا جنوب با نام اهل حق شناخته شده است در دین ما شیطان ( ملک طاووس ) را نماد دروغ زشتی دانسته ولی به او به نه با دید لعنت و نفرین بلکه او را برای پاک کردن خود از تمام زشتی ها پاس میداریم اعتقاد ما بر این است که اگر شیطان نباشد هیچگاه خوبی از بدی را نمی توان تشخیص داد دروغ را از راست نمی توان متمایز کرد به همین دلیل است شیطان را پاس میداریم برای پاک نگهداشتن خود از تمام پلیدی ها در دین زرتشت هم نگاه به همین منوال است