بيماران كبدي از مصرف غذاهاي كنسروي پرهيز كنند
پس از اينكه تشخيص بيماري كبدي توسط پزشك داده ميشود، اولين پرسش اغلب بيماران آگاهي در مورد نحوه مصرف مواد غذايي مختلف است و به زبان سادهتر چه غذاهايي بخورند و از چه غذاهايي پرهيز كنند. پزشكان با چنين سوالاتي از طرف بيماران آشنا هستند. چه غذاهايي براي كبد خوب است؟ آيا اين غذاها ميتواند سبب صدمه كبدي شود؟ آيا مكملهاي ويتاميني ميتواند مفيد باشد؟ چه مقدار پروتئين بايستي در غذاي من باشد؟ ميزان مصرف نمك من در روز چقدر باشد؟»
دكتر عبدالرحيم مسجديزاده متخصص داخلي و فوق تخصص بيماريهاي گوارش و كبد در گفتوگو با خبرنگار «بهداشت و درمان» خبرگزاري دانشجويان ايران ـ منطقه خوزستان ـ با بيان اين مطلب توضيح داد: هر چيزي كه وارد بدن ميشود، بايستي از كبد جهت متابوليزه شدن عبور كند. بنابراين كبد به صورت يك ..... عمل كرده و از بدن در مقابل مواد مضر حفاظت كرده و مسؤول توليد و استفاده از اغلب مواد ضروري بدن است. بنابراين هر چيزي كه مصرف ميشود روي كبد ميتواند تاثير داشته باشد، برخي نتايج مثبت و برخي نتايج منفي.
به هر حال هميشه اين سوال مطرح است كه غذاي مطلوب براي بيماران كبدي چه ميتواند باشد؟ »
اين استاديار گروه داخلي دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز در پاسخ به پرسش بالا گفت:
« پاسخ به اين سوال بستگي به فاكتورهاي متعددي از جمله نوع بيماري كبدي ( مثلا بيماري اكلكيك كبدي در مقايسه با سيروز صفراوي اوليه) و همچنين درجه و شدت بيماري كبدي دارد. ( مثلا بيماري كبدي ثابت بدون صدمه جدي در مقابل سيروز كبدي جبران نشده ناپايدار) و بيماريهاي ديگري مثل ديابت يا بيماريهاي قلبي كه ميتواند بدون ارتباط با بيماري كبدي زمينهاي در بيمار وجود داشته باشد.
بنابراين احتياجات تغذيهاي در هر بيمار كبدي ممكن است با بيمار مبتلا به بيماري كبدي مشابه متفاوت بوده و با گذشت زمان نيز اين نيازها تغيير كند.»
وي افزود: « هر گرم الكل نيز توليد كالري ميكند. بنابراين الكل در مقايسه با پروتئينها و كربوهيدارت انرژي بيشتر و در مقايسه با چربيها انرژي كمتري توليد ميكند. هر چند الكل در انسان توليد درجاتي از انرژي ميكند ولي به طور يقين ارزش تغذيهاي ندارد.»
اين فوقتخصص بيماريهاي گوارشي و كبد ادامه داد: « راهنماي تغذيهاي متداول براي بيماران كبدي و هپاتيت به شرح زير است:
- 60 تا 70 درصد كربوهيدرات شامل تركيبات نان جو ـ ماكاروني
- 20 تا 30 درصد پروتئين عمدتا پروتئينهاي گياهي و يا پروتئينهاي حيواني بيضرر
- 10 تا 20 درصد چربي ( اسيدهاي چرب اشباع نشده)
- 1000 تا 1500 ميليگرم سديم در روز
- پرهيز از غذاهاي كنسروي
- ترغيب به استفاده بيشتر از سبزيجات و ميوههاي تازه توسط بيمار
- توصيه به مصرف قهوه حدود يك تا سه فنجان آشاميدني
- استفاده از ويتامين d و تركيبات حاوي كلسيم
- ويتامين c
- مواد آنتي اكسيدانت همچون ويتامين e .
