درخت انجیر معابد

“درخت مکر زن” که به انجیر معابد، لور و انجیر هندی هم معروفه، اسم درختی از خانواده توت هست که یکی از بلندترین درختان جنگل های بارانیه و چرخه زندگی غیر معمولی داره. به این صورت که دانه هاش در درون فضله پرندگان بر روی درختان دیگه سقوط میکن و وقتی جوانه زدن، ریشه هاشون رو به سمت زمین می فرستن، در نتیجه شاخه های گیاه تنه درخت میزبان رو در برگرفته و به تدریج اون درخت رو خفه می کنه و خودش رشد می کنه. این درخت در مناطق گرم سیری ایران هم رشد میکنه و هم اکنون جزو پوشش گیاهی جزایر خلیج فارس و استان خوزستانه.
درخت انجیر معابد

درخت انجیر معابد درختی است که در شهر های جنوبی دیده میشه درختی که شاخه های درخت به جای آنکه به سمت بالا بروند به سمت زمین می ایند. نمونه این درخت رو در کیش دیده بودم و حالا اینبار در چابهار. درخت انجیر معابد رو ما هم در گشت غرب چابهار و هم در گشت شرق
فایل پیوست 11303

قدمت درخت انجیر معابد

قدمت قدیمی ترین درخت انجیر معابد به حدود 600 سال پیش برمی گردد و می توان اینگونه نتیجه گیری کرد که این درختان در زمان های تیموریان و یا ایلخانیان وارد ایران شدند. علت نام گذاری این درخت نیز با نام انجیر معابد به زمان بودا باز می‌گردد. یکی از معروف ترین این درخت ها، درخت انجیر مقدسی داخل معبد ماهابودی می باشد که زمان کاشت آن چیزی در حدود 288 سال پیش از تولد مسیح بوده است.
ویژگی درخت انجیر معابد

این درخت بیشتر به شاخه پراکنی و گسترش حجم خود تمایل دارد تا افزایش ارتفاع و قد و قامت؛ انجیر معابد چرخه زندگی غیر معمولی را دارا می باشد و یکی از بلندترین درختان جنگل های بارانی نیز است. دانه های این درخت درون فضله پرندگان بر روی درختان دیگر سقوط می‌کنند. این درخت بسیار زیبا نخست تنها یک تنه است، ولیکن با گذر زمان و رشد درخت، شاخه های آن به سمت زمین آویزان شده و پس از گذشت زمانی در آن فرو می روند و خود نیز به تنه تبدیل می شوند. این روند به قدری ادامه پیدا می‌کند که یک درخت، چندین ساقه داخل زمین خواهد داشت. درخت انجیر معابد در مناطق گرمسیری ایران رشد کرده و هم اکنون جزو پوشش گیاهی جزایر خلیج فارس به حساب می آید.