تاپیک اختصاصی تراکتورسازی تبریز | گرگ های سرخ | فصل 96-1397
افتخارات :
نایب قهرمانی جام حذفی 1355
نایب قهرمانی جام حذفی 1374
نایب قهرمانی لیگ برتر 1391
باشگاه فوتبال تراکتورسازی تبریز (آذربایجان) یک باشگاه فوتبال است که در تبریز، استان آذربایجان شرقی در سال ۱۳۴۹ شمسی (۱۹۷۰ میلادی) با حمایت کارخانه تراکتورسازی تبریز بنیانگذاری شده است.تراکتورسازی تبریز تا سال ۱۳۸۰-۱۳۸۱(۲۰۰۱-۲۰۰۲) در سطح اول فوتبال ایران بازی می‌کرد اما در آن سال به دسته پایینتر یعنی لیگ دسته یک سقوط کرد و پس از ۸ سال انتظار در سال ۱۳۸۸ دوباره به لیگ برتر فوتبال ایران راه یافت پیش از انقلاب
تراکتورسازی در سال ۱۳۵۴ به جام تخت جمشید صعود کرد. آنان در جام تخت جمشید ۱۳۵۴ شرکت کردند و در میان ۱۶ تیم، شانزدهم شدند و سقوط کردند. پس از یک سال دوری از سطح اول لیگ فوتبال ایران، آنان در جام تخت جمشید ۱۳۵۶ شرکت کردند و پنجم شدند. در این دوران مربی تراکتورسازی حسین فکری بود و بازیکنانی چون پرویز مظلومی، عباس کارگر و ابراهیم کیان طهماسبی در این بازی می‌کردند. تراکتورسازی در جام تخت جمشید ۱۳۵۷ هم حاضر بود و تا پیش از تعطیلی مسابقات به دلیل وقوع انقلاب، در جدول نهم بودند.[۳] این باشگاه در جام حذفی ۱۳۵۶ نیز به فینال راه یافت اما از ملوان بندرانزلی باخت و نایب‌قهرمان شد. در این سالها ماشین‌سازی نیز به عنوان تیمی از شهر تبریز و قدرتی موازی با تراکتورسازی در فوتبال ایران حاضر بود.
دهه ۱۳۶۰
در دهه ۱۳۶۰ به دلیل وقوع جنگ ایران و عراق، لیگ فوتبال ایران تعطیل بود و تنها جام‌های استانی برگزار می‌شد و تراکتورسازی در لیگ فوتبال تبریز بازی می‌کرد. در سال ۱۳۶۵، تیم استان آذربایجان شرقی متشکل از بازیکنان تراکتورسازی و ماشین سازی به فینال لیگ استانی قدس راه یافت، ولی از تیم استان اصفهان شکست خورد و دوم شد. در این دهه بازیکنانی مانند احد شیخ‌لاری، حسین قوی‌فکر، غلامرضا باغ‌آبادی و امیر داداش‌ضیایی بازیکنان برجسته تراکتورسازی بودند که در تیم ملی فوتبال ایران نیز بازی کردند. در سالیان پایانی این دهه، واسیلی گوجا مربی اهل رومانی به تراکتورسازی آمد
دهه۱۳۷۰و آغاز دهه ۱۳۸۰
واسیلی گوجا، تیم‌های پایه تراکتورسازی را زیر نظر گرفت و به کارهای بنیانی باشگاه پرداخت. تراکتورسازی متحول شد و دوران موفقی را گذراند. آنان در لیگ آزادگان ۱۳۷۱ در گروه یک بالاتر از استقلال و کشاورز اول شدند، اما در پلی‌آف با باخت به پاس تهران، به مقام سوم رسیدند. در این تیم که بهترین نتیجه تاریخ تراکتورسازی در لیگ را به دستآورد؛ کریم باقری، سیروس دین‌محمدی و حسین خطیبی حضور داشتند. اسماعیل حلالی و علی باغمیشه نیز از آن تیم به تیم ملی فوتبال ایران راه یافتند. تراکتورسازی در سال ۱۳۷۳ با باخت به بهمن در جام حذفی، برای بار دوم در این جام نایب‌قهرمان شد. با رفتن بازیکنان کلیدی از تیم، دوران افت باشگاه آغاز شد. محمدحسین ضیایی، جای گوجا را گرفت و بازیکن–مربی تیم شد. باشگاه در لیگ آزادگان ۱۳۷۹، آخر میشود اما با این وجود سال بعد به حکم فدراسیون فوتبال ایران در لیگ حرفهای تازهتاسیس شرکت میکند. آنان در لیگ برتر فوتبال ایران ۸۰-۸۱ با مربیگری رضا وطنخواه و محمود یاوری باز هم در لیگ آخر شدند، و این بار به دسته پایینتر سقوط کردند.
دوران دسته اول: ۱۳۸۱-۱۳۸۸
تراکتورسازی هشت فصل را در لیگ دسته اول فوتبال ایران سپری کرد، و نتوانست به لیگ برتر صعود کند. تراکتورسازی در این هشت سال تنها یک بار پلی‌آف رسید، و با باخت به شیرین‌فراز کرمانشاه فرصت صعود را از دست داد. در این سالها ارنست میدن دورپ، فرشاد پیوس از مربیان باشگاه بودند. سرانجام فراز کمالوند در فصل ۸۸-۸۷ تراکتورسازی را به لیگ برتر آورد.
حضور مجدد در لیگ برتر: 1388-91
تراکتورسازی در فصول نهم و دهم لیگ برتر همراه با فراز کمالوند به رتبه های هفتم و پنجم دست یافته و در لیگ یازدهم یا سرمربیگری امیر قلعه نوعی به عنوان نایب قهرمانی دست یافته و فصل دوازدهم را با مربیگری آنتونیو خوزه کونسیسائو اولی ویه رای پرتغالی ملقب به تونی آغاز خواهد نمود. مربیان: حسین فکری واسیلی گوجا
تد دومیترو
واسیلی گوجا فیروز کریمی بوریس تیبیلوف محمدحسین ضیایی
مهدی نوع‌بشر
رضا وطنخواه محمود یاوری حسن آذرنیا
احد شیخ‌لاری واسیلی گوجا حمید علیدوستی محمدحسین ضیایی ارنست میدندروپ فرشاد پیوس
علیرضا پورمند
احد شیخ‌لاری فراز کمالوند امیر قلعه نوعی
آنتونیو خوزه کونسیسائو اولی ویه را ملقب به تونی
