حرف درد

به نام ایزد یگانه
اینجا یک انجمن علمی و در کنار آن تفریحی است که هر نوع بحث سیاسی حتی برای مدیریت و مدیران آن ممنوع است . جایی برای بحث های علمی در کنار تمامی اساتیدی که خودم به شخصه در خدمت اوهها بودم . از استاد شیرین زبان عزیز که بزرگ تر همه ماست تا پژمان جوان و پراستعداد و تک تک شما دوستان و همکاران عزیزم . ولی گاهی سکوت انسان را خفه میکند . گاهی نای فریاد زدن نیست . نای اشک ریختن نیست .
در کشوری زندگی میکنیم که همه چیز ما شده گذشته امان و تاریخ 4 هزار ساله پرافتخار اجداد و نیاکان دورمان که پیش از حمله اعراب وحشی به بهانه خدا به تنها کشوری که همیشه تاریخ خداپرست بوده و هست . راستی تا حالا از خود پرسیده اید که چرا اعراب به آفریقا حمله نکردند که هنوز هم بت پرستی و کفر در آنجا وجود دارد ؟ چرا به کشوری ثروتمند چون ایران حمله کردند ؟
افتخار ما شده اینکه کوروش بزرگ را دنیا میشناسد و منشور آن مرد بزرگ تاریخ اولین منشور حقوق بشر در جهان است . منشوری که در دنیای وحشی آن روزهای غرب و شرق نوشته شد و انسان را انسان دانست نه حیوانی که در جنگ اگر پیروز شد حکم بازنده قتل و چپاول و وحشیگری است . آری کوروش گفت و افتخار آفرید . بنیان خدایی را رواج داد و بر علیه کفر و بردگی ایستاد و پس از نیز چنان بود . منشوری که او نوشت هزاران سال قبل از ظهور و حمله اعرابی بود که با ورود به ایران دست چپاول گشودند و کشتند و به بردگی بردند با نام الله ...
بماند ...
در عصر حاضر کم کم مردم این کشور افتخارات گذشته را نیز از دست میدهند . نام خیابان های ما مزین به نام هایی چون شیخ نصرالله و ملا ایکس و ایگرگ مزین گردیده و نسلی که کم کم حتی افتخارات نیاکان دور خود را نیز فراموش میکند . صدا و سیما کشور هیچ فیلمی از تاریخ قبل از اسلام نمیسازد و بسیاری از دولتمردان حتی آوردن اسم آن دوران را خیانت میدانند . صدا و سیما برایش مهمتر شناختن امثال جمال عبدالناصر است . آیا میدانستید همین عرب بی مصرف و بی علم و نادان کسی بود که اولین بار خلیج همیشه پارس ایران را خلیج عرعر نامید ؟ ولی در صدا و سیما ایران چنان سریالی از او پخش میشود که گویا او بزرگترین فرد صد سال اخیر جهان بوده ... برای دولتمردان ایران سوریه مهمتر از پاره تن ایران عزیزمان خوزستان میشود چرا که سوریه حامی بزرگ جدایی جزایر سه گانه ایران است ...
اینها حرف هایی است که اگر گفته شود خفه ات میکنند و اگر گفته نشود از درون خواهی پوسید ، لذا کاری به سایر کارها ندارم و فقط در این تاپیک گاهی سخنی از غم خواهم گفت و خواهم گذشت چرا که برخی دردها و برخی زخم ها باید خوب شوند و درمان شوند تا فراموش شوند ولی برخی زخم ها باید همیشه زخم بمانند تا فراموششان نکنیم . تا خوابمان نبرد . تا به یاد داشته باشیم آریا یعنی آزاد یعنی کسی که زیر بار تسلیم و اسارت و زورگویی نمیرود حتی اگر جانش را از دست بدهد . آریا یعنی بابک خرمدین که صورتش را با خون خود رنگین میکند تا دشمنان کشورش ضعف جسمی او را از ترس ندانند . تا فراموش نکنیم نام خود و دین خود که آزادگی و اطاعت از یگانه یزدان پاک است و تسلیم اهریمن نشویم ....

سلام آقای ظریف
وقتتون بخیر
امیدوارم حالتون بهتر شده باشه
من یه دختر 26 ساله ایرانی ساکن ایرانم (ببخشید که نمیتونم خودم رو کامل معرفی کنم)
امیدوارم کامنت منو کامل بخونید
من متاهلم ، سه ساله که عقد کردم اما به خاطر مشکلات مالی نمیتونیم عروسی کنیم، شوهرم دانشجوی دکتراست و کار پیدا نمیکنه ...بی پولی و بی کاری دمار از روزگار ما در آورده، پدرم یه بازنشسته ست و از پس خرید جهزیه بر نمیاد.
من اخیرا کارشناسی ارشد نوبت روزانه قبول شدم، یکی از دانشگاه های عالی تهران، یکی از بهترین رشته ها، هفته ای 3 روز میام تهران. شاید باورتون نشه اما من از پس کرایه اتوبوسم به تهران بر نمیام ...من نمیتونم هفته ای 40 هزارتومن برای غذا و کرایه و ... هزینه کنم... شوهرم توان حمایت منو نداره و از پدرم هم نمیتونم پول بگیرم، وام دانشجویی هم که به جایی نمیرسه و هنوز ندادن ...بارها به انصراف از تحصیل فکر کردم اما بغض گلومو میگیره، چون من برای قبولی خیلی زحمت کشیدم... نمیدونم شما بچه دارین یا نه ، نمیدونم خودتون و بچه هاتون چطور درس خوندین اما همه امکانات خودتونو بذارید کنار و درس خوندن تو بدترین شرایطو تصور کنید. مدام فکر میکنم اینایی که میرن دانشگاه بین الملل چقدر پول دارن؟؟؟ چطوری من نمیتونم هفته ای 40 هزارتومن پول بدم برای درس و اونا .... دیگه دارم افسرده میشم
همین برنامه رو برای جهزیه هم دارم...همیشه عقد کردن برای دخترا یعنی مهمونی، گردش، خوشی، خرج کردن، مسافرت... منم نوعروسم، اما از این زندگی فقط یه چیز بهم رسیده ، اونم حسرته
من نمیخوام بهم بگین " متاسفم". من خودمو معرفی نکردم چون ترحم کسی رو نمیخوام. من فقط حقمو میخوام...
من ایرانی ام، چرا تو مملکت خودم، جایی که کل طایفه ام بخاطرش شهید و جانباز دادن رفاه ندارم؟؟؟ چرا بی کارم؟؟؟ چرا تغذیه خوب ندارم؟؟؟ چرا بی پولم؟؟؟ چرا با این معدل و این رزومه باهام مثل یه تفاله برخورد میشه؟؟؟ این انرژی هسته ای کو؟ کجاست؟ چیش به من رسیده؟ منو تو انرژی اتمی استخدام میکنن؟؟؟ یا شوهر استعداد درخشانمو؟؟؟ قبضامون که مدام گرونتر و زیادتر میشه، تابستونا که برق مدام قطعه، پس کو تامین انرژی؟؟؟؟ حتی اگه واسه آینده کشورم خوبه چرا ما باید قربانی بشیم ؟؟؟ چرا آبادی های نسل بعد رو خاکستر ما باشه؟ مگه ما چه گناهی کردیم؟؟؟چرا مملکت من راحت از دزدی 3 هزار میلیارد تومنی میگذره ولی 24 ساعت بنده به دو ریال یارانه ی مردم؟؟؟ یارانه ای که بودنش برای آدمایی مثل من معنی حفظ آبرو رو داره. تو این وضع گرونی...
من به چه زبونی بگم آقا جان من انرژی هسته ای رو به قیمت جوونی و زندگیم نمیخواااااااااااااااااااا ااااام ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ من فقط یه بار زندگی میکنم... میخوام شاد باشم... دیگه بسمه غصه خوردن...
من این حق مسلممو میفروشم... یکی بیاد بخره!!! در عوض کار میخوام و پول و یه خونه نقلی با یه جهزیه ساده یه دفترچه بیمه
نمیدونید این آخری شده رویای من... من نمیدونم مشکل کمر شما چیه ولی درد شمارو خوب میفهمم. درد از کمر شروع میشه تا مچ پا میاد... انگار یه رشته داغ تو پای آدمه که کشیده میشه. من نمیتونستم برم دکتر اما علائم و دردامو تو اینترنت سرچ کردم و فهمیدم چه بیماری دارم. نه میشه ایستاد، نه میشه نشست، نه میشه خوابید... من اینجا به درد تسلیم میشم ... من میمیرم از درد اما نمیتونم برم دکتر ،نمیتونم ام آر آی بگیرم. چون بیمه ندارم، چون پول ندارم، هزینه های درمان سرسام آوره، سلامتی شده به قیمت خون آدم... خوش بحال شما که برای دردتون طبیب دارید (البته هرچی که دارید حلال و خوشتون. خدا به روزیتون برکت بده. انشاءالله که حالتونم خوب بشه.)، من از ترس اینکه شوهر و پدرم شرمنده م نشن به کسی نمیگم چقدر درد میکشم... میبینید ... فرق من و شما همینه... زندگی من به یه تاره مو بنده ولی شما مسئولین زندگی آروم و قشنگتونو بی استرس ادامه میدین. واسه همینه که شما با خیال راحت خبر از مذاکرات بعدی میدید و من اشک تو چشام حلقه میزنه که ای خدااااااااا پس کی تموم میشه؟؟؟
همه اینارو گفتم که بدونید کسایی مثل من هستند که فقط زنده اند اما بارها و بارها آرزوی مرگ میکنند.
کاری کنید که تحریما تموم بشه، یه کاری کنید ارزونی بشه ، کرایه خونه کم بشه ، مواد غذایی ارزون بشه، بازار کار رونق پیدا کنه، دارو و درمان به قیمت خون آدم نباشه، امنیت و رفاه داشته باشیم. کاری کنید که منه بچه درس خون، منی که تو زندگیم فقط تلاش کردم، صبر کردم و پامو کج نذاشتم، بخاطر فشار اقتصادی تو این سن وسال این همه مریضی عصبی نداشته باشم و فکرم مدام پی انصراف از تحصیل نباشه، یه کاری کنید جوونا راحت ازدواج کنن اینطوری فسادم کم میشه. فقط یکم سریع تر ... میترسم آخرش به عمر ما قد نده.
تو رو خدا... دیگه بسه تحریم...
یکی میگفت باید قبر دهه شصتیا رو گودتر بکنند چون آرزوهای زیادی دارن که باید با خودشون به گور ببرن...