مهمترین تفاوت مغز انیشتین با سایر انسانها
تحقیقاتی علمی که روی ساختار مغز انیشتین انجام شده نشان می دهد که مغز این دانشمند نابغه با مغز انسانهای عادی متفاوت است. علت نبوع انیشتین پرسشی است که پس از انتشار چهار مقاله علمی انیشتین تاکنون ذهن بسیاری را درگیر خود کرده است، این مقالات از سال ۱۹۰۵ برای همیشه نگاه انسان را با فضا، زمان، انرژی و ماده تغییر داد.
اکنون دانشمندان چینی نیز به تحقیق درباره مغز انیشتین ملحق شده اند، طی یک مقاله علمی که هفته گذشته در مجله علمی مغز منتشر شد یک گروه از دانشمندان از دانشگاه نرمال شرق چین در شانگهای تصاویر مغز انیشتین را تحلیل کردند و به یک تفاوت مهم رسیدند که تاکنون به آن توجه نشده بود.براساس نتایج این تحقیق جدید، نیمکره های چپ و راست مغز آلبرت انیشتین به طور غیر عادی دارای ارتباطهای خوبی با یکدیگر بودند که ممکن است این ویژگی علت نبوغ وی باشد. “ویوی من” از دپارتمان فیزیک دانشگاه نرمال شرق چین تکنیک جدیدی برای انجام این تحقیق ابداع کرده است و برای نخستین بار جسم پینه‌ای مغز انیشتین را با جزئیات بررسی کرده است. جسم پینه ای(corpus callosum) بخشی از مغز پستانداران است که وظیفه پیوند دو نیمکره مغزی راست و چپ را دارد. این بخش گسترده ترین بخش سفید مغز است که از ۲۰۰ تا ۲۵۰ میلیون نورون ساخته شده است.
“دین فالک” انسان شناس تکاملی در دانشگاه ایالتی فلوریدا و یکی از نویسندگان این تحقیق اظهار داشت: این تحقیق بیشتر از سایر تحقیقاتی که در این زمینه انجام شده به واقع داخل مغز انیشتین را بررسی کرده است. این تحقیق اطلاعات جدیدی ارائه کرده که به اطلاعات دانشمندان درباره سطح مغز انیشتین معنا می دهد. وی افزود: این تکنیک باید مورد توجه سایر محققانی که ارتباطات داخلی مهم مغز را مطالعه می کنند، قرار گیرد.در سال ۱۹۵۵، چند ساعت پس از درگذشت انیشتین یک پاتولوژیست به نام تواس هاروی در دانشگاه پیرنستون با انجام یک کالبد شکافی مغز انیشتین را به امید اینکه محققان آینده بتوانند روی رازهای نبوغ وی تحقیق کنند از بدنش خارج کرد. اگرچه وی برخی قسمتهای مغز انیشتین را برای تحقیق خود برش زد اما در کل این مغز به طور مناسبی تا امروز حفظ شده است. در سال ۲۰۱۰ بقایای مغز انیشتین به موزه ملی بهداشت و پزشکی آمریکا اهدا شد.نتایج تحقیقات این تیم نشان می دهد که ارتباط بخشهای مختلف نیمکره های مغزی انیشتین در مقایسه با گروه های کنترل پیر و جوان بسیار گسترده تر بوده است.
