نصب ویندوز xp ، ویستا و ۷ در کنار یکدیگر

بوت چندگانه


نصب ویندوز XP ، ویستا و ۷ در کنار یکدیگر:

شما می توانید دو یا چند سیستم عامل را بر روی کامپیوترتان نصب کنید و با هر Restart از بین آنها یکی را برای بوت شدن انتخاب کنید. به این عمل بوت چندگانه می گویند. شما می توانید کامپیوترتان را طوری تنظیم کنید که با ویندوز ۷ ، XP ، ۲۰۰۰‌ ، NT‌ و یا ۹۸ یا ۹۵ بالا بیاید. فضای خالی دیسک، نوع فایل سیستم آنرا در نظر بگیرید

پیش از اینکه از قابلیت بوت چندگانه استفاده کنید باید یک سبک، سنگین کلی انجام دهید. توجه داشته باشید که هر سیستم عامل فضای قابل توجهی از هارد را اشغال می کند و به طور مثال اگر در یک درایو ویندوز ۷ و در درایو دیگر یک سیستم عامل قدیمی نصب کنید سازگاری فایل سیستم هارد ممکنست بهم ریخته شود. اگر می خواهید ویندوز XP‌ را در یک پارتیشن و یک ویندوز قدیمی تر را در یک پارتیشن دیگر نصب کنید در این صورت قابلیت Dynamic Disc Format که در ویندوز ۲۰۰۰ ارائه شده است، کار نخواهد کرد. اگرچه قابلیت بوت چندگانه انعطاف یک کامپیوتر را برای بوت چندین سیستم عامل بالا می برد.

در گذشته کاربران از چند سیستم عامل بعنوان دیوار امنیتی در مقابل مشکلات راه اندازی کامپیوترها استفاده می کردند. در حالیکه در ویندوز XP گزینه های بیشتر و بهتری برای بهبود و بازیابی سیستم وجود دارد. به طور مثال اگر سیستم شما با یک درایور که تازه نصب شده است مشکل دارد، شما می توانید در حالت Safe Mode سیستم را بوت کنید تا ویندوز با حداقل درایورها و تنظیمات پیش فرض بوت شود. در ویندوز XP و ویندوز های پس از آن حالت سازگاری یا Compatibiliy Mode وجود دارد که دیگر شما نیازی به نگهداری سیستم عاملهای پیشین برای اجرای نرم افزارهای قدیمی را ندارید.

اگرچه بوت چندگانه همچنان گزینه برای کسانی که از ویندوز ۷ و ویستا و XP استفاده می کنند اما گهگاه نیاز دارند که به محیط سیستم عاملهای پیشین باز گردند. این مقاله یک دید کلی از بوت چندگانه به همراه خلاصه ای از پیش نیاز های هارد دیسک برای بوت چندگانه با ویندوز XP‌ به شما می دهد. همچنین مواردی را که برای بوت چندگانه و نصب ویندوز XP ، ۲۰۰۰ ، NT 4.0 ، ۹X و حتی MS-DOS‌ نیاز دارید به شما گوشزد می کند.

دیسک پایه Basic Disk این نام معمول برای هارد دیسک کامپیوترتان می باشد. شما یک دیسک پایه دارید مگراینکه آنرا به دیسک داینامیک تبدیل کنید. MS-DOS و تمامی سیستم عاملهای بر پایه ی ویندوز می توانند به دیسک پایه دسترسی داشته باشند. ‌یک دیسک پایه تا چهار پارتیشن اصلی یا Primary دارد. یک پارتیشن قسمتی از دیسک است که به عنوان یک واحد جداگانه عمل می کند. هر پارتیشن با حرف خاصی مشخص می شود و می تواند سیستم فایل خاص خودش را داشته باشد. به طور مثال پارتیشن C: و پارتیشن D:هر سیستم عامل باید بر روی یک پارتیشن جداگانه باشد.

داینامیک دیسک تک

اگر شما یک هارد دیسک دارید که آنرا به شکل داینامیک تغییر داده اید، فقط می توانید یک سیستم عمال نصب کنید. و نمی توانید بوت چندگانه انجام دهید. برای اینکه تشخیص دهید که آیا داینامیک دیسک دارید یا خیر در ویندوز XP مسیر زیر را دنبال کنید

Start > Control Panel > Performance and maintenace > Administrative Tools > Computer Managemnet > Disk Management

در قسمت راست دیسک شما به عنوان Basic یا Dynamic مشخص شده است.

دیسکهای داینامیک چندگانه

اگر شما دو یا چند هارد دیسک بر روی کامپیوترتان دارید، هر هارد داینامیک می تواند حاوی یک ویندوز ۷ یا ویستا یا XP یا ۲۰۰۰ باشد. و هیچ سیستم عامل دیگری نمی تواند بر روی دیسک داینامیک اجرا شود. همچنین Windows XP Home Edition از دیسک داینامیک پشتیبانی نمی کند.

یک سیستم عامل به ازای هر پارتیشن

پیش از آنکه چند سیستم عامل بر روی یک کامپیوتر نصب کنید باید پارتیشن های آن کامپیوتر را آماده کنید. وقتی که یک ویندوز را بر روی یک هارد جدید یا فرمت شده نصب می کنید، Setup ویندوز به صورت پیش فرض و خودکار هارد سیستم را پارتیشن بندی نمی کند. برای بوجود آوردن چندین پارتیشن ، گزینه ی Advanced Setup‌ را هنگام نصب انتخاب کنید و از دستورات پیروی کنید تا پارتیشن مورد نظر را خلق و نامگذاری کنید.

همچنین می توانید برای بوجود آوردن پارتیشن ها از Fdisk که یک روش نسبتا قدیمست استفاده کنید. همچنین می توانید از نرم افزارهای جانبی برای اینکار که تحت ویندوز کار می کنند همچون Acronis Dick Director استفاده کنید. اگر سیستم شما هم اکنون دارای ویندوز و تنها یک پارتیشن است، شما باید آنرا دوباره فرمت و پارتیشن بندی کنید تا بتوانید بوت چندگانه داشته باشید.

شما می توانید هاردتان را به چند پارتیشن تقسیم کنید و هر پارتیشن به عنوان یک درایو منطقی جداگانه عمل کند. به طور مثال درایوهای منطقی C: و D: هر دو می توانند در یک دیسک وجود داشته باشند، اما جداگانه عمل کنند. شما باید هر سیستم عمال را در یک پارتیشن جداگانه نصب کنید. و سپس برنامه های موردنظرتان را روی همان پارتیشنی که آن سیستم عامل نصب است ، اجرا کنید. اگر می خواهید از برنامه ای در هر دو ویندوز استفاده کنید باید آنرا در هر دوی آنها در پارتیشن هایشان نصب کنید. نصب سیستم عاملها در پارتیشن های جداگانه این مزیت را دارد که فایلهای حیاتی که هر ویندوز از آنها استفاده می کند بر روی یکدیگر کپی نمی شوند.

همانطور که گفته شد هر Basic Disk‌می تواند تا چهار پارتیشن داشته باشد و هر پارتیشن می تواند فایل سیستم خاص خودش همچون FAT32 یا NTFS داشته باشد.

به طور کلی شما باید سیستم عاملی که بیشترین استفاده را از آن می کنید در انتها نصب کنید. به طور مثال اول ویندوز ۲۰۰۰ ‌و سپس وندوز XP‌ را که استفاده ی بیشتری دارد، نصب کنید.

یک نام منحصربفرد برای کامپیوتر

هنگامی که ویندوز XP و ۲۰۰۰ را بر روی سیستمی نصب می کنید، باید در هر نصب ویندوز نام بخصوصی برای آن کامپیوتر برگزینید، چون اگر آن کامپیوتر در Windows 2000 Server Domain باشد، یک نام شناسایی امنیتی واحد SID‌ به آن کامپیوتر در Domain ویندوز XP اختصاص داده می شود، از همین رو نام کامپیوتر باید منحصربفرد باشد. حتی در نصب چند ویندوز بر روی یک کامپیوتر نیز اینچنین است.

خلاصه ی مطلب
برای نصب چند ویندوز بر روی یک سیستم رعایت این موارد ضروی اند:
*- هر سیستم عامل را در پارتیشن یا درایو جداگانه نصب کنید.
*- ویندوزی بیشترین استفاده را دارد در انتها نصب کنید.
*- وقتی ویندوز XP را نصب می کنید، ویندوز به طور پیش فرض در پارتیشنی نصب می شود که سیستم عاملی ندارد، البته در طی نصب می تواند مسیر نصب ویندوز را تغییر دهید.
*- ویندوز XP و نسخه های پس از آن را در درایوی که فشرده شده نصب نکنید، مگر اینکه با فایل سیستم NTFS فشرده شده باشد.
*- برای هر ویندوز باید نرم افزارهایش را جداگانه و در پارتیشن خودش نصب کنید. و اگر می خواهید از یک نرم افزار در چند ویندوز استفاده کنید باید آنرا در تمامی آنها نصب کنید.
اگر کامپیوتر در Windows 2000 Server Domain است باید برای هر نسخه ی نصب شده از ویندوز XP‌ نام منحصربفردی انتخاب کنید تا SID‌ اش به درستی عمل کند.

منبع: mihanstar.com


سپاس