همه لذت های HTC One
بزرگ‌ترین قابلیت برجسته این گوشی، دوربین آن است – یک دوربین 4 مگاپیکسل اولتراپیکسل. بله شاید رزولوشن این دوربین بسیار پایین به نظر برسد اما این دوربین قابلیتی در خود دارد که برای دومین بار است در صنعت دوربین های موبایل شاهد آن هستیم.
برترین ها: اچ‌تی‌سی وان، همانطور که از نامش نیز می‌توان حدس زد یکی از شاهکارهای این شرکت تایوانی است. با ترکیب سنت‌های قدیمی اچ‌تی‌سی همچون بدنه یکپارچه آلومینیومی و جدیدترین فناوری‌های جدید – که برخی از آنها انحصاری نیز هستند – این گوشی هوشمند زیبا به یکی از بهترین اسمارت‌فون‌های موجود در بازار تبدیل شده است.
بزرگ‌ترین قابلیت برجسته این گوشی، دوربین آن است – یک دوربین 4 مگاپیکسل اولتراپیکسل. بله شاید رزولوشن این دوربین بسیار پایین به نظر برسد اما این دوربین قابلیتی در خود دارد که برای دومین بار است در صنعت دوربین های موبایل شاهد آن هستیم. به طوریکه این گوشی را همردیف گوشی هایی همچون نوکیا 808 PureView و لومیا 920 قرار می دهد.
طراحی و کیفیت ساخت
HTC One از نظر ظاهری بسیار شبیه Butterfly (فقط کمی جمع‌وجورتر) است و فقط کمی بهتر شده است. تفاوت اندازه این دو گوشی به دلیل صفحه‌نمایش 7/4 اینچ وان است. البته کیفیت آن همان 1080p و از نوع Super LCD3 است.
ظاهر One به سه قسمت تقسیم می‌شود – بخش میانی آن شامل صفحه نمایش پوشیده شده با شیشه ضدخش گوریلا است که با آلومینیوم از دو طرف احاطه شده است. بلندگوهای استریو و فناوری BoomSound روی نوارهای آلومینیومی گوشی قرار دارند. اچ‌تی‌سی ادعا می‌کند این بلندگوها صدایی با قدرت 93 دسی‌بل از خود منتشر می‌کنند.
درست در زیر صفحه‌نمایش، روی شیشه دو کلید خازنی بازگشت و خانه قرار دارند. هیچ گونه کلید منو یا اپلیکیشنی در این قسمت وجود ندارد. برای سوئیچ کردن میان نرم‌افزارهای مختلف باید دوبار پشت‌سر هم روی کلید خانه کلیک کنید. عملکرد کلید منو نیز با لمسSense 5 قابل دسترسی است. با تغییر تنظیمات پیش‌فرض گوشی می‌توانید کاری کنید که با نگه داشتن کلید بازگشت، فهرست منو برایتان باز شود.
در بالای صفحه‌نمایش، دوربین دوم برای برقراری تماس تصویری و حسگرهای نور و مجاورت قرار دارند. بلنگوها هنگام برقراری تماس نقش هدفون را اجرا می‌کنند. دوربین دوم وان نیز همچون باترفلای 1/2 مگاپیکسل است و لنز 88 درجه دارد. این دوربین همچنین قابلیت فیلم‌برداری با کیفیت 1080p در حالت HDR را نیز دارد.
اچ‌تی‌سی وان از میکروسیم استفاده می کند که در در سینی کشویی در سمت چپ گوشی تعبیه شده است. همچون همیشه، شما به وسیله‌ای نیاز دارید تا بتوانید این سینی را باز کنید. در سمت راست گوشی شاهد کلیدهای زیاد و کم صدا هستیم که همچون کلیدهای گوش باترفلای بزرگ هستند. پورت میکرو یو‌اس‌بی و دهانی گوشی در پایین آن قرار دارند. پورت یو‌اس‌بی قابلیت MHL دارد، بنابراین می‌توانید از آن به عنوان خروجی تلویزیون اچ‌دی و هاست یو‌اس‌بی استفاده کنید.
میکروفون دهانی گوشی همزمان به میکروفون کنسل کننده نویز در پشت گوشی کار می‌کند. بعلاوه‌ی وظیفه از بین بردن نویز دهانی، میکروفون دوم نیز ردیابی می‌کند تا ببینید نویز محیطی چقدر است و به این ترتیب کیفیت صدای مکالمه را افزایش می‌دهد تا شنونده صدای کاربر را با وضوح بالا بشنود. در قسمت بالای گوشی، سوکت 3.5 میلی‌متری هدفون و کلید پاور و قفل گوشی قرار دارند.
این کلید قابلیت‌های جالبی دارد – علاوه بر آن، فرستنده اینفرارد نیز هست. اچ‌تی‌سی، یک اپلیکیشن پیش‌فرض دارد که به کاربر اجازه می‌دهد تا دستگاه‌های صوتی و تلویزیون را کنترل کند. چند سال پس از فراموشی، به نظر می‌رسد پورت‌های اینفرارد دوباره به دنیای گوشی‌های موبایل بازگشته‌اند. البته این بار دیگر وظیفه انتقال اطلاعات را به عهده ندارند.
در پشت گوشی اچ‌تی‌سی وان، یک صفحه آلومینیومی وجود دارد که با خطوط پلاستیکی به سه قسمت تقسیم شده است. میکروفون کنسل کننده نویز در خط بالایی قرار دارد اما ستاره این محفل و خلاقیت اصلی موجود ر HTC One، دوربین آن است.
این دوربین لنز عریض 28 درجه با دیافراگم F/2.0 و حسگر ضدلرزش 4 مگاپیکسل و از همه مهم‌تر، فناوری «اولتراپیکسل» دارد. این نوعی سیستم پیشرفته برای دوربین است که نخستین بار آن را در گوشی PureView نوکیا دیده‌ایم. این فناوری لزوما بهتر از فناوری نوکیا نیست، فقط همچون نوآوری‌ای که نوکیا در گوشی خود به کار برد، بسیار نادر است و چیزی نیست که همه جا آن را ببینیم. ما هم همچون شما اعتقاد داریم 4 مگاپیکسل برای یک گوشی هوشمند بسیار کم است. اما باور کنید این مساله خیلی هم بد نیست.
اچ‌تی‌سی وان، باتری 2300 میلی‌آمپر ساعت نیز دارد که داخل بدنه آلومینیومی گوشی ثابت است. این باتری را نمی‌توان جابه جا کرد اما حدود 300 میلی‌آمپر ساعت بزرگ‌تر از باتری اچ‌تی‌سی Butterfly و میزان شارژدهی آن همچون گوشی اکسپریا Z سونی است.
اچ‌تی‌سی وان، 3/9 میلی‌متر ضخامت دارد و خمیدگی آن به عقب باعث شده تا باریک‌تر دیده شود. این گوشی خیلی خوب در دست می‌نشیند و اثر انگشت روی قاب آلومینیومی پشت آن نمی‌ماند. این موبایل هوشمند همچون گوشی‌های آی‌فون 4S یا اچ‌تی‌سی باترفلای حدود 143 گرم وزن دارد. این وزن بسیار معقول است و باعث شده است گوشی بسیار بادوام به نظر برسد.
صفحه‌نمایش
اچ‌تی‌سی وان، صفحه‌نمایش 7/4 اینچ با کیفیت 1080p دارد. این اندازه حدود 12 درصد کوچک‌تر از نمایشگرهای 5 اینچ است اما تراکم تصویر آن به جای 469 پیکسل در هر اینچ، 441 پیکسل در هر اینچ است. البته افزایش شفافیت تصویر در نتیجه این تراکم تصویر چندان به چشم نمی‌آید. صفحه نمایش از نوع LCD3 است. اینکه اچ‌تی‌سی گوشی هوشمندی با نمایشگر عالی عرضه کرده است چندان مورد انتظار نبود. زاویه دید صفحه نمایش خوب است و رنگ ها عالی و کنتراست خوبی نیز دارد.
صفحه‌نمایش از چند لایه تشکیل شده است و هر لایه بسیار نزدیک به هم قرار دارند. این کار باعث شده است تا تصاویر بسیار نزدیک‌تر به سطح نمایشگر دیده شوند.
در مقایسه این نمایشگر با گوشی گلکسی اس سه سامسونگ، باید بگوییم گوشی سامسونگ کنتراست بالاتر و عمق رنگ‌های بیشتری دارد.
اچ‌تی‌سی وان، شفاف‌ترین نمایشگر را میان دیگر گوشی‌های هوشمند موجود در بازار دارد. خوانایی تصاویر نیز در این نمایشگر زیر نور آفتاب قابل قبول است.
نسخه پنجم رابط کاربری Sense UI با مرکزیت BlinkFeed
سیستم‌عامل اچ‌تی‌سی وان، نسخه 4.1.2 اندروید است. اما مهم‌تر از آن رابط کاربری آن یعنی جدیدترین نسخه Sense است. درست همچون سامسونگ، اچ‌تی‌سی ترجیح داده است به جای استفاده از برنامه‌های گوگل، قابلیت‌های ویژه خودش را به اندروید اضافه کند.
قفل صفحه نمایش از نظر ظاهری فرق کرده اما عملکردش همچون قبل است. ساعت، اطلاعات آب‌وهوایی و چهار میان‌بر (نه 5 تا) در صفحه وجود دارند. کاربر می‌تواند به جای اپلیکیشن، در مکان مخصوص شورت‌کات‌ها، فولدر بگذارد. قفل صفحه نمایش نیز تماس‌های از دست رفته و پیامک‌های دریافتی را نمایش می‌دهد. صفحه اصلی گوشی کاملا متفاوت از دیگر گوشی‌های اچ‌تی‌سی است. به طوریکه مرکز صفحه اصلی گوشی BlinkFeed نامیده می‌شود.
این قابلیت همه پست‌ها را از شبکه اجتماعی و اخبار را از هزاران منبع خبری جمع می‌کند و به طور یکجا نمایش می‌دهد. کاربر می‌تواند موضوع‌های موردعلاقه خود را انتخاب کند و BlinkFeed به طور خودکار خبرهای جالب را برایش نمایش می‌دهد. همچنین می‌توانید برای یافتن موضوع خاصی از گزینه جست‌وجو استفاده کنید.
شما مجبور به استفاده از این قابلیت نیستید. اگر آن را دوست ندارید، بقیه قسمت‌های صفحه نمایش استانداراد هستند و می‌توانید ویجت‌ها یا شورت‌کات‌های دلخواه خود را در آنجا نگهداری کنید.
کاربر می‌تواند به طور مستقیم از طریق BlinkFeed مطالب مورنظر خود را در حساب شبکه‌های اجتماعی خود پست کند. به طور مثال، هنگام خواندن یک خبر جالب می‌توانید از همان جا آن را در فیس‌بوک خود به اشتراک بگذارید.
به طور کلی، BlinkFeed همچون ویجت Timescape گوشی‌های سونی است. با این تفاوت که ویجت نیست. ویجت را می‌توان به راحتی از صفحه‌ای به صفحه دیگر منتقل، آن را پاک کرد یا اندازه‌اش را تغییر داد. اما این کارها را با بلاینک‌فید نمی‌توان انجام داد.
اچ‌تی‌سی یک مسیر انحرافی دیگر از استانداردهای اندروید نیز در Sense 5 دارد. اندروید کلید اصلی منو را برداشته و به جای آن کلیدی در رابط کاربری خود اپلیکیشن‌ها دارد. اچ‌تی‌سی نوعی دسترسی متفاوت برای برنامه‌های گوشی و نواری مخفی با گزینه‌های مختلف ایجاد کرده است که برای دسترسی باید با انگشت روی صفحه نمایش به سمت پایین بکشید. حواستان باشد اگر این پایین کشیدن را از بالای نمایشگر انجام دهید ممکن است صفحه اعلان رویدادها باز شود. به همین دلیل از وسط‌های صفحه این کار را انجام دهید.
اینکه اشاره‌ها در این گوشی چگونه استفاده می‌شوند نیز در مقایسه با سیستم‌عمل بلک‌بری 10 بسیار جالب توجه است. اپلیکیشن‌ها از این قابلیت پشتیبانی می‌کنند و تقریبا بیشتر آنها درون رابط کاربری خود کلید منوی اختصاصی و مخفی دارند. نرم‌افزارهای قدیمی که به کلید اختصاصی منو وابسته هستند (فیزیکی یا روی صفحه) از طریق نوار مشکی موجود در پایین صفحه مورد استفاده قرار می‌گیرند.
بعلاوه، رابط کاربری دستگاه کاملا استاندارد است. کاربر چندین صفحه اصلی دارد و کاربر می‌تواند ویجت‌ها و نرم‌افزارهای آنها را به راحتی جابه‌جا، حذف یا اضافه کند.
به طور پیش‌فرض، کشوی اپلیکیشن‌ها آیکون‌ها را با اندازه 4×3 نمایش می‌دهد. شورت‌کات‌ها بزرگ‌تر از حد معمول نیستند. خوشبختانه، کاربر می‌تواند نمایش مشبک 4×4 را برای گوشی خود انتخاب کند. اچ‌تی‌سی وان، گزینه‌ای اختصاصی نیز برای ماشین دارد که به گونه‌ای طراحی شده است که بقیه بخش‌های رابط کاربری دیده می‌شوند. فقط 5 کلید کنترلی بزرگ در کنار ساعت و اطلاعات آب‌وهوایی وجود دارد. اطلاعات موسیقی نیز وجود دارد که ردیف اختصاصی خود را اشغال کرده است. شورت‌کات‌هایی برای Navigation، شماره‌گیر، موزیک پلیر و دستورات صوتی نیز وجود دارند.
این اپلیکیشن، هنگامی که گوشی را روی داک تلفن اتومبیل قرار می‌دهید به طور خودکار به آن یا بلوتوث ماشین وصل می‌شود. همچنین پس از اتصال گوشی به حالت «ماشین»، می‌توان ادامه موسیقی در حال پخش را گوش کرد.
در منوی پاور گوشی گزینه‌ای جالب وجود دارد که از ویندوز هشت الهام گرفته است. به آن مود Kid (کودک) می‌گویند. شما می‌توانید اطلاعات هر کدام از فرزندان خود را به همراه عکس و تاریخ تولد آنها به این قابلیت اضافه کنید و برنامه‌هایی که آنها اجازه دارند از آنها استفاده کنند را برای هر کدام به طور مجزا تعریف کنید. تنها مشکل این برنامه این است که برای راه‌اندازی آن برای نخستین بار باید به ایمیل خود وصل شوید.
اچ‌تی‌سی اصولا نرم‌افزاری دارد که به کاربر اجازه می‌دهد اطلاعات مهم خود را از گوشی قدیمی به گوشی جدید منتقل کند. اما این گزینه در HTC One به‌روزرسانی شده است. این گزینه اطلاعات را از گوشی‌های قبلی اچ‌تی‌سی یا اندرویدی دیگر برندها (از نسخه 3/2 و بالاتر)، ویندوزفون، بلک‌بری یا حتی آی‌فون منتقل می‌کند.
سوئیچ کردن از آی‌فون بسیار آسان است – One حتی می‌تواند اطلاعات موجود در فایل پشتیبان آی‌فون را نیز بخواند. یعنی اگر گوشی آی‌فون خود ا گم کردید یا آن را فروختید، همچنان می‌توانید یک کپی از فهرست شماره‌های تماس خود را داشته باشید.
عملکرد گوشی اچ‌تی‌سی وان
اچ‌تی‌سی وان، تراشه جدید اسنپ‌دراگون 600 با پردازنده 7/1 گیگاهرتز Krait 300 دارد. این تراشه در گوشی اوپتیموس G Pro ال‌جی نیز استفاده شده است. این دو گوشی از نظر عملکرد بسیار شبیه هم هستند.
اچ‌تی‌سی وان بیشتر شبیه گوشی‌هایی با پردازنده‌های قدیمی Krait کار می‌کند. تراشه اسنپ‌دراگون 600 این گوشی از پردازنده گرافیکی Adreno 320 استفاده می‌کند. سرعت کلاک این گوشی بالاست. همیشه می‌تواند رزولوشن 1080p را بدون هیچ مشکلی اجرا کند. البته برخلاف دیگر گوشی‌ها، اچ‌تی‌سی وان به این قابلیت احتیاج دارد زیرا نمایشگر آن کیفیت 1080p دارد.
مرور وب در این گوشی خیلی عالی نیست. به طوریکه در بنچ‌مارک این قسمت، پایین‌تر از گوشی‌های قدیمی‌تر قرار گرفته است. اچ‌تی‌سی باید بهبودهایی در این مورد ایجاد کند. به طور کلی، باید گفت وان سرعت پردازنده و پردازنده گرافیکی بالایی دارد.
قابلیت Zoe
اچ‌تی‌سی Zoe بسیار پیشرفته‌تر از دیگر گالری‌های عکس در دیگر تلفن‌های همراه است. این قابلیت به لطف ImageChip 2 اختصاصی موجود در One کار می‌کند. هنگام استفاده از دوربین در حالت Zoe، هر بار که کلید شاتر را فشار می‌دهید، گوشی 20 عکس بسیار باکیفیت و ویدئویی 3 ثانیه‌ای (یک ثانیه پیش از فشردن کلید شاتر و دو ثانیه پس از آن) فیلم می‌گیرد.
یکی از قابلیت‌های این گزینه، Events (رویدادها) است. Zoe را می‌توان به عنوان یک گالری عکس معمولی استفاده کرد. عکس‌ها در این قابلیت در فولدرهای خود جمع می‌شوند اما گزینه «رویدادها»، عکس‌ها را بر اساس مکان و تاریخ ثبت آنها گروه بندی می‌کند. هر رویداد یک ویدئوی 30 ثانیه‌ای نیز دارد. می‌توانید کلیپ‌های ضبط شده را پاک و به آنها افکت یا موسیقی اضافه کنید.
عکس‌های با رزولوشن بالا و ویدئوها را می‌توان هنگام ویرایش، پخش کرد. در حالیکه گوشی از لحظه ثبت عکس ویدئوهایی ضبط می‌کند، می‌تواند سوژه در حال حرکت را نیز پیدا کند و یک X قرمز روی آنها قرار دهد، بنابراین شما می‌توانید با اشاره روی هرکدام که نمی‌خواهید، آن را حذف و باقی را نگهدارید. نتیجه این کار، باقی ماندن عکس‌های با رزولوشن کامل 4 مگاپیکسل است.
Zoe همچنین این اطمینان را به کاربر می‌دهد که همه سوژه‌ها در کادر می‌خندند و چشمانشان باز است. این قابلیت همه چهره‌ها را ردیابی و با دایره‌ای مشخص می‌کند به این ترتیب، می‌توانید با اشاره روی چهره موردنظر خود، دیگر تصاویر او را مشاهده کنید.
قابلیت دیگر این گزینه، Sequence نام دارد. این گزینه به کاربر اجازه می‌دهد تا از سوژه در حال حرکت عکاسی کند و افکت جالبی به نام افکت نوردهی چندگانه ایجاد می‌کند که گویا سوژه در چند جای تصویر وجود دارد. کاربر می‌تواند نسخه‌های دیگری به افکت ایجاد شده اضافه یا از آن حذف کند.
انبار قابلیت‌ها و افکت‌های Zoe در همین جا پایان نمی‌پذیرد. چند جلوه ویژه کم ارزش‌تر دیگری نیز وجود دارد. یکی از آنها شمارنده چهره است که اجازه می‌دهد به راحتی صورت فردی را لاغر کنید. همچنین صاف کننده پوست نیز وجود دارد که باعث بهبود خودکار نور می شود. تقویت کننده چشم، قابلیتی است که باعث می‌شود چشمان سوژه بازتر دیده شود. قابلیت حذف قرمزی چشم و ضد تابش نیز از دیگر افکت‌های Zoe هستند.
Zoe سیستم ویرایش عکس نیز دارد و به نوعی می‌توان گفت کار فتوشاپ را در گوشی موبایل شما انجام می‌دهد.
پخش‌کننده موسیقی با Beats
اچ‌تی‌سی وان، سیستم پخش موسیقی معمولی Beats دارد. این پلیر، موسیقی‌های شما را بر اساس خواننده، آلبوم، آهنگ، پلی‌لیست، نوع موسیقی، پادکست ها یا فولدرها دسته‌بندی می‌کند. این گوشی همچنین می‌تواند از طریق DLNA نیز آهنگ پخش کند و شما محدود به موسیقی‌های موجود در آرشیو خود نیستید.
سیستم پخش موسیقی قابلیت‌های دیگری نیز دارد. به طور مثال، می‌تواند آلبوم موسیقی یا عکس‌های خواننده مورد نظر شما را جست‌وجو و دانلود کند (می‌توانید آن را به اتصال وای‌فای محدود کنید) و همچنین می‌تواند شعر آهنگ را نیز بیابد. متن ترانه را نیز هنگام پخش موسیقی نمایش می‌دهد.
این پخش‌کننده اکولایزر ندارد. این مساله چندان جالب نیست اما بلندگوی استریو BoomSound موجود در جلوی گوشی بسیار بلند و با کیفیت است.
پخش‌کننده ویدئو
پخش‌کننده ویدئو در اچ‌تی‌سی وان، رابط کاربری ساده‌ای دارد، هیچ نوع اپلیکیشن اختصاصی ندارد و شما فقط باید ویدئوی موردنظر را از گالری انتخاب و پخش کنید. کلیدهای پخش و توقف و همچنین گزینه‌ای برای جلو زدن فیلم وجود دارد. این سیستم همچنین از تقویت کننده سیستم صوتی Beats استفاده می‌کند که برای تماشای ویدئو بسیار مناسب است. پخش‌کننده ویدئو نیز از DLNA پشتیبانی می‌کند و شما می‌توانید از آداپتور MHL برای اتصال گوشی به تلویزیون استفاده کنید.
یکی از قابلیت‌های بسیار جالب این پخش‌کننده این است که کاربر می‌تواند سرعت نمایش ویدئوها را خودش انتخاب کند. این هنگام تماشای کلیپ‌هایی که با نرخ فریم‌های بالا ضبط شده‌اند بسیار به کار می‌آید .
دوربین و اولتراپیکسل
گوشی هوشمند HTC One دوربینی دارد که در دنیای اسمارت‌فون‌ها بسیار منحصر به فرد است. وان، دومین موبایلی است که این قابلیت را در دوربین خود دارد و نخستین گوشی در استفاده از طراحی جدید است که از photosites استفاده می‌کند و اندازه عکس‌ها سه برابر بزرگ‌تر از عکس‌های گرفته شده با حسگر 12 مگاپیکسل هستند. اندازه حسگر این دوربین معادل حسگرهای 12 مگاپیکسل است و با رزولوشن یک‌سوم آن عکاسی می‌کند. در بازاریابی اچ‌تی‌سی، این photosites به نام اولتراپیکسل شناخته می‌شود.
اولتراپیکسل بزرگ‌تر از چیزی است که با دوربین‌های گوشی‌های موبایل معمولی بتوان ثبت کرد. نوکیا N8، پیکسل‌های 75/1 میکرونی داشت در حالیکه 808 PureView نوکیا و آی‌فون 5 هر دو پیکسل‌های 4/1 میکرونی دارند. بنابراین، هر پیکسل در دوربین HTC One، دو برابر بزرگ‌تر از پیکسل‌های 808 PureView نوکیا و آی‌فون 5 هستند.
پیکسل‌های بزرگ‌تر یعنی نویز کمتر و در محیط‌های کم نور نیز به لطف لرزش‌گیر نوری موجود در دوربین، عکس‌ها کیفیت خوب و نویز کمی دارند.
حسگری که در دوربین اچ‌تی‌سی وان استفاده شده است، قطر 3/1 اینچ و نسبت تصویر 16:9 دارد و در پشت لنز 5 المنتی با دیافراگم F/2.0 قرار دارد. این حسگر 4 مگاپیکسل، عکس‌هایی با کیفیت 2688×1520 پیکسل ثبت می‌کند.
این موبایل نسل دوم ImageChip را برای ثبت روند عکاسی دارد. اچ‌تی‌سی وان از رابط کاربری منحصربه فرد خود در عکاسی و فیلم‌برداری استفاده می‌کند.
یکی از ایرادهای اچ‌تی‌سی وان این است که منظره یاب آن نسبت تصویر 4:3 دارد در حالیکه شما تصاویر را با نسبت تصویر 16:9 ضبط می‌کنید. پیش از آن، برای اینکه منظره یاب مناسب داشته باشید، شما باید برای عکس‌ها به حالت 16:9 سوئیچ کنید (از 8 مگاپیکسل به 6 مگاپیکسل کاهش دهید) که به شما اجازه می‌دهد تا ویدئوها را درست کادربندی کنید. اما اکنون همه چیز برعکس است – اگر به هر دلیلی عکس 4:3 را به 16:9ترجیح دهید، کناره‌های عکس برید می‌شود و تصویری با کیفیت 3 مگاپیکسل به شما داده می‌شود. ایراد دیگر این است که همه تنظیمات عکس و ویدئو در یک منوی واحد قرار دارند.
رابط کاربری دوربین و کیفیت عکس
رابط کاربری دوربین بسیار ساده است. دو کلید شاتر (یکی برای عکس و دیگری برای فیلم‌برداری) وجود دارد. در بالای آنها میان‌بر گالری تصاویر و در زیر کلید جلوه‌های ویژه قرار دارند. در سمت چپ صفحه نمایش انتخاب کننده فلاش و کلی چرخشی Zoe قرار دارند.
Zoe چیست و پس از ثبت عکس چه کارهایی انجام می‌دهد. کلید Zoe را فعال کنید (اندیکاتوری در پایین صفحه نشان می‌دهد که در حالت Zoe قرار دارید) و روی کلید شاتر ضربه بزنید. کلید به صورت یک نوار پیشرفت تغییر شکل می‌دهد، سه ثاینه شمارش معکوس هنگام ضبط ویدئو انجام می‌شود تا به شما یادآوری کند که بی حرکت باقی بمانید.
اچ‌تی‌سی ادعا می‌کند گوشی One می‌تواند با سرعت 8 فریم در ثانیه عکاسی پیاپی کند. اما برای این کار در حالت Zoe باید سه ثانیه کلید شاتر را نگهدارید که باعث خنثی شدن سرعت دوربین می‌شود.
لرزش‌گیر نوری تصویر می‌تواند تا دوهزار بار در ثانیه، لرزش را از بین ببرد. این قابلیت در ترکیب با دیافراگم F/2.0، در محیط‌های کم نور تصاویر بسیار خوبی ثبت می‌کند. کیفیت عکس‌های این دورین حتی در محیط‌های پرنور که احتمال نویز زیاد است، نیز خوب هستند. اچ‌تی‌سی در حوزه عکاسی داینامیک خیلی بهتر از دیگر موبایل‌های موجود در بازار نیست و پیکسل‌های بزرگ‌تر نیز در این حالت تاثیر خاصی ندارد.
در مقایسه عکس‌های وان با دوربین موبایل Optimus G Pro ال‌جی، وان کیفیت و شفافیت بهتری دارد و تصاویر را با جزئیات بیشتر نمایش می‌دهد. اما رزولوشن کلی دوربین در مقایسه با گوشی ال‌جی پایین‌تر است و در نتیجه عکاسی از متون مشخص شد، اوپتیموس G Pro عملکرد بسار بهتری دارد.
فیلم‌رداری فول اچ‌دی با HDR
گوشی HTC One می‌تواند با کیفیت 1080p با سرعت 30 فریم در ثانیه فیلم‌برداری کند. این دوربین قابلیت HDR برای ویدئو دارد. البته باید توجه کنید در این حالت نرخ فریم‌ها به 28 فریم در ثانیه کاهش پیدا خواهد کرد. البته می‌تواند با کیفیت 720p و سرعت 60 فریم در ثانیه و همچنین 68×432 پیکسل با سرعت 96 فریم در ثانیه نیز فیلم‌برداری کند.
این دوربین قابلیت فوکوس خودکار متناوب نیز دارد و می‌توان هنگام تصویربرداری فوکوس را روی سوژه موردنظر قفل کرد. در حالت فیلم‌برداری همچنین می‌توان از لرزش‌گیر نوری تصویر استفاده کرد.
تصاویر به صورت فایل‌های MP4 و بیت‌رِیت 20 مگابایت در هر ثانیه ذخیره می‌شوند – بالاترین کیفیتی که تاکنون وجود داشته است. صدا نیز به صورت استریو با بیت‌رِیت 192 کیلوبایت در هر ثانیه و 48 کیلوهرتز ضبط می‌شوند. کیفیت صدا و ویدئو بسیار خوب است و همه جزئیات به خوبی دیده و شنیده می‌شوند. تصاویر کمترین نویز ممکن را دارند.
ویدئوها در برابر لرزش و تکان‌ها نیز بسیار مقاوم هستند و کمترین لرزشی را در تصویر شاهد هستیم. البته باید اعتراف کرد، تصاویر نوکیا لومیا 920 کیفیت بهتری دارند.
