بچه‌هایمان را با رفتارمان تربیت کنیم، نه با گفتارمان
خانواده سالم و موفق معناهای متفاوتی می‌تواند داشته باشد. برخی والدین فکر می‌کنند اگر فرزندانشان از آنها حرف‌شنوی داشته باشند.
خانواده موفقی دارند و عده‌ای معتقدند دادن آزادی‌های زیاد به فرزندانشان باعث می‌شود خانواده موفق و شادی داشته باشند اما واقعا خوشبختی درون خود آدم‌هاست. اگر کودکی احساس کند به راحتی می‌تواند مشکلاتش را با والدینش در میان بگذارد، احساس خوشبختی خواهد کرد.
به نظر من تربیت دوجنبه دارد؛ یکی تربیت با حرف است و دیگری تربیت با عمل. در تربیت با حرف اولین نکته مهم، سعه‌صدر و تسلط بر اعصاب است و اینکه با مهربانی عمل کنیم. زور و قلدری کسی را به جایی نمی‌رساند. مساله دیگر، این است که نباید در تربیت فرزندانمان عجول و یکدنده باشیم زیرا بچه‌ها هم برای خودشان نظرها و روش‌هایی دارند. نباید به آنها سخت گرفت یا در مورد تمام اعمال آنها نظر داد، آن هم در مورد کودکان امروزی که بسیار باهوش و بادرایت هستند.
به‌نظر من، بهترین روش تربیتی، آن است که کنار بچه‌ها باشیم و به‌عنوان یک راهنما مسیر درست را به آنها نشان دهیم. تاثیر تربیت با عمل بسیار بیشتر از تربیت با حرف است. به عقیده من، حتی گاهی بد نیست بگذارید فرزندانتان خطا کنند زیرا به‌عنوان یک انسان حق تجربه کردن دارند. اگر از ابتدا معلم و راهنمای خوبی برای آنها باشید، قطعا کمتر در زندگی‌شان اشتباه خواهند کرد زیرا آینه روبروی آنها تصاویر حقیقی، مثبت و مستقیم را به آنها نشان داده است.
