اشعار طنز گیلکی ... گیلترانه های طنز...

گیلترانه طنز 1
« خیسه سونه »

بـوجــور آمــونــدره بـاز گـولــه پـونه

تِه اون سورخه لبانه خیسه سونه

چِرِه واستی بوخورم غورصه و غم

تِـه ماچـی تـا مِـه احوالا چاکونه !

.................................................. ...............................

واگردان فارسی لوغات گیلکی :

خیس : خار / سونه : توت / خیسه سونه : تمشک ، توت وحشی / بوجور : بالا ، روئیدن /

آموندره : دارد می آید( بوجور آموندره منظور دارد می روید) / گول : گل / چِرِه : برای چه /

واستی : باید / بوخورم : بخورم / غورصه : غصه / ته : مال تو / ماچی : ماچ ، بوسه /

مِه : مال من / چاکونه : درست می کند ، می سازد .

« زاستن »

کـوچــی کفش و پیلـی پایـه نخَیَم

اونــه چـومـــه سییایـه مـن نخَیَم

مِه مَئره من بوگوفتم، گوش ندأ هچ

الان واستـی گئرانی جیر ، بــزَ یَم!

.................................................. ...................................

واگردان فارسی لوغات گیلکی :

زاستن: زایمان کردن،زائیدن/ کوچی:کوچک/ پیلی: بزرگ/اونه:مال اون /

چوم : چشم/ سییا:سیاه/مِه:مال من/مَئره:مادرم را/ بوگوفتم : گفتم /

گوش ندأ هچ : هیچ گوش نداد/ الان واستی: الآن باید/گئرانی : گرانی /

جیر : زیر ، پائین / بزَ یَم : زایمان کنم ، بزایم / نخَیَم : نمی خواهم .

« بییه میرزا »

بییه میرزا ایپچه حاله تِه زاکــانه بیدین

حال و روز تِه زاکـــان و آمِـه گیلانه بیدین

تِه مانستن شیرمرد پیدا نیبه دِ بوخودا

چوم وَکن هرطرفی میرزا نمایانه بیدین!

.................................................. ....................................

واگردان فارسی لوغات گیلکی :

بییه : بیا / ایپچه : کمی ، اندکی ، مقداری ، ذره ای / زاکان : فرزندان / ته : مال تو ،

تو /بیدین : ببین/ تِه مانستن : مانند تو / نیبه : نمی شود / دِ : دیگر /بوخودا : به خدا /

چوم : چشم / وکن : باز کن /

« واش »

گــوله باغـه میین جأ واش ببوستیم

بوخوردیم غورصه اَنقد خاش ببوستیم

جه جان سختی ، نتانستیم بیمیریم

بـــه کــوله زیندگانی ناش ببوستیم !

.................................................. .....................................

واگردان فارسی لوغات گیلکی :

گوله باغ : باغ گل / میین جأ : در میان / واش : گیاه ، علف هرز /ببوستیم : شدیم /

بوخوردیم : خوردیم / غورصه: غصه / اَنقد : آنقدر / خاش: لاغر ، استخوانی ، استخوان /

جه جان سختی : از سخت جانی / نتانستیم : نتوانستیم / بیمیریم : بمیریم /

به کول : بر کول ، بر دوش / زیندگانی : زندگانی / ناش : نعش

« مه بی پولی ...»

مَــره گـی گــاز بیگیر ایپچـه زوانه

کـوره فیس بـزنــه تِه او چومـــانه

مِــه بی پولی میین جأ خنده دأرم

سَبَج مــالَق زنــه مـه جیبه تانه !

.................................................. ..........................................

واگردان فارسی لوغات گیلکی :

مَره : مرا ، به من / گی : می گوئی /گاز بیگیر : دندان بگیر / ایپچه : کمی ، ذره ای ،

مقداری / زوانه : زبان را / کوره فیس : کورک ، دانه ی چرکی که در گوشه ی چشم

می زند / تِه :مال تو / او : اون / چومان : جمع چوم ، چشم ها / مِه : مال من /

میین جأ : در میان / سَبَج : شپش / مالَق : پشتک و وارو ، معلق / مه جیبه تانه :

ته جیب ام .

« مه گیلان »

چِـــره وارَش مـِـه گیلانـه چومـانه

وُکوشن خــو کــمر دِ هــچ نتانه

جه یارانه ، جه کـوفت و زهرماری

آزرمایش کــــودن مــوشا بمـانه !

.................................................. .....................................

واگردان فارسی لوغات گیلکی :

مه : من ، مال من / چره : با کسره ی حرف "چ"یعنی چرا ، برای چه /

وارش : بارش ، باران / چومان : جمع چوم ، چشم ها / وکوشن : بلند

کردن ، راست کردن / خو : خودش ، مال خودش / نتانه : نمی تواند/

جه : از / آزرمایش کودن : آزمایش کردن / بمانه : مثل و مانند شود، بماند .

هَنـی بــی شیله پیلانه دَرم دوس

بـوســوخـته دیـم و دیلانه دَرم دوس

طرفداری کودان،وَستی جه مظلوم

تـــومــامــــه زن ذلیـلانه دَرم دوس !

.................................................. ..........................................

واگردان لوغات گیلکی به فارسی :

هَنی : بازهم / بی شیله پیلانه : بی شیله پیله ها را ، بی ریا ها را /

دَرم دوس : دوست دارم/ بوسوخته دیم : چهره سوخته/ دیلانه:دلها را/

کودان : کردن / وَستی : باید / جه : از / تومام : تمام

بنائــی تــه سـره دسمــال ملـمـل

مِـه چومانه چاکودی پاک ایته سَل

بوسوجانی مَره ، ته عشقه شاله

نانستم عشق بؤ ، یا نوروزی بَل !

.................................................. ...............................

واگردان : لوغات گیلکی به فارسی :

بنائی : گذاشتی / ته سره : بر سرت / مِه چومانه : چشم های مرا /

چاکودی : درست کردی ، ساختی / پاک : بطور کامل ، مثل و مانند/

ایته : یکی / سل : استخر/ بوسوجانی مَره : مرا سوزاند/ ته عشقه

شاله : شعله ی عشقت / نانستم : ندانستم / بؤ : بود / نوروزی بل :

آتش مراسم آتش افروزی گیلانیان در آغاز سال نوی گیلانی .

گیله مَردم ، گیله مَردم ، گیله مَرد

مِـه کـرچ خنده ئن جه غورصه بَمَرد

چِــره وستــی بَگـــم حرفــه دُواره

شئالانــه بــــراره د ، سگــــه زرد!

.................................................. ..........................................

مه کرچ خنده ئن:خنده ای که از روی شادی باشدنه توام با غم و غصه /

کرچ : تُرد، شکننده /جه غورصه بَمَرد: از غصه مُرد/ چره وستی بَگم :

چرا باید بگویم / دُواره: دوباره / شئالانه براره د : برادر شغالان است

دیگر .

تــــره یــونجـه ، هـمه مـالانه شینه

آمِــه غورصه ، هیزار سالانه شینه

مگــر نیشناوسی باغـــه میین جه

شیرین خربزه ئن ، شالانه شینه !

.................................................. ....................................

واگردان لوغات گیلکی به فارسی :

مالانه شینه : مال دام است اسب و گاو .../ آمه : ما ، مال ما /

غورصه : غصه ، غم و اندوه /هیزار : هزار / نیشناوسی : نشنیدی /

باغه میین جه : در میان باغ / خربزه ئن : خربزه ها / شالان : شغالان /

شینه : تعلق دارد .