Printable View
کدام زنان شایسته تقدیرند؟
http://img.tebyan.net/big/1391/02/12...0495759240.gif
با میلاد پر برکت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها هفته زن آغاز می شود و
از رایج ترین کارها در این هفته تقدیر از زنان برتر در عرصه های گوناگون است.
در این مراسمها که هر ساله از سوی نهادهای مختلف از ریاست جمهوری گرفته
تا نهادهای بسیار جزء برگزار می شود از زنانی به عنوان زنان برتر و نمونه، تقدیر به عمل می‌آید.
سوالی که جا دارد از مسئولین برگزار کننده به خصوص ریاست محترم جمهور پرسیده شود این است که ملاک این انتخاب و تقدیر چیست؟
اگر ملاک شما در انتخاب این برگزیدگان، همان ملاکهای جوامع دیگر است که سالیانه رئیس موفق، مدیر برتر، استاد نمونه و مانند آن را انتخاب و طی مراسمی از آنها قدردانی می کنند و آن سخنان ابتدایی شما در فضایل حضرت زهرا سلام الله علیها هم تنها برای تبرک و میمنت جلسه است که هیچ؛ ما در همین جا کفایت مذاکرات را اعلام کرده و بحث را خاتمه می دهیم.
اما اگر هدف شما از این همایش ها، سوق دادن جامعه به سوی الگوبرداری از سیره و زندگی آن بانو بی همتاست؛ پس انتظار می رود که ریاست محترم جمهور یا دیگر مسئولان تقدیر کننده پس از سخنرانی در فضایل و الگو معرفی کردن حضرت زهرا سلام الله علیهاالسلام از کسانی تقدیر کنند که در جامعه امروز ما نزدیکترین و شبیه ترین افراد به آن بانوی بی همتا باشند.
ریاست محترم جمهور و دیگر مسئولان باید توجه داشته باشند که مهمترین پیامدی که این انتخابها دارد معرفی شدن الگوهایی به عنوان بانوان نمونه به جامعه زنان کشور است؛ از این رو ضرورت دارد کسانی انتخاب و به جامعه معرفی شوند که بتوان آنها را الگوی امروزی حضرت زهرا سلام الله علیها نامید و غیر مستقیم دیگران را تشویق کرد که از نظر رفتاری حداقل خود را به این افراد نزدیک کنند.
اسلامی حرف زدن و با ملاکهای غربی انتخاب کردن اثری جز تشویق زنان و دختران ما به فاصله گرفتن از سیره حضرت زهرا سلام الله علیها نخواهد داشت.
ما باید از بانوانی تقدیر به عمل آوریم که در زندگی امروز توانسته اند اصول زندگانی حضرت فاطمه سلام الله علیها را در زندگی خود پیاده کنند. دقت شود که ما گفتیم اصول؛ اصولی مانند:
اصل بودن اهتمام به کار خانه و محیط خانواده؛ توجه ویژه به این که خود شخصا فرزندانش را تربیت کرده و به امور آنها رسیدگی کند؛ اصل اینکه محیط خانه و خانواده همیشه برای همسر و فرزندانش محیطی آرام و دلنشین باشد؛ اصل اینکه معارف و تعالیم اسلام در بین خانه بیان و بین خانواده گفتگو شود و اصولی از این دست.
به برکت انقلاب و ترویج روز افزون معارف قرآن و عترت، جامعه ما مملو است از چنین بانوانی که با الگو قرار دادن سرور بانوان عالم، توانسته اند خود را تا حد امکان به آن حضرت نزدیک کرده و خود را در زمره پیروان واقعی او قرار دهند که به نظر می رسد در چنین ایامی شایسته است که از موفق ترین این افراد تقدیر به عمل آید.
اما آنچه را که ما شاهد آنیم و هر ساله تکرار می شود تقریبا و یا حداقل در موارد زیادی چیزی غیر از این است یعنی از زنانی تقدیر می شود که برخی از این اصول در زندگانی آنها تعطیل و یا بسیار کم رنگ است.
قدر مصداقی تر سخن بگوییم
هر ساله وقتی نوبت به تقدیر و اهداء جوایز به زنان نمونه می رسد بعد از نام منتخبین ارجمند دلیل انتخابشان نیز با ذکر عناوینشان بیان می شود که مدیریت موفق، ریاست نمونه از عناوین رایج در اینگونه مراسمهاست.
سوالی که در اینجا با توجه به اصول زندگی حضرت زهرا سلام الله علیها که بیان شد و نیز واقعیتی که ما در جامعه شاهد آنیم مطرح است این است که چطور یک خانم می تواند ریاست و یا مدیریت کلان یک وزارتخانه، نهاد، ارگان و سازمانی را داشته باشد و در کار خود ممتاز هم شود و در عین حال محور خانواده در خانه هم باشد و بتواند در محیطی آرام و دلنشین و به دور از خستگی و فشارهای کاری به تربیت فرزندان و شنیدن سخن آنها و ... نیز بپردازد؟
به راستی چگونه ممکن است خانمی با موتوری 16 سیلندر (تعبیر ریاست محترم جمهور در تعریف و تمجید از یکی از بانوان شاغل در کابینه در همایش بانوان نمونه سال 90)[1] کار کند و محور کانون خانواده در خانه هم باشد؟
کسی مخالف کار و تلاش و فعالیت زن مسلمان در بیرون از خانه نیست که البته آن هم با توجه به آموزه های دینی حد و مرز خود را دارد که در مقاله ای به طور مشخص به آن خواهیم پرداخت؛ اما وقتی سخن از زنان برتر و معرفی الگو به جامعه آن هم در ایام ولادت حضرت زهرا سلام الله علیها در میان است انتظار بی جایی نیست که از مسئولین محترم درخواست کنیم بانوانی انتخاب و معرفی شوند که شبیه‌ترین‌های موجود به آن حضرت باشند.
بارها دیده و شنیده‌ام آه جانسوز و تاسف مادران و دختران این جامعه را که با دیدن این همایشها و عناوین برگزیدگان با دلی پر غصه زیر لب گفته‌اند که «خوشا به حالشان ما را بگو که از صبح تا شب مدام گرفتار خانه و خانواده هستیم !!!!»
آقایان به ما پاسخ دهند که آیا این تاسف بجاست؟آیا سزاورست مادری که زهراوار زندگی می کند و تمام تلاشش گرم نگه داشتن کانون خانواده و رسیدگی به تربیت فرزندان و دلگرمی شوهرش است اینگونه از مدل زندگی خود تاسف بخورد و دختر او که شاهد این اندوه مادر است به جد تصمیم بگیرد که هیچگاه خود را گرفتار خانه و اسیر زندگی نکند؟
شما را نمی دانم اما ما که در طبقات مختلف جامعه غوطه وریم این چیزها را می بینیم و آن سخنان را می‌شنویم.
جا دارد که در این رویه به ظاهر غلط تجدید نظر کنیم و به گونه ای عمل کنیم که در نهایت مادر یک خانواده به مادر بودن خود و این که چون زهرای اطهر در خدمت آرامش و اعتلای خانواده است افتخار کند. ان شاء الله
پی نوشت:
[1] عین تعبیر ایشان: « خانم مجتهدزاده كه دراینجا سخنرانی كردند، موتور 16 سیلندر دارد و همه را هم حركت می‌دهند و ذره‌ای آرامش ندارند.»
پایگاه اطلاع‌رسانی ریاست‌جمهوری اسلامی ایران - - سخنراني در همايش بانوي بصير
امید پیشگر
بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان