كم‌خوابی و صبحانه نخوردن با بدن‌تان چه می‌كند؟
وقتی به اندازه كافی نمی‌خوابید، صبحانه نمی‌خورید، ورزش نمی‌كنید یا بی‌حوصله می‌شوید، چه اتفاقی رخ می‌دهد؟ با مطالعه این مطلب درخواهید یافت كه چگونه برخی از عادات بد شما سلامت‌تان را به خطر می‌اندازند.
هیچ‌كس به‌طور قطع از ضرورت خواب مطلع نیست اما شكی نیست كه ایجاد كوچك‌ترین آسیبی در خواب طبیعی عملكرد بدن را مختل می‌كند. برای مثال مطالعات نشان داده است، كمبود خواب سطح هورمون لیپتین، هورمونی كه كنترل‌كننده اشتها است را پایین می‌آورد، به این مفهوم كه كم‌خوابی باعث پرخوری میشود. كمبود خواب سطح هورمون استرس را هم افزایش می‌دهد و بدن شما را وادار می‌كند تا گلوكز بیشتری به جریان خون وارد كند، همچنین كم‌خوابی حساسیت بدن‌تان را به انسولین كمتر می‌كند اما این تازه ابتدای كار است. پژوهش‌ها نشان می‌دهند كم‌خوابی تولید مواد شیمیایی مخصوص سیستم ایمنی را كه از بدن در برابر میكروب‌ها محافظت می‌كنند، متوقف می‌كند پس با چند دقیقه بستن چشم‌ها خودتان را فریب دهید وگرنه شاید مجبور شوید یك بسته دستمال كاغذی را برای آبریزش بینی خود مصرف كنید و به داروی ضدسرفه نیاز پیدا كنید. پژوهشی كه در سال ٢٠٠٩ انجام شده دریافته است افرادی كه شب‌ها كمتر از 7ساعت می‌خوابند، 3 برابر بیشتر از دیگران سرما می‌خورند. پژوهش‌های دیگر بیانگر آن است كه كمبود خواب بسیار كم و مزمن، به‌طور مثال كاهش 8 ساعت خواب شبانه معمول به 6 ساعت، می‌تواند میزان التهاب‌های مزمن را افزایش دهد كه خطر ابتلا به بسیاری از ناراحتی‌ها اعم از حملات قلبی، كوفتگی‌ها و پوكی استخوان را بالا می‌برد.به‌غیر‌از این مسائل، اثرات آنی و ناگهانی هم به‌وجود می‌آورد. وقتی زنگ ساعت شما را از خوابی عمیق بیدار می‌كند چون خواب كاملی نداشتید، روز را با ترشرویی و بدخلقی آغاز خواهید كرد و با سپری شدن روز، بیشتر احساس كسالت خواهید كرد. برخی متخصصان اعصاب بر این باورند، هدف از خوابیدن این است كه مغز شما برای ساخت و استحكام بخشیدن به اتصالات بین عصب‌ها فرصتی را به دست آورد. پژوهش‌ها نشان داده‌اند، كسانی كه به اندازه كافی استراحت می‌كنند، اطلاعات تازه را سریع‌تر یاد گرفته و ذهنی قوی‌تر دارند. كم‌خوابی زمان واكنش نشان دادن به مسائل پیرامون را كاهش داده و همچنین شما را بیشتر در معرض خطر تصادفات و رویدادهای ناگوار قرار می‌دهد.
نتیجه‌گیری: در حالی كه برخی افراد می‌توانند با كم‌خوابی زندگی را ادامه دهند، بسیاری از ما احتیاج به 7 ساعت خواب شبانه داریم. بررسی‌ها می‌گویند یكی از نشانه‌های داشتن خواب كافی این است كه شما هر روز بتوانید بدون نیاز به ساعت زنگ‌دار، سر وقت بیدار شوید.
زمانی كه پس از استراحت طولانی شبانگاهی از خواب بیدار می‌شوید، بدن شما تقریبا 12ساعت را بدون غذا گذرانده است. این مسئله یك معنا دارد؛ نیاز به سوخت و انرژی دارید. این دقیقا یعنی در جریان خون‌تان دچار كمبود گلوكز هستید. اگر صبحانه نخورید و با این قند پایین از خانه خارج شوید، یكی از ارگان‌های به‌خصوص بدن شما نخواهد توانست با تمام سرعت به فعالیت بپردازد كه آن ارگان مغز است كه برای اداره موثر بدن نیاز به جریان مداوم قند خون دارد. در این هنگام حتی قند خون پایین ممكن است حالت تهوع و اختلال در اعصاب ایجاد كند، همچنین ممكن است احساس عدم‌هشیاری هم بكنید. بررسی‌ها روی بچه‌های محصل نشان داده دانش‌آموزانی كه صبح‌ها صبحانه خود را می‌خورند، حضور ذهن بیشتری دارند و نسبت به آن دسته از دانش‌آموزانی كه صبحانه نمی‌خورند، یادگیری بهتری دارند. علاوه بر این، صرف‌نظر كردن از وعده صبحانه بعدها سبب پرخوری میشود. متخصص غدد درون‌ریز دكتر سوما دروناوالی، از دانشگاه مركز پزشكی شیكاگو می‌گوید: «وعده صبحانه برای تحت كنترل درآوردن اشتهای شما برای باقی روز اهمیت خاصی دارد. این یعنی، حذف صبحانه و تا ظهر چیزی نخوردن و دل ضعفه داشتن؛ شما را آنقدر گرسنه می‌كند كه نتوانید پیش از خوردن غذا، سالاد بخورید و در عوض یك پرس بزرگ غذا بخورید.» بیشتر این افراد، كالری‌هایی كه باید در وعده صبحانه دریافت می‌كرده‌اند و با نخوردن صبحانه آن‌ها را از دست داده‌اند را با پرخوری در وعده ناهار و شام جبران می‌كنند. آن‌ها معمولا در وعده‌های غذایی از غذاهایی می‌خورند كه چربی‌های اشباع شده دارند و باعث مسدود شدن شریان‌ها می‌شوند.
در ضمن كسانی كه صبحانه نمی‌خورند تمایل بیشتری به خوردن خوراكی‌های بی‌ارزش و میان‌وعده‌ها دارند. یك پژوهش نشان داده خانم‌هایی كه اضافه‌وزن دارند اغلب مخالف خوردن صبحانه هستند، آن‌ها می‌توانند با اضافه كردن این وعده غذایی به راحتی حدود 2كیلوگرم وزن كم كنند. اگر به‌طور منظم صبحانه بخورید، نه تنها دچار اضافه وزن نخواهید شد بلكه قند وزن‌تان نیز تنظیم خواهد شد.
نتیجه‌گیری: بیش از یك‌چهارم افرادی كه اضافه وزن دارند، صبحانه نمی‌خورند. نشسته صبحانه خوردن نیز ممكن است بیش از 05درصد احتمال مقاومت انسولین را افزایش دهد. این مشكل سبب ابتلا به دیابت نوع ٢ میشود.
تا به حال این گفته قدیمی‌ها را شنیده‌اید كه شیطان برای دست‌های بیكار، كاری پیدا می‌كند؟ سپری كردن روز با تنبلی و نشستن روی مبل، شاید به‌نظر شما شیطانی نباشد اما بدن شما به شكل‌های مختلفی با قند یا گلوكز بدون مصرف در جریان خون مشكل پیدا می‌كند. پیاده‌روی یا انجام هرگونه تمرینات و فعالیت‌های ورزشی، سلول‌های ماهیچه‌ای را مجبور به جذب گلوكزهایی كه برای تولید انرژی به كار می‌روند، می‌كند. هنگامی كه روزها به اندازه كافی از ماهیچه‌های خود كار نكشید، گلوكز در بدن شما بدون استفاده باقی می‌ماند. زندگی به روش نشسته و بی‌حركتی بیش از اندازه، 2مشكل اساسی به‌وجود می‌آورد:
1- بدن شما مقداری از قند مصرف نشده را تبدیل به چربی می‌كند. این چربی‌ها اغلب در نشیمنگاه، ران‌ها و شكم ذخیره میشود و آن‌ها را بزرگ خواهد كرد. بعدها این توده چربی نگرانی‌های زیادی ایجاد خواهد كرد. پژوهشی نشان داده سلول‌های چربی اطراف كمر، مواد شیمیایی‌ای تولید می‌كند كه سبب مقاومت انسولین و التهاب میشود كه ناراحتی‌های قلبی و بیماری‌هایی از این دست را افزایش می‌دهد.
2- حركت كند گلوكز در خون، میزان تركیبات خطرناكی كه AGE نامیده می‌شوند را افزایش می‌دهد و این تركیبات می‌توانند به رشته‌های عصبی و سلول‌های خونی آسیب وارد كنند و این از دلایل آن است كه در قند خون بالا عوارض بیماری دیابت مانند از دست دادن بینایی و بیماری‌های كلیوی ظهور پیدا می‌كند. برخاستن از روی مبل و بیرون رفتن از خانه برای پیاده‌روی می‌تواند برای جلوگیری از این سرنوشت به شما كمك زیادی كند. ورزش یك چربی‌سوز قابل اطمینان است و بررسی‌ها نشان داده كه فعالیت‌های فیزیكی سطح AGE را كاهش می‌دهد.
نتیجه‌گیری: تمام روز نشستن در یك جا، ممكن است باعث شود تا شما تمامی برنامه‌های مورد علاقه خودتان در تلویزیون را تماشا كنید اما این عمل سبب ذخیره شدن قند خون بد در بدن، اضافه وزن و انواع مشكلات خواهد شد.
خشمگین شدن به تنهایی مشكلی ایجاد نمی‌كند. هر چند وقت یك‌بار عصبی‌شدن، امری طبیعی است و حتی برای سلامت هم لازم است، اما همیشه عصبانی بودن موضوعی دیگر است و برای شما بسیار بد است. صرف‌نظر از خلق‌و‌خوی ناراحت و جدا شدن شما از دیگران، تمام روز بد خلق و خشمگین بودن می‌تواند كنترل دیابت را بسیار دشوار كند. عصبانیت شكلی از احساس استرس است كه سبب میشود بدن شما آدرنالین و سایر هورمون‌های مربوطه را آزاد كند. یكی از تاثیرات هورمون‌های استرس، بالا‌بردن قند خون است. به علاوه استرس ممكن است در شما عادات بدی از جمله زیاده‌روی در خوردن خوراكی‌های بی‌ارزش كه می‌تواند شرایط بدتری را ایجاد كند، به‌وجود آورد.
موارد دیگری هم وجود دارد؛ اگر همیشه به خشم و عصبانیت خود اجازه خودنمایی دهید، ممكن است قلب شما آسیب ببیند. اكنون دانشمندان می‌دانند عصبی‌بودن فشارخون را بالا می برد. پژوهش تازه‌ای در دانشگاه ییل، ثابت كرده است افرادی كه اجازه می‌دهند عصبانیت بر آن‌ها غلبه كند، به میزان زیادی از ماده‌ای كه ایندوتلین نامیده میشود در بدن خود دارند كه با ایجاد رسوباتی در رگ‌های خونی مانند رسوب چربی‌ها، كلسترول و سایر مواد چرب در رگ‌ها ـ كه محرك ایجاد حملات قلبی است ـ خون را با شدت در رگ‌ها به حالت لخته در می‌آورد. پژوهش دیگری هم اثبات كرده خشمگین شدن زیاد، در واقع می‌تواند سبب بی‌نظمی در ضربان قلب شده و به‌طور موقتی باعث ایست قلبی شود.
نتیجه‌گیری: عصبانیت و خشم به‌مدت طولانی یك سم كشنده است، پس راهی برای خلاص شدن از آن بیابید. میزان خشم خود را برای خود در دفترچه ای یادداشت كنید تا بتوانید از اندازه آن آگاهی پیدا كنید. از دوستان یا اعضای خانواده‌تان كه باعث عصبی شدن شما می‌شوند، دوری كنید و به آن‌ها تذكر دهید. در این مواقع كاری انجام دهید كه خشم‌تان را كاهش دهد و آرامش پیدا كنید، به‌طور مثال از خانه بیرون بروید و فریاد بزنید.
