.... فَانْكِحُوا ما طابَ لَكُمْ مِنَ النِّساءِ مَثْنى وَ ثُلاثَ وَ رُباعَ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ تَعْدِلُوا فَواحِدَةً أَوْ ما مَلَكَتْ أَيْمانُكُمْ ذلِكَ أَدْنى أَلاَّ تَعُولُوا (نساء آیه3)
با زنان پاك ازدواج نمائيد، دو يا سه يا چهار همسر و اگر مى ترسيد عدالت را (درباره همسران متعدد) رعايت نكنيد، تنها يك همسر بگيريد، و يا از زنانى كه مالك آنهائيد استفاده كنيد، اين كار، از ظلم و ستم بهتر جلوگيرى مى كند.
این آیه به صراحت بیان می فرماید که اگه نمی تونید عدالت رو اجرا کنید تنها به یک همسر اکتفا کنید.چرا که این کار از ظلم و ستم جلوگیری می کنه
طرح یک سوال درباره این آیه:
در اين آيه مسئله بى عدالتى در مورد زنان به صورت شرطی مشکوک بیان شده که: «إِنْ خِفْتُمْ أَلَّا تُقْسِطُوا» اگر مى ترسيد عدالت را (درباره همسران متعدد) رعايت نكنيد.
امّا در آيه 129 همين سوره مى فرمايد: «لَنْ تَسْتَطِيعُوا»شما هرگز قدرت این رو ندارید که عدالت رو اجرا کنید
حالا این دو آیه چگونه با هم جمع می شن؟در آیه اول می فرماید:اگر می ترسید که عدالت رو رعایت نکنید پس یک زن بگیرید ولی در ایه دوم می فرماید هرگز نمی تونید عدالت رو در صورتی که چند زن بگیرید اجرا کنید
پاسخ:
در وسائل، ج 21، ص 345 در پاسخ به این سوال می فرماید:
در مسائل مادّى مانند لباس، مسكن، خوراك و همخوابى بايد عادل باشيد و اگر مى ترسيد عادل نباشيد برنامه ديگرى را براى خود تنظيم كنيد، ولى در آيه 129 مى فرمايد: شما هرگز قدرت بر عدالت نداريد كه مراد عدالت در علاقه و تمايلات قلبى است چون علاقه در اختيار انسان نيست تا بتواند آن را يكسان تقسيم كند. اين پاسخ با استفاده از حديثى از امام صادق عليه السلام مى باشد
پس: محبت هاى درونى مرد تا زمانی كه موجب ترجيح بعضى از همسران بر بعضى ديگر از جنبه هاى عملى نشود ممنوع نيست، آنچه مرد موظفه که رعایت کنه,عدالت در جنبه هاى عملى و خارجیه
