ریزش منطقه ای مو چیست؟

معمولاً در عرض مدت كوتاهی (گاهی چندساعت) به یكباره موها دچار ریزش می شوند.ریزش منطقه ای مو (آلوپسی آره آتا)علت ریزش منطقه ای مو-علت دقیق این بیماری مشخص نمی باشد و فقط می دانیم كه یك بیماری خودایمنی است (یعنی سیستم ایمنی بدن برعلیه پیاز مو وارد عمل شده وآن را ازبین می برد). تنها عامل شناخته شده در بروز این عارضه، استرس های عصبی بوده و معمولاً هم ریزش موها بدنبال یك استرس شدید عصبی (مثلاً فوت نزدیكان، طلاق، تصادف رانندگی و غیره) روی می دهد. بیماری دركودكان و جوانان شایعتربوده و مردان و زنان را به یك نسبت مبتلا می كند.معمولاً در عرض مدت كوتاهی (گاهی چندساعت) به یكباره موها دچار ریزش[/url] می شوند. این بیماری شدت های گوناگون دارد بطوریكه از لكه های كوچك و مدور كاملاً بدون مو در ریش، سر یا بدن تا از دست رفتن كامل موهای سر و یا همه موهای بدن متغیرمی باشد ولی چیزشایع حالت اول است. ریزش ناگهانی مو موجب اضطراب شدید بیمارشده و این اضطراب خودش بیماری را بدتر و بدترمی کند و لذا بهتراست كه هرچه سریعتر فرد تحت درمان قرارگیرد. بهتر است كه درمبتلایان به این بیماری آزمایش های غده تیروئید انجام شود.تعداد زیادی از بیماران خودبخود و یا با درمان بهبود پیدامی كنند. تأثیر درمان در موارد خفیف بیماری بیشتر است .بایستی متذكرشدكه كلیه درمان های موجود برای این عارضه فقط سبب تحریك رشد موها شده ولی از احتمال ریزش مجدد موها درآینده ممانعت نكرده و بعبارت دیگردرمان پیشگیری كننده برای آن وجود ندارد.درمان ریزش منطقه ای مو شامل مواردزیراست: (ریزش منطقه ای مو) آرامش اعصاب و پرهیزاز استرس های عصبی، كورتون بصورت موضعی، تزریقی ودرموارد شدید خوراکی، داروهای محرک رشد مو مانند ماینوکسیدیل، تابش اشعه ماوراءبنفش و آخرین درمان استفاده از داروهای ضد سیستم ایمنی که البته فقط در موارد بسیار شدید بیماری استفاده شده و انحصاراً توسط متخصص پوست تجویز می گردد. مالیدن سیر یك درمان قدیمی برای این عارضه بوده كه بدلیل وجودداروهای مدرن و مؤثر و بروز گهگاهی واكنش های حساسیتی شدید به سیر در حال حاضر اصلاً توصیه نمی گردد.لازم به توضیح است که بیمار بایستی فقط به متخصص پوست مراجعه و از خوددرمانی اكیداً پرهیز نماید زیرا این امر موجب تأخیر در درمان شده و درمانهای درست بعدی هم بی اثر خواهندشد. درمان بایستی تا رویش كامل موها ادامه داشته باشد(گاهی ماه ها). با توجه به اینکه دراین بیماری فولیكول های مو هیچوقت از بین نرفته و همیشه امكان رشدمجدد موها وجود دارد لذا هرگز نباید از درمان این عارضه ناامید شد. البته در صورتی که مدت های طولانی از ریزش مو گذشته باشد و بخصوص در مواردی که سن بیمار پایین باشد احتمال رشد مجدد موها بسیار کم می گردد.