نخستین کلام حضرت فاطمه زهرا(س) در بهشت
سلمان فارسی از پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم چنین روایت کرده است: هنگامىکه فاطمه داخل بهشت می‌شود و آن‌چه خداوند برایش مهیا کرده مىبیند، این آیه را تلاوت می‌کند: (الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ إِنَّ رَبَّنا لَغَفُورٌ شَکُورٌ الَّذِی أَحَلَّنا دارَ الْمُقامَةِ مِنْ فَضْلِهِ لا یَمَسُّنا فِیها نَصَبٌ وَ لا یَمَسُّنا فِیها لُغُوبٌ؛ الَّذی أَحَلَّنا دارَ الْمُقامَةِ مِنْ فَضْلِهِ لا یَمَسُّنا فیها نَصَبٌ وَ لا یَمَسُّنا فیها لُغُوبٌ ) (سوره فاطر، آیه ۳۴و۳۵)آنها مىگویند: «حمد و ستایش براى خداوندى است که اندوه را از ما برطرف ساخت؛ پروردگار ما آمرزنده و سپاسگزار است!همان کسى که با فضل خود ما را در این سراى اقامت جاویدان جاى داد که نه در آن رنجى به ما مىرسد و نه سستى و واماندگى!نورانی شدن بهشت از نور فاطمه سلام‌الله‌علیهاابن شهرآشوب مىنویسد: در بسیاری از کتابها، از جمله کشف ثعلبی و فضائل ابوالسعادات، در معنای این آیه (مُتَّکِئینَ فیها عَلَى الْأَرائِکِ لا یَرَوْنَ فیها شَمْساً وَ لا زَمْهَریراً) ؛(انسان، آیه۱۳) این در حالى است که در بهشت بر تختهاى زیبا تکیه کردهاند، نه آفتاب را در آنجا مىبینند و نه سرما را! (ونمىبینند در بهشت نه آفتاب و نه سرمایی را. )آوردهاند که ابن عباس گفت: چنانکه بهشتیان در بهشت هستند، ناگاه نوری مىبینند که باغهای بهشت را نورانی کرد. اهل بهشت اظهار مىدارند: خدایا! تو در کتابی که بر پیامبرت فرستادی، فرمودی: (لایرون فیها شمسا) (بهشتیان در بهشت خورشیدی نخواهند دید. ) ندا مىرسد: این، نور آفتاب و ماه نیست، بلکه علی و فاطمه از چیزی تعجب کرده و خندیدند و از نور آن دو، بهشت روشن گردید. (مناقبالابىطالب، ج۳، ص۳۲۹)زیارت انبیا از فاطمه در بهشتآن‌گاه که همه انبیا و اولیای خدا وارد بهشتشدند، آهنگ دیدار دختر پیامبر خدا مىکنند. رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم به فاطمه فرمود: هرگاه اولیای خدا در بهشت مستقر گردیدند، از آدم گرفته تا سایر انبیا همه به دیدارت مىشتابند. - بحارالانوار، ج۴۳، ص
