@&@ متن و ترجمه فارسي دعاي عشرات @&@
دعاي عشرات
سُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ وَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَ اللّهُ اَكبَرُوَ لا حَوْلَ ولا قُوَّةَ إلاّ بِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظِيمِ
منزه است خدا وستايش خاص خدا است ومعبودى جزخدا نيست وخدا بزرگتر ازتوصيف است وهيچ جنبش ونيرويى نيست جز بوسيله خداى والاى بزرگ
سُبْحانَ اللّهِ آناءَ اللَّيْلِ وَ اَطْرافَ النَّهارِ
تنزيه خداى را در تمام ساعات شب و اوقات روز
سُبْحانَ اللّهِ بِالْغُدُوِّ وَالآصالِ سُبْحانَ اللّهِ بِالْعَشِىِّ وَالاِْبكارِ
تنزيه خداي را در بامداد و شامگاهان تنزيه خداى را در شب و صبح
سُبْحانَ اللّهِ حينَ تُمْسُونَ وَحينَ تُصْبِحُونَ
تنزيه خداى را چون شب كنيد و چون به بامدادان درآييد
وَ لَهُ الْحَمْدُ فِى السَّمواتِوَالاْرْضِ وَ عَشِيّاً وَ حينَ تُظْهِرُونَ
وخاص او است ستايش در آسمانها وزمين و شبانگاه و هنگام ظهر
يُخْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَيُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَىِّ وَ يُحْيىِ الاْرْضِ بَعْدَ مَوْتِها وَ كَذلِكَ تُخْرَجُونَ
بيرون آورد زنده را از مرده و برون آرد مرده رااززنده و زنده گرداند زمين را پس ازمردنش و شما هم اين چنين در رستاخيز بيرون آورده شويد منزه است پروردگار تو
سُبْحانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمّا يَصِفُونَ وَ سَلامٌ عَلَى المُرْسَلينَ وَالْحَمْدُلِلّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ
پروردگار عزت از آنچه وصف كنند و درود بر پيامبران و ستايش خاص خداپروردگار جهانيان است
سُبْحانَ ذِى المُلْكِ وَالْمَلَكُوتِ سُبْحانَ ذِى الْعِزَّةِ وَالْجَبَرُوتِ
منزه است خداى صاحب ملك و ملكوت منزه است خداى صاحب عزت و جبروت
سُبْحَانَ ذِى الْكِبْرِياَّءِ وَالْعَظَمَةِ الْمَلِكِ الْحَقِّ الْمُهَيْمِنِ الْمُبينِ الْقُدُّوسِ
منزه است خداى صاحب بزرگى و عظمت آن پادشاه برحق و نگهبان و پاكيزه از هر عيب
سُبْحانَ اللّهِ الْمَلِكِ الْحَىِّ الَّذِى لا يَمُوتُ سُبْحانَاللّهِ الْمَلِكِ الْحَىِّ الْقُدُّوسِ
منزه است خداى فرمانرواى زنده اى كه نميرد منزه است خداى فرمانرواى زنده پاكيزه از هر عيب
سُبْحانَ الْقاَّئِمِ الْدّآئِمِ سُبْحانَ الْدّآئِمِ القاَّئِمِ سُبحَانَ رَبِّىَ الْعَظيِمِ سُبْحانَ رَبِّىَ الاْعْلى
منزه است خداى پاينده جاويدان منزه است خداى جاويدان پاينده منزه است پروردگار بزرگ من منزه است پروردگار برترم
سُبْحانَ الْحَىِّ القَيُّو مِسُبْحانَ الْعَلِىِّ الاْعْلى سُبْحانَهُ وَ تَعالى سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ
منزه است خداى زنده پاينده منزه است خداى والا و برتر منزه است او و برتر است بسيار منزه و پاكيزه است
رَبُّنا وَ رَبُّ الْمَلاَّئِكَةِ وَالرُّوحِ سُبْحانَ الدّآئِمِ غَيْرِ الْغافِلِ سُبْحانَ الْعالِمِ بِغَيْرِتَعْلِيمٍ
پروردگار ماو پروردگار فرشتگان و جبرئيل منزه است خداى جاويدانى كه غافل نيست منزه است داناىناآموخته
سُبْحانَ خالِقِ ما يُرى و مَا لايُرى سُبْحانَ الَّذى يُدْرِكُ الاْبْصارَ وَلا تُدْرِكُهُ الاْبْصارُ وَ هُوَ اللَّطيفُ الْخَبِيرُ
منزه است آفريدگار ديدنيها و ناديدنيها منزه است خدايى كه ديده ها را درك كندولى ديده ها دركش نكنند و او است دقيق و كاردان
اَللّهُمَّ إنّى اَصْبَحْتُ مِنْكَ فى نِعْمَةٍ وَ خَيْرٍ وَ بَرَكَةٍ وَ عافِيَةٍ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ
خدايا من از لطف تو صبح كردم در ميان نعمت و خير و بركت و تندرستى پس درود فرست بر محمد و آلش
وَ اَتْمِمْ عَلَىَّ ِعْمَتَكَ وَ خَيْرَكَ وَ بَرَكاتِكَ وَعافِيَتِكَ بِنَجاةٍ مِنَ الْنّارِوَارْزُقْنِى شُكْرَكَ وَ عافِيَتَكَ وَ فَضْلَكَ وَ كَرامَتَكَ اَبَداً ما اَبْقَيْتَنِى
و تمام كن برمن نعمت و خير و بركات و عافيتت را به رهايى از آتش و روزيم كن سپاسگزارىوعافيت و فضل و بزرگواريت را هميشه تا زنده ام دارى
اَللّهُمَّ بِنُورِكَ اهْتَدَيْتُ وَ بِفَضْلِكَ اسْتَغْنَيْتُ وَ بِنِعْمَتِكَ اَصْبَحْتُ وَاَمْسَيْتُ
خدايا به نورتوراه يافتم و به فضل تو بى نيازى جستم و به نعمت تو روز و شبم را گذراندم
اَللّهُمَّ ِنّى اُشْهِدُكَ وَ كَفى بِكَ شَهِيدا وَاُشْهِدُ مَلاَّئِكَتَكَ و اَنْبِياَّئَكَ وَ رُسُلَكَ وَ حَمَلَةَ عَرْشِكَ وَ سُكّانَ سَماواتِكَ وَ اَرْضِكَ وَ جَميعَ خَلْقِكَ
خدايا من تو را گواه مى گيرم و گواهى تو بس است و گواه گيرم فرشتگان و پيمبران ورسولانت را و حاملان عرشت را و ساكنان آسمانها و زمينت و همه خلق تو را
بِاَنَّكَ اَنْتَ اللّهُ لا اِلهَ إلاّ اَنْتَ وَحْدَكَ لا شَرِيكَ لَكَ و اَنَّ مُحَمَّدا صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ عَبْدُكَ وَ رَسُولُكَ وَ اَنَّكَ عَلى كُلِّشَىءٍ قَدِيرٌ
كه تويى خدايى كه معبودى جز تو نيست يگانه اى كه شريك ندارى و اينكه محمد صلى الل عليه و آله بنده و رسول تو است و به اينكه تو بر هر چيز توانايى
تُحْيى وَ تُميتُ وَ تُميتُ وَ تُحْيى
زنده مى كنى و مى ميرانى و مى ميرانى و زنده مى كنى
وَ اَشْهَدُ اَنَّ الْجَنَّةَ حَقُّ وَ اَنَّ الْنّارَ حَقُّ وَالنُّشُورَ حَقُّ وَالْسَّاعَةَ آتِيَةٌ لا رَيْبَ فيهَا
و گواهى دهم كه بهشت حق است و آتش دوزخ حق است و روز رستاخيز حق است و قيامت مسلما خواهد آمد و شكى در آن نيست
وَ اَنَّ اللّهَ يَبْعَثُ مَنْ فِى القُبُورِ وَ اَشْهَدُ اَنَّ عَلِىَّ بْنَ اَبي طالِبٍ اَميرُ الْمُؤْمِنينَ حَقّا حَقّا
و حتما خداوندكسانى را كه در گورها خفته اند برمى انگيزد و گواهى دهم كه على بن ابيطالب برحق اميرمؤمنان است و البته برحق است
وَ اَنَّ الاْئِمَّةَ مِنْ وُلْدِهِ هُمُ الاْئمَّةُ الهُداةُ الْمَهْدِيُّونَ غَيْرُالضّآلّينَ وَ لاَ الُمُضِلِّينَ
و براستى پيشوايان از فرزندان او آنهايند امامان راهنماى راه يافته كه نه گمراهند ونه گمراه شده
وَ اَنَّهُمْ اَوْلِياَّئُكَ الْمُصْطَفَوْنَ وَ حِزْبُكَ الْغالِبُونَ وَ صِفْوَتُكَ وَ خِيَرَتُكَ مِنْ خَلْقِكَ وَ نُجَباَّئُكَ
و گواهى دهم كه آنهايند دوستان برگزيده ات و حزب پيروزت و انتخاب شدگان و بهترين خلق تو و برگزيدگانى
الَّذِينَ انْتَجَبْتَهُمْ لِدينِكَ وَاخْتَصَصْتَهُمْ مِنْ خَلْقِكَ واصْطَفْيَتَهُمْ عَلى عِبادِكَ
كه آنان را براى دين خود برگزيدىو از ميان خلق خود مخصوصشان ساختى و بر بندگانت برگزيدى
وَجَعَلْتَهُمْ حُجَّةً عَلَى العالَمينَ صَلَواتُكَ عَلَيْهِمْ والسَّلامُ وَ رَحْمةُ اللّهِ وَبَرَكاتُهُ
و آنها را بر جهانيان حجت قرار دادى درودهاى تو بر ايشان و سلام و رحمت خدا و بركاتش بر آنهاباد
اَللّهُمَّ اكْتُبْ لى هذِهِ الشَّهادَهَ عِنْدَكَ حَتّى تُلِقِّنَنيها يَوْمَ الْقِيمَةِ وَ اَنْتَ عَنّى راضٍ اِنَّكَ عَلى ما تَشاَّءُ قَديرٌ
خدايا بنويس برايم اين گواهى را نزد خود تا اينكه در روز قيامت آن را بر زبانم جارى كنى در حالى كه تو از من خوشنود باشى زيرا تو بر هرچه بخواهى توانايى
اَللّهُمَّ لَكَ الْحَمدُ حَمْدايَصْعَدُ اَوَّلُهُ وَ لا يَنْفَدُ آخِرُهُ
خدايا ستايش خاص تو است ستايشى كه آغازش بالا رود و انجامش پايان نداشته باشد
اَللّهُمَّ لَكَ الْحَمدُ حَمْداتَضَعُ لَكَ السَّماَّءُ كَنَفَيْها وَ تُسَبِّحُ لَكَ الاْرْضُ وَ مَنْ عَلَيْها
خدايا ستايش خاص تو است ستايشى كه آسمان براى تو دو بال خويش فرو نهد و زمين و آنچه بر آن است زبان به تسبيحت گشايد
اَللّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً سَرْمَداً اَبَداً لاَ انْقِطاعَ لَهُ وَ لا نَفادَ وَ لَكَ يَنْبَغى وَاِلَيْكَ يَنْتَهى فِىَّ
خدايا خاصت و است ستايش ، ستايشى دائمى و هميشگى و بى پايان و زوال ناپذير و ستايشى كه سزاوار تو باشد و بسوى تومنتهى گردد و در دل من
وَ عَلَىَّ وَلَدَىَّ وَ مَعى وَ قَبْلى وَ بَعْدى وَ اَمامِى وَ فَوْقى وَتَحْتى
و بر تن من و در پيش من و با من و پيش از من و پس از من و پيش رو و بالاى سرم وزير پايم
وَ اِذا مِتُّ وَ بَقيتُ فَرْداً وَحيدا ثُمَّ فَنيتُ وَ لَكَ الْحَمْدُ اِذانُشِرْتُ وَ بُعِثْتُ
و چون مُردم و تك و تنها ماندم و سپس فانى شدم و در هر حال ستايشت كنم و خاص تواست ستايش هنگامى كه دوباره زنده و برانگيخته شوم
يا مَوْلاىَ اَللّهُمَّ وَ لَكَ الْحَمْدُ وَ لَكَ الشُّكْرُبِجَميعِ مَحامِدِكَ كُلِّها عَلى جَميعِ نَعْماَّئِكَ كُلِّها
اى مولاى من خدايا و از آن تو است ستايش و براى تو است سپاسگزارى به تمام انواع حمد و ستايشت همگى ، بر تمام نعمتهايت همگى
حَتّى يَنْتَهِىَ الْحَمْدُ اِلى ماتُحِبُّ رَبَّنا وَ تَرْضى
تا برسد ستايش بدانجا كه تو دوست دارىپروردگارا، و خوشنود گردى
اَللّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلى كُلِّ اَكْلَةٍ وَ شَربَةٍ وَبَطْشَةٍ وَ قَبْضَةٍ وَ بَسْطَةٍ وَ فى كُلِّ مَوْضِعِ شَعْرَةٍ
خدايا مخصوص تو است ستايش بر هر لقمه و هر جرعه و هر حمله كردن و هر بستن و گشودنى و بر هر جاى مويى
