▐☼ ▬♥▬☼ ▐ دعاي امام در ذکر و طلب توبه از خداوند (دعاي سي و يکم صحيفه سجاديه) ▐☼ ▬♥▬ ▐
« فی ذکر التَّوبَةِ وَ طَلَبها »
« دعای امام سجاد (ع) در ذكر توبه و طلب آن از خداى تعالى »
اللَّهُمَّ يَا مَنْ لَا يَصِفُهُ نَعْتُ الْوَاصِفِينَ
اى خداوند! اى كسى كه زبان گويندگان در وصف تو فروبسته است.
وَ يَا مَنْ لَا يُجَاوِزُهُ رَجَاءُ الرَّاجِينَ
اى كسى كه اميد اميدواران از تو در نگذشته.
وَ يَا مَنْ لَا يَضِيعُ لَدَيْهِ أَجْرُ الُْمحْسِنِينَ
اى كسى كه اجر نيكوكاران نزد تو ضايع نمىشود.
وَ يَا مَنْ هُوَ مُنْتَهَى خَوْفِ الْعَابِدِينَ .
اى كسى كه عبادتكنندگان از خشم تو مىهراسند.
وَ يَا مَنْ هُوَ غَايَةُ خَشْيَةِ الْمُتَّقِينَ
اى كسى كه پرهيزكاران از تو بيم دارند.
هَذَا مَقَامُ مَنْ تَدَاوَلَتْهُ أَيْدِي الذُّنُوبِ ، وَ قَادَتْهُ أَزِمَّةُ الْخَطَايَا ، وَ اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِ الشَّيْطَانُ ، فَقَصَّرَ عَمَّا أَمَرْتَ بِهِ تَفْرِيطاً ، وَ تَعَاطَى مَا نَهَيْتَ عَنْهُ تَغْرِيراً .
اينك در حضور تو است بندهاى كه دستخوش گناهان شده و عنان او بدست خطاها سپرده و شيطان بر او چيره گشته و بهانه جسته در اطاعت فرمان تو كوتاهى نموده، فريفته شده و به منهيات تو دست فرا برده.
كَالْجَاهِلِ بِقُدْرَتِكَ عَلَيْهِ ، أَوْ كَالْمُنْكِرِ فَضْلَ إِحْسَانِكَ إِلَيْهِ حَتَّى إِذَا انْفَتَحَ لَهُ بَصَرُ الْهُدَى ، وَ تَقَشَّعَتْ عَنْهُ سَحَائِبُ الْعَمَى ، أَحْصَى مَا ظَلَمَ بِهِ نَفْسَهُ ، وَ فَكَّرَ فِيما خَالَفَ بِهِ رَبَّهُ ، فَرَأَى كَبِيرَ عِصْيَانِهِ كَبِيراً وَ جَلِيلَ مُخَالَفَتِهِ جَلِيلًا .
اينك در حضور تو است بندهاى كه دستخوش گناهان شده و عنان او بدست خطاها سپرده و شيطان بر او چيره گشته و بهانه جسته در اطاعت فرمان تو كوتاهى نموده، فريفته شده و به منهيات تو دست فرا برده.
فَأَقْبَلَ نَحْوَكَ مُؤَمِّلًا لَكَ مُسْتَحْيِياً مِنْكَ ، وَ وَجَّهَ رَغْبَتَهُ إِلَيْكَ ثِقَةً بِكَ ، فَأَمَّكَ بِطَمَعِهِ يَقِيناً ، وَ قَصَدَكَ بِخَوْفِهِ إِخْلَاصاً ، قَدْ خَلَا طَمَعُهُ مِنْ كُلِّ مَطْمُوعٍ فِيهِ غَيْرِكَ ، وَ أَفْرَخَ رَوْعُهُ مِنْ كُلِّ مَحْذُورٍ مِنْهُ سِوَاكَ .
با اميد و شرم روى به تو آورد و به آرامش دل سوى تو رغبت نمود و با يقين و آرزو آهنگ تو كرد، با دل ترسان و بىآلايش قصد تو نمود، چشم اميدش از غير تو بسته و جانش از بيم غير تو تهى مانده.
فَمَثَلَ بَيْنَ يَدَيْكَ مُتَضَرِّعاً ، وَ غَمَّضَ بَصَرَهُ إِلَى الْأَرْضِ مُتَخَشِّعاً ، وَ طَأْطَأَ رَأْسَهُ لِعِزَّتِكَ مُتَذَلِّلا ، وَ أَبَثَّكَ مِنْ سِرِّهِ مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنْهُ خُضُوعاً ، وَ عَدَّدَ مِنْ ذُنُوبِهِ مَا أَنْتَ أَحْصَى لَهَا خُشُوعاً ، وَ اسْتَغَاثَ بِكَ مِنْ عَظِيمِ مَا وَقَعَ بِهِ فِي عِلْمِكَ وَ قَبِيحِ مَا فَضَحَهُ فِي حُكْمِكَ مِنْ ذُنُوبٍ أَدْبَرَتْ لَذَّاتُهَا فََذَهَبَتْ ، وَ أَقَامَتْ تَبِعَاتُهَا فَلَزِمَتْ .
زارىكنان حضور تو ايستاده و به فروتنى ديده بر زمين دوخته و سر خود را به خوارى و زبونى پيش عزت تو فرود آورده و راز خويش را با تو در ميان نهاد با آنكه تو بدان آگاهترى، و گناهان خويش را يكان يكان بر زبان آورده با آنكه تو شمارهى آن را بهتر دانى و از آن آلودگى بزرگ كه دچار آن شده و تو مىدانى پناه به تو آورده و از آن كار زشت كه به حكم تو مايه رسوائى است به زينهار تو درآمده است، گناهانى كه مزهى آنها به گذشت و رفت و بزه آنها برجاى ماند.
لَا يُنْكِرُ يَا إِلَهِي عَدْلَكَ إِنْ عَاقَبْتَهُ ، وَ لَا يَسْتَعْظِمُ عَفْوَكَ إِنْ عَفَوْتَ عَنْهُ وَ رَحِمْتَهُ ، لِأَنَّكَ الرَّبُّ الْكَرِيمُ الَّذِي لَا يَتَعَاظَمُهُ غُفْرَانُ الذَّنْبِ الْعَظِيمِ
اى خداى من! اگر كيفر دهى عدل تو را انكار نكند و اگر درگذرى و ببخشى فضل تو را عجيب نشمارد، چون تو پروردگار كريمى و آمرزش گناهان بزرگ از تو بزرگ ننمايد.
اللَّهُمَّ فَهَا أَنَا ذَا قَدْ جِئْتُكَ مُطِيعاً لِأَمْرِكَ فِيما أَمَرْتَ بِهِ مِنَ الدُّعَاءِ ، مُتَنَجِّزاً وَعْدَكَ فِيما وَعَدْتَ بِهِ مِنَ الْإِجَابَةِ ، إِذْ تَقُولُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَکُمْ .
بار خدايا اينك من نزد تو آمدهام، فرمودى دعا كنيم اطاعت كردم. نويد اجابت دادى و گفتى كه «ادعونى استجب لكم» منتظر اجابت بودم.
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ الْقَنِي بِمَغْفِرَتِكَ كَمَا لَقِيتُكَ بِإِقْرَارِي ، وَ ارْفَعْنِي عَنْ مَصَارِعِ الذُّنُوبِ كَمَا وَضَعْتُ لَكَ نَفْسِي ، وَ اسْتُرْنِي بِسِتْرِكَ كَمَا تَأَنَّيْتَنِي عَنِ الِانْتِقَامِ مِنِّي .
خدايا درود بر محمد و آل او فرست و چنانكه من با اقرار به گناه حضور تو آمدم تو به مغفرت مرا بپذير، و چنانكه خود را پيش تو بر خاك مذلت افكندم تو از لغزش گناه دست مرا بگير، و چنانكه در عقوبت من تاخير كردى پردهى خويش را بر من فرو آويز.
اللَّهُمَّ وَ ثَبِّتْ فِي طَاعَتِكَ نِيَّتِي ، وَ أَحْكِمْ فِي عِبَادَتِكَ بَصِيرَتِي ، وَ وَفِّقْنِي مِنَ الْأَعْمَالِ لِمَا تَغْسِلُ بِهِ دَنَسَ الْخَطَايَا عَنِّي ، وَ تَوَفَّنِي عَلَى مِلَّتِكَ وَ مِلَّةِ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا تَوَفَّيْتَنِي .
خدايا نيت مرا در طاعت خود استوار دار و در بندگى بصيرت حكيمانه مرحمت كن و به عملى توفيق ده كه پليدى گناهان را از من بشويد، و چون خواهى جان مرا قبض كنى با دين تو و آئين پيغمبرت محمد صلى الله عليه و آله روح مرا قبض كن
اللَّهُمَّ إِنِّي أَتُوبُ إِلَيْكَ فِي مَقَامِي هَذَا مِنْ كَبَائِرِ ذُنُوبِي وَ صَغَائِرِهَا ، وَ بَوَاطِنِ سَيِّئَاتِي وَ ظَوَاهِرِهَا ، وَ سَوَالِفِ زَلَّاتِي وَ حَوَادِثِهَا ، تَوْبَةَ مَنْ لَا يُحَدِّثُ نَفْسَهُ بِمَعْصِيَةٍ ، وَ لَا يُضْمِرُ أَنْ يَعُودَ فِي خَطِيئَةٍ
خدايا! من در اين مقام از گناهان بزرگ و كوچك و بديهاى پنهان و آشكارا و لغزشهاى كهن و نو توبه كردم. توبهاى كه انديشه نافرمانى را ديگر در دل راه ندهم و قصد بازگشتن به گناه نكنم.
وَ قَدْ قُلْتَ يَا إِلَهِي فِي مُحْكَمِ كِتَابِكَ إِنَّكَ تَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِكَ ، وَ تَعْفُو عَنِ السَّيِّئَاتِ ، وَ تُحِبُّ التَّوَّابِينَ ، فَاقْبَلْ تَوْبَتِي كَمَا وَعَدْتَ ، وَ اعْفُ عَنْ سَيِّئَاتِي كَمَا ضَمِنْتَ ، وَ أَوْجِبْ لِي مَحَبَّتَكَ كَمَا شَرَطْتَ
و تو در كتاب حكيم فرمودهاى كه توبه بندگان را مىپذيرى و از بديها درمىگذرى و تائبان را دوست دارى، پس چنانكه
وعده فرمودى توبه مرا بپذير و چنانكه نويد دادى از بديهاى من درگذر و دوستى تو مطابق پيمان تو شامل من گردد
وَ لَكَ يَا رَبِّ شَرْطِي أَلَّا أَعُودَ فِي مَكْرُوهِكَ ، وَ ضَمَانِي أَنْ لَا أَرْجِعَ فِي مَذْمُومِكَ ، وَ عَهْدِي أَنْ أَهْجُرَ جَمِيعَ مَعَاصِيكَ .
من هم با تو پيمان بستم كه به كار ناپسند بازنگردم و بر عهده گرفتم كه گرد عمل نكوهيده نگردم و عهد كردم از همه گناهان دورى گزينم.
اللَّهُمَّ إِنَّكَ أَعْلَمُ بِمَا عَمِلْتُ فَاغْفِرْ لِي مَا عَلِمْتَ ،
وَ اصْرِفْنِي بِقُدْرَتِكَ إِلَى مَا أَحْبَبْتَ .
خدايا تو بهتر مىدانى من چه كرده ام، آنچه مىدانى بيامرز و مرا به قدرت تو سوى آن عمل كه دوست دارى رهبرى كن.
اللَّهُمَّ وَ عَلَيَّ تَبِعَاتٌ قَدْ حَفِظْتُهُنَّ ، وَ تَبِعَاتٌ قَدْ نَسِيتُهُنَّ ، وَ كُلُّهُنَّ بِعَيْنِكَ الَّتِي لَا تَنَامُ ، وَ عِلْمِكَ الَّذِي لَا يَنْسَى ، فَعَوِّضْ مِنْهَا أَهْلَهَا ، وَ احْطُطْ عَنِّي وِزْرَهَا ، وَ خَفِّفْ عَنِّي ثِقْلَهَا ، وَ اعْصِمْنِي مِنْ أَنْ أُقَارِفَ مِثْلَهَا .
خدايا بر ذمت من از ديگران حقوقى ثابت است، پارهاى از آن را به ياد دارم و پارهاى فراموش كرده، همه پيش چشم تست و چشم تو هرگز به خواب نمىرود و در علم تو حاضر است و در علم تو فراموشى راه ندارد پس صاحبان حقوق را به جاى من عوض ده و بزه آن را از من ببر و بار سنگين آن را از من سبك گردان و مرا نگاهدار از اينكه مثل آن را ديگر بار مرتكب شوم.
اللَّهُمَّ وَ إِنَّهُ لَا وَفَاءَ لِي بِالتَّوْبَةِ إِلَّا بِعِصْمَتِكَ ، وَ لَا اسْتِمْسَاكَ بِي عَنِ الْخَطَايَا إِلَّا عَنْ قُوَّتِكَ ، فَقَوِّنِي بِقُوَّةٍ كَافِيَةٍ ، وَ تَوَلَّنِي بِعِصْمَةٍ مَانِعَةٍ .
خدايا! من بر توبه پايدار نمانم مگر به عصمت تو و از گناهان باز نايستم مگر به قدرت تو، پس مرا چنانكه بايد نيرو ده و با عصمتى كه مانع از خطا باشد يار گردان.
اللَّهُمَّ أَيُّمَا عَبْدٍ تَابَ إِلَيْكَ وَ هُوَ فِي عِلْمِ الْغَيْبِ عِنْدَكَ فَاسِخٌ لِتَوْبَتِهِ ، وَ عَائِدٌ فِي ذَنْبِهِ وَ خَطِيئَتِهِ ، فَإِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَكُونَ كَذَلِكَ ، فَاجْعَلْ تَوْبَتِي هَذِهِ تَوْبَةً لَا أَحْتَاجُ بَعْدَهَا إِلَى تَوْبَةٍ . تَوْبَةً مُوجِبَةً لَِمحْوِ مَا سَلَفَ ، وَ السَّلَامَةِ فِيمَا بَقِيَ .
خدايا اگر بندهاى توبه كرد و تو به علم غيب دانى كه توبه را خواهد شكست و به تبهكارى و گناه باز خواهدگشت من پناه به تو مىبرم كه چنان باشم، پس توبهى مرا آخرين توبه قرار ده كه پس از آن نيازمند توبهى ديگر نباشم، توبهاى كه گناهان گذشته را پاك كند و در آينده از گناه بركنار مانم.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعْتَذِرُ إِلَيْكَ مِنْ جَهْلِي ، وَ أَسْتَوْهِبُكَ سُوءَ فِعْلِي ، فَاضْمُمْنِي إِلَى كَنَفِ رَحْمَتِكَ تَطَوُّلًا ، وَ اسْتُرْنِي بِسِتْرِ عَافِيَتِكَ تَفَضُّلًا .
خدايا من از نادانى خود نزد تو پوزش طلبم و از كار زشت خود بخشايش خواهم پس به لطف خويش مرا در پناه رحمت خود گير و به فضل خود جامه عافيت بپوشان.
اللَّهُمَّ وَ إِنِّي أَتُوبُ إِلَيْكَ مِنْ كُلِّ مَا خَالَفَ إِرَادَتَكَ ، أَوْ زَالَ عَنْ مَحَبَّتِكَ مِنْ خَطَرَاتِ قَلْبِي ، وَ لَحَظَاتِ عَيْنِي ، وَ حِكَايَاتِ لِسَانِي، تَوْبَةً تَسْلَمُ بِهَا كُلُّ جَارِحَةٍ عَلَى حِيَالِهَا مِنْ تَبِعَاتِكَ ، وَ تَأْمَنُ مِمَا يَخَافُ الْمُعْتَدُونَ مِنْ أَلِيمِ سَطَوَاتِكَ .
خدايا من از هر چه مخالف ارادهى تست يا ناپسنديده نزد تو، توبه مىكنم: از انديشههاى دل يا نگاههاى چشم و گفتار زبان توبه كه هر يك از اندامهاى من از عقوبت سالم ماند و از عذاب دردناك كه تجاوزكاران مىترسند ايمن گردد.
اللَّهُمَّ فَارْحَمْ وَحْدَتِي بَيْنَ يَدَيْكَ ، وَ وَجِيبَ قَلْبِي مِنْ خَشْيَتِكَ ، وَ اضْطِرَابَ أَرْكَانِي مِنْ هَيْبَتِكَ ، فَقَدْ أَقَامَتْنِي يَا رَبِّ ذُنُوبِي مَقَامَ الْخِزْيِ بِفِنَائِكَ ، فَإِنْ سَكَتُّ لَمْ يَنْطِقْ عَنِّي أَحَدٌ ، وَ إِنْ شَفَعْتُ فَلَسْتُ بِأَهْلِ الشَّفَاعَةِ .
خدايا به تنهائى من پيش تو و طپيدن دل من از ترس تو و لرزهى اندام من از بيم تو رحمت آور. گناهان مرا به جائى بازداشته است در آستان تو كه رسوائى آرد، اگر خاموش مانم كس از جانب من سخن نگويد و اگر خواهم شفيعى برانگيزم شايسته آن نيستم كه كسى شفاعتم كند.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ شَفِّعْ فِي خَطَايَايَ كَرَمَكَ ، وَ عُدْ عَلَى سَيِّئَاتِي بِعَفْوِكَ ، وَ لَا تَجْزِنِي جَزَائِي مِنْ عُقُوبَتِكَ ، وَ ابْسُطْ عَلَيَّ طَوْلَكَ ، وَ جَلِّلْنِي بِسِتْرِكَ ، وَ افْعَلْ بِي فِعْلَ عَزِيزٍ تَضَرَّعَ اليه عَبْدٌ ذَلِيلٌ فَرَحِمَهُ ، او غني تعرض له عبد فقير فنعشه .
خدايا درود بر محمد و آل او فرست و كرم تو شفيع من باشد در گناهان من، و به عفو خود از كارهاى زشت من درگذر و آن جزائى كه در خور من است عقوبت تست مرا بدان پاداش مده و احسان خود را شامل حال من گردان و به پرده خود مرا بپوشان و با من آنگونه رفتار كن كه بزرگى با بنده زيردست رفتار كند: اين زارى نمايد و آن بخشايش آرد. يا دولتمند
با فقير تهيدست: اين بر سر راه آن نشسته و آن دست اين گرفته از زمين برمى خيزاند.
اللَّهُمَّ لَا خَفِيرَ لِي مِنْكَ فَلْيَخْفُرْنِي عِزُّكَ ، وَ لَا شَفِيعَ لِي إِلَيْكَ فَلْيَشْفَعْ لِي فَضْلُكَ ، وَ قَدْ أَوْجَلَتْنِي خَطَايَايَ فَلْيُؤْمِنِّي عَفْوُكَ .
خدايا مرا پناهى نيست پس عزت تو پناه من باشد و شفيعى در بارگاه تو ندارم پس فضل تو مرا شفاعت كند. و گناهان مرا هراسناك ساخته پس گذشت تو مرا ايمن گرداند.
فَمَا كُلُّ مَا نَطَقْتُ بِهِ عَنْ جَهْلٍ مِنِّي بِسُوءِ أَثَرِي ، وَ لَا نِسْيَانٍ لِمَا سَبَقَ مِنْ ذَمِيمِ فِعْلِي ، لَكِنْ لِتَسْمَعَ سَمَاؤُكَ وَ مَنْ فِيهَا وَ أَرْضُكَ وَ مَنْ عَلَيْهَا مَا أَظْهَرْتُ لَكَ مِنَ النَّدَمِ ، وَ لَجَأْتُ إِلَيْكَ فِيهِ مِنَ التَّوْبَةِ .
اينكه بىپروا در حضور تو زبان گشودهام نه از آنستكه از كار زشت خود بىخبرم يا عمل نكوهيده گذشته خود را فراموش كردهام. لكن براى اينست كه آسمان و اهل آسمان و زمين و ساكنان آن پشيمانى مرا كه آشكارا كردم و توبه را كه سنگر خود ساختم بشنوند.
فَلَعَلَّ بَعْضَهُمْ بِرَحْمَتِكَ يَرْحَمُنِي لِسُوءِ مَوْقِفِي ، أَوْ تُدْرِكُهُ الرِّقَّةُ عَلَيَّ لِسُوءِ حَالِي فَيَنَالَنِي مِنْهُ بِدَعْوَةٍ هِيَ أَسْمَعُ لَدَيْكَ مِنْ دُعَائِي ، أَوْ شَفَاعَةٍ أَوْكَدُ عِنْدَكَ مِنْ شَفَاعَتِي تَكُونُ بِهَا نَجَاتِي مِنْ غَضَبِكَ وَ فَوْزَتِي بِرِضَاكَ .
شايد يكى از آنان به رحمت تو بدحالى مرا ديده دلش بسوزد يا بر حال ناخوش من رقت آرد و دربارهى من دعائى كند كه بيش از دعاى من درخور اجابت تو باشد يا شفاعت او نزد تو موثرتر از شفاعت من بود
و به سبب آن از خشم تو رهائى يابم و به خشنودى تو فيروز گردم.
اللَّهُمَّ إِنْ يَكُنِ النَّدَمُ تَوْبَةً إِلَيْكَ فَأَنَا أَنْدَمُ النَّادِمِينَ ، وَ إِنْ يَكُنِ التَّرْک لِمَعْصِيَتِکَ إِنَابَةً فَأَنَا أَوَّلُ الْمُنِيبِينَ ، وَ إِنْ يَكُنِ الِاسْتِغْفَارُ حِطَّةً لِلذُّنُوبِ فَإِنِّي لک من المستغفرين .
خداوندا! اگر پشيمانى توبه است من از هر پشيمانى پشيمانترم و اگر ترك گناه بازگشت است من پيش از همه بازگشتم و اگر طلب آمرزش گناه را مىريزد من از تو آمرزش مىخواهم
اللَّهُمَّ فَكَمَا أَمَرْتَ بِالتَّوْبَةِ ، وَ ضَمِنْتَ الْقَبُولَ ، وَ حَثَثْتَ عَلَى الدُّعَاءِ ، وَ وَعَدْتَ الْإِجَابَةَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، اقْبَلْ تَوْبَتِي ، وَ لَا تَرْجِعْنِي مَرْجِعَ الْخَيْبَةِ مِنْ رَحْمَتِكَ ، إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ عَلَى الْمُذْنِبِينَ ، وَ الرَّحِيمُ لِلْخَاطِئِينَ الْمُنِيبِينَ .
خدايا همچنانكه به توبه امر كردى و پذيرفتن آن را وعده فرمودى و به دعا ترغيب كردى و نويد اجابت دادى پس بر محمد و آل او درود فرست و توبه مرا بپذير و مرا از رحمت خود نااميد بازمگردان كه توبهى
گناهكاران را قبول مىفرمائى و نسبت به خطاكارانى كه پشيمان شدهاند مهربانى.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، كَمَا هَدَيْتَنَا بِهِ ، وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، كَمَا اسْتَنْقَذْتَنَا بِهِ ، وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، صَلَاةً تَشْفَعُ لَنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ يَوْمَ الْفَاقَةِ إِلَيْكَ ، إِنَّكَ عَلَى کُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ، وَ هُوَ عَلَيْکَ يَسيِرٌ
خدايا درود بر محمد و آل او فرست چنانكه ما را به او راه نمودى و بر محمد و آل او درود فرست چنانكه ما را به سبب او رستگار فرمودى و بر محمد و آل او درود فرست، درودى كه روز رستاخيز كه روز نيازمندى ما است شفيع ما باشد. تو بر هر چيز قادرى و هر كار بر تو آسان است.
http://www.askquran.ir/gallery/image...7_vinflore.gif
