مرگ دریاچه ارومیه را ببینید .
دیده بان محیط زیست ایران
این آخرین تصویر هوایی از دریاچه ارومیه است كه وضعیت دریاچه را در مقایسه با سالهای قبل نشان می دهد(ایسنا)، این تصویر كه می بینید متعلق به یك پارك ملی است به نام " پارك ملی دریاچه ارومیه"، منطقه ای كه از سابقه حفاظتی بیش از ۴۰ سال برخوردار است و در سال ۱۳۵۴هم در یونسكو به ثبت رسید و هم به عنوان یكی از تالابهای بین المللی جهان برگزیده شد، اما این همه عنوان ملی و بین المللی هم برای نجات این دریاچه از دست مافیای سدسازی كافی نبود. اینقدر كه امروز دریاچه ارومیه به گواه همین تصاویر كه می بینید واقعا نابود شده.
بارها هشدار داریم و نوشتیم و اعتراض كردیم اما كو گوش شنوا! هیچ كس نخواست فریادهای اعتراضی ،نوشته ها و هشدارهایمان را جدی بگیرد، گفتیم سدسازی مثل بختك افتاده روی دریاچه و نفس دریاچه را بند آورده، گفتند "توهم دارید ،سد كجا بود، سدهای ما هم خالی است، این خشكسالی است كه دریاچه را نابود كرده". گفتیم این كشور حداقل تاریخی ۱۰ هزار ساله دارد و تاریخ طبیعی اش قدمتی میلیون ساله ، چطور دراین همه سالها و سده ها و هزاره های قبل خشكسالی نبوده ، یه هو تو همین ۲۰ ساله خدا قهرش گرفته و خشكسالی را بر ایران و ایرانی نازل كرده ؟ گفتند " قبلا هم دریاچه ارومیه خشك شده بوده "!! گفتیم آقا اگه سدهایتان خالی است و بلای خشكسالی بر ایران نازل شده، پس چرا اینقدر دیگه برنامه سدسازی در حوزه دریاچه دارید ؟ سد بدون آب را برای چه كسی می سازید؟
اینجا بود كه سكوت كرد و به ریش همه ما معترضان محیطزیستی خندید و در دلش گفت: این سدها برای شما آب نداره برای ما كه نون داره !
آره ،حالا باز هم سد بسازید! سد بسازید و سد بسازید و سد بسازید تا بر بلندای سكوی افتخار نخست سدسازان جهان بیایستید ! به چه افتخار می كنید؟ به اینكه بر بلندای سكویی ایستادید كه هیچ كشوری رغبت ایستادن بر آن را ندارد؟ كه اگر خوب بود زرنگ تر از شماها هم بودند كه بر این سكو بیاستند!
نفس دریاچه را گرفتید، آخه یك سد ،دو تا ،۱۰ تا،۲۰ تا ،۴۰ تا، نه ۷۰ تا ؟! ۷۰ سد كوچك و بزرگ در حوزه آبریز دریاچه ارومیه ،همه برنامه های وزارت نیرو برای نابودی دریاچه ارومیه تا سال ۱۴۰۰ است، به این برنامه ها هم می گویند: برنامه مدیریت منابع آب در حوزه دریاچه ارومیه" البته حالا در كنارش طرح های نجات دریاچه هم هست كه میلیاردها تومان پول برای نوشتن اش روی كاغذ صرف شده و دهها جلسه با شیرینی و میوه و چای برگزار شده و سمی ناهار و همایش كه نهایتا خروجی اش یك طرحی باشه كه همه و همه از وزیر و وكیل زیرشو به مباركی و میمنت امضا كنند و بعد بسپارندش به گوشه تاریك بایگانی و خداحافظ عملیات نجات!!
و این جزیره كبودان است كه الان با كف دریاچه یكی شده و دیگر خبری از آب نیست! حالا باز هم سد بساز و سد بساز و سد بساز و پول بیت المال را در جیب گشاد مافیای سدسازان بریزید.
شما رابه خدا ببینید چه كردید با نگین سرخ ایران در آذربایجان! البته آنچه امروز بر سر ارومیه آمده ،محصول ۲۰ سال كار و تلاش و برنامه ریزی و سیاستگذاری و اجرای طرح های مدیریت آب در دولت سازندگی و اصلاحات و مهرورزی بوده !
در حالی كه بارها نوشتیم كه سازندگی كمر تالابها و دریاچه ها و رودخانه های ایران را با این طرح های سدسازی بجا مانده اش می شكند ،اما كسی جدی نگرفت،گفتیم از این همه اصلاحات ذره ای صرف اصلاح مسیر رودخانه ها به سمت دریاچه ارومیه نشد و دوباره نوشتیم كه دریاچه ارومیه از سازندگی و اصلاحات خیر ندید شما را به خدا مهر و عدالت تان را بر سر دریاچه بریزید نگذارید شما هم میراث دار برنامه های سدسازی در دولت های گذشته باشید . اما باز هم كسی جدی نگرفت!
واسفا كه در برابر این همه هشدارها و اعتراض ها ، چشمان مدیران متولی توسعه همیشه نابینا و گوشهایشان همیشه ناشنوا و زبانهایشان گنگ از پاسخ گفتن بوده ، دریاچه ارومیه در كف بی كفایتی برنامه ریزان و مدیرانی نابود شد كه برنامه هایشان فقط یك سو نگر بر پایه منافع شخصی و با میدان دید محدود (در حد نوك بینی) طراحی شده بود. در غیر این صورت هرگز چنین بلایی بر سر این اكوسیستم نمی آمد.
كاش حداقل ذره ای وجدان بیدار می داشتیم تا عمق فاجعه را دریابیم و تكانی به خودمان و صندلی مان و جایگاه مان بدهیم و از سمت مان استعفا!
اما می دانم كه باز هم مطابق معمول،آقایان مدیر به جای چاره اندیشی تنها طرفداران محیط زیست را با هزار و یك انگ و برچسب جنسیتی و سیاسی و غیر سیاسی متهم می كنند كه چنین و چنان نیست ،همه چیز آرام است ، ما خیلی خوشبختیم و شما بدبختید كه فقط با این انتقادات تان غرض ورزی و عناد تان را به دولت و كشور و مردم نشان میدهید!!!
آقای محمدی زاده عزیز، رییس محترم سازمان مثلا حفاظت محیط زیست!
شما در آخرین نشست تان با خبرنگاران، از ما خواستید كه به جای منفی نوشتن ،مثبت بنویسیم و از چیزهای خوب بگوییم تا لابد آب در دل شما و مردم تكان نخورد. شما را به خدا قسم بگویید ، در دریاچه ارومیه چه جنبه مثبتی می بینید كه ما بنویسیم ؟ ما آنچه را می بینیم می نویسیم كه از ۷۰۰ هزار پرنده مهاجر دریاچه در دو دهه گذشته امروز جز یكی دوهزار تا كه اون هم نصفش هرساله در دریاچه می میرد ،باقی نمانده؟
می نویسیم كه وسعت دریاچه به نصف رسیده و اون نصفه دیگر هم یك حوض بزرگ آب نمك قرمز و خالی از حیات است،می نویسیم كه جاده ویرانگر كلانتری محصول فكر و ایده یك شبه یك مدیر بود كه عملی شد و كلنگ نابودی دریاچه شد . می نویسیم كه هر چه رودخانه در مسیر حوزه آبریز دریاچه بوده با سد مسدود شده ، می نویسیم كه ۴۰ روستا به دلیل طوفان های نمك از ۴ سال پیش در حاشیه شرقی دریاچه خالی از سكنه شده ،....
شما بگو چه بنویسیم تا آب در دل كسی تكان نخورد؟ از هدر رفت آب و راندمان پایین بهره وری آب در مزارع كشاورزی بنویسیم ؟ از سالهای خشكسالی بنویسیم كه به جای كاهش سطح اراضی زیر كشت تا دو و سه برابر در دهه اخیر افزایش یافته ؟ از حقابه به سرقت رفته دریاچه ارومیه توسط وزارت نیرو و كشاورزی بنویسیم ؟ از چه بنویسیم تا متهم به سیاه نمایی نشویم ؟ اصلا نقطه سفیدی در دریاچه ارومیه هست كه راجع به آن بنویسیم؟
آقای محمدی زاده ! حالامی بینید چرا همه روزه آماج انتقادات برخی طرفداران محیط زیست از جمله نگارنده قرار می گیرید؟ چون به جای فكر كردن بر حال یوز و پلنگ و خرس و گوزن ایران فكر و ذهنتان شده ببر و شیر و اوریكس!
چون به جای چاره اندیشی جدی برای نجات ارومیه و نایبند و پریشان ، فقط شعار می دهید و از سالهای آینده می گویید كه دریاچه احیا شده و ان وقت دیگر شما هم نیستید كه اگر احیا نشد ،بیاییم سر وقت تان،از رفع گرد و غبار در ۵ سال آینده ،از نجات دریاچه ارومیه در ۵سال آینده و .... . اما فراموش كردید شما فقط ۳ سال دیگر هستید و ۵ سال آینده معلوم نیست وزیر نیرو هستید یا وزیر نفت !
پس از امروز بگویید، از این بگویید كه می روید و پاشنه در وزارت نیرو را در می آورید تا حقابه دریاچه را حتی اگر در حد یك كاسه هم باشه ،بگیرید ، از این بگویید كه اراضی زیر كشت اطراف دریاچه را كه آبیاری سنتی دارند، تعطیل خواهید كرد و كشت شان را متوقف ، از چیزی بگویید كه درمان دریاچه باشد نه حرفهایی كه فقط حرف هستند و خبری از اجرا در آنها نیست و اگر نمی توانید این كارها را انجام دهید خب استعفا دهید تا لااقل استعفایتان شاید تكانی به دولت و وزارتخانه های طبیعت ستیزش بدهد.
پس دیگر ما را متهم به سیاه نمایی نكنید و از ما نخواهید كه دروغ به خورد ملت دهیم كه دریاچه حالش خوب است و ....
و سخنی هم با آقای قاضی پور، نماینده ارومیه كه چند روز پیش گفت:دریاچه ارومیه بزرگ است، باید كوچكش كنیم، تا بتوان از آن نگهداری كرد.
آیا به نظر شما كاهش ۲۵۰ هزار هكتاری دریاچه ارومیه هنوز هم كافی نیست تا شما بتوانید از آن نگهداری كنید؟ یا شاید می خواهید دریاچه را اندازه حوض پارك دم خونه ما كنید تا شما و سازمان محیط زیست بتوانید از آن نگهداری كنید؟ شما را بخدا بگویید دیگر چه فاجعه ای بزرگتر و تكان دهنده تر از اینی كه هست باید در ارومیه اتفاق بیافتد تا شما و همكارانتان در مجلس وقت گرانبهایتان را برای یك ساعت هم كه شده در صحن علنی مجلس، صرف فقط سخن گفتن راجع به دریاچه ارومیه كنید.
تا دریابید كه مرگ دریاچه ارومیه یعنی مرگ قطب كشاورزی ایران، یعنی سیل مهاجرت مردم محلی به شهرها، یعنی آغاز بحران های اجتماعی و اقتصادی و سیاسی در گوشه شمال غربی ایران، یعنی مرگ ایران و ایرانی، یعنی ناتوانی و عجز ایران در حفاظت از یك میراث ملی و گنجینه طبیعی، مرگ ارومیه یعنی طبیعت ستیزی، عناد ورزی و دشمنی ما با حیات و زندگی.
شما را به خدا اگر دلتان برای محیط زیست نمی سوزد ، كه یقین دارم همین است ، دلتان برای مردم، برای پایه های متزلزل اقتصاد محلی و منطقه ای آذربایجان و برای سكونتگاههای انسانی و فرهنگ هایی كه در آستانه نابودی است، دلتان بسوزد و نگذارید دریاچه بیش از این نابود شود، اینقدر از سدسازان حمایت نكنید و بشكنید این سدهای ویرانگر محیط زیست را،...
