لحظه تحویل سال ۱۳۹۱ هجری شمسی: سه شنبه اول فروردین ، ساعت ۰8:44:27 صبح
گشت گـرداگـرد مـهر تابناک ، ایران زمین روز نو آمد و شد شادی برون زندر کمین
ای تو یزدان،ای تو گرداننده ی مهر و سپهر برترینش کن برایم این زمان و این زمین
نوروز، جشنی زرتشتی به روایت حکیم عمر خیام
اما سبب نهادن نوروز آن بوده است که چون بدانستند که آفتاب را دو دور بود یکی آن که هر سیصد و شصت و پنج روز و ربعی از شبان روز به اول دقیقه ی حمل باز آید به همان وقت و روز که رفته بود بدین دقیقه نتواند آمدن چه هر سال از مدت همی کم شود، و چون جمشید آن روز را دریافت نوروز نام نهاد و جشن و آیین آورد و پس از آن پادشاهان و دیگر مردمان بدو اقتدا کردند و قصه ی آن چنان است که چون کیومرث اول از ملوک عجم به پادشاهی بنشست خواست که ایام سال و ماه را نام نهد و تاریخ سازد تا مردمان آن را بدانند.
بنگریست که آن روز بامداد آفتاب به اول دقیقه ی حمل آمده مؤبدان عجم را گرد کرد و بفرمود که تاریخ از این جا آغاز کنند.
مؤبدان جمع آمدند و تاریخ نهادند و چنین گفتند مؤبدان عجم که دانا آن روزگار بوده اند که ایزد تبارک و تعالی(اهورامزدا) دوازده فرشته آفریده است. از آن چهار فرشته بر آسمان ها گماشته است تا آسمان را به هرچه اندروست از اهرمنان نگاه دارد و چهار فرشته را بر چهار گوشه ی جهان گماشته است تا اهرمنان را گذر ندهد که از کوه قاف برگذرند و چنین که چهار فرشته در آسمان ها و زمین ها می گردند و اهرمنان را دور می دارند از خلایق.
و چنین می گویند که این جهان اندر میان چون خانه ای ست نو اندر سرای کهن برآورده و ایزد تعالی آفتاب را از نور بیافرید و آسمان ها و زمین ها را بدو پرورش داد و جهانیان چشم بر وی دارند که نوری ست از نورهای ایزد تعالی و اندر وی با جلال و تعظیم نگرند که آفرینش وی ایزد تعالی را عنایت بیش از دیگران بوده است.
نوروزنامه، منتسب به عمر خیام
