رازهاي موفقيت 60 ساله پورشه 911
تازهواردها به بازار خودرو ايران
رازهاي موفقيت 60 ساله پورشه 911
پورشه 911 را باید یکی از اصیل‌ترین سوپراسپرت‌های تاریخ دانست. این کوپه با نزدیک به 50 سال قدمت، به یک سمبل برای اتومبیل‌های اسپرت تبدیل شده و هر نسل آن، بهترین در کلاس خود بوده و همواره رقبا را به چالش کشیده است.
پورشه 911 را باید یکی از اصیل‌ترین سوپراسپرت‌های تاریخ دانست. این کوپه با نزدیک به 50 سال قدمت، به یک سمبل برای اتومبیل‌های اسپرت تبدیل شده و هر نسل آن، بهترین در کلاس خود بوده و همواره رقبا را به چالش کشیده است. در طول تولید 911، این کوپه با کم‌ترین تغییرات ممکن، آن‌هم جهت بهبود آیرودینامیک روبرو شده است. به همین دلیل است که جرمی کلارکسون؛ مجری برنامه تلویزیونی تاپ گیر عقیده دارد که طراحان پورشه، تنبل ترین طراحان دنیا هستند. زیرا که هر نسل آن با نسل پیشین تفاوت چندانی ندارد.
Porsche 911History
911، دومین مدل تولیدی پورشه پس از 356 بود که در سال 1948 معرفی شده بود. 356، از نظر ظاهری بسیار به فولکس واگن بیتل شبیه بود، بنابراین فردیناند پورشه تصمیم گرفت تا برای طراحی مدل 911، سبک جدیدی را مطرح کند که اگرچه، شباهت زیادی به 356 داشت، تفاوت در جزئیات آن نیز بسیار بود. در واقع هدف از معرفی 911، معرفی نمونه اسپرت و قوی‌تر فولکس واگن بیتل افسانه‌ای بود.
قوانین فیزیکی حاکی از آن هستند که به منظور تقسیم وزن بهتر و پایداری بیش‌تر، موتور باید در جلو یا وسط نصب شود. اما پورشه 911 از این قوانین تبعیت نکرده و موتور 6 سیلندر تخت آن در پشت اکسل عقب نصب شده است. از نظر تئوری، این اقدام، باعث می شود تا رانندگی با 911، نیرنگ آمیز و گول زننده باشد. در عمل نیز همین اتفاق افتاد و هیجان و لذت بی‌نظیری را ارائه داد که تا به امروز با 911 بوده است و می توان یکی از دلایل موفقیت آنرا، باید در لذت رانندگی با آن جستجو کرد.
در دو نسل اول 911، این مورد بیش از آنکه لذت بخش باشد، دردسر ساز بود. به هنگام شتاب‌گیری اولیه، دماغه بالا می رفت زیرا وزن در عقب بسیار بیش‌تر از جلو بود. عبور از پیچ‌ها با سرعت بالاتر از 80 کیلومتر بر ساعت، نیز باعث انحراف آن از مسیر می شد. به گفته برخی از پورشه سواران، برای نگه داشتن دماغه روی زمین باید تعداد زیادی آجر در صندوق جلوی آن قرار می دادید! 911 برای رانندگان حرفه‌ای و با تجربه ساخته شده بود، نه رانندگان عادی. در طول سال‌ها، این مورد اصلاح شد و 911 بیش‌تر تحت تسلط راننده قرار گرفت و امروزه لذتی که 911 در رانندگی ارائه می دهد، با کم‌تر کوپه ای قابل مقایسه است.در کل، یکی از دلایل موفقیت پورشه 911 را باید در پایبندی پورشه به اصالت گذشته جستجو کرد. بسیاری از اتومبیل‌سازان، با اولین انتقادات از تولیدات‌شان، به اصلاح محصولات‌شان می‌پردازند. اما پورشه، برای مثال جهت نصب موتور در عقب و استفاده از موتور 6 سیلندر تخت، بارها مورد انتقاد قرار گرفته اما بی اعتنا به این انتقادها و با کمال اعتماد به نفس، راه خود را ادامه داده است.
پورشه در دهه 70 میلادی، ایمان خود را به 911 از دست داد و عقیده داشت که دیگر پتانسیلی برای تکامل بیش‌تر این مدل وجود ندارد. مدیر عامل وقت پورشه؛ Ernst Fuhrman، از اینکه 911 با مدلی بزرگ‌تر جایگزین شود، راضی بود. در اینجا بود که کوپه موتور جلو پورشه با موتور 8 سیلندر خورجینی، چشم به جهان گشود. این کوپه که 928 نام داشت، در سال 1978 و در اوج دوران بحران نفتی، عنوان «اتومبیل سال» را به خود اختصاص داد. با وجود اینکه 928، سریع‌تر از تمامی 911ها حتی انواع توربو بود، فضای بیش‌تری داشت و رانندگی با آن راحت‌تر بود، نتوانست موفقیت 911 را کسب کند. و تولید آن پس از 18 سال، در 1995 پایان یافت.
گویی برای مشتریان، هیچ پورشه ای نمی‌توانست جایگزین 911 شود. شاید آنرا بتوان در فرم اصیل بدنه آن جستجو کرد که در طول سال‌ها، تغییر چندانی پیدا نکرده است. به هر حال، پورشه به این نتیجه رسید که 911 هنوز جای تکامل دارد و بیش از پیش، وقت و هزینه صرف توسعه 911 کرد.دلیل دیگری که برای محبوبیت 911 وجود دارد، آنست که 911 و پورشه هم معنی هستند! وقتی از پورشه نام برده می شود اولین موردی که به ذهن خطور می کند 911 است. به عبارت دیگر، 911 به شناسنامه پورشه تبدیل شده است. و این، یک مورد بی‌نظیر است که کم‌تر اتومبیل‌سازی در دنیا می‌تواند چنین ادعایی کند.
اما آنچه که باعث موفقیت 911 در طول این سال‌ها شده است را باید در ارائه تعبیر آن از کلمه «اسپرت» جستجو کرد. پورشه 911 را باید یک کوپه اسپرت واقعی دانست چراکه نه تنها می توان در پیست‌ها با آن، نهایت لذت و هیجان را تجربه کرد بلکه قابلیت استفاده روزمره را نیز دارد. دید خوب به بیرون، مصرف سوخت پایین‌تر نسبت به اتومبیل‌های دیگر این کلاس، فضای کافی برای دو سرنشین بزرگ‌سال و دو کودک در عقب که آنرا به یک کوپه اسپرت خانوادگی تبدیل کرده است، سواری نرم و ده‌ها مورد دیگر، باعث شده تا چنین ویژگی منحصر به فردی در 911 پدید آید. تنها تعداد انگشت شماری از کوپه‌های اسپرت دیگر، ویژگی مشابهی دارند که در بارزترین نمونه باید به آئودی R8 و نیسان GT-R اشاره کرد.
First Gen:1989-1963
این مدل، آغازگر راه جاودانه مدل 911 بود، مدلی که شاید خود پورشه هم حتی تصورش را نمی‌کرد روزی به چنین محبوبیتی در سراسر دنیا برسد. این کوپه مشهور و افسانه‌ای در پاییز 1963 معرفی شد و تولید آن تا سال 1989 ادامه داشت. هیچ یک از نسل‌های پورشه 911 بیش از 6 سال در بازار نبوده‌اند، اما نسل اول آن با طراحی خیره کننده خود توانست، 26 سال را در بازار پر تلاطم کوپه‌های اسپرت دوام بیاورد بدون آنکه عدم به روز شدن طراحی آن، تأثیر منفی بر روی فروش آن بگذارد.
911 به عنوان نمونه قوی‌تر، بزرگ‌تر و راحت‌تر 356، جایگزین آن شد. اولین دستگاه پورشه 911 در نمایشگاه فرانکفورت سال 1963 به معرض نمایش عموم درآمد.
این 911، به موتور 6 سیلندر تخت 2 لیتری با 130 اسب بخار تجهیز شده بود که بوسیله هوا خنک می‌شد. این موتور نیرو را بوسیله گیربکس «تایپ 901» به چرخ های عقب منتقل می کرد. این گیربکس که دارای ابعاد کوچکی بود، توسط فردیناند «Butzi» پورشه (فرزند فردیناند «Ferry» پورشه و نوه فردیناند پورشه افسانه‌ای) طراحی شده بود.در سال 1966، پورشه نمونه S 911 را با 160 اسب بخار معرفی کرد که به سیستم تزریق سوخت و گیربکس نیمه اتوماتیک چهار سرعته به نام Sportomatic مجهز بود. این موتور، در 911 تارگا با سقف قابل برداشتن که در سال 1967 معرفی شد نیز بکار رفت. یک سال بعد، پورشه بدون تغییر در ابعاد بدنه، فاصله محورهای 911 را از 2221 میلی متر به 2268 میلی متر افزایش داد تا هندلینگ آنرا بهبود بخشد. در سال 1970، حجم موتور باکسر به 2.2 لیتر افزایش داده شد که باعث شد تا قدرت موتور مدل 911T به 125 اسب بخار، 911E به 155 اسب بخار و 911S به 180 اسب بخار افزایش یابد. حجم موتور پورشه 911 نمونه E و F در سال 1972 به 2.4 لیتر افزایش یافت. قدرت 911 نمونه T به 130 اسب بخار (140 اسب بخار برای بازار آمریکا)، نمونه E به 165 اسب بخار، و نمونه S به 190 اسب بخار افزایش یافت ضمن اینکه گیربکس قوی‌تر 905 برای آن معرفی شد. افزایش قدرت سری جدید 911، باعث شد تا این مدل در بازار آمریکا با توجه به استفاده از تزریق سوخت مکانیکی، از کاربراتور استفاده کند.در سال 1972 یک نمونه منحصر به فرد از 911 با نام Carrera RS معرفی شد که به موتور حجیم‌تر 2.7 لیتری با 210 اسب بخار مجهز بود و از سیستم تعلیق اصلاح شده، ترمزهای بزرگ‌تر و گلگیرهای برجسته تر بهره می برد. تولید این مدل تا سال 1974 ادامه پیدا کرد و حتی تا کنون، به عنوان اصیل‌ترین پورشه 911 تولیدی در تاریخ نام برده می شود.در سال 1974 بود که موتور قوی‌تر RS به نمونه‌های 911 استاندارد، 911 S و 911 کاررا راه یافت. در همین سال، ظاهر 911 به منظور تطابق با قوانین ایمنی جدید آمریکا، دستخوش تغییراتی شد و سپرهای بزرگ‌تری بر روی آن نصب شد. یک سال بعد، 911 توربو با بدنه‌ای عریض‌تر که در حال حاضر به «دم کوسه‌ای» یا «whale tale» معروف است، معرفی شد که به موتور 3 لیتری با 260 اسب بخار مجهز بود. اندکی بعد، حجم موتور به 3.3 لیتر افزایش یافت و 911، 300 اسب بخار را لمس کرد.
در نمایشگاه اتومبیل فرانکفورت سال 1981، پورشه از کانسپت 911 کروکی رونمایی کرد و یک سال بعد، این نمونه به عنوان اولین پورشه روباز پس از مدل 356، به خانواده 911 اضافه شد. در سال 1984، 911 به موتور جدید 3.2 لیتری تجهیز شد و قطعاتی که تا پیش از این برای مدل RS، بکار می‌رفت برای بقیه نمونه‌های 911 نیز استفاده شد. گیربکس Getrag G50 از دیگر موارد اضافه شده به 911 می‌باشد که به سال 1987 باز می‌گردد.این نسل از 911 به دلیل ویژگی‌های فنی منحصر به فردی که داشت، توسط خود کمپانی و شرکت های مستقل، اصلاح می‌شد تا در انواع مسابقات رِیس و رالی شرکت کند. به همین دلیل از این نسل از 911 به عنوان موفق‌ترین اتومبیل مسابقه‌ای در طول تاریخ یاد می‌شود.
2nd Gen:1993-1989
این نسل از 911 که با کد 964 شناخته می‌شود از تکنولوژی‌های پیشرفته و فراتر از زمان که در مدل 959 استفاده می‌شد، بهره جست. در زمان عرضه نسل دوم 911، پورشه در یک بحران مالی قرار داشت فروش آن بشدت افت کرده بود زیراکه در دهه 80، پورشه در برنامه‌های آینده نگرانه خود به خوبی عمل نکرده بود و عملأ فاقد برنامه‌ای مشخص برای آینده بود. از این‌رو، تنها موفقیت یا عدم موفقیت 911 جدید بود که می‌توانست بقا یا نابودی پورشه را تعیین کند. آرایش چهار چرخ متحرک یکی از مواردی بود که باعث شد تا پورشه بتواند مجددأ بر روی پای خود بایستد. علاوه بر این، به دپارتمان طراحی پورشه، آزادی کامل داده شد تا 911 جدید را طراحی کنند.
حاصل این اقدام، باعث تولد 911 جدیدی شد که 85 درصد با آخرین مدل از نسل گذشته‌اش تفاوت داشت. حجم موتور مجددأ افزایش یافت اما این‌بار از 3.3 لیتر به 3.6 لیتر که باعث شد تا قدرت موتور نیز به 247 اسب بخار افزایش یابد. اما مهم‌ترین تغییر نسل دوم 911 همانطور که پیش‌تر اشاره شد، استفاده از سیستم چهارچرخ متحرک بود که تنها یکی از بیشمار موارد فنی 959 بود که به 964 راه یافت.اگرچه، برخی از قطعات بدنه نسبت به نسل پیشین، بدون تغییر باقی مانده بود، 964 از از شاسی از نو طراحی شده، کمک فنر و سیستم تعلیق کاملأ جدید، سیستم ضدبلوکه ترمز، کیسه هوا، و فرمان برقی بهره می‌برد. سپرهای آکاردئونی شکل نسل گذشته، به منظور بهبود آیرودینامیک، جای خود را به سپرهای پلاستیکی دادند. اسپویلر اتوماتیک عقب، یکی دیگر از مواردی بود که در بهبود آیرودینامیک 911 نقش اساسی داشت. با گذشتن سرعت از مرز 80 کیلومتر بر ساعت، تا می‌شد تا پایداری را در سرعت‌های بالا، بهبود بخشد. 911 نسل دوم در ابتدا به عنوان کوپه چهار چرخ متحرک با نام Carrera 4 معرفی شد و یک سال بعد، با آرایش قدیمی خود یعنی محور عقب و با نام Carrera 2 در خط تولید قرار گرفت و جانشین Carrera 3.2 از نسل قبل شد اگرچه هنوز تولید آن ادامه داشت. از سال 1990، هر دو مدل Carrera 2 و Carrera 4، با آرایش کوپه، تارگا و کابریولت (کروکی) قابل خریداری بودند.یکی از آپشن‌های قابل توجه این نسل، گیربکس تیپترونیک بود که نیازی به کلاچ نداشت و قابلیت تعویض اتوماتیک و دستی دنده‌ها را داشت.
پورشه 964 در نمونه‌های Carrera 2، Carrera 4، Carrera RS، توربو، و اسپیداِستر عرضه شد. که قوی‌ترین آن‌ها، نمونه توربو S با موتور 3.6 لیتری بود که می‌توانست 380 اسب بخار تولید کند. بنا به آمار موجود، مجموعأ 62 هزار 172 دستگاه از پورشه 964 به تولید رسید.باید اشاره کرد که دلیل کدگذاری این نسل از 911 با کد 964، آن بود که پورشه این کدگذاری را برای رفع ابهام در نسل‌های مختلف 911 استفاده کرد تا بجای گفتن 911 نسل اول، دوم، سوم و... از کدهای مخصوص هر نسل از 911 استفاده شود.
3rd Gen:1993-1998
پورشه 993 بدلیل اینکه آخرین نسل از 911 بود که از موتور خنک شونده بوسیله هوا بهره می برد، از جایگاه ویژه‌ای در میان 911 ها برخوردار است. در سال 1993 با آغاز فروش 993، اوضاع پورشه بهبود چشمگیری پیدا کرد. 993، در میان سه نسل 911 عرضه شده، بیش‌ترین تغییر ظاهری را داشت. یکی از بارزترین تغییرات ظاهری 993، چراغ‌های جلو آن بود که شیب بیش‌تری که نسبت به گذشته داشت، و از حالت عمودی خارج شده بود. چراغ‌های تقریبأ عمودی 911 بیش از 30 سال بود که با این پورشه خوی گرفته بودند. علاوه بر این، اغلب قطعات بدنه به منظور آیرودینامیک بهتر با قطعات مشابه به پورشه 959 جایگزین شدند که از آن جمله می توان به سپر یک‌پارچه با بدنه در جلو اشاره کرد. شیشه جلو، درها و شیشه‌های جانبی تمام آنچه از 993 بودند که نسبت به نسل قبل بدون تغییر باقی مانده بودند. تمامی این اصلاحات ظاهری، جلوه‌ای تازه به 911 جدید بخشید بدون آنکه لطمه‌ای به هویت 911 بزند. علاوه بر این، 993 به رینگ‌های 16 اینچی با طراحی جدید و خروجی‌های هوای بزرگ‌تری در عقب تجهیز شده بود.موتور 3.6 لیتری آن، مجددأ اصلاح شده بود و این‌بار می‌توانست 270 اسب بخار تولید کند که این رقم در سال 1996، به 285 اسب بخار رسید. یک گیربکس 6 سرعته جدید که توسط خود کمپانی پورشه طراحی شده بود برای 993 استفاده شد. سیستم تعلیق عقب بازنگری شده بود، بازنگری‌های بسیاری روی شاسی آن انجام گرفت و ترمزهای قوی‌تری روی آن نصب شد. یک خروجی اگزوز، جای خود را به دو خروجی در چپ و راست عقب داده بود. آرایشی که تا پیش از این تنها در نمونه توربو از 911 دیده می‌شد. علاوه بر این‌ها، 993 از کابین جدیدی بهره می‌برد و فضای صندوق آن به میزان 20 درصد افزایش یافته بود. نصب صندلی‌ها و فرمان جدید باعث ایجاد ارگونومی بهتری شده بود.پورشه 993 به سیستم محور عقب تجهیز شده بود اما این‌بار نام آن بجای Carrera 2 به Carrera تغییر یافت. 993 با چهار چرخ متحرک نیز با همان نام Carrera 4 به تولید رسید که 50 کیلوگرم سنگین‌تر از Carrera بود. Carrera 4 را می توان از چراغ‌های راهنمای سفید در جلو و قرمز در عقب تشخیص داد که این راهنماها در Carrera به رنگ نارنجی بودند.
فردیناند پورشه
فردیناند پورشه متولد 3 سپتامبر 1875، یک مهندس اتومبیل اتریشی با دکترای افتخاری مهندسی بود. وی در شهر Maffersdorf (امروزه در جمهوری چک قرار دارد) در خانواده‌ای آلمانی متولد شد. او در دوران نوجوانی، روزها را در کارگاه مکانیکی به پدرش کمک می‌کرد و شب‌ها به مدرسه فنی ایمپریال می‌رفت. پورشه در سن 18 سالگی کاری در شرکت الکتریکی در وین پیدا کرد و در صورت بیکار بودن، پس از کارش، به کلاس‌های دانشگاه می‌رفت. او بجز کلاس‌های دانشگاه، هیچ مدرک تحصیلی حتی لیسانس هم نداشت. از مهم‌ترین بدعت گذاری‌های وی باید به طراحی فولکس واگن، اولین اتومبیل هیبریدی (گازوئیل- برقی) در دنیا، بنا نهادن شرکت اتومبیل سازی پورشه، طراحی مرسدس بنز SS و SSK، و طراحی مرسدس بنز Tropfenwagenبه عنوان اولین اتومبیل مسابقه‌ای محور عقب و موتور وسط اشاره کرد. علاوه بر این، او تعدادی از تانک‌های ارتش آلمان را برای جنگ جهانی دوم طراحی کرد که از آن جمله باید به تایگر I، تایگرII، Elefant، و Panzer VIII Maus اشاره کرد. در سال 1937، جایزه ملی آلمان در هنر و علم به وی اهدا شد. فردیناند پورشه، مردی که به عنوان یکی از تأثیرگذار‌ترین افراد در صنعت خودروسازی از او یاد می شود در سن 75 سالگی در ژانویه 1951 دار فانی را وداع گفت.
اختصاصی مجله اینترنتی برترین ها
