بررسي سدان دوج چارجر
رام کردن قوچ وحشی
دوج چارجر در سال 1964، به عنوان کانسپتی در کلاس رودستر بر پایه دوج پولارا معرفی شد. در سال 1965، شرکت دوج، کیت بدنه چارجر را در تیراژ محدود برای مدل دارت عرضه کرد تا اینکه در سال 1966، دوج چارجر به عنوان کوپه عضلانی محور عقب معرفی شد.
دوج چارجر در سال 1964، به عنوان کانسپتی در کلاس رودستر بر پایه دوج پولارا معرفی شد. در سال 1965، شرکت دوج، کیت بدنه چارجر را در تیراژ محدود برای مدل دارت عرضه کرد تا اینکه در سال 1966، دوج چارجر به عنوان کوپه عضلانی محور عقب معرفی شد. در واقع هدف کرایسلر (شرکت مادر) از معرفی چارجر، پر کردن جای خالی بین فورد موستانگ و فورد تاندربرد بود. یکی از نکات قابل توجه چارجر که شاید کمتر کسی در مورد آن آگاهی داشته باشد، آنست که این کوپه عضلانی در طول حیاتش در سه آرایش بدنه مختلف عرضه شد. بین سال های 1966 تا 1978 با آرایش کوپه به تولید رسید و بر پایه پلتفورم B کرایسلر ساخته شد. فرم فست بک عقب و بدنه بزرگ آن از نکات بارز آن بود. از سال 1983، دوج تصمیم گرفت تا ابعاد بدنه را کوچکتر کرده و چارجر را بر پایه پلتفورم L کرایسلر تولید 1970کند که این اقدام با توجه به بحران انرژی در دهه 70 صورت گرفت و تا سال 1987 همین روند ادامه یافت. در این بازه زمانی، دوج چارجر با بدنه بزرگ و پهنی که داشت به هاچبکی کوچک با دو در تبدیل شد که انتقادات زیادی را به همراه داشت.
پس از مدت ها غیبت، در سال 1999، چارجر کانسپت با آرایش سدان 4 در معرفی شد. این کانسپت همگان را شگفت زده کرد زیرا، تا پیش از این، چارجر به عنوان یک کوپه شناخته می شد و طرفداران دوج از این بیم داشتند که دوج، چارجر را با همین آرایش به تولید برساند و به اصالت نام «چارجر» لطمه بخورد. همین اتفاق هم افتاد و از سال 2006، چارجر با آرایش سدان در حال تولید است. شاید به اصالت فرمت کوپه چارجر لطمه خورده باشد اما از نظر زیبایی و قابلیت های فنی، توانست همانند چارجر دهه 60، غوغایی به پا کند.
از نظر ظاهری، چارجر 2011 نسبت به مدل پیشین تغییرات کوچک اما اساسی داشته است. جلوپنجره چارجر 2011، بزرگ‌تر شده و قاب میله های مرکزی آن، به کروم مزین شده اند که آنرا زیباتر جلوه می دهد. بر روی کاپوت برجسته آن، دو فرو رفتگی دیده می شود که در کنار چراغ‌های باریک تر جلو، ظاهری عضلانی و خشن تر را به چارجر ارزانی داشته است. اگر از بالا به دماغه بنگرید می بینید که دماغه حالتی V شکل به خود گرفته است. جلوپنجره صاف، جای خود را به جلوپنجره V شکل داده و گوشه های چراغ‌ها نیز با زاویه ای بیشتر به عقب خیز برداشته اند. از نمای جانبی نیز، جلوپنجره جلوتر از چراغ‌ها قرار می گیرد. تمامی این عوامل، باعث شده اند تا چارجر بیش از پیش به یک قوچ وحشی تبدیل شود. در نمای جانبی، دو مورد جلب توجه می کند. اولین مورد، فرورفتگی روی در جلو است که از بالا به چراغ سراسری عقب می رسد و از پایین تا پیش از گلگیر عقب در بدنه محو می شود. مشابه این فرورفتگی در چارجر کوپه سال 1968-1970 دیده می شود. البته می توان گفت که این فرورفتگی، دقیقأ از چارجر کانسپت سال 1999 به عاریت گرفته شده است. دوج سعی کرده تا طراحی چارجر 2011 را به گونه ای تکمیل کند که حتی در جزئی ترین موارد، یادآور چارجر کوپه باشد اما متأسفانه، اغراق زیاد فرورفتگی کنار بدنه، تا حد زیادی تأثیر منفی بر روی ظاهر آن داشته است. اگر میزان این فرورفتگی کمتر بود، قطعأ زیبایی بیشتری داشت. برای درک بهتر این مورد کافیست با دستتان این فرورفتگی را بپوشانید تا ببینید که بدون این فرورفتگی چقدر ظاهر آن زیباتر جلوه می کند.
باید اشاره کرد که فرو رفتگی های روی کاپوت چارجر 2011 نیز یادآور فرورفتگی های کاپوت چارجر قدیمی است. برای دومین مورد در نمای جانبی باید به فرم کابین و بخصوص ستون C اشاره داشت که به وضوح یادآور چارجر کوپه است. و اما شاید بهترین و بارزترین مشخصه طراحی چارجر 2011، چراغ سراسری عقب آن باشد. این چراغ از نظر فرمی دقیقأ شبیه به چراغ عقب چارجر کوپه است با این تفاوت که تکنولوژی LED نیز به آن اضافه شده است! مشاهده این چراغ‌ها در شب، شما را مسخ می کند و حقیقتأ از تمام اتومبیل های دیگر که در خیابان تردد می کنند، متمایز می شود. البته این جمله فقط با روشن بودن چراغ‌های عقب برای چارجر 2011 صدق می کند!
بنابر آنچه که گفته شد، می توان نتیجه گرفت که چارجر 2011، از طراحی اصیل تری نسبت به پیشین بهره می برد.
با باز کردن در سنگین و ضخیم چارجر به کابین آن قدم می گذارید و با محیطی روبرو می شوید که می تواند تقریبأ از هر نظر، خریدار را راضی نگاه دارد. کابین چارجر 2011، بسیار بهتر از کابین نسل پیشین چارجر طراحی شده است. کنسول مرکزی آن، ارگونومی خوبی دارد. به هنگام تعویض آهنگ متوجه می شوید که دکمه ای بر روی داشبورد برای تعویض آهنگ وجود ندارد و این عمل (در کنار تنظیمات رادیو و غیره)، از طریق صفحه لمسی کوچک روی داشبورد صورت می گیرد. فضای در نظر گرفته شده برای راننده از هر نظر کافی و مناسب است. فضای پای صندلی جانبی اندکی محدودتر است و آنرا باید در انحنای قسمت زیرین کنسول مرکزی جستجو کرد. فضای پای صندلی های عقب نیز بقدری خوب است که اگر صندلی های جلو را در عقب ترین حالت ممکن قرار دهید بازهم فضای پای کافی برای سرنشینان عقب وجود دارد اما فضای سر محدود ردیف دوم، یکی از نقاط ضعف کابین چارجر 2011 است. نشستن سرنشینی با قد بیش از 180 سانتی متر بر روی صندلی های طرفین ردیف دوم ممکن نیست.
علاوه بر این، دید سرنشینان عقب به بیرون بسیار محدود است که دلیل آنرا باید در باریک بودن شیشه های جانبی و جلو بودن ستون C جستجو کرد.
موتورهای درنظر گرفته شده برای چارجر 2011، شامل موتور 6 سیلندر 3.6 لیتری با 292 اسب بخار قدرت، 8 سیلندر HEMI با 5.7 لیتر حجم و 370 اسب بخار و 8 سیلندر HEMI با 6.4 لیتر حجم و توانایی تولید 471 اسب بخار می شود. چارجر مورد آزمایش، به موتور 6 سیلندر مجهز بود که 292 اسب بخار را در دور 6350 موتور و 350 نیوتون متر گشتاور را در دور 4800 در اختیار راننده قرار می دهد. موتور 6 سیلندر نسل قدیم چارجر، با 3.5 لیتر حجم 350 اسب بخار تولید می کرد که بیش از 40 اسب بخار از جانشینش کمتر است.
پیش از نشستن پشت فرمان می پندارید که 292 اسب بخار برای سدانی با 1814 کیلوگرم، کافی به نظر نمی رسد! اما در اشتباهید. عملکرد و شتاب چارجر، شما را متحیر می کند!
شتاب صفر تا یکصد کیلومتر بر ساعت آن، در بهترین حالت 7.6 ثانیه گرفته شد که برای سدانی با این وزن و این قدرت، تحسین برانگیز است و در مسیر آزمایش، عقربه سرعت سنج تا عدد 186 بالا رفت که در صورت در اختیار داشتن مسیری طولانی تر، چارجر توانایی آنرا داشت تا براحتی به سرعت 260 کیلومتر بر ساعت برسد. یکی از موارد قابل توجه چارجر، آنست که سرعت سنج آن، بدون افت بالا می رود. چه زیر سرعت یکصد کیلومتر بر ساعت باشید چه بالای آن. این روند بدون افت سرعت گیری را باید مدیون سیستم انتقال قدرت 5 سرعته اتوماتیک آن دانست. این سیستم انتقال قدرت، شاید سریعترین نباشد اما بدون شک در میان آمریکایی ها جزو سریعترین هاست. این سیستم انتقال قدرت، نیروی موتور را تا جای ممکن از دل آن بیرون می کشد! بطوریکه در سرعت 84 کیلومتر بر ساعت، دنده از یک به دو و در سرعت 146 کیلومتر بر ساعت از دو به سه تغییر یافت. این درحالی است که در اغلب اتومبیل ها، مخصوصأ انواع سدان، تعویض دنده از یک به دو در سرعت حدود 60 کیلومتر بر ساعت صورت می گیرد.
یکی دیگر از موارد قابل بحث چارجر جدید، فرمان آنست. اگرچه دوج بر روی پکیج هندلینگ چارجر جدید بسیار زحمت کشیده است، هنوز فرمان آن سنگین احساس می شود و به پای فرمان سبک رقبای آلمانی و ژاپنی نمی رسد. این در حالی است که دوج از فرمان برقی الکتروهیدرولیک برای چارجر جدید استفاده کرده است که به گفته دوج، 25 درصد سریعتر واکنش می دهد و دقیق تر از گذشته است. اما افزایش دقت و سرعت آن به میزان 25 درصد حس نم شود. ولی در کل، این فرمان حس بهتری از نسل قدیم چارجر را به راننده انتقال می دهد.
یکی دیگر از نکات قابل ستایش در چارجر جدید آنست که در سرعت زیر 70 کیلومتر بر ساعت، موتور چارجر آرام و کم صداست ولی پس از آن غرش خشمگین آن برمی خیزد.
و اما بهترین مورد درباره چارجر جدید، همانطور که پیش تر اشاره شد، هندلینگ آنست. به لطف استفاده از سیستم تعلیق جدید و پیچیده تر، دوج توانسته هندلینگی کم نظیر را در چارجر 2011 ارائه کند. نیازی به توصیف لذت رانندگی با چارجر نیست. با مشاهده تصاویر به وضوح می توان به این موضوع پی برد! لذت «دور در جا» زدن با چارجر را با هیچ سدان دیگری نمی توان تجربه کرد. فقط کافیست، فرمان را تا انتها به یک سمت نگاه دارید و پدال گاز را تا انتها بفشارید. دانستن این مورد که چارجر چنین قابلیتی دارد، شما را تحریک می کند تا هر از چند گاهی، این لذت را تجربه کنید. اما به هنگام لذت بردن از «دور در جا زدن» متوجه ضعف دیگری می شوید و آن صندلی های آنست که در پیچ ها، نمی توانند بدن را خوب حفظ کنند. ولی این هیچ چیز از لذت رانندگی با چارجر کم نمی کند.
از آنجایی که دوج، برای ارتقای پکیج هندلینگ چارجر زمان زیادی صرف کرده است باعث شده تا موارد کیفی را فراموش کند! اگر مالک یک چارجر هستید و در مورد کیفیت آن، از شما سؤال شد بهتر است سریعأ بحث را عوض کنید! زیرا چارجر جدید،از کیفیت نامطلوب شدیدأ رنج می برد. با پایین دادن جای عینک، می بینید که داخل آن بوسیله مقوای فومی پوشیده شده که به بدنه نیز چسبانده نشده است! این درحالیست که امروزه حتی در خودروهای کره ای از موکت یا پارچه برای داخل جا عینکی استفاده می شود. برحسب تصادف، پوشش صندوق بار را بالا آورده و در
گوشه های محفظه چرخ زاپاس، بتونه کاری ها بصورت عریان و بدون رنگ آمیزی و صافکاری دیده می شد! فاصله بین اغلب درزهای بدنه نیز، از ابتدا تا انتها یکسان نیست و حتی بوسیله چشم غیرمسلح هم می توان به این مورد پی برد.
برای مثال، فاصله درز کاپوت در نقطه ابتدایی (بالای چراغ‌های جلو) بسیار بیشتر از نقطه انتهایی (نزدیک به شیشه جلو) آنست. کیفیت متریال های خشک و زبر برای کابین و آلومینیوم نامرغوب برای حاشیه کیلومتر شمار تا بخش فوقانی کنسول میانی از دیگر ضعف های کیفی چارجر در کابین است. البته جای تعجب دارد که سقف چارجر از پارچه نرم و لطیف پوشیده شده است! لیست ضعف های کیفی چارجر را می توان در چندین مورد دیگر ادامه داد اما بهتر است در همین حد به بحث کیفی چارجر خاتمه دهیم.در یک جمع بندی کلی می توان چارجر 2011 را یک تحول بزرگ نسبت به نسل قبلش بشمار آورد. ظاهر تنومند و پر ابهت، چراغ متفاوت در عقب که همین یک مورد می تواند خریداران زیادی را به خود جلب کند، شتاب و سرعت درخور توجه نسبت به قدرت و وزن بالایی که دارد، هندلینگ بی نظیر، فضای کافی برای سرنشینان و فضای مناسب صندوق بار از جمله ویژگی های مثبت چارجر است که البته مصرف سوخت بالا و کیفیت بسیار پایین مونتاژ و قطعات کابین را باید به ویژگی های منفی آن افزود.
البته باید به یاد داشت که قیمت پایه چارجر 2011 با موتور 6 سیلندر حدود 25 هزار دلار است که با در نظر گرفتن مشخصات فنی آن، ارزنده بنظر رسیده و ضعف ها را می پوشاند. زیراکه برای خرید سدان اروپایی یا ژاپنی با عملکرد فنی مشابه، باید بسیار بیشتر از این رقم پول پرداخت کرد. ضمنأ باید اشاره کرد که قیمت آن در جزیره کیش حدود 50 میلیون تومان است.
در پایان لازم می دانیم ضمن تشکر از محمد صالح ایرانمنش جهت فراهم سازی مقدمات آزمایش و در اختیار قرار دادن خودروشان جهت آزمایش، از علی مزارعی جهت تهیه تصاویر و سعید رهنما و سروش وحیدیان جهت همراهی، قدردانی کنیم.
اختصاصی مجله اینترنتی برترین ها
