محمود حاج‌زمان: ماهیچه‌های مار بوا برای خفه کردن قربانیان خود، زمان را تلف نمی‌کنند. زمانی‌که آنها حس می‌کنند ضربان قلب شکار متوقف شده است، در می‌یابند که زمان رها کردن طعمه فرا رسیده است.
به گزارش نیوساینتیست، در ویدئوی زیر، اسکات بوباک و گروهش از کالج دیکینسون یک موش صحرایی مرده را با بدن گرم، به عنوان طعمه به یک مار بوا بود دادند تا ببینند که مار چطور تلاش می‌کند تا آن را خفه کند. اگرچه موش صحرایی نبض نداشت، اما در این ویدئو مشاهده می‌کنید که بوا چطور خودش را به دور طعمه‌اش می‌پیچد. با استفاده از این ویدئو می‌توان فهمید که حسگرهای زیر پوست در کدام نقاط بدن قرار دارند. در طی این مانور، بوا موقعیت خود را تنظیم می‌کند تا انرژی را ذخیره کند.
http://www.khabaronline.ir/Images/Ne...3262881022.jpg
زمانی‌که مار بوا با یک موش مرده را سر و کار دارد، معمولا پس از 10 دقیقه فشردن آن را رها می‌کند. اما در آزمایش‌هایی که در آن نبض جانور شبیه‌سازی شده بود، بوا پیچیدن به دور طعمه‌اش را برای 20 دقیقه حفظ می‌کرد. به گفته محققان، این طولانی‌ترین آزمایش برای هر دو حالت پستاندار زنده و مرده است.
