اين كره‌اي در ايران اقبال نداشت!
عماد جعفري: «موسو با قلب تپنده مرسدس‌بنز». اين تبليغي بود كه از تلويزيون پخش مي‌شد و بعد از سال‌ها خالي‌بودن بازار ايران از شاسي‌بلندهاي روز دنيا، شروع خوبي براي موسو و شركت خودروسازان مرتب رقم خورد، اما اين موفقيت مدت زيادي ادامه نيافت و به دليل شرايط بازار فروش، اين خودرو با شكست مواجه شد. شركت سانگ يونگ در ابتدا با هدف توليد تجهيزات صنعتي در كره تاسيس شد و هيچ‌گونه ارتباطي با خودروسازها نداشت تا اينكه سانگ يانگ، كمپاني هادونگ وان را كه از سال 1954 با هدف توليد خودروهاي دو ديفرانسيل و كاميونت تاسيس شده بود خريداری کرد.
اصلي‌ترين محصولي كه هادونگ وان توليد مي‌كرد جيپ آمريكايي در كره‌جنوبي پس از جنگ دو كره بود. بدين ترتيب سانگ يونگ وارد خودروسازي شد و اين كمپاني براي ارتقاء سطح SUVهايش با كمپاني مرسدس‌بنز تفاهم‌نامه‌اي امضا كرد تا بتواند از تجربيات اين كمپاني و هم از اعتبار آن استفاده كند. سانگ يانگ در زبان كره به معني اژدهاي دو قلو برگرفته از يك افسانه است. سانگ يونگ در سال 1997 با كمپاني «دوو» متحد شد كه اين اتحاد منجر به توليد موسو گشت و روي اين خودرو پيشرانه متعلق به چند نسل قبل مرسدس‌بنز مي‌درخشيد.
اين خودرو در بازارهاي مختلف با دو اسم به فروش مي‌رسيد سانگ يونگ موسو و «دوو موسو» اما ورشكستگي دوو در سال 2000 موجب جدايي اين دو خودروساز از يكديگر شد و در سال 2001 شركت شانگهاي چين 51 درصد سهام سانگ يونگ را خريداري كرد. موسو به عنوان اولين محصول مطرح سانگ يونگ بود كه از موتور بنز در آن استفاده شده بود و براي اولين بار در سال 1993 وارد بازار شد و تا سال 2005 نيز ادامه داشت. در سال 2002 شركت خودروسازي مرتب قراردادي را با شركت سانگ يونگ منعقد كرد به دليل بحران فروش از توليد اين خودروها كاسته بود و با توجه به فضاي آن موقع بازار و نبود يك SUV لوكس و جديد كه همگي متاثر از ممنوعيت واردات خودرو خصوصاً در بخش خودروهاي SUV بالاخره محصول «موسو» را براي توليد و عرضه توسط این شرکت انتخاب شد. در آن زمان در كنار «موسو» خودرو «رونيز» هم در پارس‌خودرو پس از توقف خط توليد نيسان پاترول توليد مي‌شد كه چون شاسي‌بلند لوكسي محسوب نمي‌شد و فقط در ظاهر با پاترول فرق داشت بنابراين نمي‌توانست رقيب جدي براي «موسو» باشد. به اين ترتيب موسو از سال 2003 وارد بازار ايران شد و در دو مدل 2300 سي‌سي و 3200 سي‌سي و با دو گيربكس دستی و اتومات توليد شد. در ايران به دليل ميل اكثر مردم به سمت موتورهاي پر قدرت تعداد فروش مدل 3200 سي‌سي بسيار زياد شد.
در سال 82 موسو 3200 با قيمت 39 ميليون تومان براي مدل دنده‌اي و 42 ميليون براي مدل اتوماتيك عرضه شد كه با توجه به گران‌بودن خودرويي ناشناخته و با توسل به پيشرانه مرسدس‌بنز كه بسيار پرقدرت هم بود و در ضمن رقيب قدري هم نداشت، فروش خوبي را تجربه كرد اما اين فروش دوام زيادي نداشت و تا سال 83 با آزادشدن واردات خودرو و پديدارشدن مشكلات زيادي از قسمت‌هاي ديگر خودرو به غير از پيشرانه ناگهان فروش «موسو» دچار افول شد و بعد از دو سال توليدش عملاً متوقف شد. شركت مرتب حتي در فروش توليدات باقيمانده خود نيز دچار مشكل شد. به طوري كه گفته مي‌شود هنوز هم تعدادي موسو صفر کیلومتر در انبار وجود دارد، به هر حال موسو با چهره‌اي نه چندان زيبا و نامي ناشناخته از گردونه خارج شد و دوران طلايي اين شركت به دو سال نرسيد. موسو در زمان توليد خود در نوع دست‌دوم دچار بازار خوبي نبود و افت قيمت زيادي داشت. خودروي موسو با پيشرانه پرقدرت مرسدس‌بنز عرضه مي‌شد ولي با گيربكس خودكار آن همخواني نداشت و به همين دليل دچار مشكلات زيادي در گيربكس مي‌گرديد. در خودروهاي SUV گيربكس بايد كشش زيادي در دورهاي ابتدايي داشته باشد كه اين امر در موسو زياد نمود نداشت و خيلي زود دچار خرابي مي‌شد و نياز به تعمير پيدا مي‌كرد و هزينه زيادي در برداشت و چون به دليل امكانات قابل قبولي كه موسو در مدل اتوماتيك ارائه مي‌داد و تفاوت قيمت كم در مقابل امكانات بيشتر بين مدل‌هاي دستي و اتوماتيك اغلب افراد ترجيح مي‌دادند كه موسو را با گيربكس اتوماتيك خريداري نمايند.
موسو در تجهيزات ايمني و رفاهي آپشن‌هاي خوبي را ارائه مي‌داد كه اين نيز براي مشتريان جالب بود و آنها را ترغيب به خريد موسو مي‌كرد اين تجهيزات عبارت بودند از ABD، EBD، TAD كه امكان تغيير سيستم تعليق به حالت 2h (براي رانندگي در جاده‌هاي شهري) به حالت4h براي حركت در جاده‌هاي كوهستاني و لغزنده با سرعت بالا و حالت 4l براي حركت در جاده‌هاي صعب‌العبور با سرعت پايين و قدرت بالا به صورت دستي را مي‌داد و به وسيله دكمه نصب شده بر روي داشبورد نيز اين تغيير وضعيت‌ها امكان‌پذير است. از جمله ايراداتي كه در امكانات ايمني به آن وارد بود داشتن تنها يك ايربگ براي راننده بود،اما در مدل اتوماتيك به غير از موارد بالا امكانات ديگر همچون سانروف برقي، سيستم كنترل پايداري ECS، صندلي برقي راننده، صندلي چرم و گرمكن صندلي راننده در ازاي پرداخت سه ميليون تومان بيشتر امكان‌پذير بود. اگر با گيربكس اتوماتيك و استهلاك بالاي آن كنار مي‌آمديد به هر حال موسو با موتور 2/3 ليتري در مدل‌هاي 82 و 83 و بسته به نوع گيربكس و ميزان كاركرد و سلامت ماشين داراي قيمتي معادل 18 ميليون تا 25 ميليون تومان بود كه با توجه به امكانات و مشخصات فني و قابليت‌هاي حركتي در مقايسه با خودرويي خشك همچون رونيز قابل قبول به نظر مي‌رسيد.
در حال حاضر خريد و فروش اين خودرو در بازار مطلوب نيست و همچنين هزينه‌هاي تعمير و نگهداري آن نيز بالا مي‌باشد و همچنين از مصرف بالاي بنزين برخوردار است به صورتي كه در هر 100 كيلومتر حدود 15 ليتر مصرف دارد كه اگر سيستم تهويه هوا نيز روشن باشد و شرايط جاده‌اي نيز مناسب نباشد به 20 ليتر هم در 100 كيلومتر مي‌رسد و اين امر نيز ناشي از عدم هماهنگي بين موتور و گيربكس است كه نياز به استفاده از دورهاي بالاي موتوري دارد.
در مجموع موسو با مزايايي همچون كيفيت سواري، راحتي و تجهيزات مناسب و قواي حركتي خوب براي افرادي كه به دنبال خريد يك SUV لوكس و راحت با قيمت كمتر از 25 ميليون هستند انتخاب خوبي است، اما در مورد فروش چندان بازار مناسبي ندارد. اگر مي‌خواهيد هنگام خريد يك دستگاه موسو دست دوم از سلامت گيربكس اتوماتيك آن مطمئن شويد، بايد به توصيه يكي از مكانيك‌هاي نمايندگي موسو توجه كنيد به طوري كه در حالت بالا بودن كامل ترمزدستي اهرم را در حالت Drive قرار داده و گاز دهيد، اگر دور موتور تا حوالي دو هزار رسيد جعبه دنده كاملاً سالم است اما اگر پايين باشد نشان‌دهنده ضعف عملكرد گيربكس است و چنانچه به 1300 دور هم نرسيد، گيربكس نياز به تعمير اساسي دارد.
لازم به ذكر است كه تجهیزات ايمني موسو شش سيلندر اتوماتيك كامل است اما در شش سيلندر دنده‌اي ECS و سانروف و صندلي‌هاي برقي حذف شده‌اند. از سوی دیگر در مدل چهار سيلندر (دنده دستی) که با قیمت حدود 28 میلیون تومان فقط برای رقابت با رونیز به بازار ایران آمد نيز تجهيزات مدل های شش سیلندر به همراه كليه سيستم‌هاي مربوط به تعادل و ايمني از جمله ABD، TOD، ايربگ و ... حذف شده‌اند این در حالی است که با حذف این آپشن ها موسو چهار سیلندر حدود 10 میلیون تومان از موسو شش سیلندر ارزان تر عرضه شد.
