روستاي تپه مولاو امامزاده عسگري

تاريخچه امامزاده عسگري
اخبار و اطلاعاتي كه از گذشتگان سينه به سينه در مورد تشريف فرمايي
امامزاده عبدالاه معروف به امامزاده عسگري از نوادگان امام موسي بن جعفر در
روستاي تپه مولا نقل شده است به شرح زير ميباشد .
با اوج گرفتن ظلم و بيداد گري حكومت جور منصور دوانقي و جفاي بسيار در حق
اهل سادات (تا آنجا كه براي كسيكه هر كدام از اهل سادات را به شهادت برساند
جوايزي در نظر گرفته ميشد )اين سيد جليل القدر از محل زندگي خود متواري شده
و به سوي ايران راهي ميشود پس از طي مسير به يكي از روستاهاي اطراف محل
كنوني مقبره مي رسد كشاورزي در حال آبياري بوده كه سيد پس از سلام از او
سوال ميكند كه آيا ناني براي رفع گرسنگي دارد يا نه ؟ كشاورز در پاسخ مي گويد
كه نان همراه ندارم اما اگر قدري صبر كنيد از منزل برايتان مي آورم شما هم از
آبياري مزرعه مواظبت نماييد تا باز گردم .
مرد كشاورز پس از مراجعت متوجه مي شود كه وضعيت آبياري به هم خورده است
او به بهانه بر هم خوردن آبياري و به اميد گرفتن پاداش از دستگاه حكو متي با بيلي
كه به همراه داشته به سيد حمله ور ميشود وبا پرتاب بيل به سر مبارك سيد ميزند
و ايشان را مجروح ميكند سيد از بيم جان فرار ميكند و ضارب هم از ترس مردم
منطقه كه نسبت به اهل بيت پيامبر ارادت داشته اند دست از تعقيب بر مي دارد.
ايشان پس از طي مسافتي تقريبي 9 كيلو متر از فرط خستگي و جراحت در محل
كنوني كه مزرعه قرقلي ناميده مي شود متو قف مي شود كه قطراتي از خون سر
مبارك ايشان به زمين ميريزد و بعدها در محل چكيده شدن خون درختي ميرويد كه
بسيار مورد توجه و احترام اهل محل ميباشد تا آنجا كه ايشان اعتقاد به گرفتن شفا
از اين درخت دارند .(خصوصا جهت اطفالي كه به مرض صرع گرفتار شوند اعتقاد بر
اين است كه پس از آويزان نمودن يكي از لباسهاي كودك مرض صرع او شفا مي يابد .)
البته در سالهاي اخير درخت فوق (معروف به درخت ارژن) به علت فرسودگي بسيار
و نبود بر نامه جهت حفاظت و نگهداري از بين رفته است .
خلا صه اينكه سيد پس از شهادت توسط اهالي بومي منطقه دفن مي گردد.
بعد از گذشت مدتي طي چند شب متوالي سيد به خواب يكي از اهالي روستاي
دره مراد (روستايي در نزديكي محل امامزاده روستاي تپه مو لا) به نام پاپي نوروز علي
مي آيد و مي گو يد كه من سيدي از اهل ساداتم كه در فلان نقطه دفن شده ام و
اگر چند قدم بالاتر از مزارم را حفر كنيد به جواهراتي دست ميابيد كه براي ساختن
مقبره كفايت ميكند .
پاپي نوروز علي در ابتدا بي اعتنايي ميكند تا اينكه چند شب متوالي خواب او تكرار
مي شود . پس از اطمينان از صدق خواب خود اقدام به درآوردن گنج و ساخت بناي
امامزاده مينمايد .
روايت شده كه پاپي نوروز علي پس از ديدن گنج و اعتقاد وارادت فراوان به امامزاده
مصمم مي شود كه پس از بر داشتن سنگ لحد چهره آقا را ببيند اما پس از بر داشتن
سنگ لحد بينا ئي خود را از دست ميدهد . البته بعد ها وي پس از التجا و گريه فراوان
و توسل به امامان معصوم و همين امامزاده واجب التعظيم بينا يي خود را باز مي يابد.
سا ختمان امامزاده عسگري به قولي در زمان سلجو قيان به شكل مخروط چند وجهي
سا خته ميشود كه تر كيب اصلي آن تا زمان حال حفظ شده است در عصر حاضر و پس
از سال 1345 كار تعمير فضاي داخلي بنا و تعمير ضريح وساخت ديوار حياط پيرامون
گنبد فوق الذكر تو سط افراد ارادتمند به اهل بيت عصمت و طهارت به سر پرستي
شاروان حشمت االاه تو كليان و آقاي علي مو سوي تپه مو لا يي صو رت گرفته است .
شا يان ذكر است در حال حاضر ديوار حياط بنا بصورت مستعطيل در ابعاد 10در 14 متر
ميبا شد كه در خارج داراي 17 پايه آجري است اين بنا داراي 3 در ورودي در جهات شرق
شمال و غرب است .
ساختمان اصلي مقبره به شكل مستعطيل در ابعاد 7 متر در 4 متر است كه پس از
ورود از سمت شمال به داخل تو سط يك تا لار به ضريح ختم ميشود .
فضاي گنبدخانه بصورت 9 ضلعي و رنگ خارجي آن سبز ميباشد .
اين بنا در تاريخ 10 / 11 / 1383 در فهرست آثار ملي با شماره 1259 وكد اثر
21886 به ثبت رسيده است .
تاريخ احداث بناي اصلي زيارتگاه مر بوط به قرن هشتم هجري قمري (يعني حدود 700
سال پيش ) ميرسد .
شايان ذكر است كه اطلا عات نقل شده فوق استناد تاريخي نداشته و بنا به اظهارات
آقاي حبيب الاه مظاهري و چند تن ديگر از اهالي قديمي منطقه و همچنين طبق
اطلاعات مندرج در سايت سازمان ميراث فر هنگي جمع آوري شده است .