Sara12
08-22-2010, 12:36 AM
خود را دوست داشته باشيد تا هرگز گرفتار خشمهاي مخرب نخواهيد شد.
خود را از شر توقعاتي كه از ديگران داريد نجات دهيد.
رفتارهاي خشم برانگيز را بررسي كنيد و راهي صحيح براي ابراز احساسات خود بيابيد.
در هنگام عصبانيت سعي كنيد پيش كسي برويد كه براي او احترام خاصي قايل هستيد و او را دوست داريد.
لحظات عصبانيت خود را با قيد زمان و مكان و واقعهاي كه باعث عصبانيت شما شده يادداشت كنيد.
از شخصي كه دوستش داريد بخواهيد تا هنگام عصبانيت، به شما با گفتار يا اشارههاي توافق شده، هشدار دهد.
پس از بروز خشم اعلام كنيد كه خطا كردهايد.
ياد بگيريد كه اگر چيزي را دوست نداريد. اما از آن عصباني هم نشويد.
ياد بگيريد كه هر كس حق دارد چيزي باشد كه خودش انتخاب كرده.
اداي عصبانيت را در آوريد.
عصبانيت خود را به تعويق اندازيد.
در لحظه خشم، از افكار خود آگاهي پيدا كنيد.
شوخ طبعي را در خود پرورش دهيد.
زمان حال خود را با خشم و عصبانيت به هدر ندهيد.
زندگي را سخت نگيريد.
خود را ارزشمند بدانيد و اجازه ندهيد ديگران اختيار شما را در دست بگيرند.
ياد بگيريد تا اعمال و عقايد ديگران شما را پريشان و آشفته نسازد.
به خاطر داشته باشيد كه ديگران حق دارند با آن چه دلخواه شماست همراه نباشند.
به ياد داشته باشيد كه ديگران نميتوانند هميشه به ميل شما رفتار كنند.
اگر فكر ميكنيد كه با بلندتر كردن صدايتان طرف مقابل ساكت ميشود. بياموزيد تا احساس خود را به او نشان دهيد، اما كاري نكنيد كه عصباني شود.
ياد بگيريد كه در برابر يأس و ناكامي به شكل تازهاي از خود واكنش نشان دهيد.
خشم خود را به نحوي كه آثار مخرب نداشته باشد، ابراز كنيد.
بياموزيد كه دنيا هرگز آن طور كه شما ميخواهيد، نخواهد بود.
خود را از شر توقعاتي كه از ديگران داريد نجات دهيد.
رفتارهاي خشم برانگيز را بررسي كنيد و راهي صحيح براي ابراز احساسات خود بيابيد.
در هنگام عصبانيت سعي كنيد پيش كسي برويد كه براي او احترام خاصي قايل هستيد و او را دوست داريد.
لحظات عصبانيت خود را با قيد زمان و مكان و واقعهاي كه باعث عصبانيت شما شده يادداشت كنيد.
از شخصي كه دوستش داريد بخواهيد تا هنگام عصبانيت، به شما با گفتار يا اشارههاي توافق شده، هشدار دهد.
پس از بروز خشم اعلام كنيد كه خطا كردهايد.
ياد بگيريد كه اگر چيزي را دوست نداريد. اما از آن عصباني هم نشويد.
ياد بگيريد كه هر كس حق دارد چيزي باشد كه خودش انتخاب كرده.
اداي عصبانيت را در آوريد.
عصبانيت خود را به تعويق اندازيد.
در لحظه خشم، از افكار خود آگاهي پيدا كنيد.
شوخ طبعي را در خود پرورش دهيد.
زمان حال خود را با خشم و عصبانيت به هدر ندهيد.
زندگي را سخت نگيريد.
خود را ارزشمند بدانيد و اجازه ندهيد ديگران اختيار شما را در دست بگيرند.
ياد بگيريد تا اعمال و عقايد ديگران شما را پريشان و آشفته نسازد.
به خاطر داشته باشيد كه ديگران حق دارند با آن چه دلخواه شماست همراه نباشند.
به ياد داشته باشيد كه ديگران نميتوانند هميشه به ميل شما رفتار كنند.
اگر فكر ميكنيد كه با بلندتر كردن صدايتان طرف مقابل ساكت ميشود. بياموزيد تا احساس خود را به او نشان دهيد، اما كاري نكنيد كه عصباني شود.
ياد بگيريد كه در برابر يأس و ناكامي به شكل تازهاي از خود واكنش نشان دهيد.
خشم خود را به نحوي كه آثار مخرب نداشته باشد، ابراز كنيد.
بياموزيد كه دنيا هرگز آن طور كه شما ميخواهيد، نخواهد بود.