doulton
12-04-2011, 02:48 PM
ستاره دوستداشتنی ما که به نظر میرسد در سالهای اخیر با لغزش مواجه شده است. دپ که کارش را در سینما با بازی در نقش کوتاهی در فیلم «کابوس در الم استریت» (وس کریون، 1984) آغاز کرده بود، خیلی زود با بازی در فیلم «ادوارد دستقیچی» (تیم برتن) قامت یک ستاره را به خود گرفت و در ادامه با بازی در آثاری از تیم برتن،امیر کاستاریکا، جیم جارموش، رومن پولانسکی و تری گیلیام و همچنین درخشش در فیلمهایی چون «چه کسی گیلبرت گریپ را میخورد» (لاسه هالستروم) و «دنی براسکو» (مایک نیوئل) خود را به عنوان یکی از بهترین بازیگران نسل خود تثبیت کرد. اما دپ زمانی به یک ستاره تجاری با دستمزد هنگفت مبدل شد که در سال 2003، فیلم «دزدان دریایی کارائیب: نفرین مروارید سیاه» موفق شد به موفقیت بزرگ تابستانی سال سینمای آمریکا تبدیل شود. دپ به فاصله چند سال در دو قسمت دیگر از این مجموعه هم حضور یافت و فروش فوقالعاده آنها بیشتر به دپ کمک کرد تا به یک سوپراستار از همه جنبهها تبدیل شود. ضمن این که موفقیت فیلمهایی چون «در جستجوی ناکجاآباد» (که با بودجه 26 میلیون دلاری، در سطح جهان بیش از 116 میلیون دلار فروخت) و «چارلی و کارخانه شکلاتسازی» (با فروشی 200 میلیون دلاری درآمریکا و فروشی بالغ بر 475 میلیون دلار در جهان) باعث شد تا دپ به سرعت خود را به جایگاه ستاره اول سینمای آمریکا نزدیک کند. اما در سالهای اخیر به نظر میرسد این روند کم و بیش با خلل مواجه شده است. در حد فاصل سالهای 2007 تا 2011 (میان اکران فیلمهای سوم و چهارم سری «دزدان دریائی کارائیب») تنها موفقیت تجاری بزرگ جانی دپ، «آلیس در سرزمین عجایب» تیم برتن بود که تازه دپ در آن فیلم نقش اصلی به شمار نمیآمد. فیلمی با بودجه 200 میلیون دلاری که در آمریکا حدود 330 میلیون دلار فروخت و در نهایت به فروش میلیاردی در سطح جهان دست یافت. اما بقیه فیلمهای دپ در این سالها چنین موفقتی را به دست نیاوردند. «سوئینیتاد: آرایشگر شیطانی خیابان فلیت» در سال 2007 از نظر هنری موفقیت مهمی برای زوج برتن – دپ به شمار میآمد. به طوری که جانی دپ برای بازی در این فیلم جایزه گلدنگلوب را دریافت کرد و نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر هم بود که البته بازی را به دانیل دیلوئیس واگذار کرد. اما فروش فیلم در آمریکا چیزی حدود 52 میلیون دلار بود که با توجه به بودجه 50 میلیون دلاری فیلم، فروش چندان بالایی محسوب نمیشد. هر چند 100 میلیون دلار فروش خارج از آمریکای شمالی به «سوئینیتاد» کمک کرد تا یک اثر ناکام نام نگیرد. «دشمنان مردم» (مایکل مان) هر چند در آمریکا 97 میلیون دلار فروخت، اما باز هم این بودجه 100 میلیون دلاری فیلم بود که باعث میشد این اثر مان درباره زندگی جان دیلینجر افسانهای از نظر تجاری چندان اثر موفقی به نظر نیاید. «خیالسرای دکتر پارناسوس» (تری گیلیام) اصلاً به طور گسترده اکران نشد و در همان اکران محدودش هم چندان خوب نفروخت. «توریست» (فلورین هنکل فن دنرسمارک) که زوج مشهور جانی دپ و آنجلینا جولی را جلو و کارگردان فیلم اسکار برده «زندگی دیگران» را پشت دوربین داشت، با بودجهای 100 میلیون دلاری ساخته و با امیدهای فراوانی اکران شد. اما در آمریکای شمالی تنها 67 میلیون دلار فروخت که فروش فاجعهباری به شمار میرفت. اما باز هم این فروش بالای جهانی فیلم (چیزی حدود 210 میلیون دلار خارج از مرزهای آمریکای شمالی) بود که به داد جانی دپ رسید. چنین مسألهای حتی در مورد «دزدان دریایی کارائیب: بر امواج بیگانه» که چهارمین فیلم این سری بود و همین امسال اکران شد هم به چشم میخورد. فروش جهانی «دزدان دریایی کارائیب: بر امواج بیگانه» فوقالعاده بود. به طوری که این فیلم با فروشی بیش از 1 میلیارد دلار به عنوان دومین فیلم پرفروش سری «دزدان دریایی کارائیب» و هشتمین فیلم پرفروش تاریخ سینما تبدیل شود. اما نگاهی به فروش این فیلم در آمریکا ما را با حقیقت دیگری روبهرو میکند. «دزدان دریایی کارائیب: بر امواج بیگانه» با فروشی در حدود 241 میلیون دلار ناکامترین فیلم این سری در آمریکا بود. این در حالی است که حتی فیلم «دزدان دریایی کارائیب: نفرین مروارید سیاه» (فیلمی که فروش جهانیاش به 700 میلیون دلار هم نرسید) هم با فروشی معادل 305 میلیون دلار در آمریکا بالاتر از فیلم اخیر این مجموعه قرار میگیرد. «دزدان دریایی کارائیب: صندوقچه مرد مرده» و «دزدان دریایی کارائیب: در انتهای دنیا» نیز به ترتیب چیزی حدود 423 و 309 میلیون دلار در امریکا فروش داشتند. نکته قابل توجه دیگر درباره چهار فیلم مجموعه دزدان دریایی کارائیب این است که اگر در سه فیلم اول، فروش آنها در آمریکا به ترتیب 46.7، 39.7 و 32.1 درصد از کل فروش جهانی فیلم را تشکیل میدادند، این آمار درباره «دزدان دریایی کارائیب: بر امواج بیگانه» تنها 23.2 درصد است. مجموعه این آمار نشان میدهد که شاید محبوبیت جانی دپ در سالهای اخیر در آمریکا در حال کاهش است. چرا که اکثر فیلمهای سالهای اخیر او (به غیر از «آلیس در سرزمین عجایب») یا موفق نبودهاند و یا به واسطه فروششان در خارج از آمریکا به سود رسیدهاند. دپ امسال انیمیشن «رنگو» را که همکاری دیگری میان او و گور وربینسکی (کارگردان سه فیلم اول «دزدان دریایی کارائیب») بود روی پرده داشت. فیلمی که با بودجه 135 میلیونی در آمریکا 123 میلیون دلار فروخت تا باز هم فروش موفقی نداشته باشد. این در حالی است که در سالهای اخیر، آثار انیمیشن، جزو پرسودترین محصولات سالانه هالیوود به شمار میروند.
این البته بدبینانهترین نگاه ممکن به کارنامه سالهای اخیر جانی دپ بود. سوی دیگر قضیه این است که دپ به هر حال هنوز در خارج از آمریکا گیشه پررونقی دارد و اگر اکثر فیلمهای سالهای اخیر او، در آمریکا توقعات را برآورده نکردهاند، اما لااقل هیچ شکست تجاری خاصی را نیز در سالهای اخیر تجربه نکرده است. او هنوز طرفداران زیادی دارد. اما با توجه به این که در دو – سه سال اخیر فروغ گذشته را نداشته است، به نظر میرسد فیلمهایی که امسال و سال آینده از دپ اکران میشوند، میتوانند نقش تعیینکنندهای را در آینده کاری او ایفا کنند. اخبار فروش «خاطرات عجیب»، فیلم جدید دپ که به هیچ وجه امیدوارکننده نیست. فروشی تقریباً 13 میلیون دلاری برای فیلمی که بودجهاش چیزی حدود 45 میلیون دلار تخمین زده شده، به هیچ وجه نمیتواند آمار قابل قبولی باشد. شاید اکران جدیدترین همکاری جانی دپ و تیم برتن با نام «سایههای تیره» در سال 2012 بتواند معادلات را دوباره به سود دپ تغییر دهد.
ضمن این که دپ آنقدر زرنگ است و شم اقتصادی بالایی دارد که میزان دستمزدش برای هر فیلم را بر اساس معیارهای مختلفی (از جمله میزان فروش احتمالی فیلم، نام کارگردان و میزان موفقیت احتمالی هنری فیلم) تنظیم کند. برای همین است که برای فیلمهایی چون «آلیس در سرزمین عجایب» و «دزدان دریایی کارائیب: بر امواج بیگانه» دستمزد به ظاهر غیرمعقولی (در حد 50 میلیون دلار) دریافت میکند، اما برای فیلمی مثل «توریست» دستمزد معمول خودش (20 میلیون دلار) را طلب میکند. اما نکته جالب این است که دپ برای فیلم اخیرش، «خاطرات عجیب» دستمزدی حتی کمتر از دستمزد همیشگیاش (15 میلیون دلار) دریافت کرده است. آیا این اثباتی است بر افت جانی دپ و یا بحث دیگری در میان است؟
این البته بدبینانهترین نگاه ممکن به کارنامه سالهای اخیر جانی دپ بود. سوی دیگر قضیه این است که دپ به هر حال هنوز در خارج از آمریکا گیشه پررونقی دارد و اگر اکثر فیلمهای سالهای اخیر او، در آمریکا توقعات را برآورده نکردهاند، اما لااقل هیچ شکست تجاری خاصی را نیز در سالهای اخیر تجربه نکرده است. او هنوز طرفداران زیادی دارد. اما با توجه به این که در دو – سه سال اخیر فروغ گذشته را نداشته است، به نظر میرسد فیلمهایی که امسال و سال آینده از دپ اکران میشوند، میتوانند نقش تعیینکنندهای را در آینده کاری او ایفا کنند. اخبار فروش «خاطرات عجیب»، فیلم جدید دپ که به هیچ وجه امیدوارکننده نیست. فروشی تقریباً 13 میلیون دلاری برای فیلمی که بودجهاش چیزی حدود 45 میلیون دلار تخمین زده شده، به هیچ وجه نمیتواند آمار قابل قبولی باشد. شاید اکران جدیدترین همکاری جانی دپ و تیم برتن با نام «سایههای تیره» در سال 2012 بتواند معادلات را دوباره به سود دپ تغییر دهد.
ضمن این که دپ آنقدر زرنگ است و شم اقتصادی بالایی دارد که میزان دستمزدش برای هر فیلم را بر اساس معیارهای مختلفی (از جمله میزان فروش احتمالی فیلم، نام کارگردان و میزان موفقیت احتمالی هنری فیلم) تنظیم کند. برای همین است که برای فیلمهایی چون «آلیس در سرزمین عجایب» و «دزدان دریایی کارائیب: بر امواج بیگانه» دستمزد به ظاهر غیرمعقولی (در حد 50 میلیون دلار) دریافت میکند، اما برای فیلمی مثل «توریست» دستمزد معمول خودش (20 میلیون دلار) را طلب میکند. اما نکته جالب این است که دپ برای فیلم اخیرش، «خاطرات عجیب» دستمزدی حتی کمتر از دستمزد همیشگیاش (15 میلیون دلار) دریافت کرده است. آیا این اثباتی است بر افت جانی دپ و یا بحث دیگری در میان است؟