M.A.H.S.A
12-03-2011, 11:58 AM
محرمي ديگر از راه مي‌رسد و ديگر بار ياد رشادت، پايداري، عدالتخواهي، شهامت و شهادت در دل‌ها جان مي‌گيرد و اين همه از آن روست كه حسين(ع) برخلاف آنچه غافلان از سر عناد بر زبان مي‌رانند، نه مظهر جنگ و خونريزي و خشونت كه نماد بي‌بديل مظلوميت و شهادت است.
http://jamejamonline.ir/Media/images/1390/09/04/100860357302.jpg
او به كربلا نيامده كه انتقام بگيرد، آمده كه ديگران در طول تاريخ، انتقام خون پاك او و يارانش را از يزيديان زمانه بگيرند. حسين به كربلا نيامده تا بجنگد، آمده تا شاهدي باشد هماره زنده بر مظلوميت حق و فريبندگي باطل، آمده نه براي خونخواهي، كه براي شهادت.
به بيان رهبر معظم انقلاب: «حسين بن علي(ع) با ساز و برگ جنگ به كربلا نيامده بود. آن كسي كه مي‌خواهد به ميدان جنگ برود، سرباز لازم دارد؛ اما امام حسين بن علي(ع) زنان و فرزندان خود را با خود آورده است. اين به معناي آن است كه اينجا بايد حادثه‌اي اتفاق بيفتد كه عواطف انسان‌ها را در طول تاريخ همواره به خود متوجه كند.» (خطبه‌هاي نماز جمعه، 26 فروردين 1379)
حسين و حواريونش با جان و ايمان آمده‌اند تا نه خون دشمن، كه خون خود بريزند و اسوه ايثار و فداكاري براي تمامي عاشوراها و كربلاهاي تاريخ باشند.
اما نه چنان است كه اين مسيح بر صليب، گناه آيندگان را به جان خريده باشد، او خار چشم گنهكاران همه تاريخ و مايه بيداري همه مظلومان و ستمديدگان عالم بشريت است؛ براي ما كه در اين زمانه به سر مي‌بريم و وقايعي همچون انقلاب اسلامي بهمن 1357 و دفاع مقدس هشت‌ساله در برابر رژيم بعثي عراق را پيش چشم داريم، باور اين حقيقت، دشوار نيست.
اما عاشورا و كربلا فقط از آن ما مسلمانان نيست. آنچه در محرم سال 61 هجري به وقوع پيوست حادثه‌اي از آن تاريخ است و متعلق به تمامي آيندگان.
حسين بن علي(ع) امروز در اقصي نقاط جهان شناخته شده است و ماجراي زندگي و مرگ زيباي او تحسين هر آزاده آزاديخواهي را با هر مرام و مسلك و دين و آييني برمي‌انگيزد. مردمان شايد همه، اسلام را نشناسند اما عدالت و آزادي و عزت و كرامت نفس را مي‌شناسند.
اينها ارزش‌هاي انساني است نه صرفا اسلامي. هرآن‌كس كه آزادي و آزادگي را قدر بنهد، حسين را قدر نهاده و هر آن‌كس كه آزاديخواهي و عدالت‌طلبي آرمان او باشد، حسين، پيشوا و امام اوست.
http://jamejamonline.ir/Media/images/1390/09/04/100860357302.jpg
او به كربلا نيامده كه انتقام بگيرد، آمده كه ديگران در طول تاريخ، انتقام خون پاك او و يارانش را از يزيديان زمانه بگيرند. حسين به كربلا نيامده تا بجنگد، آمده تا شاهدي باشد هماره زنده بر مظلوميت حق و فريبندگي باطل، آمده نه براي خونخواهي، كه براي شهادت.
به بيان رهبر معظم انقلاب: «حسين بن علي(ع) با ساز و برگ جنگ به كربلا نيامده بود. آن كسي كه مي‌خواهد به ميدان جنگ برود، سرباز لازم دارد؛ اما امام حسين بن علي(ع) زنان و فرزندان خود را با خود آورده است. اين به معناي آن است كه اينجا بايد حادثه‌اي اتفاق بيفتد كه عواطف انسان‌ها را در طول تاريخ همواره به خود متوجه كند.» (خطبه‌هاي نماز جمعه، 26 فروردين 1379)
حسين و حواريونش با جان و ايمان آمده‌اند تا نه خون دشمن، كه خون خود بريزند و اسوه ايثار و فداكاري براي تمامي عاشوراها و كربلاهاي تاريخ باشند.
اما نه چنان است كه اين مسيح بر صليب، گناه آيندگان را به جان خريده باشد، او خار چشم گنهكاران همه تاريخ و مايه بيداري همه مظلومان و ستمديدگان عالم بشريت است؛ براي ما كه در اين زمانه به سر مي‌بريم و وقايعي همچون انقلاب اسلامي بهمن 1357 و دفاع مقدس هشت‌ساله در برابر رژيم بعثي عراق را پيش چشم داريم، باور اين حقيقت، دشوار نيست.
اما عاشورا و كربلا فقط از آن ما مسلمانان نيست. آنچه در محرم سال 61 هجري به وقوع پيوست حادثه‌اي از آن تاريخ است و متعلق به تمامي آيندگان.
حسين بن علي(ع) امروز در اقصي نقاط جهان شناخته شده است و ماجراي زندگي و مرگ زيباي او تحسين هر آزاده آزاديخواهي را با هر مرام و مسلك و دين و آييني برمي‌انگيزد. مردمان شايد همه، اسلام را نشناسند اما عدالت و آزادي و عزت و كرامت نفس را مي‌شناسند.
اينها ارزش‌هاي انساني است نه صرفا اسلامي. هرآن‌كس كه آزادي و آزادگي را قدر بنهد، حسين را قدر نهاده و هر آن‌كس كه آزاديخواهي و عدالت‌طلبي آرمان او باشد، حسين، پيشوا و امام اوست.