M.A.H.S.A
11-15-2011, 07:08 PM
آيا پيامبر(ص) هم مشورت مي‌كرد؟
سوال:پيامبر اكرم(ص) با وجود ارتباطي كه با دستگاه وحي داشت، چه نيازي داشت كه در امور جنگي يا اجتماعي با اصحاب خود به مشورت بپردازد و به امر پروردگار عالم -در سوره شوري، آيه 38- در اين امور ملزم به شور و مشورت باشد؟ وانگهي او از نظر دانش و بينش، علم و سياست، برترين خلايق بود؛ با اين وصف چرا خدا به او دستور مشاوره داده است؟
پاسخ:خود قرآن پاسخ اين‌گونه سؤالات را داده است، چنان‌كه مي‌فرمايد: «لَقَدْ كانَ لَكُمْ في رَسُولِ اللّهِ اُسْوَة حَسَنَه؛ مسلّماً براي شما در زندگي رسول خدا(ص) سرمشق نيكويي بود.» بنابراين، منظور از مشاوره، جنبه تعليمي و تربيتي آن بوده است. او با مشاوره كردن، ياران خود را درسي عملي مي‌داد كه پس از وي در مشكلات امور، دور هم گرد آيند و از طريق مشورت، مشكلات اجتماعي و امور پيچيده را حل كنند. جايي كه بزرگ يك جمعيّت با آن مقام بلندي كه در معارف و علوم، يساست و تدبير دارد، عملاً خود را بي‌نياز از شور نداند و از افكار ياران صميمي خود در حلّ گرفتاريها بهره‌برداري نمايد، بايست هوادارن و پيروان آيين او از اين عمل سرمشق گرفته و در گرفتاريها از همين در وارد شوند و مستبدّانه كاري را انجام ندهند. (بديهي است شور و مشورت تنها در مسائلي بايد باشد كه دستور قاطعي از طرف خداوند در آن مورد نباشد.)
----------------------------
منبع:پاسخ به پرسش های مذهبی،تالیف آیت الله مکارم شیرازی و آیت الله سبحانی،نسل جوان 1387
سوال:پيامبر اكرم(ص) با وجود ارتباطي كه با دستگاه وحي داشت، چه نيازي داشت كه در امور جنگي يا اجتماعي با اصحاب خود به مشورت بپردازد و به امر پروردگار عالم -در سوره شوري، آيه 38- در اين امور ملزم به شور و مشورت باشد؟ وانگهي او از نظر دانش و بينش، علم و سياست، برترين خلايق بود؛ با اين وصف چرا خدا به او دستور مشاوره داده است؟
پاسخ:خود قرآن پاسخ اين‌گونه سؤالات را داده است، چنان‌كه مي‌فرمايد: «لَقَدْ كانَ لَكُمْ في رَسُولِ اللّهِ اُسْوَة حَسَنَه؛ مسلّماً براي شما در زندگي رسول خدا(ص) سرمشق نيكويي بود.» بنابراين، منظور از مشاوره، جنبه تعليمي و تربيتي آن بوده است. او با مشاوره كردن، ياران خود را درسي عملي مي‌داد كه پس از وي در مشكلات امور، دور هم گرد آيند و از طريق مشورت، مشكلات اجتماعي و امور پيچيده را حل كنند. جايي كه بزرگ يك جمعيّت با آن مقام بلندي كه در معارف و علوم، يساست و تدبير دارد، عملاً خود را بي‌نياز از شور نداند و از افكار ياران صميمي خود در حلّ گرفتاريها بهره‌برداري نمايد، بايست هوادارن و پيروان آيين او از اين عمل سرمشق گرفته و در گرفتاريها از همين در وارد شوند و مستبدّانه كاري را انجام ندهند. (بديهي است شور و مشورت تنها در مسائلي بايد باشد كه دستور قاطعي از طرف خداوند در آن مورد نباشد.)
----------------------------
منبع:پاسخ به پرسش های مذهبی،تالیف آیت الله مکارم شیرازی و آیت الله سبحانی،نسل جوان 1387