R A H A
11-12-2011, 07:54 PM
یک متخصص پوست و مو گفت: استفاده از مواد آرایشی مخصوص ناخنها معمولا همراه با صدمههای قابل توجه به ناخن، بافتهای اطراف ناخن و حتی صدمه به پوست نواحی دورتر است.
شبکه ایران: دکتر مجتبی امیری در گفت و گو با شبکه ایران اظهار داشت: ناخن از اپیدرم که منشأ مو و لایه خارجی پوست است، سرچشمه میگیرد به همین دلیل بعضی از بیماریهای ناخن و پوست، مشترک هستند و قسمت اصلی ناخن، صفحه ناخن است که نقش حفاظت از بند انتهایی انگشتان را به عهده دارد.
به گفته وی، چینهای ناخن در طرفین و ابتدای آن توسط کوتیکول به ناخن چسبیدهاند که در صورت از بین رفتن آنها زمینه عفونت ریشه ناخن فراهم میشود؛ ریشه ناخن یا ماتریکس نیز قسمت تولیدکننده ناخن محسوب میشود و صدمه به آن باعث تغییر شکل دایمی ناخن میشود.
این متخصص پوست و مو افزود: بستر ناخن که صفحه ناخن به آن چسبیده است، قسمت نازکشده پوست بوده و سرشار از عروق خونی و فاقد چربی زیرجلدی است.
وی اضافه کرد: نکته مهم این است که استفاده از مواد آرایشی مخصوص ناخنها معمولا همراه با صدمههای قابل توجه به ناخن، بافتهای اطراف ناخن و حتی صدمه به پوست نواحی دورتر است.
دکتر امیری ادامه داد: اصطلاح لاک ناخن معمولا شامل ملغمها و پوششهای زیر و روی آن است که به صورت جداگانه یا با هم در یک محصول استفاده میشود که لایه زیرین برای چسبیدن ملغم به ناخن و لایه سطحی برای جلا دادن و افزایش مقاومت ملغم در مقابل سایش به کار میرود.
این متخصص پوست ومو عنوان کرد: پولیشهای ناخن نیز متشکل از 30 درصد مواد جامد و 70 درصد مواد حلال است که عمدتا مواد تشکیلدهنده آنها شامل نیتروسلولز، رزینهایی مانند تولوئن، سولفونامیدها، مواد پلاستیکی، حلالهایی مانند تولوئن و بوتیل و مواد رنگی میشود.
وی اظهار کرد: واکنشهای حساسیتی مانند درماتیت آلرژیک به وفور در اطراف ناخن یا نواحیای که با ناخن تماس داشتهاند مانند پلکها، صورت، طرفین گردن و نواحی فوقانی سینه دیده میشود.
دکتر امیری بر این باور است که این درماتیت به صورت قرمزی، خارش، تورم و ضخیمشدگی و تیرگی پوست، خود را نشان میدهد که معمولا با برداشتن پولیش ناخن، علایم فوق سریعا از بین میروند ولی چرمی شدن پوست (ضخیمشدگی) و عفونت ثانویه محل ممکن است تداوم یابد.
این متخصص پوست و مو ادامه داد: علاوه بر آن تغییر رنگ صفحه ناخن بعد از استفاده از پولیشها معمولا به صورت زرد- پرتقالی خواهد بود که به تدریج تیرهتر خواهند شد.
وی معتقد است، مهمترین حلالی که برای پاک کردن لاک ناخن به کار میرود، استون است که گاهی اوقات باعث خشکی زیاد صفحه ناخن و التهاب پوست اطراف ناخن میشود که توصیه میشود با در نظر گرفتن جوانب احتیاط، ناخن را در محلول گرم حلال (استون)، غوطهور کنید زیرا این کار باعث جداشدن راحتتر پولیش ناخن و صدمه کمتر به صفحه ناخنها میشود.
دکتر امیری خاطرنشان کرد: اگرچه اخیرا پدهای مخصوصی برای پاک کردن ناخن در بازار موجود است اما آنها نیز حاوی استون هستند و استفاده از آنها بیضرر نیست و بیشتر جنبه تبلیغاتی دارند و خلاصه، مزیتی بر استون ندارند.
به گفته وی، اخیرا با اضافه کردن موادی مانند پروپیلن گلیکول به استون، شدت خشککنندگی آن را روی ناخن کاهش دادهاند ولی همچنان پاککننده اصلی پولیش ناخن، استون است.
شبکه ایران: دکتر مجتبی امیری در گفت و گو با شبکه ایران اظهار داشت: ناخن از اپیدرم که منشأ مو و لایه خارجی پوست است، سرچشمه میگیرد به همین دلیل بعضی از بیماریهای ناخن و پوست، مشترک هستند و قسمت اصلی ناخن، صفحه ناخن است که نقش حفاظت از بند انتهایی انگشتان را به عهده دارد.
به گفته وی، چینهای ناخن در طرفین و ابتدای آن توسط کوتیکول به ناخن چسبیدهاند که در صورت از بین رفتن آنها زمینه عفونت ریشه ناخن فراهم میشود؛ ریشه ناخن یا ماتریکس نیز قسمت تولیدکننده ناخن محسوب میشود و صدمه به آن باعث تغییر شکل دایمی ناخن میشود.
این متخصص پوست و مو افزود: بستر ناخن که صفحه ناخن به آن چسبیده است، قسمت نازکشده پوست بوده و سرشار از عروق خونی و فاقد چربی زیرجلدی است.
وی اضافه کرد: نکته مهم این است که استفاده از مواد آرایشی مخصوص ناخنها معمولا همراه با صدمههای قابل توجه به ناخن، بافتهای اطراف ناخن و حتی صدمه به پوست نواحی دورتر است.
دکتر امیری ادامه داد: اصطلاح لاک ناخن معمولا شامل ملغمها و پوششهای زیر و روی آن است که به صورت جداگانه یا با هم در یک محصول استفاده میشود که لایه زیرین برای چسبیدن ملغم به ناخن و لایه سطحی برای جلا دادن و افزایش مقاومت ملغم در مقابل سایش به کار میرود.
این متخصص پوست ومو عنوان کرد: پولیشهای ناخن نیز متشکل از 30 درصد مواد جامد و 70 درصد مواد حلال است که عمدتا مواد تشکیلدهنده آنها شامل نیتروسلولز، رزینهایی مانند تولوئن، سولفونامیدها، مواد پلاستیکی، حلالهایی مانند تولوئن و بوتیل و مواد رنگی میشود.
وی اظهار کرد: واکنشهای حساسیتی مانند درماتیت آلرژیک به وفور در اطراف ناخن یا نواحیای که با ناخن تماس داشتهاند مانند پلکها، صورت، طرفین گردن و نواحی فوقانی سینه دیده میشود.
دکتر امیری بر این باور است که این درماتیت به صورت قرمزی، خارش، تورم و ضخیمشدگی و تیرگی پوست، خود را نشان میدهد که معمولا با برداشتن پولیش ناخن، علایم فوق سریعا از بین میروند ولی چرمی شدن پوست (ضخیمشدگی) و عفونت ثانویه محل ممکن است تداوم یابد.
این متخصص پوست و مو ادامه داد: علاوه بر آن تغییر رنگ صفحه ناخن بعد از استفاده از پولیشها معمولا به صورت زرد- پرتقالی خواهد بود که به تدریج تیرهتر خواهند شد.
وی معتقد است، مهمترین حلالی که برای پاک کردن لاک ناخن به کار میرود، استون است که گاهی اوقات باعث خشکی زیاد صفحه ناخن و التهاب پوست اطراف ناخن میشود که توصیه میشود با در نظر گرفتن جوانب احتیاط، ناخن را در محلول گرم حلال (استون)، غوطهور کنید زیرا این کار باعث جداشدن راحتتر پولیش ناخن و صدمه کمتر به صفحه ناخنها میشود.
دکتر امیری خاطرنشان کرد: اگرچه اخیرا پدهای مخصوصی برای پاک کردن ناخن در بازار موجود است اما آنها نیز حاوی استون هستند و استفاده از آنها بیضرر نیست و بیشتر جنبه تبلیغاتی دارند و خلاصه، مزیتی بر استون ندارند.
به گفته وی، اخیرا با اضافه کردن موادی مانند پروپیلن گلیکول به استون، شدت خشککنندگی آن را روی ناخن کاهش دادهاند ولی همچنان پاککننده اصلی پولیش ناخن، استون است.