sorna
11-12-2011, 12:06 AM
دانشمندان موسسه سانگر كمبريج موفق به شناسايي مسيري شدهاند كه تمام مرگبارترين گونههاي انگل مالاريا براي ورود به سلولهاي خون از آن استفاده ميكنند.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، به گفته دانشمندان، اين نتايج ميتواند نويد بزرگي براي توليد واكسن مبارزه با مالاريا با پتانسيل تاثير زياد باشد.
مالاريا، ساليانه حدود 300 ميليون نفر را در جهان مبتلا كرده و يك ميليون نفر در کشورهاي جنوب صحراي آفريقا كه بيشتر كودك هستند بر اثر اين بيماري از بين رفتهاند.
انگلهاي مالارياي زيادي وجود دارند كه «پلاسموديوم فالسي پاروم» (Plasmodium falciparum) كشندهترين نوع بوده و محققان موسسه سانگر به پيچيدگي و موذيبودن آن اذعان داشتهاند.
اين انگل به خوبي ميتواند از سيستم ايمني بدن فرار كرده و آنرا فريب دهد. پنج دقيقه پس از گزيده شدن توسط يك پشه حامل مالاريا، اين انگل خود را در كبد پنهان ميكند. پلاسموديوم فالسي پاروم سپس در سطح جديدي از چرخه حيات خود از كبد خارج شده و سلولهاي قرمز خون را آلوده كرده و توليدمثل ميكند.
سيستم ايمني بدن براي مقابله با مالاريا به سختي تلاش كرده و محققان نيز در آزمايشگاه به دنبال شيوههايي براي مبارزه با آن هستند.
هنوز هيچ واكسني براي بيماري مالاريا تاييد نشده است. البته آزمايشهاي مقياس بزرگ نمونه بسيار پيشرفته واكسن RTS,S نشان داده كه اين واكسن، خطر ابتلا به مالاريا را نصف ميكند.
اين پژوهش كه در مجله نيچر منتشر شده به لحظهاي پرداخته كه انگل توانسته سلول قرمز خون را مبتلا كند. محققان در پژوهش خود به دنبال پروتئينهايي بر روي سطح انگل مالاريا و سلولهاي قرمز خون بودند كه براي شناسايي هدف اين انگل و جمله به آن لازم است. پيش از اين نيز پروتئينهاي ديگري شناسايي شده اما هيچگاه مورد استفاده قرار نگرفته بودند.
تيم تحقيقاتي موسسه سانگر دريافتند كه پروتئين باسيجين به عنوان يك گيرنده در سلولهاي قرمز خوني و پروتئين PfRh5 در انگل نقش بسيار مهمي ايفا ميكنند.
در تمام گونههاي پلاسموديوم فالسي پاروم كه تاكنون مورد آزمايش قرار گرفتهاند، ايجاد وقفه در اتصال اين پروتئينها ميتواند سلول خوني را از حمله در امان نگه دارد.
به گفته دكتر جوليان راينر، يكي از محققان اين پژوهش، محققان توانستند حملات انگل مالاريا را با استفاده از چندين شيوه متفاوت و با به كارگيري پادتنهايي كه اين اتصال را هدف قرار ميدهند، متوقف كنند.
برنامه اين تيم ساخت يك واكسن است كه سيستم ايمني بدن را براي حمله به پروتئين PfRh5 در انگل تحريك ميكند.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، به گفته دانشمندان، اين نتايج ميتواند نويد بزرگي براي توليد واكسن مبارزه با مالاريا با پتانسيل تاثير زياد باشد.
مالاريا، ساليانه حدود 300 ميليون نفر را در جهان مبتلا كرده و يك ميليون نفر در کشورهاي جنوب صحراي آفريقا كه بيشتر كودك هستند بر اثر اين بيماري از بين رفتهاند.
انگلهاي مالارياي زيادي وجود دارند كه «پلاسموديوم فالسي پاروم» (Plasmodium falciparum) كشندهترين نوع بوده و محققان موسسه سانگر به پيچيدگي و موذيبودن آن اذعان داشتهاند.
اين انگل به خوبي ميتواند از سيستم ايمني بدن فرار كرده و آنرا فريب دهد. پنج دقيقه پس از گزيده شدن توسط يك پشه حامل مالاريا، اين انگل خود را در كبد پنهان ميكند. پلاسموديوم فالسي پاروم سپس در سطح جديدي از چرخه حيات خود از كبد خارج شده و سلولهاي قرمز خون را آلوده كرده و توليدمثل ميكند.
سيستم ايمني بدن براي مقابله با مالاريا به سختي تلاش كرده و محققان نيز در آزمايشگاه به دنبال شيوههايي براي مبارزه با آن هستند.
هنوز هيچ واكسني براي بيماري مالاريا تاييد نشده است. البته آزمايشهاي مقياس بزرگ نمونه بسيار پيشرفته واكسن RTS,S نشان داده كه اين واكسن، خطر ابتلا به مالاريا را نصف ميكند.
اين پژوهش كه در مجله نيچر منتشر شده به لحظهاي پرداخته كه انگل توانسته سلول قرمز خون را مبتلا كند. محققان در پژوهش خود به دنبال پروتئينهايي بر روي سطح انگل مالاريا و سلولهاي قرمز خون بودند كه براي شناسايي هدف اين انگل و جمله به آن لازم است. پيش از اين نيز پروتئينهاي ديگري شناسايي شده اما هيچگاه مورد استفاده قرار نگرفته بودند.
تيم تحقيقاتي موسسه سانگر دريافتند كه پروتئين باسيجين به عنوان يك گيرنده در سلولهاي قرمز خوني و پروتئين PfRh5 در انگل نقش بسيار مهمي ايفا ميكنند.
در تمام گونههاي پلاسموديوم فالسي پاروم كه تاكنون مورد آزمايش قرار گرفتهاند، ايجاد وقفه در اتصال اين پروتئينها ميتواند سلول خوني را از حمله در امان نگه دارد.
به گفته دكتر جوليان راينر، يكي از محققان اين پژوهش، محققان توانستند حملات انگل مالاريا را با استفاده از چندين شيوه متفاوت و با به كارگيري پادتنهايي كه اين اتصال را هدف قرار ميدهند، متوقف كنند.
برنامه اين تيم ساخت يك واكسن است كه سيستم ايمني بدن را براي حمله به پروتئين PfRh5 در انگل تحريك ميكند.