mozhgan
11-05-2011, 07:08 PM
سوال : چرا از ائمه شفاعت می خواهیم در صورتی که در قرآن آمده است که در قیامت شفاعت هیچ کس پذیرفته نمی شود؟
پاسخ :
با سلام.برای دریافت یك مطلب از قرآن باید مجموع آیات راجع به یك موضوع را كنار هم گذاشت و نتیجه گرفت و گرنه مصداق «نومن ببعض و نكفر ببعض » خواهیم بود در زمینه شفاعت در قرآن سه دسته آیات است یك دسته از آیات مضمونش همان است كه در سوال گفته اید یعنی می گوید شفاعت تماما و یكسره از آن خداست (ان الشفاعة لله جمیعا) دسته ی دوم مضمونش شفاعت شفیعانی لیكن به اذن خداست مانند آیه 109/ سوره طه : «در آن روز شفاعت كسی سود مند نیست مگر آن كسی كه خدای رحمان به او اجازه دهد» میبینید كه شفاعت غیر خدا را به اذن خدا اثبات میكند . دسته ی سوم آیاتی كه شفاعت غیر خدا را كه بدون اذن خداوند باشد نفی میكند . با توجه به مجموع سه دسته ی فوق نتیجه این است كه شفاعت در روز قیامت جز با خواست و اراده ی الهی امكان پذیر نیست یعنی كسانی هم كه شفاعت میكنند با خواست خداوند شغفاعت میكنند از این رو در دسته ی اول ، می فرماید شفاعت تماما در آن روز از آن خداست و این معنا هیچ تنافی با دسته ی دوم و دسته ی سوم ندارد چون دسته ی دوم شفاعت را برای غیر خدا با اذن و خواست خداوند ثابت میكند یعنی شفاعت آنان تحقق خواست خداوند است و لذا به خداوند نسبت داده می شود. و دسته ی سوم هم شفاعت خارج از خواست الهی را نفی میكند كه مطابق دسته ی اول است.
برای آشنایی بیشتر تان با حقیقت شفاعت به نكات زیر توجه كنید نكته اول)شفاعت از مظاهر رحمت گسترده ی الهی است خداوند بر اساس اراده ی حكیمانه خود به شفیع اجازه می دهد در مورد بندگانی كه استحقاق عفو الهی را دارند ، شفاعت كنند.البته شفاعت اولیای الهی بی حساب و گزاف نیست و تابع شرایطی است كه در این دنیا باید به دست آورد و برای هیچ فرد یا گروهی تضمین نشده كه مورد شفاعت قرار گیرند بلكه صفات و ویژگی های انسان او را از این نعمت بهره مند یا بالعكس محروم می كند .اما شرایط1- رضایت خدا:الف) رضایت خدا از شفاعت كننده - شفیعان واسطه ی فیض خدایند پس بایدباید مورد پسند خدا باشند .قرآن كریم در سوره طه / آیه 109 می فرماید «در آن روز شفاعت كسی سود مند نیست مگر آن كسی كه خدای رحمان به او اجازه دهد» ب) رضایت خدا از شفاعت شونده –آن كس كه مورد شفاعت قرار می گیرد باید در مسیر اطاعت و بندگی و رضای خدا باشند قرآن كریم در سوره انبیا/ آیه 28 میفرماید«شفیعان شفاعت نمی كنند مگر برای كسی كه مورد رضا و پسند خدا باشد »2- حفظ اصل ایمان:كسانی مورد شفاغت قرار می گیرند كه به سبب گناهان اصل ایمانشان به خطر نیفتاده باشد رسول اكرم فرمودند « شفاعت برای منافق و كافر و مشرك نیست ». 3- عمل به دستورات دینی –كسی مورد شفاعت قرار می گیرد كه مطیع دستورات خدا و رسول و ائمه اطهار باشدلكن گاهی هم دچار لغزش و اشتباه شده باشد ، كه در این صورت شایستگی دریافت رحمت الهی را خواهد داشت .4- رابطه ی معنوی شفاعت شونده و شفیعان – كسانی مورد شفاعت قرار می گیرند كه در دنیا یك ارتباط معنوی برقرار كرده و تحت هدایت آنان قرار گرفته هم فكر و هم عقیده و همراه ایشان باشند در روایات گوناگونی بر محبت و دوستی پیامبر و آلش تأكید شده ، چون باعث ارتباط روحی شده در دنیا از ارتكاب گناهان باز داشته و در آخرت باعث شفاعت می شود .نكته دوم)شفاعت یك قانون حكیمانه است. مثل اینكه كسی طبق قانون به 5 سال حبس محكوم می شود اما قبل از به سر آمدن مدت حبس اگر واجد شرایط باشد طبق قانون دیگری كه مقدم و حاكم بر قانون اول و برخاسته از قابلیت شخص مجرم می باشد ، بخشیده می شود. نكته سوم ) در قانون شفاعت هیچ تیعیضی وجود ندارد و هر انسانی با تحصیل شرایط آن می توتند از آن بهره مند شود. چنان كه ملاحظه می فرمایید شفاعت امری بی حساب نیست و هیچ منافاتی با عدل خداوند حكیم ندارد و انسان باید در این دنیا آن را به دست آورد نه اینكه در آن دنیا هر كس بخواهد ، بتواند دیگری را بدون شایستگی و به اصطلاح امروزی با پارتی بازی شفاعت كرده و به بهشت ببرد بلكه از الطاف بی منتهای الهی و كاملا قانون مند است .
پاسخ :
با سلام.برای دریافت یك مطلب از قرآن باید مجموع آیات راجع به یك موضوع را كنار هم گذاشت و نتیجه گرفت و گرنه مصداق «نومن ببعض و نكفر ببعض » خواهیم بود در زمینه شفاعت در قرآن سه دسته آیات است یك دسته از آیات مضمونش همان است كه در سوال گفته اید یعنی می گوید شفاعت تماما و یكسره از آن خداست (ان الشفاعة لله جمیعا) دسته ی دوم مضمونش شفاعت شفیعانی لیكن به اذن خداست مانند آیه 109/ سوره طه : «در آن روز شفاعت كسی سود مند نیست مگر آن كسی كه خدای رحمان به او اجازه دهد» میبینید كه شفاعت غیر خدا را به اذن خدا اثبات میكند . دسته ی سوم آیاتی كه شفاعت غیر خدا را كه بدون اذن خداوند باشد نفی میكند . با توجه به مجموع سه دسته ی فوق نتیجه این است كه شفاعت در روز قیامت جز با خواست و اراده ی الهی امكان پذیر نیست یعنی كسانی هم كه شفاعت میكنند با خواست خداوند شغفاعت میكنند از این رو در دسته ی اول ، می فرماید شفاعت تماما در آن روز از آن خداست و این معنا هیچ تنافی با دسته ی دوم و دسته ی سوم ندارد چون دسته ی دوم شفاعت را برای غیر خدا با اذن و خواست خداوند ثابت میكند یعنی شفاعت آنان تحقق خواست خداوند است و لذا به خداوند نسبت داده می شود. و دسته ی سوم هم شفاعت خارج از خواست الهی را نفی میكند كه مطابق دسته ی اول است.
برای آشنایی بیشتر تان با حقیقت شفاعت به نكات زیر توجه كنید نكته اول)شفاعت از مظاهر رحمت گسترده ی الهی است خداوند بر اساس اراده ی حكیمانه خود به شفیع اجازه می دهد در مورد بندگانی كه استحقاق عفو الهی را دارند ، شفاعت كنند.البته شفاعت اولیای الهی بی حساب و گزاف نیست و تابع شرایطی است كه در این دنیا باید به دست آورد و برای هیچ فرد یا گروهی تضمین نشده كه مورد شفاعت قرار گیرند بلكه صفات و ویژگی های انسان او را از این نعمت بهره مند یا بالعكس محروم می كند .اما شرایط1- رضایت خدا:الف) رضایت خدا از شفاعت كننده - شفیعان واسطه ی فیض خدایند پس بایدباید مورد پسند خدا باشند .قرآن كریم در سوره طه / آیه 109 می فرماید «در آن روز شفاعت كسی سود مند نیست مگر آن كسی كه خدای رحمان به او اجازه دهد» ب) رضایت خدا از شفاعت شونده –آن كس كه مورد شفاعت قرار می گیرد باید در مسیر اطاعت و بندگی و رضای خدا باشند قرآن كریم در سوره انبیا/ آیه 28 میفرماید«شفیعان شفاعت نمی كنند مگر برای كسی كه مورد رضا و پسند خدا باشد »2- حفظ اصل ایمان:كسانی مورد شفاغت قرار می گیرند كه به سبب گناهان اصل ایمانشان به خطر نیفتاده باشد رسول اكرم فرمودند « شفاعت برای منافق و كافر و مشرك نیست ». 3- عمل به دستورات دینی –كسی مورد شفاعت قرار می گیرد كه مطیع دستورات خدا و رسول و ائمه اطهار باشدلكن گاهی هم دچار لغزش و اشتباه شده باشد ، كه در این صورت شایستگی دریافت رحمت الهی را خواهد داشت .4- رابطه ی معنوی شفاعت شونده و شفیعان – كسانی مورد شفاعت قرار می گیرند كه در دنیا یك ارتباط معنوی برقرار كرده و تحت هدایت آنان قرار گرفته هم فكر و هم عقیده و همراه ایشان باشند در روایات گوناگونی بر محبت و دوستی پیامبر و آلش تأكید شده ، چون باعث ارتباط روحی شده در دنیا از ارتكاب گناهان باز داشته و در آخرت باعث شفاعت می شود .نكته دوم)شفاعت یك قانون حكیمانه است. مثل اینكه كسی طبق قانون به 5 سال حبس محكوم می شود اما قبل از به سر آمدن مدت حبس اگر واجد شرایط باشد طبق قانون دیگری كه مقدم و حاكم بر قانون اول و برخاسته از قابلیت شخص مجرم می باشد ، بخشیده می شود. نكته سوم ) در قانون شفاعت هیچ تیعیضی وجود ندارد و هر انسانی با تحصیل شرایط آن می توتند از آن بهره مند شود. چنان كه ملاحظه می فرمایید شفاعت امری بی حساب نیست و هیچ منافاتی با عدل خداوند حكیم ندارد و انسان باید در این دنیا آن را به دست آورد نه اینكه در آن دنیا هر كس بخواهد ، بتواند دیگری را بدون شایستگی و به اصطلاح امروزی با پارتی بازی شفاعت كرده و به بهشت ببرد بلكه از الطاف بی منتهای الهی و كاملا قانون مند است .