mozhgan
11-05-2011, 06:53 PM
سوال :
ميخواستم بدانم كه سرنوشت حضرت مسيح (ع ) پس از مصلوب شدن ايشان چه شده است ؟ چون بنده با مطالعه سوره مباركه مريم و تفسير آن در تفسير نمونه متوجه اين موضوع نشدم ؟ لطفا با ارائه اسناد و مدارك ( ترجيحا از قران كريم ) راهنمائي فرمائيد . با تشكر
پاسخ :
با سلام
دوست محترم
برخي آيات قرآن دلالت دارند كه حضرت مسيح(علیه السلام) كشته نشده و بعد از مصلوب شدن شخصی که شبیه او بود، خداوند او را به آسمان برده است. همچنان كه خداوند مي‌فرمايد: «وقولِهِم اِنّا قَتَلْنَا المَسيح‌َ عيسَي ابن‌َ مَرْيَم‌َ رَسول‌َ اللهِ وَ مَا قْتَلُوه‌ُ وَ مَا صَلَبُوه‌ُ ولَكِن شُبِّه‌َ لَهُم‌ْ...» : و گفتارشان كه: (ما، مسيح عيسى بن مريم، پيامبر خدا را كشتيم!) در حالى كه نه او را كشتند، و نه بر دار آويختند؛ لكن امر بر آن ها مشتبه شد. و كسانى كه در مورد (قتل) او اختلاف كردند، از آن در شك هستند و علم به آن ندارند و تنها از گمان پيروى مىكنند؛ و قطعاً او را نكشتند! بلكه خدا او را به سوى خود، بالا برد و خداوند، توانا و حكيم است.( نسأ، 156 ، 157) و نيز مي‌فرمايد: «اِذْ قَال‌َ اللهُ بعيسَي‌ََّ اِنّي‌ِ مُتَوَفِّيِك‌َ وَ رَافِعُك‌َ إِلَي‌َّ وَ مُطَهِّرُك‌َ مِن‌َ الَّذيِن‌َ كَفَرُوا...»( آل عمران، آيه 55) (بياد بياوريد) هنگامي كه خدا به عيسي فرمود: من تو را برمي‌گيرم و به سوي خود مي‌برم و از كساني كه كافر شدند پاك مي‌سازم. آنچه در تفسير نمونه(تفسير نمونه، ج 2، ص 431) مطرح شده اين است كه: دو آيه فوق دلالتي بر مرگ عيسي(علیه السلام) ندارد. البته عدّه‌اي تصور كرده‌اند كلمه «مُتِوَفِّيك‌َ» از ماده «وفات» به معناي مرگ گرفته شده است، در حالي كه توفّي بر وزن (ترقّي) از ماده «وفي» به معناي تكميل كردن چيزي است. و اگر عمل به عهد را هم وفا گويند؛ به خاطر تكميل كردن و به انجام رسانيدن آن است. و نيز به همين دليل اگر كسي حق خود را به طور كامل از ديگري تحويل بگيرد عرب مي‌گويد: «توفي دينه» يعني طلب خود را به طور كامل گرفت. در آيات قرآن نيز «توفي» به معناي «گرفتن كراراً» استعمال شده مانند آيه زير كه مسأله خواب به عنوان «توفي روح» مطرح شده است: «و هو الذي يتوفاكم باليل و يعلم ما جرحتم بالنهار(انعام آيه 60) ؛ او كسي است كه روح شما را در شب برمي‌گيرد و از آنچه روز انجام مي‌دهيد آگاه است.»
البته «توفّي» در جايي هم به معناي «مرگ» استعمال شده که حقيقتاً به معناي مرگ نيست؛ بلكه به معناي «تحويل» گرفتن «روح» مي‌باشد.
بنابراين با توجه به آنچه گفته شده؛ آيه 55 سوره آل عمران چنين مي‌شود: خداوند مي‌فرمايد: اي عيسي تو را برمي‌گيرم و به سوي خود مي‌برم و اين معنا عين حيات عيسي است. البته زنده بودن حضرت عيسي - عليه السلام – به اين معنا است كه هنوز از دنيا نرفتهاند. در دين مسيح مسلم است كه حضرت عيسي روزي ظهور مي كند و بشريت را نجات مي دهد. در روايات ما نيز مسلم است كه روزي حضرت عيسي ظهور مي كند و پشت سر امام زمان(عج) مسيحيان را به حق دعوت مي نمايد و به واسطه ايشان، بسياري از مسيحيان به حضرت مهدي علیه السلام و دين مبين اسلام مي گروند.
بنابراين اصل زنده بودن ايشان امكان وقوعي دارد و محال عقلي نيست و همچنان كه ولادت ايشان خارق العاده بوده، ادامه حيات ايشان نيز به صورت خارق العاده ادامه يافته است.
ميخواستم بدانم كه سرنوشت حضرت مسيح (ع ) پس از مصلوب شدن ايشان چه شده است ؟ چون بنده با مطالعه سوره مباركه مريم و تفسير آن در تفسير نمونه متوجه اين موضوع نشدم ؟ لطفا با ارائه اسناد و مدارك ( ترجيحا از قران كريم ) راهنمائي فرمائيد . با تشكر
پاسخ :
با سلام
دوست محترم
برخي آيات قرآن دلالت دارند كه حضرت مسيح(علیه السلام) كشته نشده و بعد از مصلوب شدن شخصی که شبیه او بود، خداوند او را به آسمان برده است. همچنان كه خداوند مي‌فرمايد: «وقولِهِم اِنّا قَتَلْنَا المَسيح‌َ عيسَي ابن‌َ مَرْيَم‌َ رَسول‌َ اللهِ وَ مَا قْتَلُوه‌ُ وَ مَا صَلَبُوه‌ُ ولَكِن شُبِّه‌َ لَهُم‌ْ...» : و گفتارشان كه: (ما، مسيح عيسى بن مريم، پيامبر خدا را كشتيم!) در حالى كه نه او را كشتند، و نه بر دار آويختند؛ لكن امر بر آن ها مشتبه شد. و كسانى كه در مورد (قتل) او اختلاف كردند، از آن در شك هستند و علم به آن ندارند و تنها از گمان پيروى مىكنند؛ و قطعاً او را نكشتند! بلكه خدا او را به سوى خود، بالا برد و خداوند، توانا و حكيم است.( نسأ، 156 ، 157) و نيز مي‌فرمايد: «اِذْ قَال‌َ اللهُ بعيسَي‌ََّ اِنّي‌ِ مُتَوَفِّيِك‌َ وَ رَافِعُك‌َ إِلَي‌َّ وَ مُطَهِّرُك‌َ مِن‌َ الَّذيِن‌َ كَفَرُوا...»( آل عمران، آيه 55) (بياد بياوريد) هنگامي كه خدا به عيسي فرمود: من تو را برمي‌گيرم و به سوي خود مي‌برم و از كساني كه كافر شدند پاك مي‌سازم. آنچه در تفسير نمونه(تفسير نمونه، ج 2، ص 431) مطرح شده اين است كه: دو آيه فوق دلالتي بر مرگ عيسي(علیه السلام) ندارد. البته عدّه‌اي تصور كرده‌اند كلمه «مُتِوَفِّيك‌َ» از ماده «وفات» به معناي مرگ گرفته شده است، در حالي كه توفّي بر وزن (ترقّي) از ماده «وفي» به معناي تكميل كردن چيزي است. و اگر عمل به عهد را هم وفا گويند؛ به خاطر تكميل كردن و به انجام رسانيدن آن است. و نيز به همين دليل اگر كسي حق خود را به طور كامل از ديگري تحويل بگيرد عرب مي‌گويد: «توفي دينه» يعني طلب خود را به طور كامل گرفت. در آيات قرآن نيز «توفي» به معناي «گرفتن كراراً» استعمال شده مانند آيه زير كه مسأله خواب به عنوان «توفي روح» مطرح شده است: «و هو الذي يتوفاكم باليل و يعلم ما جرحتم بالنهار(انعام آيه 60) ؛ او كسي است كه روح شما را در شب برمي‌گيرد و از آنچه روز انجام مي‌دهيد آگاه است.»
البته «توفّي» در جايي هم به معناي «مرگ» استعمال شده که حقيقتاً به معناي مرگ نيست؛ بلكه به معناي «تحويل» گرفتن «روح» مي‌باشد.
بنابراين با توجه به آنچه گفته شده؛ آيه 55 سوره آل عمران چنين مي‌شود: خداوند مي‌فرمايد: اي عيسي تو را برمي‌گيرم و به سوي خود مي‌برم و اين معنا عين حيات عيسي است. البته زنده بودن حضرت عيسي - عليه السلام – به اين معنا است كه هنوز از دنيا نرفتهاند. در دين مسيح مسلم است كه حضرت عيسي روزي ظهور مي كند و بشريت را نجات مي دهد. در روايات ما نيز مسلم است كه روزي حضرت عيسي ظهور مي كند و پشت سر امام زمان(عج) مسيحيان را به حق دعوت مي نمايد و به واسطه ايشان، بسياري از مسيحيان به حضرت مهدي علیه السلام و دين مبين اسلام مي گروند.
بنابراين اصل زنده بودن ايشان امكان وقوعي دارد و محال عقلي نيست و همچنان كه ولادت ايشان خارق العاده بوده، ادامه حيات ايشان نيز به صورت خارق العاده ادامه يافته است.