mozhgan
11-02-2011, 11:24 PM
این موضوع هیچ شگفتی ندارد؛ از آنجا که ایمان دارای مراتبی است لذا برای رسیدن به حد اعلای آن می بایست با این تشویش ها و وسوسه های شیطانی مقابله کرد تا به مصداق... یثبت الله الذین آمنوا بالقول الثابت فی الدنیا و الاخرة... (ابراهیم، 27)... خدواند ما را از دارندگان ایمان ثابت قرار دهد.
با این حال شاهد آن هستیم که جوانان معمولا درباره مسائل اعتقادی و باورهای دینی دچار تردید می شوند و درصدد پیدا کردن دلائلی منطقی و قابل قبولی برای آن ها می باشند. با این کنجکاوی درصدد تجدید بنای نظام فکری و اعتقادی و استحکام آن هستند. چنین تشکیک ها و تردیدهایی که موجب تحقیق بیشتر و رسیدن به علم و یقین باشد، خوب و پسندیده است، به شرطی که همزمان با شک به دنبال برطرف کردن و رسیدن به علم هم بود و الا شک، توقفگاه خوبی نیست اگر چه گذرگاهی مفید می باشد. اگر شک و تردید شما از این قبیل باشد، نگران نباشید و سعی در رسیدن به حقیقت داشته باشید. بکوشید با مطالعه و پرسیدن از استادان و کارشناسان، جنبه های اعتقادی و فکری که می دانید، تثبیت کنید. اما اگر با این حال تردیدهای شما به نوعی وسوسه مداوم تبدیل شده است؛ یعنی بدون اختیار و به طور مکرر مطالبی بر ذهنتان خطور می کند و قادر به قطع آن ها نیستید، اختلالی است که باید درمان شود. این اختلال اصطلاحا «وسواس فکری» نام دارد. در ذهن چنین اشخاصی افکاری بیهوده و منحرف پدید می آید و پیوسته تکرار می شود. اگر شک شما نسبت به مبانی اعتقادی از این قبیل است نیازمند پیگیری ها و پیشگیری هایی هستید که بطور روزمره می بایست مراقبت نمائید.
توصیه می کنم در این حالت با مشاوره ای حضوری به مشاوران بالینی به حل آن بپردازید. توصیه های زیر هم اگر چه کلی است ولی عمل به آن ها هم مفید می باشد:
از آنجا که شک و تردیدهای شما در ظاهر نیست بلکه صرفا در فکر است می بایست در چنین مواقعی فکر خود را منحرف به موضوع دیگری کنید. ماندن در این حالت ممکن است اعتقاد شما را سست کند.
در چنین مواقی اگر در منزل هستید، خود را مشغول به معنویات کنید. قران بخوانید، نماز مستحبی به جا آورید و به یاد خدا باشید. مدام ذکر لا حول و لا قوة الا بالله را به زبان آورید و ...
اگر در خارج از منزل هستید به مناظر طبیعی نظاره کنید و در مورد خالق هستی فکر کنید، فکر خود را به زیبایی های طبیعت منحرف کنید.
اگر چنین افکاری در مواقعی مشخص ذهن شما را درگیر می کند، با برنامه ریزی سعی در محدود کردن آن داشته باشید. به مرور زمان این حالت از بین می رود.
با نزدیک ترین فردی که اکثرا همراه شما است، می توانید موارد مشکوک را به بحث و تکرار بگذارید و سعی کنید با تکرار این معلومات از طرف شما و ایشان، این شک فکری را به انزوا و تمسخر بکشانید.
با این حال شاهد آن هستیم که جوانان معمولا درباره مسائل اعتقادی و باورهای دینی دچار تردید می شوند و درصدد پیدا کردن دلائلی منطقی و قابل قبولی برای آن ها می باشند. با این کنجکاوی درصدد تجدید بنای نظام فکری و اعتقادی و استحکام آن هستند. چنین تشکیک ها و تردیدهایی که موجب تحقیق بیشتر و رسیدن به علم و یقین باشد، خوب و پسندیده است، به شرطی که همزمان با شک به دنبال برطرف کردن و رسیدن به علم هم بود و الا شک، توقفگاه خوبی نیست اگر چه گذرگاهی مفید می باشد. اگر شک و تردید شما از این قبیل باشد، نگران نباشید و سعی در رسیدن به حقیقت داشته باشید. بکوشید با مطالعه و پرسیدن از استادان و کارشناسان، جنبه های اعتقادی و فکری که می دانید، تثبیت کنید. اما اگر با این حال تردیدهای شما به نوعی وسوسه مداوم تبدیل شده است؛ یعنی بدون اختیار و به طور مکرر مطالبی بر ذهنتان خطور می کند و قادر به قطع آن ها نیستید، اختلالی است که باید درمان شود. این اختلال اصطلاحا «وسواس فکری» نام دارد. در ذهن چنین اشخاصی افکاری بیهوده و منحرف پدید می آید و پیوسته تکرار می شود. اگر شک شما نسبت به مبانی اعتقادی از این قبیل است نیازمند پیگیری ها و پیشگیری هایی هستید که بطور روزمره می بایست مراقبت نمائید.
توصیه می کنم در این حالت با مشاوره ای حضوری به مشاوران بالینی به حل آن بپردازید. توصیه های زیر هم اگر چه کلی است ولی عمل به آن ها هم مفید می باشد:
از آنجا که شک و تردیدهای شما در ظاهر نیست بلکه صرفا در فکر است می بایست در چنین مواقعی فکر خود را منحرف به موضوع دیگری کنید. ماندن در این حالت ممکن است اعتقاد شما را سست کند.
در چنین مواقی اگر در منزل هستید، خود را مشغول به معنویات کنید. قران بخوانید، نماز مستحبی به جا آورید و به یاد خدا باشید. مدام ذکر لا حول و لا قوة الا بالله را به زبان آورید و ...
اگر در خارج از منزل هستید به مناظر طبیعی نظاره کنید و در مورد خالق هستی فکر کنید، فکر خود را به زیبایی های طبیعت منحرف کنید.
اگر چنین افکاری در مواقعی مشخص ذهن شما را درگیر می کند، با برنامه ریزی سعی در محدود کردن آن داشته باشید. به مرور زمان این حالت از بین می رود.
با نزدیک ترین فردی که اکثرا همراه شما است، می توانید موارد مشکوک را به بحث و تکرار بگذارید و سعی کنید با تکرار این معلومات از طرف شما و ایشان، این شک فکری را به انزوا و تمسخر بکشانید.