mozhgan
11-01-2011, 09:12 PM
نجات از فتنه‌ها: زندگی آدمی همواره سرشار از دردها...
برخی از آثار انس با قرآن از این قرار است:
* نجات از فتنه‌ها: زندگی آدمی همواره سرشار از دردها و رنج‌ها و دشواری‌ها و فتنه‌هاست که آدمی را در حل و رفع آن حیران می‌کند . برای چنین شرایطی پیامبر(ص) می فرماید:« آنگاه که فتنه‌ها چون پاره های شب تار شما را فراگرفت، به قرآن تمسک کنید که آن شفیعی است که شفاعتش پذیرفته می شود... در آن چراغ‌های هدایت و نشانه‌های حکمت است .... »
* دوای دردها: همان گونه که تن آدمی دردمند می‌گردد و نیازمند مداواست، قلب و روح آدمی نیز دچار درد، مرض و آسیب می شود. خداوند قرآن کریم را مایه شفای دردها معرفی کرده است و می‌فرماید :«وننزل من القرءان ما هو شفاء و رحمه للمومنین ولایزید الظالمین الاخسارا»و ما از قرآن آنچه سبب شفا و رحمت بر مؤمنان است نازل می‌کنیم و بر ستمکاران جز زیان نمی افزاید.
* نشستن برسفره ضیافت الهی و بهره مندی از دریای بیکران آن: انسانی که با قرآن مأنوس است و آن را همنشین خویش کرده است، خود را بر خوان رنگارنگ و بی نظیری می‌بیند که میزبان آن خداست، خدایی که غنی و بی نیاز است. چگونه ممکن است آدمی بر سرچنین سفره ای حاضر شود و بی توشه دست خالی برگردد.
پیامبراکرم(ص) می فرماید:« قرآن سفره ضیافت الهی است پس تا می توانید از سفره ضیافت او فرا گیرید.»
پیامبر (ص) همچنین، در وصف قرآن کریم می‌فرماید:« دریای عمیقی است که شگفتی‌های آن بی‌شمار و عالمانش از آن سیر نمی شوند.»
*زندگی و مرگ سعادتمندانه: سعادت گمشده هر انسانی است. تمام تلاش‌های مردم در زندگی به منظور کسب خوشبختی و سعادت است. هر چند در مفهوم درست سعادت و راه حقیقی کسب آن، اختلاف نظرهایی وجود دارد که منجر به تفاوت عملکردها در به‌دست آوردن آن شده است.
خداوند از راه سعادتمندانه به عنوان راه پایدار و استوار یاد می‌کند و قرآن را هدایتگر به این راه معرفی می کند و می فرماید؛ «ان هذا القرءان یهدی للتی هی اقوم و یبشر المومنین الذین یعملون الصالحات ان لهم اجراً کبیرا» یعنی : قطعاً این قرآن به (راهی) که پایدارتر است هدایت می‌کند و به مؤمنان که کارهای شایسته انجام می‌دهند مژده می‌دهد که پاداش بزرگ برای ایشان خواهد بود.
برخی از آثار انس با قرآن از این قرار است:
* نجات از فتنه‌ها: زندگی آدمی همواره سرشار از دردها و رنج‌ها و دشواری‌ها و فتنه‌هاست که آدمی را در حل و رفع آن حیران می‌کند . برای چنین شرایطی پیامبر(ص) می فرماید:« آنگاه که فتنه‌ها چون پاره های شب تار شما را فراگرفت، به قرآن تمسک کنید که آن شفیعی است که شفاعتش پذیرفته می شود... در آن چراغ‌های هدایت و نشانه‌های حکمت است .... »
* دوای دردها: همان گونه که تن آدمی دردمند می‌گردد و نیازمند مداواست، قلب و روح آدمی نیز دچار درد، مرض و آسیب می شود. خداوند قرآن کریم را مایه شفای دردها معرفی کرده است و می‌فرماید :«وننزل من القرءان ما هو شفاء و رحمه للمومنین ولایزید الظالمین الاخسارا»و ما از قرآن آنچه سبب شفا و رحمت بر مؤمنان است نازل می‌کنیم و بر ستمکاران جز زیان نمی افزاید.
* نشستن برسفره ضیافت الهی و بهره مندی از دریای بیکران آن: انسانی که با قرآن مأنوس است و آن را همنشین خویش کرده است، خود را بر خوان رنگارنگ و بی نظیری می‌بیند که میزبان آن خداست، خدایی که غنی و بی نیاز است. چگونه ممکن است آدمی بر سرچنین سفره ای حاضر شود و بی توشه دست خالی برگردد.
پیامبراکرم(ص) می فرماید:« قرآن سفره ضیافت الهی است پس تا می توانید از سفره ضیافت او فرا گیرید.»
پیامبر (ص) همچنین، در وصف قرآن کریم می‌فرماید:« دریای عمیقی است که شگفتی‌های آن بی‌شمار و عالمانش از آن سیر نمی شوند.»
*زندگی و مرگ سعادتمندانه: سعادت گمشده هر انسانی است. تمام تلاش‌های مردم در زندگی به منظور کسب خوشبختی و سعادت است. هر چند در مفهوم درست سعادت و راه حقیقی کسب آن، اختلاف نظرهایی وجود دارد که منجر به تفاوت عملکردها در به‌دست آوردن آن شده است.
خداوند از راه سعادتمندانه به عنوان راه پایدار و استوار یاد می‌کند و قرآن را هدایتگر به این راه معرفی می کند و می فرماید؛ «ان هذا القرءان یهدی للتی هی اقوم و یبشر المومنین الذین یعملون الصالحات ان لهم اجراً کبیرا» یعنی : قطعاً این قرآن به (راهی) که پایدارتر است هدایت می‌کند و به مؤمنان که کارهای شایسته انجام می‌دهند مژده می‌دهد که پاداش بزرگ برای ایشان خواهد بود.