R A H A
11-01-2011, 02:14 AM
هنگامی که مردم در تئاتر رویاها به نمایش جادویی شیاطین سرخ چشم دوخته اند ، ناگهان یک نکته زمان را متوقف می کند . توپ به سمت چپ زمین می رسد و یک بازیکن با سرعت دیوانه وار آن را چون موم به این سمت و آن سمت می کشاند .در این حالت حاضران در تئاتر یک صدا می خوانند : "رایان گیگز از پایین به بالا پرواز کن" ، "رایان خط آبی عشق قرمز" . یا خطاب به حریفان می گویند : " گیگز دوباره تو را می درد " و در ادامه می خوانند : "عشق او قلب ما را به تسخیر در آورده است" و این همه محبوبیت تقدیم به گیگز بزرگ .http://loxup.com/images/2jlxhaxv2y2q3809m0qq.jpg
نام : رایان جوزف گیگز
ملیت : ولزی
متولد : 29 نوامبر 1973 در كاردیف ولز
قد:180
وزن:68
پست : هافبك
زندگینامه رایان گیگز
سکونت در منچستر
رایان تنها هفت سال داشت که همراه با خانواده اش از ولز به انگلستان کوچ کرد . او اصول پایه فوتبال خود را را در تیم محلی "دنیس یود" آموخت . وقتی گیگز به طور کامل در منچستر ساکن شد ، تیمهای حرفه ای ، چندان توجهی نسبت به پدیده جدید نداشتند . چندی بعد در غفلت تیم اول شهر ، آبی های سیتی ماهی درشت خود را صید کردند . رایان به جهت آن که سن بسیار کمی داشت ، راهی مدرسه فوتبال منچسترسیتی شد . بر خلاف انتظارها گیگز درخشش چندانی از خود بروز نداد اما تجربیات زیادی آموخت . در همین شرایط باشگاه رقیب غوغایی به پا کرده بود . شیاطین سرخ با حضور فردی به نام سر آلکس فرگوسن روی نیمکت رهبری شان قصد داشتند پس از سالها ناکامی و تحمل تمسخرهای لیورپولی ، به اوج برسند .
فرگوسن برای ساختن یک بنای مستحکم احتیاج به جوانان مستعد داشت . وقتی او برای اولین بار بازی گیگز را دید ، در انتخاب نوجوان 14 ساله ولزی درنگ نکرد .
قرارداد با یونایتد
شب 29 نوامبر 1987 فرگوسن برای پرس و جو درباره گیگز به خانه پدر این نوجوان رفت .
فرگوسن از رایان می خواهد فرم مربوط به شرکت در تیمهای پایه یونایتد را خریداری کند . وقتی این خبر به گوش اسکات مدیر وقت منچستر سیتی می رسد اعلام می کند باشگاهش پول لازم برای امضای قرارداد حرفه ای با گیگز را در اختیار ندارد و چندان خواستار او نیست . این صحبت او تاریخ را به سود منچستر یونایتد ورق زد . 2 سال بعد رایان قرارداد آماتوری با باشگاه به امضا می رساند و سال بعد اندکی پس از جشن 17 سالگی اش با با امضای بزرگ به جمع حرفه ای های اولدترافورد می پیوندد . او با بازیهای درخشان و آرایش خاص مدل موهای پر پشت خود ، محبوب هوادارن شد . از آن زمان تا کنون وی با یک سوال کلیدی روبرو بوده است . ولری یا انگلیسی ؟ او در 17 سالگی حق انتخاب داشت ، اما ترجیح داد به کشور کوچکش وفادار بماند و به این ترتیب پیشنهاد انگلیسیها را رد کرد . وی حتی در مقطعی کاپیتان تیم مدرسه فوتبال انگلستان بود اما همواره اعلام می کرد این تنها سمتش در انگلستان است و به هیچ وجه مایل نیست در جمع شیرهای سفید جایگاهی داشته باشد . رایان به ولزی بودن خود افتخار می کرد این تعصب زاییده تلقین های پدر و مادر و پدر بزرگ او بود . این جمع 4 نفره تا قبل از کوچ به انگلستان در ولز زندگی می کردند . گیگز کوچک بنا بر نصیحت های آنها هرگز به کشورش پشت نکرد . او در ابتدای حضور ، یک بازیکن پر حاشیه بود فرگوسن که در تربیت بازیکنان یاغی تخصص دارد ، به گونه ای متفاوت با گیگز برخورد کرد . او به صورت رو در رو با رایان مواجه نمی شد ، بلکه سعی می کرد بطور غیر مستقیم و فقط با ارائه پند و نصیحت به ارشاد وی بپردازد . با این تدابیر فرگوسن ، بازیکن جوانی که می رفت به سرنوشت جرج بست دچار شود ، از دام الکل و حواشی مختلف رهایی یافت .
پرواز گیگز با شیاطین سرخ
دقیقاٌ پس از رهایی از حواشی، دوران اوج رایان آغاز شد نخستین بار او با پیراهن یونایتد مقابل اورتون قرار گرفت . ( 2 مارس 1991 ) او در اواسط بازی به جای دنی اروین وارد بازی شد ، اما اولین حضور ثابت او به نحو حماسی شکل گرفت . یونایتد با تک گل گیگز 18 ساله ، دربی شهر را از آن خود کرد تا هم انتفام شکست سال قبل را گرفته باشد و هم جانی دوباره به تیم در حال اوج خود ببخشد .
فصل بعد اتفاقات مطابق میل وی رقم خورد . لی شارپ مصدوم گشت و رایان وارد ترکیب اصلی تیم شد از همه بهتر آنکه وی پست هافبک چپ را در اختیار گرفت . زمان پرواز فرا رسیده بود . یونایتد در آستانه تبدیل شدن به بزرگترین باشگاه جزیره بود . شکوفایی گیگز نقش مهمی در ثبات راه باشگاه ایفا نمود . منچستر در وقت های تلف شده هفته آخر لیگ فصل 1993 ، جام قهرمانی را پس از 26 سال انتظار از آن خود نمود . موقعیت رایان به عنوان یکی از برترین جوانان لیگ تثبیت شده بود . تنها یک سال قبل از قهرمانی یونایتد بود که رایان به عنوان بهترین بازیکن جوان انگلستان انتخاب شده بود .
استعداد طلایی ولز
رایان در رده ملی قصه پر غصه ای داست . تنها افتخار قابل ذکر او جایزه استعداد طلایی ولز بود . نخستین بازی ملی گیگز در حالی مقابل آلمان غربی انجام شد که یار تعویضی تیم ملی ولز تنها 17 سال و 321 روز سن داست . متاسفانه او در رده ملی هیچ مجالی برای درخشش به دست نیاورد . آنها در یک قدمی حضور در جام جهانی 2002 ، بازی برگشت پلی آف مقابل روسیه را در زمین خود با یک گل واگذار کردند تا ولزی ها به رغم داشتن بازیکنان بزرگی که اکثر آنها در لیگ برتر بازی می کنند همچنان ناکام باشند .
گل تاریخی رایان به آرسنال
آن روز شیطان بزرگ توپچی ها را به توپ بست ، اما زمان گذشت رایان به پختگی لازم رسید و منچستر به افتخار بازیکن نشاط آور اولدترافورد همواره گلهای زیبایی به ثمر رساند .
فوق العاده ترین گل دوران ورزشی گیگز در سال 1999 به ثمر رسید . بازی تکراری مرحله نیمه نهایی جام حذفی آن فصل مقابل آرسنال در ویلا پارک برگزار شد .
یونایتد تیم بسیار قدرتمندی داشت اما بیم آن می رفت که با شکست مقابل آرسنال دچار تضعیف روحیه شده و لیگ برتر و فینال لیگ قهرمانان را از دست بدهد . در شرایطی که بازی مقابل آرسنال با یک تساوی دیگر در حال اتمام بود ، اشمایکل بزرگ پنالتی حساس آرسنالی ها را مهار کرد تا بازی به وقت اضاف کشیده شود . ظاهراً باید ضربات پنالتی ، فرجام کار را مشخص می کرد . ولی در آخرین ثانیه گیگز دیوانه وار از مرکز زمین ، همه آرسنالی ها دریبل کرد و وقتی به دروازه بان رسید توپ را از بالای سر وی وارد دروازه نمود تا زیباترین گل تمام ادوار جام حذفی وارد دروازه دیوید سیمن شود . شادمانی رایان پس از گل به صحنه ای ماندگار تبدیل شد . او پیراهن و زیر پیراهنی خود را از تن خارج کرد و در میان آرسنالی ها شروع به دویدن کرد تا به نیمکت من یونایتد رسید . چند سال بعد بکهام در کتاب خاطرات خود فاش ساخت که آرسنالی ها هنگام دویدن گیگز رکیک ترین الفاظ را نثار وی کردند .
گیگز وفادار به اولدترافورد
در آغاز فصل 2001 برای نخستین و آخرین بار ، زمزمه خروج فرشته طلایی از جمع شیاطین به گوش رسید . گفته می شد لاتزیو با مبلغ بالایی این ستاره را به چنگ خواهد آورد . رایان با ابزار وفاداری نسبت به منچستر یونایتد پیشنهاد ایتالیایی ها را رد کرد . جالب آنکه مربی وقت لاتزیو ، اریکسون بود که تنها جند ماه بعد هدایت تیم ملی انگلستان را به دست گرفت . حتی همین پیشنهاد تلویحی هم کافی بود تا مدیران یونایتد از خواب بیدار شوند . روز اول ژولیه سال 2001 زمانی بود که رایان پای میز قرارداد نشست و همکاری 5 ساله خود را با من یو تی دی متعهد شد .
بدین ترتیب وی تا قبل از آغاز جام جهانی 2006 با پیراهن سرخ فرشته نجات شیاطین خواهد بود . رایان بهترین خاطره سالهای حرفه ای خود را گلزنی به کاونتری می داند ، گلی که نقش زیادی در شکل گیری یکی از 8 قهرمانی منچستر در عصر درخشان فرگوسن داشت .
محبوبیت فراوان گیگز در میان هواداران
رایان آنقدر محبوب است که قبل از فرا رسیدن زمان خداحافظی ، به افتخار وی بازی یادبود برگزار شود . در سال 2002 و به مناسبت آغاز دهمین سالگرد حضور گیگز در یونایتد ، مسئولان باشگاه به پاس تجلیل از زحمات و فداکاری او تصمیم به برگزاری یک رقابت بزرگداشت گرفتند . بازیکنان هم دوره رایان و تعدادی از بازیکنان سال 2002 در این بازی شرکت کردند . او در این بازی نیز دست از حرکات ویران کننده خود بر نداشت . در پیایان عواید بازی یک جا به خانواده گیگز تعلق گرفت . مطبوعات به این امر اعتراض کردند و اعلام نمودند بهتر بود عواید این بازی صرف فقرا و کودکان بی سرپرست می شد .
بازی فوق اول ژولیه 2001 در اولدترافورد مقابل سلتیک انجام گرفت . ظاهراً ماه ژولیه برای وی بسیار خوش یمن است چرا که یک سال و 22 روز بعد او صدمین گل خود را همراه من یونایتد در جریان تساوی 2 بر 2 مقابل چلسی به میزبان تحمیل کرد . پس از بازگشت به اولدترافورد ، استقبال با شکوهی از گیگز به عمل آمد . او به عنوان یک ولزی موفق به انجام کاری شد که فوتبالیستهای انگلیسی عاشق یونایتد در رسیدن به آن یک ناکام بزرگ بودند . روز 10 آوریل 2003 زندگی شخصی آرام گیگز شیرین و او صاحب نخستین فرزند خود شد .
رایان جواب منتقدان را می دهد
رایان در پایان فصل مصدوم شد . اما فشار و دلگرمی هوادان من یو باعث تسریع روند حرکتی گیگز به سمت اوج گیری مجدد شد . اوج اراده رایان در بازی فصل 2003 لیگ قهرمانان مقابل یوونیوس به نمایش درآمد او طبق معمول مصدوم بود ، اما از سویی دیگر نظر مردم راجع به او کمی سمت و سوی منفی پیدا کرده بود ، بازی با یوونتوس آن هم در دل آلپی فرصت مناسبی بود تا بازیکن کم حرف اولدترافورد با بازی خوب ، جواب منتقدان را بدهد . وی به خوبی از عهده این کار برآمد و پس از هر بار گلزنی نام خود را به هواردان حاضر نشان داد . گل فوق العاده گیگز به چلسی در جریان مرحله نیمه نهایی جام اتحادیه هرچند با پیروزی شیاطین سرخ توام نشد ، اما رقم زننده یکی از زیباترین گلهای فوتبال توسط رایان گیگز بود .
رایان عاشق دیوانه وار منچستر
گیگز در خصوص منچستر می گوید : سالهاس زیادی است که در اولدترافورد حضورد دارم و تصور می کنم به بخشی از باشگاه تبدیل شده ام . هنگاهی که من یک نوجوان شرور بودم این سرآلکس بود که با راهنمایی های خود من را از گرداب نجات داد .
منچستر را با تمام وجود دوست دارم . بهترین سالهای من در خدمت به باشگاهم گذشت . امیدوارم این توفیق را داشته باشم که با پیراهن خوش رنگ یونایتد از میادین فوتبال خداحافظی کنم .
نام : رایان جوزف گیگز
ملیت : ولزی
متولد : 29 نوامبر 1973 در كاردیف ولز
قد:180
وزن:68
پست : هافبك
زندگینامه رایان گیگز
سکونت در منچستر
رایان تنها هفت سال داشت که همراه با خانواده اش از ولز به انگلستان کوچ کرد . او اصول پایه فوتبال خود را را در تیم محلی "دنیس یود" آموخت . وقتی گیگز به طور کامل در منچستر ساکن شد ، تیمهای حرفه ای ، چندان توجهی نسبت به پدیده جدید نداشتند . چندی بعد در غفلت تیم اول شهر ، آبی های سیتی ماهی درشت خود را صید کردند . رایان به جهت آن که سن بسیار کمی داشت ، راهی مدرسه فوتبال منچسترسیتی شد . بر خلاف انتظارها گیگز درخشش چندانی از خود بروز نداد اما تجربیات زیادی آموخت . در همین شرایط باشگاه رقیب غوغایی به پا کرده بود . شیاطین سرخ با حضور فردی به نام سر آلکس فرگوسن روی نیمکت رهبری شان قصد داشتند پس از سالها ناکامی و تحمل تمسخرهای لیورپولی ، به اوج برسند .
فرگوسن برای ساختن یک بنای مستحکم احتیاج به جوانان مستعد داشت . وقتی او برای اولین بار بازی گیگز را دید ، در انتخاب نوجوان 14 ساله ولزی درنگ نکرد .
قرارداد با یونایتد
شب 29 نوامبر 1987 فرگوسن برای پرس و جو درباره گیگز به خانه پدر این نوجوان رفت .
فرگوسن از رایان می خواهد فرم مربوط به شرکت در تیمهای پایه یونایتد را خریداری کند . وقتی این خبر به گوش اسکات مدیر وقت منچستر سیتی می رسد اعلام می کند باشگاهش پول لازم برای امضای قرارداد حرفه ای با گیگز را در اختیار ندارد و چندان خواستار او نیست . این صحبت او تاریخ را به سود منچستر یونایتد ورق زد . 2 سال بعد رایان قرارداد آماتوری با باشگاه به امضا می رساند و سال بعد اندکی پس از جشن 17 سالگی اش با با امضای بزرگ به جمع حرفه ای های اولدترافورد می پیوندد . او با بازیهای درخشان و آرایش خاص مدل موهای پر پشت خود ، محبوب هوادارن شد . از آن زمان تا کنون وی با یک سوال کلیدی روبرو بوده است . ولری یا انگلیسی ؟ او در 17 سالگی حق انتخاب داشت ، اما ترجیح داد به کشور کوچکش وفادار بماند و به این ترتیب پیشنهاد انگلیسیها را رد کرد . وی حتی در مقطعی کاپیتان تیم مدرسه فوتبال انگلستان بود اما همواره اعلام می کرد این تنها سمتش در انگلستان است و به هیچ وجه مایل نیست در جمع شیرهای سفید جایگاهی داشته باشد . رایان به ولزی بودن خود افتخار می کرد این تعصب زاییده تلقین های پدر و مادر و پدر بزرگ او بود . این جمع 4 نفره تا قبل از کوچ به انگلستان در ولز زندگی می کردند . گیگز کوچک بنا بر نصیحت های آنها هرگز به کشورش پشت نکرد . او در ابتدای حضور ، یک بازیکن پر حاشیه بود فرگوسن که در تربیت بازیکنان یاغی تخصص دارد ، به گونه ای متفاوت با گیگز برخورد کرد . او به صورت رو در رو با رایان مواجه نمی شد ، بلکه سعی می کرد بطور غیر مستقیم و فقط با ارائه پند و نصیحت به ارشاد وی بپردازد . با این تدابیر فرگوسن ، بازیکن جوانی که می رفت به سرنوشت جرج بست دچار شود ، از دام الکل و حواشی مختلف رهایی یافت .
پرواز گیگز با شیاطین سرخ
دقیقاٌ پس از رهایی از حواشی، دوران اوج رایان آغاز شد نخستین بار او با پیراهن یونایتد مقابل اورتون قرار گرفت . ( 2 مارس 1991 ) او در اواسط بازی به جای دنی اروین وارد بازی شد ، اما اولین حضور ثابت او به نحو حماسی شکل گرفت . یونایتد با تک گل گیگز 18 ساله ، دربی شهر را از آن خود کرد تا هم انتفام شکست سال قبل را گرفته باشد و هم جانی دوباره به تیم در حال اوج خود ببخشد .
فصل بعد اتفاقات مطابق میل وی رقم خورد . لی شارپ مصدوم گشت و رایان وارد ترکیب اصلی تیم شد از همه بهتر آنکه وی پست هافبک چپ را در اختیار گرفت . زمان پرواز فرا رسیده بود . یونایتد در آستانه تبدیل شدن به بزرگترین باشگاه جزیره بود . شکوفایی گیگز نقش مهمی در ثبات راه باشگاه ایفا نمود . منچستر در وقت های تلف شده هفته آخر لیگ فصل 1993 ، جام قهرمانی را پس از 26 سال انتظار از آن خود نمود . موقعیت رایان به عنوان یکی از برترین جوانان لیگ تثبیت شده بود . تنها یک سال قبل از قهرمانی یونایتد بود که رایان به عنوان بهترین بازیکن جوان انگلستان انتخاب شده بود .
استعداد طلایی ولز
رایان در رده ملی قصه پر غصه ای داست . تنها افتخار قابل ذکر او جایزه استعداد طلایی ولز بود . نخستین بازی ملی گیگز در حالی مقابل آلمان غربی انجام شد که یار تعویضی تیم ملی ولز تنها 17 سال و 321 روز سن داست . متاسفانه او در رده ملی هیچ مجالی برای درخشش به دست نیاورد . آنها در یک قدمی حضور در جام جهانی 2002 ، بازی برگشت پلی آف مقابل روسیه را در زمین خود با یک گل واگذار کردند تا ولزی ها به رغم داشتن بازیکنان بزرگی که اکثر آنها در لیگ برتر بازی می کنند همچنان ناکام باشند .
گل تاریخی رایان به آرسنال
آن روز شیطان بزرگ توپچی ها را به توپ بست ، اما زمان گذشت رایان به پختگی لازم رسید و منچستر به افتخار بازیکن نشاط آور اولدترافورد همواره گلهای زیبایی به ثمر رساند .
فوق العاده ترین گل دوران ورزشی گیگز در سال 1999 به ثمر رسید . بازی تکراری مرحله نیمه نهایی جام حذفی آن فصل مقابل آرسنال در ویلا پارک برگزار شد .
یونایتد تیم بسیار قدرتمندی داشت اما بیم آن می رفت که با شکست مقابل آرسنال دچار تضعیف روحیه شده و لیگ برتر و فینال لیگ قهرمانان را از دست بدهد . در شرایطی که بازی مقابل آرسنال با یک تساوی دیگر در حال اتمام بود ، اشمایکل بزرگ پنالتی حساس آرسنالی ها را مهار کرد تا بازی به وقت اضاف کشیده شود . ظاهراً باید ضربات پنالتی ، فرجام کار را مشخص می کرد . ولی در آخرین ثانیه گیگز دیوانه وار از مرکز زمین ، همه آرسنالی ها دریبل کرد و وقتی به دروازه بان رسید توپ را از بالای سر وی وارد دروازه نمود تا زیباترین گل تمام ادوار جام حذفی وارد دروازه دیوید سیمن شود . شادمانی رایان پس از گل به صحنه ای ماندگار تبدیل شد . او پیراهن و زیر پیراهنی خود را از تن خارج کرد و در میان آرسنالی ها شروع به دویدن کرد تا به نیمکت من یونایتد رسید . چند سال بعد بکهام در کتاب خاطرات خود فاش ساخت که آرسنالی ها هنگام دویدن گیگز رکیک ترین الفاظ را نثار وی کردند .
گیگز وفادار به اولدترافورد
در آغاز فصل 2001 برای نخستین و آخرین بار ، زمزمه خروج فرشته طلایی از جمع شیاطین به گوش رسید . گفته می شد لاتزیو با مبلغ بالایی این ستاره را به چنگ خواهد آورد . رایان با ابزار وفاداری نسبت به منچستر یونایتد پیشنهاد ایتالیایی ها را رد کرد . جالب آنکه مربی وقت لاتزیو ، اریکسون بود که تنها جند ماه بعد هدایت تیم ملی انگلستان را به دست گرفت . حتی همین پیشنهاد تلویحی هم کافی بود تا مدیران یونایتد از خواب بیدار شوند . روز اول ژولیه سال 2001 زمانی بود که رایان پای میز قرارداد نشست و همکاری 5 ساله خود را با من یو تی دی متعهد شد .
بدین ترتیب وی تا قبل از آغاز جام جهانی 2006 با پیراهن سرخ فرشته نجات شیاطین خواهد بود . رایان بهترین خاطره سالهای حرفه ای خود را گلزنی به کاونتری می داند ، گلی که نقش زیادی در شکل گیری یکی از 8 قهرمانی منچستر در عصر درخشان فرگوسن داشت .
محبوبیت فراوان گیگز در میان هواداران
رایان آنقدر محبوب است که قبل از فرا رسیدن زمان خداحافظی ، به افتخار وی بازی یادبود برگزار شود . در سال 2002 و به مناسبت آغاز دهمین سالگرد حضور گیگز در یونایتد ، مسئولان باشگاه به پاس تجلیل از زحمات و فداکاری او تصمیم به برگزاری یک رقابت بزرگداشت گرفتند . بازیکنان هم دوره رایان و تعدادی از بازیکنان سال 2002 در این بازی شرکت کردند . او در این بازی نیز دست از حرکات ویران کننده خود بر نداشت . در پیایان عواید بازی یک جا به خانواده گیگز تعلق گرفت . مطبوعات به این امر اعتراض کردند و اعلام نمودند بهتر بود عواید این بازی صرف فقرا و کودکان بی سرپرست می شد .
بازی فوق اول ژولیه 2001 در اولدترافورد مقابل سلتیک انجام گرفت . ظاهراً ماه ژولیه برای وی بسیار خوش یمن است چرا که یک سال و 22 روز بعد او صدمین گل خود را همراه من یونایتد در جریان تساوی 2 بر 2 مقابل چلسی به میزبان تحمیل کرد . پس از بازگشت به اولدترافورد ، استقبال با شکوهی از گیگز به عمل آمد . او به عنوان یک ولزی موفق به انجام کاری شد که فوتبالیستهای انگلیسی عاشق یونایتد در رسیدن به آن یک ناکام بزرگ بودند . روز 10 آوریل 2003 زندگی شخصی آرام گیگز شیرین و او صاحب نخستین فرزند خود شد .
رایان جواب منتقدان را می دهد
رایان در پایان فصل مصدوم شد . اما فشار و دلگرمی هوادان من یو باعث تسریع روند حرکتی گیگز به سمت اوج گیری مجدد شد . اوج اراده رایان در بازی فصل 2003 لیگ قهرمانان مقابل یوونیوس به نمایش درآمد او طبق معمول مصدوم بود ، اما از سویی دیگر نظر مردم راجع به او کمی سمت و سوی منفی پیدا کرده بود ، بازی با یوونتوس آن هم در دل آلپی فرصت مناسبی بود تا بازیکن کم حرف اولدترافورد با بازی خوب ، جواب منتقدان را بدهد . وی به خوبی از عهده این کار برآمد و پس از هر بار گلزنی نام خود را به هواردان حاضر نشان داد . گل فوق العاده گیگز به چلسی در جریان مرحله نیمه نهایی جام اتحادیه هرچند با پیروزی شیاطین سرخ توام نشد ، اما رقم زننده یکی از زیباترین گلهای فوتبال توسط رایان گیگز بود .
رایان عاشق دیوانه وار منچستر
گیگز در خصوص منچستر می گوید : سالهاس زیادی است که در اولدترافورد حضورد دارم و تصور می کنم به بخشی از باشگاه تبدیل شده ام . هنگاهی که من یک نوجوان شرور بودم این سرآلکس بود که با راهنمایی های خود من را از گرداب نجات داد .
منچستر را با تمام وجود دوست دارم . بهترین سالهای من در خدمت به باشگاهم گذشت . امیدوارم این توفیق را داشته باشم که با پیراهن خوش رنگ یونایتد از میادین فوتبال خداحافظی کنم .