توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : آشنایی با آتشکدههای ایران
محمد ملاحسینی:
مدخلی که پیش رو دارید به معرفی آتشکدههای ایران میپردازد
مهار آتش و چگونگی استفاده بهینه از آن یکی از مهمترین کشفیات بشر بود که به تمدن و پیشرفت انسان سرعتی افسانهای بخشید.
همه مردم جهان به نوعی آتش را دوست دارند و در آغاز پرستش خدای خود، مایلند که شمعی را روشن کرده و به ستایش نیکیها بپردازند.
آتش المپیک همیشه روشن نگاهداشته میشود و هر ساله با شکوهی بسیار در محل برگزاری المپیک برافراشته میگردد.
مراسم آتش افروزی و چراغانی و آتشبازی به هر بهانه شادی برانگیز، در سراسر جهان مرسوم و فرحبخش است. در تاریخ ایران هم این موضوع به چشم میخورد.
http://www.hamshahrionline.ir/images/2011/5/atashkadeh.jpg
آتشکده به گونهای از نیایشگاه زرتشتیان گفته میشود که آتش در جای خاصی از آن قرار دارد و مهمترین نیایشهای دینی در آن و در برابر آتش انجام میگیرد.
شکل و بنای آتشکدهها در همه جا یکسان است. معمولاً ً هر آتشکده 8 درگاه و چند اتاق 8 گوشه دارد و آتشدان در وسط بنا واقع است.
با گذر زمان و به تدریج مقرر میشود که آفتاب بر آتش نتابد. بنابراین آتش را در فضای باز نگهداری نکرده و اتاقی در وسط بنا ساختند که آتشدان در آن قرار داشت.
تعداد آتشکدهها بسیار است و تأسیس آنها به زمان خیلی پیش از ظهور زرتشت، یعنی زمان پیشدادیان میرسد.
محافظ آتشکده را هیربد مینامیدند، در میان آتشکدههای ایران سه مادر آتشکده بودند که طبقات مختلف مملکت آتشکدههای شهرها و دیهها و حتی خانههای خود را از آنها فروزان میساختند و آن سه عبارت از:
آذرفرنبغ
آذرگشنسپ
آذربرزین مهر
آذر فرنبغ: اختصاص به موبدان داشت و محل آن درباریان پارس در نیمه راه بین بندرعباس و دارابگرد بود.
آذر گشنسپ: ویژه پادشاهان و آرتشتاران و بزرگان بود و محل آن در شهر شیزیاگنزک در کنار دریاچه اورمیه بود که خرابههای آن اکنون در ده بهرام، در نزدیکی تکاپ دیده میشود.
آذربرزین مهر: آتشکده کشاورزان و پیشهوران بود و در کوههای ریوند در شمالغربی نیشابور قرار داشت. این آتشکدهها و آتشکدههای دیگر پس از اسلام به تدریج از میان رفتند.
محمد ملاحسینی:
آتشکده آتشگاه در غرب شهر اصفهان و در مسیر اصفهان - نجف آباد در نزدیکی منارجنبان بر فراز تپهای سنگی و کم ارتفاع قرار دارد
http://www.hamshahrionline.ir/getthumb.ashx?url=images/2011/4/atashgah0602-mm.jpg&w=600&h=350&q=85
آتشگاه اصفهان از بناهای تاریخی اصفهان و از یادگارهای ایران باستان است. این بنا نزدیک رودخانه زاینده رود است و ساخت آن را به دوران ساسانی یا پیش از آن نسبت دادهاند.
آتشگاه اصفهان یکی از سه اثر قدیمی به جا مانده از دوران باستان و از نظر بزرگی سومین اثر موجود در شهر اصفهان است و یکی از 7 آتشکده بزرگ ایران در زمان قباد ساسانی میباشد.
بنای آتشگاه آتشدانی بزرگ و مدور است با دریچههای متعدد. این ساختمان از خشتهای گلی خام به طول و عرض 40 سانتیمتر و قطر 14 سانتیمتر ساخته شده و مصالح خشتها، گل و سنگ ریزه و نیهای ساحل زاینده رود است.
پایههای بزرگ و خشتی بنا تقریبا از میانه تپه آتشگاه آغاز میشوند و در بالا به ستونهایی محکم تبدیل میشدند که در گذشته اتاقهایی نیز روی آنها قرار داشتهاست.
در بالای تپه بنایی گرد وجود دارد و جز آن هیچ بنایی بلندتر ساخته نشدهاست. این بنا دارای 8 گوشهاست و در هر گوشه یک پنجره هم رو به بیرون دارد. گفته میشود موبدان زرتشتی، آتش مقدس را در درون این اتاق قرار میدادهاند.
این مجموعه دارای اتاقها و ساختمانهایی در 4 جهت تپه بوده که تا زیر اتاقک آتشگاه ادامه مییافتهاند. در بافت ساختمانهای این بنا میتوان سوراخهای زیادی را دید که به دست گنجیابان کنده شدهاست.
در اطراف این آتشدان در سطحی پایینتر اتاقهای زیادی ساخته بودند که به علت خام بودن خشتها در مجاورت باد و باران به مرور زمان از بین رفتهاند. بقایای این اتاقها در شمال و شمال شرقی بر جای مانده است.
این آتشدان دارای 7 پنجره بزرگ قدی و یک در ورودی است که آتش درون آن از تمامی جهات قابل دید بوده است . ارتفاع ورودی آن به اندازه چند پله از سطوح اطراف است و بطور کامل بر تمامی مجموعه و کوه وقوف دارد . در داخل آن در بالای در و تمامی پنجرهها طاقچههایی قرار دارند.
مجموعه آتشگاه اصفهان در طول تاریخ به عنوان یکی از جایگاههای آتش مقدس و در دورانهای اخیر به دلیل موقعیت مذهبی و تفریحی همواره مورد توجه مردم اصفهان و اطراف بوده است.
آتشگاه اصفهان در سال 1330 و با شماره 380 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
در سالهای دهه 50 مرمت اساسی شد و در اوایل دهه 60 به جهت جلوگیری از ایجاد صدمات و تخریب، درهای ورودی ساختمانهای آن بسته شد و بطور کامل استتار گردید.
http://www.hamshahrionline.ir/getthumb.ashx?url=images/2011/4/atashgah0602-mm4.jpg&w=600&h=350&q=85
آتشکده آتشگاه
http://www.hamshahrionline.ir/getthumb.ashx?url=images/2011/4/atashgah0602-mm2.jpg&w=600&h=350&q=85
http://www.hamshahrionline.ir/getthumb.ashx?url=images/2011/4/atashgah0602-mm10.jpg&w=600&h=350&q=85
http://www.hamshahrionline.ir/getthumb.ashx?url=images/2011/4/atashgah0602-mm3.jpg&w=600&h=350&q=85
محمد ملاحسینی:
آتشکده تخت رستم در استان تهران، 20 کیلومتری غرب شهریار در بخش جوفین در نزدیکی روستای قجر روی کوه تخت رستم قرار دارد
http://www.hamshahrionline.ir/getthumb.ashx?url=images/2011/4/rostam2101-mm.jpg&w=600&h=350&q=85
این آتشکده در دوران ساسانی و برای انجام مراسم آتش؛ که فقط موبدان زرتشتی بدان راه داشتهاند، ساخته شد. طی سالهای گذشته نیز در دامنه شرقی تخت رستم یک محوطه باستانی در حدود 10 هکتار شناسایی شده است.
آتشکده تخت رستم از دو صفه یا تختگاه تشکیل شده که یکی از این صفهها در قله صخره و دیگری در ارتفاع پایین تر قرار دارد.
صفه اول که در فضای آزاد قرار دارد محلی است که روی آن آتش میافروختند و روی صفه دوم مراسم مذهبی انجام میگرفته است. در فاصله 15 متری از تخت گاه پایینی یک بنای گنبدی شکل قرار دارد که احتمالا آتش مقدس را در آن نگه میداشتند.
در قسمت پائین کوه یک سکو و یک بنای کوچک وجود دارد. این بنای کوچک که در 15 متری سکو قرار دارد و تقریبا سالم مانده، سقف کوتاهی دارد؛ فاصله راس گنبد آن تا سطح زمین 238 سانتیمتر بوده و دارای دو مدخل با طاقهایی به سبک معماریهای پیش از اسلام است.
کوه تخت رستم، مخروطی شکلی و از جنس آندزیت و سنگهای آتشفشانی است. در دامنه و نوک قله این کوه آثار معماری به صورت تختگاه وجود دارد که با استفاده از مصالحی نظیر سنگ و ملات گچ سنتی ساخته شده است.
اثر باستانی آتشکده تخت رستم یکی از آتشکدههای مهم منطقه شهریار استان تهران در دوران ساسانی است و در سال 1316 با شماره 303 به ثبت ملی رسید.
http://www.hamshahrionline.ir/getthumb.ashx?url=images/2011/4/rostam2101-mm1.jpg&w=600&h=350&q=85
http://www.hamshahrionline.ir/getthumb.ashx?url=images/2011/4/rostam2101-mm5.jpg&w=600&h=350&q=85
http://www.hamshahrionline.ir/getthumb.ashx?url=images/2011/4/rostam2101-mm3.jpg&w=600&h=350&q=85
http://www.hamshahrionline.ir/getthumb.ashx?url=images/2011/4/rostam2101-mm2.jpg&w=600&h=350&q=85
آتشکده یا معبد سرمسجد یکی ازمهمترین مکانهای تاریخی و باستانی استان خوزستان است که در شمال شرقی شهر مسجدسلیمان قرار دارد
http://www.hamshahrionline.ir/getthumb.ashx?url=images/2011/4/sarmasjed24010mm3.jpg&w=600&h=350&q=85
آتشکده جاویدان (صفه سرمسجد) واقع در مسجد سلیمان بنایی متعلق به قرن هفتم قبل از میلاد است که بنا بر نظر برخی کارشناسان، معماران برای ساخت تخت جمشید از آن الهام گرفتهاند.
نوع معماری این بنا، آتشکده جاویدان اورارتویی است که مهمترین مشخصه آن استفاده نکردن از ملات و گذاشتن سنگ خشک روی سنگ خشک دیگر است.
بنا به نوشتههای پروفسور گیرشمن، باستانشناس فرانسوی در کتاب «ایران از آغاز تا اسلام» تخت جمشید نیز با استفاده از همین الگو ساخته شده است.
این معبد که در گذشتههای دور همواره در آن آتشی افروخته بوده مشرف به سفه سرمسجد است که به گفته مورخان مقر حکومتی پارسها بوده است.
آتشکده سرمسجد، به دستور یکی از پادشاهان بزرگ هخامنشی ساخته شده و هر کدام از سنگهای بزرگ معدنی به کار رفته در آن 4 تا 5 تن وزن دارد.
برای ساخت دیوارهای این معبد هیچ نوع ملاتی به کار نرفته و با توجه به زلزلههای مکرر در مسجد سلیمان احتمال ریزش این سنگهای خشکهچین وجود دارد.
محراب آتشکده متعلق به قرن ۷- ۸ قبل از میلاد است که شامل یک سکو به اندازههای ۲۰ در ۲۵ پا میباشد. در بخش شرقی محراب قسمتی که اکنون آتشکده میباشد برای عبادت ایرانیان بنا شده بود.
سمت غرب ایران مقدس ویژه خدایان یونانی بوده و در سمت غربی آتشکده 3 معبد برای 3 تن از خدایان قدیم اختصاص داشت که 2 تن از آنان هراکلیوس و آتنا میباشد.
یک پلکان به عرض ۲۵ متر مومنان را به روی صفه نزدیک محل مقدس هدایت می کرد و از آنجا که در پایان مراسم نیایش نبایستی از همان راه که آمدهاند بازگردند یک پلکان دیگر در گوشه دیگر ضلع شرقی برای پایین رفتن ساخته بودند.
به عقیده پروفسور گیرشمن سابقه استقرار یکی از قبایل پارس در مسجدسلیمان به اواخر قرن هشتم قبل از میلاد میرسد.
ظروف سفالی، سکههای قدیمی، مجسمههای باستانی و آثار کهنی از این بنای تاریخی بدست آمده است که در موزههای داخل و خارج نگهداری میشوند.
همه ساله از سراسر ایران و حتی خارج از کشور جهانگردانی برای بازدید از این اثر ارزشمند باستانی به استان خوزستان سفر می کنند.
آتشکده سرمسجد در سال 1316 و با شماره 300 به فهرست آثار تاریخی ملی و باستانی کشور به ثبت رسیده.
آتشکده آذرخش یا مسجد سنگی داراب، در جنوب کوه پهنا و در 6 کیلومتری شهرستان داراب، در 111 کیلومتری جنوب شرقی فسا واقع شده و به صورت کامل در دل صخره کوه، کنده شده است
http://www.hamshahrionline.ir/getthumb.ashx?url=images/2010/10/darab-1007-mm.jpg&w=600&h=350&q=85
http://www.hamshahrionline.ir/getthumb.ashx?url=images/2010/10/darab-1007-mm3.jpg&w=600&h=350&q=85
http://www.hamshahrionline.ir/getthumb.ashx?url=images/2010/10/darab-1007-mm11.jpg&w=600&h=350&q=85
http://www.hamshahrionline.ir/getthumb.ashx?url=images/2010/10/darab-1007-mm10.jpg&w=600&h=350&q=85
http://www.hamshahrionline.ir/getthumb.ashx?url=images/2010/10/darab-1007-mm6.jpg&w=600&h=350&q=85
محققان بر این عقیدهاند که بنای اولیه مسجد سنگی معبدی مربوط به دوره ساسانیان بوده و در دوره اتابکان فارس، 652 هجری قمری، با تعبیه محراب و تغییراتی، به مسجد تبدیل شده است.
بنای مسجد، عبارت از محوطه صلیبی شکلی است که در اطراف آن، دورتادور، رواقی با جرز، ستون و دهانههای طاقدار قرار گرفته است.
پوشش چهار بازوی محوطه صلیبی شکل، به صورت طاق گهوارهای ساخته شده اما پوشش بخش میانی به صورت مربع بریده و فضای روبازی در نظر گرفتهاند و در زیر آن و وسط تالار، حوض 4 گوش کم عمقی ساختهاند.
طولانیترین قسمت بنا، طول شرقی غربی است که از در ورودی شروع میشود. ورودیهای آن در سمت جنوب شرقی قرار دارد و فاصله آن از ابتدای درگاه ورودی تا انتهای شمال غربی تقریبا 20 متر است.
طول دو سوی دیگر مسجد که یکی در راستای جنوب غربی و دیگری در امتداد شمال شرقی قرار دارد حدود 18 متر است.
به نظر میرسد که کار احداث این بنا با کندن کوه از بالای نورگیر شروع شده و به صورت یک چاه با پلان مربع به پایین رفته است و سپس از 4 سمت دیوارههای چاه، ایوانهای مسجد کنده شدهاند که از نظر زمانی میتواند تاریخ اتمام آن را به یک چهارم کاهش دهد.
این مسجد با پلانی چهار سو (چلیپا)، بنایی اسلامی است، که در کوه پهنا قرار دارد و سیاحان مختلف دیده و تفسیرهای مختلفی درباره آن ارائه داده اند.
در قسمت ورودی، یک هشتی به ابعاد 78/2 و 60/9 متر وجود دارد، که البته با انحرافی که در این قسمت بوده، ابعاد آن اندکی متغیر است. دورتادور مسجد را رواقی به عرض 1 تا 10/1 متر همراه با جرزهایی احاطه کرده است، که در سمت محراب مسدود می شوند.
سقفها و جرزها، به جز در راهروهای گردشی اطراف، همگی قوس بیضی شکل نزدیک به جناغی دارند و در واقع همانند طاق آهنگ هستند. اغلب منابع و متون ایرانی که قدمت آنها از دوران قاجار تجاوز نمی کند، مسجد را یک بنای مربوط به دوره ساسانی می دانند که به مسجد تبدیل شده است.
درگاه بیرونی مسجد سنگی، دارای 70/4 متر ارتفاع و 15/2 متر عرض است. نمای بیرونی مسجد سنگی، سردرهای مساجد اسلامی را تداعی می کند، که به صورت ستونها و در دو طرف ورودی تراشیده شده و متصل به دیوار مسطح بیرونی است.
مسجد دارای قوس جناغی اسلامی است، که با قوسهای متداول دوره ساسانی و طاقهای آهنگ داخل مسجد سنگی تفاوت آشکاری دارد.
نمای بیرونی و ظاهری مسجد سنگی، بیشتر اسلامی نشان می دهند تا ساسانی. اما، از وجود عناصر ساسانی نیز در اینجا نباید غافل بود. داشتن محراب مقرنسکاری با خطوط کوفی، بویژه قطع شدن راهروها در دو طرف محراب و قرار گرفتن آن در سمت قبله و کتیبه های کوفی، دلایل اسلامی بودن بناست.
کنار مسجد سنگی، یک اتاق با سقف طاقی شکل وجود دارد، که با 3 پلکان وارد کف آن میشود. این اتاق 8 متر طول، 15/3 متر عرض و 95/1 متر ارتفاع دارد.
این مسجد در دو قسمت کتیبه دارد، یکی کتیبه محراب و دیگری کتیبهای است که در قسمت بالای ورودی داخلی جلوخان و ابتدای ایوان شرقی در بالای درگاه و جرزهای طرفین آن قرار دارند.
متن یکی از این کتیبهها فرسوده و به مرور زمان دچار صدمه بسیاری شده و دیگری دارای متن کوتاهی است. کتیبه بالا ناخوانا است و کتیبه پایین تاریخ سال 652 را نشان میدهد.
مسجد سنگی داراب با شماره 229 توسط سازمان میراث فرهنگی و گردشگری به ثبت تاریخی رسیده است.
آتشکده کاریان در شهر فیروزآباد در 120 کیلومتری شیراز قرار دارد
http://www.hamshahrionline.ir/getthumb.ashx?url=images/2011/4/karian2401-mm.jpg&w=600&h=350&q=85
http://www.hamshahrionline.ir/getthumb.ashx?url=images/2011/4/karian2401-mm2.jpg&w=600&h=350&q=85
http://www.hamshahrionline.ir/getthumb.ashx?url=images/2011/4/karian2401-mm1.jpg&w=600&h=350&q=85
این آتشکده در زمان اردشیر بابکان بنا شده و بعد از حمله تازیان آتش آن به عقداى یزد متقل شده و تا ۷۰۰ سال در آنجا از آن نگهدارى میشد.
پس از آن به اردکان یزد جا به جا میشود و سال ۱۳۱۸ شمسی به آتشکده شهر یزد برده میشود که هنوز نیز کماکان در آن محل افروخته میباشد.
مکان آن در شهر فیروز آباد یا اردشیر خره یا اردشیر خوره در 120 کیلومتری جنوب شیراز است و کاخ بزرگ آن که توسط شاهنشاه اردشیر بابکان ساخته شده بود هم اکنون فرو ریخته است.
آتشکده کاریان یا آذرفرنبغ در روستای کاریان از توابع بخش جویم میباشد که سالیان بسیار قبل پس ازساخته شدن کاخ اردشیر به دستور اردشیر بزرگ پادشاه آن زمان باید آتشی مقدس در آن افروخته میشد وآنها این آتش را از آتشکده آذرفرنبغ واقع در روستای کاریان به آنجا بردن و از آن زمان به بعد کاخ اردشیر به آتشکده کاریان معروف شد.
نقشه اصلی این آتشکده به شکل ذوزنقه بوده که اضلاع جلویی آن در حدود ۵ متر عرض و ۷ متر ارتفاع دارند. در جلو این ضلع سکویی به ارتفاع 5/1 متر از سطح زمین واقع شدهاست.
برفراز این سکو در ارتفاع ۳متری روی دیواره حفرهای مثلثی شکل وجود دارد. مصالح به کار رفته در دیواره این آتشکده آجر و گل میباشد. روی صفهٔ آتشکده آثاری از راهرو و اتاق دیده میشود که به درون فرو ریختهاست.
این آتشکده یکی از بزرگترین و مهمترین آتشکدههای زمان ساسانیان بوده و یکی از مهمترین آتشهای سه گانه زردشتی که مختص موبدان بوده، در آن جا میسوختهاست.
ساسان جد اردشیر بابکان تولیت این آتشکده را بر عهده داشته و ساسانیان همواره علاقه خاصی به این آتشکده داشتهاند.
اردشیر به همین جهت نام شهر را ارتخشر خوره ( ارت خشتر) نامید که به معنی شهر شکوه و جلال اردشیر است.
آتشکده یزد در شهر یزد قرار دارد و شامل ساختمان و باغ زیبایی است که در قرن اخیر ساخته شده است.
ساختمان اصلی در وسط حیاط قرار دارد و آنرا درختانی همیشه سبز احاطه کردهاند.
حوضی مدور و بزرگ در محور ورودی بنا به آن زیبایی خاصی بخشیده است. آتش در محفظهای بلندتر از سطح زمین در اتاقی نسبتا وسیع و دور از تابش خورشید قرار گرفته و اتاقهایی برای مراسم نیایش پیرامون آن طراحی شده است.
آتش موجود در آتشکده یزد، از آتش کاریان (آتشکده فرنبغ پارس) که یکی از سه آتشکده بزرگ دوره ساسانیان میباشد که در سده پنجم میلادی به عقدای یزد آورده شد و مدت 700 سال در آنجا روشن بودهاست.
سپس در سال 553 شمسی برابر با 1174 میلادی از عقدا به اردکان یزد نقل مکان مییابد و مدت 300 سال نیز در آنجا نگهداری میشود.
http://www.hamshahrionline.ir/images/upload/news/pose/8801/yazd-2101-mm2.jpg
مجددا در سال 1318 خورشیدی به محل کنونی، آورده شد و تا به امروز روشن نگهداشته شده است.
از باستانیترین دوران، آتشکدهها ساده و بدون زرق و برق ساخته میشده است.
سرستونها و زوارهای سنگی آتشکده یزد با نقوشی برجسته و زیبا، کار هنرمندان سنگتراش اصفهانی بوده و از معماری آتشکدههای پارسیان هند الهام گرفته است.
http://www.hamshahrionline.ir/images/position36/2011/4/4ghapi.jpg
همشهری آنلاین:
آتشکده چهار قاپی، چهار قاپو یا به معنی چهار در، از جمله آتشکدههای دوره ساسانی است که در شهر مرزی قصر شیرین قرار دارد.
این آتشکده از نوع آتشکدههایی است که دارای دالان طواف بوده و به مرور زمان رواق آن فرو ریخته است و تنها در برخی از قسمتها، آثاری از آن دیده میشود.
آتشکده چهار قاپی، اتاقی مربع شکل به ابعاد 25×25 متر است و سقفی گنبدی شکل به قطر 16 متر داشت که متأسفانه اکنون اثری از آن باقی نمانده است و تنها بقایای گوشوارهها در چهار گوشه آن دیده میشود.
این اتاق مربع شکل دارای 4 درگاه ورودی است که به رواق اطراف فضای مرکزی منتهی میشوند.
در اطراف این بنا مجموعه اتاقها و فضاهایی وجود دارد که بخشهایی از آن در نتیجه کاوشهای باستانشناسی سالهای اخیر شناسایی شده است.
این بنا با استفاده از مصالح محلی از قبیل لاشه سنگ و ملاط گچ ساخته شده و گنبد آن آجری بوده است.
آتشکده چهار قاپی از جمله بناهای تقویمی ایران بوده که جهت تشخیص شروع فصول سال از آن استفاده میشده است.
این اثر تاریخی به جا مانده از دوره ساسانیان در نتیجه جنگ تحمیلی دچار آسیبهای فراوانی شد
http://www.hamshahrionline.ir/images/position36/2011/4/darabgard.jpg
آتشکده دارابگرد به فرمان اشو زرتشت ساخته شد.
زرتشت به یستاف شاه فرمان داد تا آتش مقدس جمشید شاه را که مورد احترام وی بوده است بیاورند.
یستاف شاه این آتش را در خوارزم پیدا کرد و به دارابجرد فارس آورد و اطرف آن را شهر زیبایی ساخت.
این آتشکده در سال 332 هجری قمری به نام آتشکده آذر جوی نامیده میشده است.
شهر قدیم دارابگرد دردوران هخامنشیان منطقهای آباد و پررونق بودهاست. ظاهراً این منطقه درآغاز تحت حکومت آریامنه قرار داشتهاست.
دردوران سلوکیان و اشکانیان ولایت دارابگرد دارای حکومت نیمه مستقلی بوده که پادشاهان آن از حاکم پارس اطاعت میکردهاند.
آتشکده اردشیر در خرابههای شهر استخر استان فارس قرار دارد که نام دیگر آن آتشکده آناهیتا یا ناهید میباشد.
چون اردشیر بابکان بنیانگذار سلسله ساسانی از خانواده موبدان بزرگ بود به همین دلیل این آتشکده را به شادمانی برقراری سلسله جدیدش در ایران ساخت.
آتشکده اردشیر نخستین بنای طاقدار سبک ایرانی است که از دوران ساسانی به جا مانده و در فیروز آباد استان فارس قرار دارد.
http://www.hamshahrionline.ir/images/upload/news/pose/8801/ardeshir-2101-mm1.jpg
در تاریخ بلعمی و طبری آمده است که چون یزدگرد سوم نوه خسروپرویز بوده است پس بزرگان ایران او را به مقام پادشاهی رسانند و در آتشکده اردشیر استخر تاج شاهنشاهی را بر سر وی گذاشتند و سپس او را به پایتخت ایران در بغداد تیسپون فرستادند.
این بنا با طول 116 متر و عرض 55 متر یکی از کاخهای ییلاقی اردشیر به شمار میرود که از سنگ پاره و ملاط گچ ساخته شده و نمای آن از شمال به چشمه جوشان ورودی موسوم به برم پیر (قمپ و خنب) که آب زلالی از آن میجوشد و جاری میشود و از جنوب به دیوار باره بلندی است که آتشکده اصلی در آن جهت و بیرون از کاخ ساخته شده است.
از ورودی شمالی بعد از ایوانی به طول 28 و عرض 14 متر با سقف گهوارهای به تالار میانی مربع شکل و گنبدواری به ابعاد 14×14 وارتفاع بین 25-21 متر وصل میشود و از تالار میانی به دو تالار قرنیه در شرق و غرب اتصال دارد و هر تالار با راهروهای جداگانه به بخشهای دیگر کاخ راه دارند.
راهرو تالار غربی به پلکان طبقه دوم کاخ منتهی میشود. ایوان جنوبی بیشتر به اتاقهای چهار جانب کاخ که به نظر جمعی از کارشناسان مهمانسرای کاخ بوده و به ورودی جـنـوبـی باز میشود.
گچ بری و تزئینات تالارها بسیار زیبا و با شکو شبیه کاخ تچر، تخت جمشید میباشد و زیربنای کاخ با چشمه جوشان 8500 متر مربع است.
آتشکده اردشیر بیرون از کاخ اردشیر ساخته شده است.
در همین زمینه:
آتشکده نیاسر توسط اردشیر بابکان ساخته شد.
آتشکده نیاسر بوسیله اردشیر بابکان مؤسس سلسله ساسانى ساخته شده و اولین معبد و آتشکدهاى است که سلسله ساسانى در اوج رواج دین و آئین زرتشتى در ایران بنا کرد.
این بنا نمونه کامل یک گنبد ساسانى است، بر زیربنائى مربع نهاده شده است و بزرگى و عظمتى که در این چهار طاقى به چشم میخورد، از تعادل عناصر متشکل و توازن و هماهنگى ترکیب بنا نشأت میگیرد.
http://www.hamshahrionline.ir/images/upload/news/pose/8801/niyasar-2101-mm.jpg
طول و عرض این آتشکده 14 در 14 متر میباشد. این بنا پس از یورش تازیان ویران ولی سپس توسط مردم بازسازی شد و امروز تقریبا سالم میباشد.
نیاسر در 35 کیلومتری شمالغربی شهر کاشان قرار دارد و در منطقهای کوهستانی در ارتفاعات کرکس میباشد و چشمهای باستانی به نام چشمه اسکندر نیز در آنجا قرار دارد.
در نیاسر غاری که متعلق به دوره پارتیان بوده است نیز وجود دارد. به احتمال قوی این غار معبد میترایی بوده است که امروزه از مکانهای دیدنی این شهر میباشد.
بنای این آتشکده گنبددار که بهنام آتشکده اردشیر موسوم است از زیباترین چهارطاقیهای دوره ساسانی است که بر فراز نیاسر واقع شده و همچنان، پس ازعبوردههها و سدهها، پابرجا مانده است.
بر اساس نظر آندرهگدار معمار و باستانشناس فرانسوی چهارطاقی آتشکده نیاسر به وسیله اردشیر بابکان ساخته شده و اولین معبد و آتشکدهای که به وسیله ساسانیان دراوج رواج دین و آیین زرتشتی در ایران بنیاد گرفته، آتشکده نیاسر است.
بنای این آتشکده سمبل 4 عنصر اصلی باد، آب ،خاک و آتش است و هر کدام از ستونها دقیقا یکی از 4 جهت اصلی را نشان میدهند. در کنار بیشتر آتشکدهها چشمه آب و درخت چنار وجود دارد.
آتشکده نیاسر با شماره 316 در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
http://www.hamshahrionline.ir/images/position36/2011/4/atashkadeh.jpg
همشهری آنلاین:
آتشکده آذربرزینمهر یکی از سه آتشکده بزرگ دوره ساسانیان و آتشکده دهقانان است و در شهر نیشابور خراسان قرار دارد.
این آتشکده در ارتفاع ۲۰۶۱ متری از سطح دریا و در کوهستان ریوند بین شاهرود، سبزوار و در حوالی روستای فشتنق قرار دارد.
آتشکده آذربرزینمهر در زبان پهلوی به نام آتور بورگین میتر خوانده میشود به معنی آتش مهر بالنده است.
مکان آتشکده برزین مهر (به معنی آتش مهر بالنده) را که ویژهی کشاورزان یا برزیگران بوده در کوه ریوند نیشابور میدانند.
تاریخ ساخت آتشکده آذربرزینمهر بسیار کهن است به طوریکه به زمان اشو زرتشت بازمیگردد و در بند 8 از فصل 17 بندهش آمده است: آذربرزین مهر تا زمان گشتاسب در گردش بوده و پناه جهان تا اینکه اشو زرتشت اسپنتمان دین آورد و گشتاسب شاه دینش را پذیرفت، آنگاه گشتاسب آتش مقدس را در کوه ریومند در آذر برزین مهر قرار داد.
در کنار این آتشکده گیاهی به نام ریواس وجود دارد که طبق مدارک و شواهد موجود در دوره آریاییها (هزاره اول تا سوم قبل از میلاد) از این گیاه نوشیدنی به نام هَومَه درست میشد و در مراسم دینی و مذهبی آریاییها مورد استفاده قرار میگرفت.
http://www.hamshahrionline.ir/images/position36/2011/9/atashkoh.jpg
سفر > دیدنیها - محمد ملاحسینی:
آتشکده آتشکوه نیمور محلات در 12 کیلومتری غرب دلیجان در استان مرکزی قرار دارد و متعلق به دوره ساسانی است.
عظمت بنا به حدی است که جزء برترین آتشکدههای زردتشتیان جهان به شمار میرود.
این آتشکده در 5 کیلومتری جاده نیمور - محلات و نزدیکی روستای آتشکوه نیمور قرار دارد و مورخان بنای این آتشکده را متعلق به دوره ساسانیان دانسته و معتقدند که بر اساس شواهد و قرائن تا قرن چهارم هجری سالم بوده است.
بنای آتشکده در دامنه کوه آتشکوه و در کنار رودخانهای به همین نام، در مساحتی حدود 600 متر مربع ساخته شده، طول بنا 28/40 متر و عرض آن در بخش شرقی 12/60 و در بخش غربی 25 متر میباشد.
مجموع آتشکده از 3 بخش تالار اصلی (شرقی)، تالار غربی و راهرو تشکیل شده است. تالار اصلی یا شرقی آتشکده که احتمالا محل آتشدان و نیایش بوده و شامل تالاری مربع شکل است، که هر ضلع آن از بیرون 12/60 متر طول دارد.
http://www.hamshahrionline.ir/images/upload/news/pose/8801/mahallat-2101-mm1.jpg
این تالار دارای 4 ستون مستحکم به ابعاد 2/70 در 2/70 متر و به ارتفاع شش متر تا پای طاق بوده که از سنگ و ساروج ساخته شده و گنبد و طاق این بنای عظیم روی این چهار ستون استوار است.
دو سوی ستونها به طرف داخل تالار بصورت نیم دایره و دوسوی دیگر آنها به صورت مستقیم و دارای زاویه بوده و روی ستونها سردرهایی هلالی و گنبدی شکل وجود داشته که بخش عمده آن فرو ریخته است.
http://www.hamshahrionline.ir/images/upload/news/pose/8801/mahallat-2101-mm2.jpg
در ساخت بنا از آجرهای چهار گوش با نمای سنگ استفاده شده و برای استحکام بیشتر بنا در داخل دیوارها تیرچه چوبی به کار رفته است.
تالار غربی ساختمان تالاری به طول 10/30 در 5/6 متر بناشده که از طریق راهرویی به تالار اصلی متصل میشود.
دیوارهای شمالی و جنوبی این تالار از سنگ و ساروج ساخته و حدود 1/40 متر عرض و ورودی اصلی به تالار شرقی به پهنای 5/60 متر قرار گرفته است.
در دو طرف ورودی اصلی، دو ستون به قطر 3/40 و دیگری 4/40 متر با نمای بیرونی به شکل نیمدایره بصورت برج دیده بانی ساخته شده و در اطراف دو ستون اصلی، دوستون دیگر در جوانب آنها به طول 3/20 در 2/20 متر وجود دارد.
از ضلع غربی، چهارستون بزرگ نمایان است که ورودی اصلی و دو ورودی فرعی در اطراف را شامل میشود و به احتمال زیاد این ورودیها دارای سردر و سقف و طاق آجری بوده که فرو ریخته است.
راهروی اصلی که تالار مربع شکلی است که در ضلع شرقی مجموعه ساختمان آتشکده قرار دارد، توسط راهرو اصلی به تالار غربی مستطیل شکل ارتباط مییابد. این راهرو 7 متر طول و 2/80 متر عرض دارد.
راههای دسترسی آتشکده آتشکوه، 5 کیلومتری جاده نیمور به دلیجان، به سوی معدن سنگ آتشکوه، روستای آتشکوه، ضلع شرقی جاده به فاصله 300 متری بنای آتشکده تا جاده مزرعه کشاورزی، چشمه آب و رودخانه کوچکی است.
آتشکده آتشکوه به شماره 311 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
- همشهری آنلاین:
آتشکده آذرگشسب از مشهورترین و بزرگترین آتشکدههای فلات ایران است که در آذربایجان غربی در 49 کیلومتری شمال شرق شهر تکاب قرار دارد.
آذرگشنسب به معنی آتش اسب نر است و بر پایه افسانههای ایرانی دلیل نام گذاری این است که کیخسرو به هنگام گشودن بهمن دژ در نیم روز با تیرگی شبانه که دیوان با جادوی خود پدید آورده بودند، روبرو شد.
آنگاه آتشی بر یال اسب وی فرود آمد و جهان را دیگر باره روشن کرد و کیخسرو پس از پیروزی و گشودن بهمن دژ، به پاس این یاوری اهورایی، آتش فرود آمده را آنجا بنشاند و آن آتش و جایگاه به نام آتش اسب نر (گشسب یا گشنسب) نامیده شد.
http://www.hamshahrionline.ir/images/upload/news/pose/8801/goshasb-2101-mm1.jpg
آتشکده آذرگشسب در ضلع شمالی دریاچه قرار گرفته و دارای نمایی چهارطاقی است که درون آن محراب آتش قرار گرفته و راهروهای مخصوص مراسم عبادی اطرافش را فراگرفتهاند.
در سمت راست چهارطاقی دومین اتاق مهم این آتشکده قرار گرفته که در آن آتش را وقتی برای نیایش در معرض دید نبود، شعلهور حفظ میکردند.
در ضلع شمال غربی، ایوان بلند و شکوهمند ساسانی معروف به ایوان خسرو که از آجر قرمز و ملات ساروج ساخته شده قرار دارد که تنها دیوارهای باقی مانده هنوز به عنوان شاخص این مجموعه تلقی میشود.
این ایوان بلند که برای اقامت پادشاهان ساسانی در زمان اجرای مراسم زیارت آتشکده آذرگشسب، بارعام احداث شده است و به احتمال زیاد تاریخ ساخت آن مربوط به خسرو اول معروف به انوشیروان است.
بر بالای این تپه دریاچهای با عمق بیش از 60 متر و قطر حدود 100 متر قرار دارد. آب دریاچه توسط چشمهای جوشان در کف آن تامین میشود و مملو از آهک و فاقد هرگونه موجود زنده است.
دمای آن در زمستان و تابستان ثابت است. سطح آب دریاچه به وسیله دو جوی آب که یکی به سمت شمال و دیگری به سمت جنوب دریاچه جاری هستند، ثابت مانده است.
مردم بومی به کانال جریان آب جنوبی که در زمان ساسانیان ایجاد شده اژدها میگویند. از دریاچه تخت سلیمان در متون بسیاری نام برده شده است.
ساخت این بنا به بیش از 3000 سال قبل باز میگردد. آذرگشسب در کنار دریاچه ارومیه قرار دارد و در گذشته کاخهای بسیار باشکوهی در اطراف آن بنا بوده.
آذرگشسب مخفف آذرگشنسب است که یکی از سه آتشکده مقدس حافظ جهان است.
نام آتشکده، گشتاسب است که در بلخ قرار داشته است، گنجهای گشتاسب نیز در آنجا بود که اسکندر آن را خراب کرده و گنجها را برداشت.
http://www.hamshahrionline.ir/images/upload/news/pose/8801/goshasb-2101-mm2.jpg
آتشکده آذرگشسب به زبان پهلوی گنزک یا گنجه، به زبان رومیان گزکا، به زبان اعراب شیز و در زمان ایلخانیان به صورت ستوریق تلفظ میشده است.
در زمان انوشیروان و خسرو پرویز توجه خاصی به این مکان میشده و عمران و آبادانی این محوطه از اهمیت ویژهای برخودار بوده است. پس از زوال حکومت ساسانی و اشاعه دین اسلام، این محل به شدت آسیب دید.
در زمان حکومت آباقاخان مغول با انجام تعمیرات وسیع و چشمگیر و احداث بناهای جدید این مکان به عنوان پایتخت تابستانی و تفرجگاه مورد استفاده قرار گرفت. در دوران خلفای عباسی نیز گزارشهایی دال بر استفاده از این محل در دست است.
آتشکده ایرانی آذرگشنسب که از زمان حکومت ایلخانان به بعد تخت سلیمان نام گرفت وسیعترین تاسیسات مذهبی و اجتماعی مربوط به دوره ایران پیش از اسلام است که تاکنون شناسایی و از زیرخاک بیرون آورده شده است.
آتشکده ایرانی آذرگشنسب در سال 1382 به عنوان چهارمین اثر باستانی کشور در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.
vBulletin v4.2.5, Copyright ©2000-2024, Jelsoft Enterprises Ltd.