دلایل علمی"غیبت کردن زنان" و "مشاجره کردن مردان"

[shirin71]

بیش از چند دهه است که زبان‌شناسان نشان داده‌اند بسیاری از رفتارهای قالبی وابسته به جنس در زمان صحبت کردن به طور قابل ملاحظه‌ای خود را نشان می‌دهند. به طوریکه برای مثال، در شرایطی که زنان صحبتهای درگوشی و پچ پچ کردن را ترجیح می‌دهند مردان با صدای بلند حرف می‌زنند و درحالی که زنان پشت سر یکدیگر غیبت می‌کنند مردان به صورت رودرو با هم مشاجره می‌کنند. مردان احساسات خود را از دیگران پنهان می‌کنند درحالی که زنان با هر غریبه‌ای که در خیابان می‌بینند درد دل می‌کنند.

به گزارش مهر، به اعتقاد بسیاری از کار‌شناسان، این تفاوت‌ها تنها بازتابی از پیش انگاریهای فرهنگی و سنتی ما درباره جنس‌ها است و جنبه واقعیت ندارد.

این درحالی است که «جان ال. لوک»، استاد زبان‌شناسی کالج لهمن در نیویورک به تازگی کتابی با عنوان «دوئل‌ها و دوئت‌ها» را منتشر کرده و در آن به بررسی این نکته پرداخته است که زنان و مردان به طور ریشه‌ای از روشهای متفاوتی برای صحبت کردن استفاده می‌کنند که به دلیل روشهای تربیتی آن‌ها نیست بلکه این تفاوت‌ها در نیازهای تکاملی آن‌ها ریشه دارد.

این زبان‌شناس در این کتاب توضیح داده است که مردان برای به رخ کشیدن قدرت و توانایی استدلالی خود به زنان از کلام ستیزه جویانه «دوئل» استفاده می‌کنند.

درحالی که زنان، الگوهای گفتاری ملایم تری برای ارتباط برقرار کردن میان خود به کار می‌گیرند. این روش، آن‌ها را از برخوردهای تهاجمی مردان حفظ می‌کند.

به گفته «لوک»، این الگویی است که به مدت هزاران هزار سال در تاریخ تکامل بشر ادامه داشته است.

این زبان‌شناس در خصوص تفاوتهای میان کلام زنان و مردان توضیح داد: «زمانی که زنان با همجنسان خود صحبت می‌کنند به دنبال نقاط مشترک می‌گردند بنابراین به طور مداوم کلام یکدیگر را قطع می‌کنند. این مسئله موجب می‌شود که زنان به یکدیگر برای به اتمام رساندن داستان‌ها کمک کنند و در واقع آن‌ها یک داستان را با همدیگر می‌سازند. این بافت پیوندی در گروههای زنان سبب می‌شود که اطلاعات شخصی و صمیمی درباره زندگی و روابط گوینده با سایر مردم به کل اعضای گروه ارائه شود. این یک علامت مشخص از روشی است که زنان از آن برای صحبت با دوستان همجنس خود استفاده می‌کنند و درواقع روش گفتار زنان یک الگوی دوئت (دو همصدایی) دارد.»

وی در خصوص تمایل زنان به غیبت کردن و شایعه پراکنی گفت: «واژه شایعه (gossip) یک لحن تحقیرآمیز دارد اما زنان از این واژه در مفهوم یک کد اخلاقی جامعه استفاده می‌کنند. نتایج مطالعه‌ای که بر روی مفهوم شایعه یا سخن چینی انجام شد نشان داد که زنان سخن چین معمولاً درباره زنانی که خانه داران بدی هستند، زنانی که مادران بدی هستند و زنانی که همسران خوبی نیستند غیبت و شایعه پراکنی می‌کنند. این رفتار‌ها هر یک از زنان را در یک جامعه تهدید می‌کنند. بنابراین زنان دلیل بسیار خوبی دارند که درباره این موضوعات صحبت کنند تا آن‌ها را حل کنند. اما از آنجا که موضوعات مشابه برای مردان تهدید به شمار نمی‌آید بنابراین آن‌ها معمولاً غیبت نمی‌کنند.»

براساس گزارش دیلی می‌ل، «لوک» درباره تمایل مردان به گفتار برپایه الگوی دوئل گفت: «اگر شما دو مرد باشید و برای مثال بخواهید باهم حرف بزنید احتمال بسیاری وجود دارد که به همدیگر کمی توهین کنید و یا به روشی ستیزه جویانه با هم صحبت کنید. در واقع، مردان برای اینکه خود را تاتیرگذار نشان دهند تمایل دارند از واژگان درشت استفاده کنند. کاری که زنان هرگز و هرگز انجام نمی‌دهند.»