mozhgan
10-16-2011, 04:25 AM
وقتی در موقعیتی قرار می‌گیرید که از کلمه «باز هم...» استفاده می‌کنید باید شست‌تان خبردار شود که احتیاج به رتق و فتق امور است.
برخی از تحقیقات نشان می‌دهند ناملایمات روزمره زندگی بیش تر از تحولات بزرگ زندگی سلامتی ما را در معرض خطر قرار می‌دهند.
«باز این سویچم گم شد، دیرم شد، اَه ندیدی کجا است؟»، «باز این طبقه بالایی‌ها مهمون دارن؟!ما هر پنچ شنبه جمعه همین برنامه رو داریم، وقتی مهمون دارن انگار رفتن ورزشگاه آزادی»، «بابا اون آب گرمکن رو درست کن ما هر دفعه تو حموم گیر نکنیم».
شاید شما هم هر روز درگیر این اتفاقات روزمره باشید. این اتفاقات که روزمره هستند و برای ما ناکامی‌های جزئی به همراه دارند از نظر روانشناختی بیشتر از تحولات بزرگ تر زندگی مانند جابجایی خانه یا از کار برکنار شدن سلامتی جسمی و روانی ما را در خطر می‌اندازند.
تا جایی که می‌توانید به این مسائل ریز اهمیت بدهید و در مورد آن‌ها اهمال کاری نکنید. در بسیاری از مواقع کم اهمیت به نظر آمدن این مسائل باعث می‌شود آن‌ها را فراموش کنید.
برای جلوگیری از فراموشی دفتر یا برگه‌ای برای کارهایی که باید انجام شود اختصاص دهید. به این شکل تاثیراتی که به ظاهر جزئی هستند را کنترل می‌کنید. وقتی در موقعیتی قرار می‌گیرید که از کلمه ی «باز هم...» استفاده می‌کنید باید شست‌تان خبردار شود که احتیاج به رتق و فتق امور است.
تا جایی که می توانید این مداخله‌گرها را کنترل کنید. در مواقعی که نمی‌شود کاری انجام داد سعی کنید خود و یا محیط خود را برای کسب آرامش بیشتر تغییر دهید. برای مثال اگر عادت دارید بعد از ظهرها بخوابید و می‌دانید از ساعت چهار به بعد بچه‌های کوچه یا سرو صدای ماشین‌ها نمی‌گذارند بخوابید، کمی زودتر ناهار بخورید و زودتر به رختخواب بروید.
خلاصه کلام برای جلوگیری از تاثیرات مخرب مداخله‌گرهای مزمن بایستی نسبت به محرک های کوچک حساس باشید. به راحتی از کنار دزدهای آرامش نگذرید.
برخی از تحقیقات نشان می‌دهند ناملایمات روزمره زندگی بیش تر از تحولات بزرگ زندگی سلامتی ما را در معرض خطر قرار می‌دهند.
«باز این سویچم گم شد، دیرم شد، اَه ندیدی کجا است؟»، «باز این طبقه بالایی‌ها مهمون دارن؟!ما هر پنچ شنبه جمعه همین برنامه رو داریم، وقتی مهمون دارن انگار رفتن ورزشگاه آزادی»، «بابا اون آب گرمکن رو درست کن ما هر دفعه تو حموم گیر نکنیم».
شاید شما هم هر روز درگیر این اتفاقات روزمره باشید. این اتفاقات که روزمره هستند و برای ما ناکامی‌های جزئی به همراه دارند از نظر روانشناختی بیشتر از تحولات بزرگ تر زندگی مانند جابجایی خانه یا از کار برکنار شدن سلامتی جسمی و روانی ما را در خطر می‌اندازند.
تا جایی که می‌توانید به این مسائل ریز اهمیت بدهید و در مورد آن‌ها اهمال کاری نکنید. در بسیاری از مواقع کم اهمیت به نظر آمدن این مسائل باعث می‌شود آن‌ها را فراموش کنید.
برای جلوگیری از فراموشی دفتر یا برگه‌ای برای کارهایی که باید انجام شود اختصاص دهید. به این شکل تاثیراتی که به ظاهر جزئی هستند را کنترل می‌کنید. وقتی در موقعیتی قرار می‌گیرید که از کلمه ی «باز هم...» استفاده می‌کنید باید شست‌تان خبردار شود که احتیاج به رتق و فتق امور است.
تا جایی که می توانید این مداخله‌گرها را کنترل کنید. در مواقعی که نمی‌شود کاری انجام داد سعی کنید خود و یا محیط خود را برای کسب آرامش بیشتر تغییر دهید. برای مثال اگر عادت دارید بعد از ظهرها بخوابید و می‌دانید از ساعت چهار به بعد بچه‌های کوچه یا سرو صدای ماشین‌ها نمی‌گذارند بخوابید، کمی زودتر ناهار بخورید و زودتر به رختخواب بروید.
خلاصه کلام برای جلوگیری از تاثیرات مخرب مداخله‌گرهای مزمن بایستی نسبت به محرک های کوچک حساس باشید. به راحتی از کنار دزدهای آرامش نگذرید.