mozhgan
10-14-2011, 03:14 AM
قرمزی چشم هنگامی رخ می‌دهد که عروق خونی در سطح چشم گشاد شوند و معمولا در اثر عفونت میکروبی یا حساسیت است.
قرمزی چشم
برخی از علل شایع قرمزی چشم‌ها شامل موارد زیر است:
- فشار آمدن به چشم به علت کار زیاد، مثل نگاه کردن طولانی مدت به مانیتور کامپیوتر
- سرفه شدید و مداوم
- عفونت چشم
- سرماخوردگی یا آلرژی (حساسیت)
- گلوکوم (آب سیاه) حاد چشم
- خراش قرنیه که معمولا ناشی از گذاشتن طولانی‌مدت لنز یا وارد شدن شن یا گرد و غبار به چشم است.
- مشکلات خونریزی‌دهنده که اغلب ناشی از مصرف داروهای رقیق‌کننده خون است.
قرمزی چشم در اثر التهاب ملتحمه
قرمزی چشم معمولا برای بیان ورم و التهاب ملتحمه چشم به کار می رود. ملتحمه، پرده شفافی است که زیر پلک ها و قسمت هایی از کره چشم را پوشانده است.
التهاب ملتحمه می تواند در اثر عفونت باکتریایی یا ویروسی و یا در اثر حساسیت (آلرژی) باشد.
این بیماری ممکن است منجر به احساس وجود جسم خارجی در یک یا هر دو چشم شود ، طوری که فرد احساس می کند قادر به بیرون آوردن آن نیست. همچنین زمانی که فرد از خواب بیدار می شود، ممکن است چشم وی پر از ترشحات باشد.
التهاب ملتحمه سبب می شود که عروق کره چشم در مقایسه با قبل بیشتر مشخص شوند و همین عامل سبب می شود که سفیدی چشم قرمز به نظر برسد
بروز التهاب علاوه بر ایجاد قرمزی، بر روی بینایی نیز گاهی تأثیر می گذارد.
اگر فردی دچار قرمزی چشم شود، با انجام اقدامات خاصی می تواند آن را برطرف نماید. ولی از آنجایی که قرمزی چشم می تواند مسری باشد، لذا باید هرچه سریع تر تحت درمان قرار گیرد. این درمان سریع به خصوص در سنین قبل از مدرسه که کودک می تواند به التهاب ملتحمه باکتریایی یا ویروسی مبتلا شود، بسیار مهم است.
نشانه ها
خارش و یا قرمزی در یک یا هر دو چشم ، تاری دید، حساسیت به نور، انواع ترشحات در یک یا هر دو چشم که در طی شب منجر به تشکیل دلمه در چشم ها می شود و نهایتا فرسودگی چشم.
دلایل
باکتری ها، ویروس ها و حساسیت می توانند منجر به بروز قرمزی چشم شوند، اما شایع ترین علت ویروس ها می باشند. گاهی اوقات نوزادان به علت باز نشدن کامل مجرای اشکی مبتلا به قرمزی چشم می شوند.
قرمزی چشم
در ورم ملتحمه ناشی از باکتری یا ویروس، یک یا هر دو چشم مبتلا می شوند. فرم باکتریایی و ویروسی می توانند با سرماخوردگی ارتباط داشته باشند و هر دو بسیار مسری هستند. این فرم ها معمولا در اطفال شایع تر هستند، اما بالغین نیز به همان نسبت می توانند مبتلا شوند.
در ورم ملتحمه ناشی از حساسیت یا آلرژی معمولا هر دو چشم مبتلا می شوند که به دلیل تماس با مواد حساسیت زا نظیر گرده گل ها ایجاد می شود. در پاسخ به مواد حساسیت زا، هیستامین در بدن ترشح می شود. آزاد شدن هیستامین در بدن می تواند منجر به بروز علائم حساسیت مانند قرمزی چشم ها شود. فرد مبتلا به قرمزی چشم ناشی از حساسیت ممکن دچار خارش شدید چشم ها ، خارش بدن ، عطسه و آبریزش بینی گردد. به علاوه ممکن است پلک ها تا حدی ورم کنند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه نمود؟
قرمزی چشم، یک حساسیت تحریک کننده می باشد، اما در اکثر مواقع برای بینایی ضرری ندارد و به ندرت نیاز به درمان فوری و شدید پیدا می کند. ولی از آنجایی که این بیماری می تواند تا دو هفته بعد از شروع علائم مسری باشد، لذا تشخیص و درمان به موقع بسیار مهم می باشد.
کودکان مبتلا به ورم ملتحمه باکتریایی باید تا شروع درمان، از سایر کودکان دور نگه داشته شوند، اما فرم ویروسی تنها تا چند روز مسری است.
گاهی اوقات ورم ملتحمه سبب بروز عوارضی در قرنیه می شود که نیاز به درمان فوری دارد.
تشخیص
برای تشخیص عامل بیماری، ممکن است پزشک از ترشحات چشم بیمار نمونه ای تهیه کند و به آزمایشگاه بفرستد. اگر بیمار کودکی باشد که مرتبا دچار قرمزی چشم می شود، باید از نظر وجود انسداد در مجاری اشکی، توسط پزشک مورد معاینه قرار بگیرد.
درمان
اگر عفونت باکتریایی وجود داشته باشد، باید از قطره های آنتی بیوتیکی استفاده کرد تا هر چه سریع تر عفونت درمان شود. برای پیشگیری از عود عفونت، باید دوره درمان به طور کامل طی شود. معمولا عفونت های ویروسی به خودی خود در طی یک هفته درمان می شوند.
اگر فرم حساسیتی وجود داشته باشد، ممکن است از انواع قطره های چشمی جهت درمان استفاده شود که شامل آنتی هیستامین ها، کورتون ها و قطره های ضدالتهابی می باشند.
البته تمامی این درمان ها باید تحت نظر پزشک متخصص انجام شوند و از انجام خودسرانه آنها پرهیز نمود.
پیشگیری از انتقال عفونت
رعایت نکات بهداشتی بهترین راه کنترل قرمزی چشم است. زمانی که عفونت تشخیص داده شد باید اقدامات ذیل انجام شود:
* هرگز با دست خود چشم هایتان را نمالید.
* هر زمان که ممکن است و به صورت مکرر دست های خود را بشویید.
* هر روز حوله ها و لباس های خود را بشویید و اجازه ندهید فرد دیگری از آن ها استفاده کند.
* وسایل آرایشی چشم خود را دور بیندازید و هرگز به دیگران اجازه ندهید از وسایلی که با چشم های شما تماس داشته اند، استفاده کنند.
* اگر از لنز چشمی استفاه می کنید، به توصیه های پزشک خود در ارتباط با نحوه محافظت از لنزهای چشم عمل نمایید.
* اگر کودک تان مبتلا به قرمزی چشم است و یا قرمزی چشم در مدرسه آنها شیوع پیدا کرده است، از تماس او با سایرین ممانعت کنید. بسیاری از مدارس، کودکان مبتلا را به خانه می فرستند.
* نوزادان بسیار مستعد ابتلا به عفونت های چشمی باکتریایی موجود در کانال زایمان هستند. این باکتری ها در بدن مادر هیچ گونه علامتی ایجاد نمی کنند. گاهی اوقات این باکتری ها در نوزادان منجر به بروز عفونت های چشمی بسیار شدید می شوند که نیاز به درمان فوری دارند. وجود همین اختلال سبب شده است که بلافاصله بعد از تولد از قطره های آنتی بیوتیکی چشمی نظیر اریترومایسین استفاده شود.
درمان خانگی
شما می توانید با استفاده از کمپرس گرم بر روی چشم مبتلا از شدت علائم آن بکاهید. بدین منظور از یک پارچه تمیز استفاده نموده و آن را بعد از قرار دادن در آب ولرم و فشردن، به آرامی بر روی چشم های خود قرار دهید.
در موارد حساسیتی، از مالیدن چشم هایتان خودداری ممانعت کنید، زیرا سبب رها شدن بیشتر هیستامین خواهد شد. در عوض می توانید از کمپرس سرد برای تسکین علائم استفاده نمایید. در این موارد از قطره های چشمی آنتی هیستامین و منقبض کننده های عروقی استفاده کنید.
قرمزی چشم
برخی از علل شایع قرمزی چشم‌ها شامل موارد زیر است:
- فشار آمدن به چشم به علت کار زیاد، مثل نگاه کردن طولانی مدت به مانیتور کامپیوتر
- سرفه شدید و مداوم
- عفونت چشم
- سرماخوردگی یا آلرژی (حساسیت)
- گلوکوم (آب سیاه) حاد چشم
- خراش قرنیه که معمولا ناشی از گذاشتن طولانی‌مدت لنز یا وارد شدن شن یا گرد و غبار به چشم است.
- مشکلات خونریزی‌دهنده که اغلب ناشی از مصرف داروهای رقیق‌کننده خون است.
قرمزی چشم در اثر التهاب ملتحمه
قرمزی چشم معمولا برای بیان ورم و التهاب ملتحمه چشم به کار می رود. ملتحمه، پرده شفافی است که زیر پلک ها و قسمت هایی از کره چشم را پوشانده است.
التهاب ملتحمه می تواند در اثر عفونت باکتریایی یا ویروسی و یا در اثر حساسیت (آلرژی) باشد.
این بیماری ممکن است منجر به احساس وجود جسم خارجی در یک یا هر دو چشم شود ، طوری که فرد احساس می کند قادر به بیرون آوردن آن نیست. همچنین زمانی که فرد از خواب بیدار می شود، ممکن است چشم وی پر از ترشحات باشد.
التهاب ملتحمه سبب می شود که عروق کره چشم در مقایسه با قبل بیشتر مشخص شوند و همین عامل سبب می شود که سفیدی چشم قرمز به نظر برسد
بروز التهاب علاوه بر ایجاد قرمزی، بر روی بینایی نیز گاهی تأثیر می گذارد.
اگر فردی دچار قرمزی چشم شود، با انجام اقدامات خاصی می تواند آن را برطرف نماید. ولی از آنجایی که قرمزی چشم می تواند مسری باشد، لذا باید هرچه سریع تر تحت درمان قرار گیرد. این درمان سریع به خصوص در سنین قبل از مدرسه که کودک می تواند به التهاب ملتحمه باکتریایی یا ویروسی مبتلا شود، بسیار مهم است.
نشانه ها
خارش و یا قرمزی در یک یا هر دو چشم ، تاری دید، حساسیت به نور، انواع ترشحات در یک یا هر دو چشم که در طی شب منجر به تشکیل دلمه در چشم ها می شود و نهایتا فرسودگی چشم.
دلایل
باکتری ها، ویروس ها و حساسیت می توانند منجر به بروز قرمزی چشم شوند، اما شایع ترین علت ویروس ها می باشند. گاهی اوقات نوزادان به علت باز نشدن کامل مجرای اشکی مبتلا به قرمزی چشم می شوند.
قرمزی چشم
در ورم ملتحمه ناشی از باکتری یا ویروس، یک یا هر دو چشم مبتلا می شوند. فرم باکتریایی و ویروسی می توانند با سرماخوردگی ارتباط داشته باشند و هر دو بسیار مسری هستند. این فرم ها معمولا در اطفال شایع تر هستند، اما بالغین نیز به همان نسبت می توانند مبتلا شوند.
در ورم ملتحمه ناشی از حساسیت یا آلرژی معمولا هر دو چشم مبتلا می شوند که به دلیل تماس با مواد حساسیت زا نظیر گرده گل ها ایجاد می شود. در پاسخ به مواد حساسیت زا، هیستامین در بدن ترشح می شود. آزاد شدن هیستامین در بدن می تواند منجر به بروز علائم حساسیت مانند قرمزی چشم ها شود. فرد مبتلا به قرمزی چشم ناشی از حساسیت ممکن دچار خارش شدید چشم ها ، خارش بدن ، عطسه و آبریزش بینی گردد. به علاوه ممکن است پلک ها تا حدی ورم کنند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه نمود؟
قرمزی چشم، یک حساسیت تحریک کننده می باشد، اما در اکثر مواقع برای بینایی ضرری ندارد و به ندرت نیاز به درمان فوری و شدید پیدا می کند. ولی از آنجایی که این بیماری می تواند تا دو هفته بعد از شروع علائم مسری باشد، لذا تشخیص و درمان به موقع بسیار مهم می باشد.
کودکان مبتلا به ورم ملتحمه باکتریایی باید تا شروع درمان، از سایر کودکان دور نگه داشته شوند، اما فرم ویروسی تنها تا چند روز مسری است.
گاهی اوقات ورم ملتحمه سبب بروز عوارضی در قرنیه می شود که نیاز به درمان فوری دارد.
تشخیص
برای تشخیص عامل بیماری، ممکن است پزشک از ترشحات چشم بیمار نمونه ای تهیه کند و به آزمایشگاه بفرستد. اگر بیمار کودکی باشد که مرتبا دچار قرمزی چشم می شود، باید از نظر وجود انسداد در مجاری اشکی، توسط پزشک مورد معاینه قرار بگیرد.
درمان
اگر عفونت باکتریایی وجود داشته باشد، باید از قطره های آنتی بیوتیکی استفاده کرد تا هر چه سریع تر عفونت درمان شود. برای پیشگیری از عود عفونت، باید دوره درمان به طور کامل طی شود. معمولا عفونت های ویروسی به خودی خود در طی یک هفته درمان می شوند.
اگر فرم حساسیتی وجود داشته باشد، ممکن است از انواع قطره های چشمی جهت درمان استفاده شود که شامل آنتی هیستامین ها، کورتون ها و قطره های ضدالتهابی می باشند.
البته تمامی این درمان ها باید تحت نظر پزشک متخصص انجام شوند و از انجام خودسرانه آنها پرهیز نمود.
پیشگیری از انتقال عفونت
رعایت نکات بهداشتی بهترین راه کنترل قرمزی چشم است. زمانی که عفونت تشخیص داده شد باید اقدامات ذیل انجام شود:
* هرگز با دست خود چشم هایتان را نمالید.
* هر زمان که ممکن است و به صورت مکرر دست های خود را بشویید.
* هر روز حوله ها و لباس های خود را بشویید و اجازه ندهید فرد دیگری از آن ها استفاده کند.
* وسایل آرایشی چشم خود را دور بیندازید و هرگز به دیگران اجازه ندهید از وسایلی که با چشم های شما تماس داشته اند، استفاده کنند.
* اگر از لنز چشمی استفاه می کنید، به توصیه های پزشک خود در ارتباط با نحوه محافظت از لنزهای چشم عمل نمایید.
* اگر کودک تان مبتلا به قرمزی چشم است و یا قرمزی چشم در مدرسه آنها شیوع پیدا کرده است، از تماس او با سایرین ممانعت کنید. بسیاری از مدارس، کودکان مبتلا را به خانه می فرستند.
* نوزادان بسیار مستعد ابتلا به عفونت های چشمی باکتریایی موجود در کانال زایمان هستند. این باکتری ها در بدن مادر هیچ گونه علامتی ایجاد نمی کنند. گاهی اوقات این باکتری ها در نوزادان منجر به بروز عفونت های چشمی بسیار شدید می شوند که نیاز به درمان فوری دارند. وجود همین اختلال سبب شده است که بلافاصله بعد از تولد از قطره های آنتی بیوتیکی چشمی نظیر اریترومایسین استفاده شود.
درمان خانگی
شما می توانید با استفاده از کمپرس گرم بر روی چشم مبتلا از شدت علائم آن بکاهید. بدین منظور از یک پارچه تمیز استفاده نموده و آن را بعد از قرار دادن در آب ولرم و فشردن، به آرامی بر روی چشم های خود قرار دهید.
در موارد حساسیتی، از مالیدن چشم هایتان خودداری ممانعت کنید، زیرا سبب رها شدن بیشتر هیستامین خواهد شد. در عوض می توانید از کمپرس سرد برای تسکین علائم استفاده نمایید. در این موارد از قطره های چشمی آنتی هیستامین و منقبض کننده های عروقی استفاده کنید.