mozhgan
10-06-2011, 11:56 PM
زن از نظر لباس، تشریفات خانه، مهمانی ها و پذیرایی ها، هدیه بردن ها ،چشم روشنیها و غیره یك سلسله احساسات وعواطف خاص دارد. برخی از خانم ها هستند كه مجموعه محاسبات آنها را تنها نیازها ، علائق و احساسات خودشان تشكیل می دهد. می گویند: آیا می توانیم فلان وسیله را نداشته باشیم؟ وقتی پرده منزل خواهرم بهترین پرده است چرا مال ما نباشد ؟ وقتی فلانی مبلمانش را عوض كرده ما می توانیم عوض نكنیم ؟
بعد هم نوبت میهمانی ها و پذیرایی ها می رسد. امشب می خواهیم اقوام و دوستان را برای شام دعوت كنیم. مگر ـ آقای شوهر! ـ فراموش كرده ای وقتی به مهمانی فلانی رفتیم چند نوع غذا تهیه دیده بود پذیرایی و سفره چیدنشان با چه تشریفاتی بود مگر می شود مال ما كمتر باشد .
بخش بزرگ دیگری هم هدیه ها ست. امروز فلانی عروسی كرده، فلانی از سفر آمده، چنین و چنان شده و باید هدیه برد. سطح هدیه هم باید مرتب بالا برود كه از سایر هدایا بهتر باشد. زن تنها متوجه قوم و خویش و همسایه و دوست است و در چارچوب محصور خودش این مسائل را می بیند.
اما اینها از كجا و با كدام پول و درآمد باید تامین گردد فقط برای همان شب عید چقدر پول باید خرج شود حقوق و درآمد شوهر چقدر است .
پول
خانم خانه نباید یكطرفه به مسائل نگاه كند و فقط به چشم و همچشمی ها و تجمل دوستیها و ذوقهای خودش مشغول باشد گر چه به زیباییها و تجملها و تنوعها علاقمند است و اتفاقا گاهی هم ذوقها و سلیقه های بسیار جالبی دارد. اما فقط اینها را می بیند و خارج از این دایره دو مطلب را نمی بیند: یكی درآمد شوهر و دیگر اینكه اگر درآمد شوهر هم كافی است رعایت اصول روابط سالم اجتماعی اسلامی و پرهیز از اشرافیگری تجمل دوستی و اسرافكاری .
البته كسانی هستند كه درآمدهای گزاف دارند نظیر بعضی از بازرگانان و صاحبان شغلهایی كه كسب درآمد برایشان آسان است. ممكن است زن فكر كند كه شوهر از عهده همه توقعات من بر می آید اما هر چند در آمد شوهر زیاد و پول فراوان است آیا باید همه آن برای خود انسان خرج شود ؟مگر اینها حساب ندارد كه همه درآمد صرف لباسهای متنوع سفره های رنگارنگ تجملات و تشریفات شود پس مسئولیت اجتماعی كجا رفته است .
بی توجهی زن به درآمد شوهر نیازهای اجتماعی و اصول اسلامی ـ كه یكی از آنها پرهیز از اسرافكاری و اشرافیگری است ـ البته می تواند در حفظ محبت خانوادگی موثر باشد.
برعكس در مورد شوهران نیز باید این مطلب را بیان داشت كه: آقای محترم ! شما هم بدانید كه همسر شما احساسات ،
عواطف و ذوق خاصی دارد. اساسا برای زن یك لباس زیبا مسئله است . اینكه بتواند از میهمانانش پذیرایی گرم بكند و به اصطلاح سفره خوبی بچیند مسئله است . رنگ پرده كه من و شما چندان احساسش نمی كنیم و این حوصله را نداریم كه بفهمیم آیا اگر كدام رنگ را داشته باشد زیباتر و مناسب تر است .
آیا این احساس باید جواب داده شود یا خیر آیا می توانیم خشك و خشن بگوییم درآمد كم است .پول ندارم به دیدن اقوام نرو پذیرایی نكن و هدیه نبر ! و با آن خشونت خاص و احیانا پشتوانه منطقی وارد شویم كه نیازهای اساسی ما چیست: نیاز اصلی زندگی عبارت است از غذایی كه سیر كند و لباسی كه انسان را از سرما و گرما حفظ كند و كلبه ای كه در آن زندگی كنیم .
شوهر باید بداند که زن موجودی متفاوت از مرد است و بسیاری از مسائل که برای آقایان مهم نیست ، برای خانم ها با اهمیت است . پس بهتر است شوهران همسرانشان را درک کنند و نظراتشان را با مهربانی با همسرشان در میان بگذارند.
باید حساب كنیم كه زن موجود دیگری است. دلبستگی ها ولذت هایی دارد. و لذا آقایان همان طور كه كار خانم ها را در منزل به حساب می آوردند باید برای احساس و ذوق آنها هم حساب باز كنند. البته منظور این نیست كه همه توقعات به هر ترتیب برآورده شود باید درآمد را هم در نظر گرفت و اعتدال را رعایت كرد و با پرهیز از اسراف و تجمل و در عین حال با رعایت نیاز جامعه از غرق شدن در رقابتها و چشم و همچشمیها ـ كه هیچگاه پایان نمی پذیرد ـ اجتناب كرد اما می گویم خیلی خشك نباشد.
بعد هم نوبت میهمانی ها و پذیرایی ها می رسد. امشب می خواهیم اقوام و دوستان را برای شام دعوت كنیم. مگر ـ آقای شوهر! ـ فراموش كرده ای وقتی به مهمانی فلانی رفتیم چند نوع غذا تهیه دیده بود پذیرایی و سفره چیدنشان با چه تشریفاتی بود مگر می شود مال ما كمتر باشد .
بخش بزرگ دیگری هم هدیه ها ست. امروز فلانی عروسی كرده، فلانی از سفر آمده، چنین و چنان شده و باید هدیه برد. سطح هدیه هم باید مرتب بالا برود كه از سایر هدایا بهتر باشد. زن تنها متوجه قوم و خویش و همسایه و دوست است و در چارچوب محصور خودش این مسائل را می بیند.
اما اینها از كجا و با كدام پول و درآمد باید تامین گردد فقط برای همان شب عید چقدر پول باید خرج شود حقوق و درآمد شوهر چقدر است .
پول
خانم خانه نباید یكطرفه به مسائل نگاه كند و فقط به چشم و همچشمی ها و تجمل دوستیها و ذوقهای خودش مشغول باشد گر چه به زیباییها و تجملها و تنوعها علاقمند است و اتفاقا گاهی هم ذوقها و سلیقه های بسیار جالبی دارد. اما فقط اینها را می بیند و خارج از این دایره دو مطلب را نمی بیند: یكی درآمد شوهر و دیگر اینكه اگر درآمد شوهر هم كافی است رعایت اصول روابط سالم اجتماعی اسلامی و پرهیز از اشرافیگری تجمل دوستی و اسرافكاری .
البته كسانی هستند كه درآمدهای گزاف دارند نظیر بعضی از بازرگانان و صاحبان شغلهایی كه كسب درآمد برایشان آسان است. ممكن است زن فكر كند كه شوهر از عهده همه توقعات من بر می آید اما هر چند در آمد شوهر زیاد و پول فراوان است آیا باید همه آن برای خود انسان خرج شود ؟مگر اینها حساب ندارد كه همه درآمد صرف لباسهای متنوع سفره های رنگارنگ تجملات و تشریفات شود پس مسئولیت اجتماعی كجا رفته است .
بی توجهی زن به درآمد شوهر نیازهای اجتماعی و اصول اسلامی ـ كه یكی از آنها پرهیز از اسرافكاری و اشرافیگری است ـ البته می تواند در حفظ محبت خانوادگی موثر باشد.
برعكس در مورد شوهران نیز باید این مطلب را بیان داشت كه: آقای محترم ! شما هم بدانید كه همسر شما احساسات ،
عواطف و ذوق خاصی دارد. اساسا برای زن یك لباس زیبا مسئله است . اینكه بتواند از میهمانانش پذیرایی گرم بكند و به اصطلاح سفره خوبی بچیند مسئله است . رنگ پرده كه من و شما چندان احساسش نمی كنیم و این حوصله را نداریم كه بفهمیم آیا اگر كدام رنگ را داشته باشد زیباتر و مناسب تر است .
آیا این احساس باید جواب داده شود یا خیر آیا می توانیم خشك و خشن بگوییم درآمد كم است .پول ندارم به دیدن اقوام نرو پذیرایی نكن و هدیه نبر ! و با آن خشونت خاص و احیانا پشتوانه منطقی وارد شویم كه نیازهای اساسی ما چیست: نیاز اصلی زندگی عبارت است از غذایی كه سیر كند و لباسی كه انسان را از سرما و گرما حفظ كند و كلبه ای كه در آن زندگی كنیم .
شوهر باید بداند که زن موجودی متفاوت از مرد است و بسیاری از مسائل که برای آقایان مهم نیست ، برای خانم ها با اهمیت است . پس بهتر است شوهران همسرانشان را درک کنند و نظراتشان را با مهربانی با همسرشان در میان بگذارند.
باید حساب كنیم كه زن موجود دیگری است. دلبستگی ها ولذت هایی دارد. و لذا آقایان همان طور كه كار خانم ها را در منزل به حساب می آوردند باید برای احساس و ذوق آنها هم حساب باز كنند. البته منظور این نیست كه همه توقعات به هر ترتیب برآورده شود باید درآمد را هم در نظر گرفت و اعتدال را رعایت كرد و با پرهیز از اسراف و تجمل و در عین حال با رعایت نیاز جامعه از غرق شدن در رقابتها و چشم و همچشمیها ـ كه هیچگاه پایان نمی پذیرد ـ اجتناب كرد اما می گویم خیلی خشك نباشد.