mozhgan
10-02-2011, 04:41 AM
چه پوست شما خشک، باشد چه حساس و چه چرب، با فراورده‌های و توصیه‌های گوناگونی برای تمیز کردن صورت مواجه هستید.
در چنین وضعیتی اینکه چند وقت به چند وقت باید صورت را شست و اینکه از چه موادی باید استفاده کرد، ممکن است گیج‌کننده باشد.
پاک کردن بیش از حد صورت با آب و صابون یا حلال‌ها ممکن است کارکرد طبیعی پوست به عنوان سد محافظتی را مختل کند، و به قرمزی و خشکی پوست منجر می‌شود. با این حال این مشکل معمولا دست‌ها و نه صورت را مبتلا می‌کند، و افرادی که به طور مرتب دست‌های‌شان در معرض آب قرار دارد یا دست‌های‌شان را برای کارشان به طور مرتب می‌شویند مانند جراحان و پرستاران- و نیز گاهی افرادی که وسواس تمیزی دارند- بیشتر در معرض آن هستند. شستن صورت، حتی اگر به صورت نسبتا مکرر انجام شود، نباید مشکلی ایجاد کند، مگر اینکه دچار یک اختلال زمینه‌ای مانند اگزما (درماتیت آتوپیک) باشند.
با این وجود احتیاط به خرج دادن در مورد موادی که با آنها صورت‌تان را می‌شویید، ضرری ندارد. شستن با آب تنها برای زدودن کثیفی‌‌های چسبیده به صورت کمک نمی‌کند. به علاوه تعداد بسیاری از افراد نیاز به استفاده نوعی از پاک‌کننده دارند،زیرا پوستی چرب ناشی از فعالیت زیاد غدد سباسه (غدد چربی پوست) دارند.
استفاده از صابون‌های معمولی در بسیاری موارد برای شستن صورت مناسب است. صابون از لحاظ شیمیایی یک نمک سدیم یا پتاسیم محسوب می‌شود(نمک در اینجا به معنای ترکیبی است که از ترکیب یک اسید و یک باز تشکیل شده است)،و از جمله شایع‌ترین انواع ترکیبات صابون در حال حاضر تالوویت سدیم (sodium tallowate) و کوکویت سدیم (sodium cocoate) هستند.
صابون یک ماده قلیایی است (pH آن 9 تا 10 است)، بنابراین حتی برای یک پوست طبیعی که معمولا اندکی اسیدی است (pH آن 5.6 تا 5.8 است) ممکن است اندکی تحریک‌کننده باشد. صابون‌های مصنوعی که اغلب به اشکال مختلف بسته‌بندی می‌شوند و اغلب روی آنها برچسب "عاری از صابون" "soap-free" زده می‌شود- برای برخی از افراد بهتر هستند زیرا pH آنها به پوست طبیعی نزدیک‌تر است. در صورتی که صابون معمولی پوست صورت‌تان را تحریک می‌کند، امتحان کردن این فراورده‌ها ارزشش را دارد.
کرم‌های لایه‌بردار (Facial scrubs) که لایه بیرونی پوست را برمی‌دارند و صورت را پاک می‌کنند، نیز مناسب هستند، اما بسیاری از افراد بیش از حد لزوم از آنها استفاده می‌کنند، و این کار به تحریک پوست منجر می‌شود. همین مسئله در مورد لیف‌های و اسفنج‌های زبر هم صادق است. و جدا از اینکه از چه نوع صابونی استفاده می‌کنید،بهتر است برای شستن صورت از آب گرم و نه داغ، استفاده کنید.
برخی از افراد هستند که از استفاده نکردن صابون بر روی صورت‌شان مشکلی احساس نمی‌کنند. و برخی از افراد موهبت داشتن پوستی عالی را دارند. اینکه چگونه این افراد از پوست صورت‌شان مراقبت می‌کنند، ممکن است ربطی به ظاهر پوست‌شان نداشته باشد.
پایانی بر باورهای غلط، اعتقادات عامیانه و شگردهای بازاریابی در مورد مراقبت مناسب از پوست به خصوص در مورد پوست صورت وجود ندارد. حقایق درست و واقعی است که مقدارشان کم است.
در چنین وضعیتی اینکه چند وقت به چند وقت باید صورت را شست و اینکه از چه موادی باید استفاده کرد، ممکن است گیج‌کننده باشد.
پاک کردن بیش از حد صورت با آب و صابون یا حلال‌ها ممکن است کارکرد طبیعی پوست به عنوان سد محافظتی را مختل کند، و به قرمزی و خشکی پوست منجر می‌شود. با این حال این مشکل معمولا دست‌ها و نه صورت را مبتلا می‌کند، و افرادی که به طور مرتب دست‌های‌شان در معرض آب قرار دارد یا دست‌های‌شان را برای کارشان به طور مرتب می‌شویند مانند جراحان و پرستاران- و نیز گاهی افرادی که وسواس تمیزی دارند- بیشتر در معرض آن هستند. شستن صورت، حتی اگر به صورت نسبتا مکرر انجام شود، نباید مشکلی ایجاد کند، مگر اینکه دچار یک اختلال زمینه‌ای مانند اگزما (درماتیت آتوپیک) باشند.
با این وجود احتیاط به خرج دادن در مورد موادی که با آنها صورت‌تان را می‌شویید، ضرری ندارد. شستن با آب تنها برای زدودن کثیفی‌‌های چسبیده به صورت کمک نمی‌کند. به علاوه تعداد بسیاری از افراد نیاز به استفاده نوعی از پاک‌کننده دارند،زیرا پوستی چرب ناشی از فعالیت زیاد غدد سباسه (غدد چربی پوست) دارند.
استفاده از صابون‌های معمولی در بسیاری موارد برای شستن صورت مناسب است. صابون از لحاظ شیمیایی یک نمک سدیم یا پتاسیم محسوب می‌شود(نمک در اینجا به معنای ترکیبی است که از ترکیب یک اسید و یک باز تشکیل شده است)،و از جمله شایع‌ترین انواع ترکیبات صابون در حال حاضر تالوویت سدیم (sodium tallowate) و کوکویت سدیم (sodium cocoate) هستند.
صابون یک ماده قلیایی است (pH آن 9 تا 10 است)، بنابراین حتی برای یک پوست طبیعی که معمولا اندکی اسیدی است (pH آن 5.6 تا 5.8 است) ممکن است اندکی تحریک‌کننده باشد. صابون‌های مصنوعی که اغلب به اشکال مختلف بسته‌بندی می‌شوند و اغلب روی آنها برچسب "عاری از صابون" "soap-free" زده می‌شود- برای برخی از افراد بهتر هستند زیرا pH آنها به پوست طبیعی نزدیک‌تر است. در صورتی که صابون معمولی پوست صورت‌تان را تحریک می‌کند، امتحان کردن این فراورده‌ها ارزشش را دارد.
کرم‌های لایه‌بردار (Facial scrubs) که لایه بیرونی پوست را برمی‌دارند و صورت را پاک می‌کنند، نیز مناسب هستند، اما بسیاری از افراد بیش از حد لزوم از آنها استفاده می‌کنند، و این کار به تحریک پوست منجر می‌شود. همین مسئله در مورد لیف‌های و اسفنج‌های زبر هم صادق است. و جدا از اینکه از چه نوع صابونی استفاده می‌کنید،بهتر است برای شستن صورت از آب گرم و نه داغ، استفاده کنید.
برخی از افراد هستند که از استفاده نکردن صابون بر روی صورت‌شان مشکلی احساس نمی‌کنند. و برخی از افراد موهبت داشتن پوستی عالی را دارند. اینکه چگونه این افراد از پوست صورت‌شان مراقبت می‌کنند، ممکن است ربطی به ظاهر پوست‌شان نداشته باشد.
پایانی بر باورهای غلط، اعتقادات عامیانه و شگردهای بازاریابی در مورد مراقبت مناسب از پوست به خصوص در مورد پوست صورت وجود ندارد. حقایق درست و واقعی است که مقدارشان کم است.