M.A.H.S.A
10-01-2011, 09:19 AM
زخم بستر چيست ؟
زخم بستر زخمي است كه در نواحي تحت فشار بدن ، در بي حركتي مداوم ( مي تواند 24 ساعت باشد ) ، به علت كاهش خونرساني موضع ايجاد مي شود .
نواحي تحت فشار :
ناحيه باتكس ( باسن ) _ پاشنه پا _ آرنج ها
علائم :
علائم اوليه ميتواند شامل: حس حرارت در ناحيه تحت فشار _ مشاهده قرمزي . يه چنين زخمي زخم درجه يك مي گويند
درزخم بستر درجه 2 : مي توان يك زخم كوچك را با قرمزي و التهاب
زخم در جه 3 عضلات را در بر مي گيرد و شامل چرك و سلولهاي مرده است .
زخم در جه 4 آنقدر عميق است كه به استخوان رسيده و آن را نيز درگير كرده است .
توجه داشته باشيد كه زخم بستر مانند كوه يخ است يعتي بافتهاي زيرين بيشتر از آنجه به نظر مي رسد درگير شده اند .
پيشگيري :
پيشگيري از زخم بستر بسيار آسان است .
1جابجا كردن بيماري كه قادر به حركت نيست روي تشك به 4 طرف طي شبانه روز . ( هر هشت ساعت يك بار حداقل )
2. ملافه تشك نبايد خيس باشد . نبايد سر باشد تا مريض روي آن سر بخورد . زيرا باعث اصطكاك پوست و آسيب آن مي شود . نبايد چروك باشد .
3. كنترل مداوم نواحي تحت فشار از نظر حرارت و خونرساني بافت با لمس ناحيه . محل نباي داغ باشد . اگر انگشت خود را روي آن كمي فشار داديد و بر داشتيد بايد سريع صورتي شود .
4. ماساژ مداوم نواحي تحت فشار .
5. استفاده از تشك هاي هوا كه فشار را يك نقطه متمركز نمي كنند .
درمان .
براي زخم درجه 1 جابجا كردن مداوم بيمار و ماساژ ناحيه به طور مداوم و نخوابيدن بيمار به روي زخم بستر . و اجرائ تمام موارد ذكر شده در پيشگيري .
براي زخم درجه 2 : مانند زخم درجه 1 . البته در مورد ماساژ بهتر است انجام نشود تا عفونت با دست درمانگر وارد زخم نگردد .
زخم درجه 3 و 4 : نياز به دبريدمان ( برداشتن بافت مرده دارد ) اين كار در زمان قديم با دو روش انجام مي شده: 1. با استفاده از چاقو بافت مرده را مي بريدند و پانسمان ميكردند . كه امروزه در موارد بسيار پيشرفته زخم درجه 4 در اتاق عمل انجام مي شود .
2 .با استفاده از آب و صابون زخم را بافشار ميشستند و با بتادين و نرمال سالين ( سرم نمكي ) آن را ماساژ مي دادند . كه امروزه به هيچ وجه پذيرفته نيست . زيرا بتادين و آب و صابون بافت مرده و زنده جديد را با هم از بين مي برند . پس زخم خوب نمي شود .
امروزه :
1: استفاده از پانسمان هاي آماده به نام كامفيل يا پماد اليز كه گرانند اما بيشتر از قيمتشان ميارزند .
اين دارو ها بافت هاي مرده را با انجام عملي شيميايي بر ميدارند اما به ساخت بافت زنده نيز كمك مي كنند .
پانسمان كامفيل را تنها بايد زماني برداشت كه تغير رنگ دهند يا خود از بافت جدا شوند .
اين درمان براي زخم درجه 2 هم كاربرد خوبي دارد .
2: استفاده از لارو حشره روي زخم كه چند روزي زير پانسمان مي ماند و بافت مرده را مي خورد و با بزاقش به ساخت بافت زنده كمك مي كند . اين درمان بهترين روش درماني ست كه براي ديگر زخم ها نيز استفاده ميشود . و زخم هاي چندين ساله غير قابل درمان را بهبود داده است . اين روش به تازگي وارد ايران هم شده و از نظر مراجع پزشكي قابل تائيد است .
درمورد بيماران قطع نخاعي برخي خريد پماد اليز را بهتر از كامفيل ميدانند . بخصوص آقايان . زيرا آنها دچار زخم ناحيه تناسلي هم ميشوند كه نمي توان از كامفيل براي آن استفاده كرد .
3. در مان ديگر استفاده از پودر طلاست كه قديم به اين صورت بوده ولي امروزه از كرم هايي كه تركيب طلا دارند استفاده مي شود و بسيار گرانند و در ايران هم يافت نمي شود .
محل های در معرض زخم بستر
http://i41.tinypic.com/15wdjsy.jpg
گسترش زخم بستر
http://i42.tinypic.com/nmgs8w.jpg
زخم بستر زخمي است كه در نواحي تحت فشار بدن ، در بي حركتي مداوم ( مي تواند 24 ساعت باشد ) ، به علت كاهش خونرساني موضع ايجاد مي شود .
نواحي تحت فشار :
ناحيه باتكس ( باسن ) _ پاشنه پا _ آرنج ها
علائم :
علائم اوليه ميتواند شامل: حس حرارت در ناحيه تحت فشار _ مشاهده قرمزي . يه چنين زخمي زخم درجه يك مي گويند
درزخم بستر درجه 2 : مي توان يك زخم كوچك را با قرمزي و التهاب
زخم در جه 3 عضلات را در بر مي گيرد و شامل چرك و سلولهاي مرده است .
زخم در جه 4 آنقدر عميق است كه به استخوان رسيده و آن را نيز درگير كرده است .
توجه داشته باشيد كه زخم بستر مانند كوه يخ است يعتي بافتهاي زيرين بيشتر از آنجه به نظر مي رسد درگير شده اند .
پيشگيري :
پيشگيري از زخم بستر بسيار آسان است .
1جابجا كردن بيماري كه قادر به حركت نيست روي تشك به 4 طرف طي شبانه روز . ( هر هشت ساعت يك بار حداقل )
2. ملافه تشك نبايد خيس باشد . نبايد سر باشد تا مريض روي آن سر بخورد . زيرا باعث اصطكاك پوست و آسيب آن مي شود . نبايد چروك باشد .
3. كنترل مداوم نواحي تحت فشار از نظر حرارت و خونرساني بافت با لمس ناحيه . محل نباي داغ باشد . اگر انگشت خود را روي آن كمي فشار داديد و بر داشتيد بايد سريع صورتي شود .
4. ماساژ مداوم نواحي تحت فشار .
5. استفاده از تشك هاي هوا كه فشار را يك نقطه متمركز نمي كنند .
درمان .
براي زخم درجه 1 جابجا كردن مداوم بيمار و ماساژ ناحيه به طور مداوم و نخوابيدن بيمار به روي زخم بستر . و اجرائ تمام موارد ذكر شده در پيشگيري .
براي زخم درجه 2 : مانند زخم درجه 1 . البته در مورد ماساژ بهتر است انجام نشود تا عفونت با دست درمانگر وارد زخم نگردد .
زخم درجه 3 و 4 : نياز به دبريدمان ( برداشتن بافت مرده دارد ) اين كار در زمان قديم با دو روش انجام مي شده: 1. با استفاده از چاقو بافت مرده را مي بريدند و پانسمان ميكردند . كه امروزه در موارد بسيار پيشرفته زخم درجه 4 در اتاق عمل انجام مي شود .
2 .با استفاده از آب و صابون زخم را بافشار ميشستند و با بتادين و نرمال سالين ( سرم نمكي ) آن را ماساژ مي دادند . كه امروزه به هيچ وجه پذيرفته نيست . زيرا بتادين و آب و صابون بافت مرده و زنده جديد را با هم از بين مي برند . پس زخم خوب نمي شود .
امروزه :
1: استفاده از پانسمان هاي آماده به نام كامفيل يا پماد اليز كه گرانند اما بيشتر از قيمتشان ميارزند .
اين دارو ها بافت هاي مرده را با انجام عملي شيميايي بر ميدارند اما به ساخت بافت زنده نيز كمك مي كنند .
پانسمان كامفيل را تنها بايد زماني برداشت كه تغير رنگ دهند يا خود از بافت جدا شوند .
اين درمان براي زخم درجه 2 هم كاربرد خوبي دارد .
2: استفاده از لارو حشره روي زخم كه چند روزي زير پانسمان مي ماند و بافت مرده را مي خورد و با بزاقش به ساخت بافت زنده كمك مي كند . اين درمان بهترين روش درماني ست كه براي ديگر زخم ها نيز استفاده ميشود . و زخم هاي چندين ساله غير قابل درمان را بهبود داده است . اين روش به تازگي وارد ايران هم شده و از نظر مراجع پزشكي قابل تائيد است .
درمورد بيماران قطع نخاعي برخي خريد پماد اليز را بهتر از كامفيل ميدانند . بخصوص آقايان . زيرا آنها دچار زخم ناحيه تناسلي هم ميشوند كه نمي توان از كامفيل براي آن استفاده كرد .
3. در مان ديگر استفاده از پودر طلاست كه قديم به اين صورت بوده ولي امروزه از كرم هايي كه تركيب طلا دارند استفاده مي شود و بسيار گرانند و در ايران هم يافت نمي شود .
محل های در معرض زخم بستر
http://i41.tinypic.com/15wdjsy.jpg
گسترش زخم بستر
http://i42.tinypic.com/nmgs8w.jpg