M.A.H.S.A
09-17-2011, 11:25 AM
برای آنکه فشار خون را صحیح اندازه گیری کنید باید نکات زیر را رعایت کنید :
- از فشارسنج جیوه‌ای استفاده‌کنید. برای اطمینان از صحت کار فشارسنج عقربه‌ای، باید آن را به‌طور مرتب با فشارسنج جیوه‌ای تنظیم‌کنید.
- بیمار باید آرامش داشته‌باشد و ترجیحاً برای چند دقیقه در یک اتاق ساکت بنشیند.
- اندازة بازوبند متناسب با بازوی بیمار باشد. طول کیسة هوا حداقل ۸۰ درصد و پهنای آن حداقل ۴۰ درصد دور قسمت میانی و بالایی بازوی فرد باشد. استفاده از بازوبند خیلی کوچک، مقادیر فشارخون را به‌صورت کاذب بالا نشان‌می‌دهد.
- بازوبند را به‌طور مناسب دور بازو بپیچید؛ طوری‌که وسط کیسة هوایی بازوبند بالای شریان بازویی و لبة تحتانی بازوبند حدود ۲ سانتی‌متر بالای چین آرنج قرارگیرد.
- باید بازوبند و بازوی بیمار با هر وضعیت بدنی(نشسته، ایستاده و یا خوابیده) در محاذات قلب او قرارگیرد.
- بازوبند را در حدی بادکنید تا نبض مچ دست را حس‌نکنید. عددی که در این زمان فشارسنج نشان‌می‌دهد را یادداشت‌کنید. بازوبند را از هوا خالی‌کنید؛ ۳۰ ثانیه منتظر بمانید و سپس بازوبند را مجدداً تا mm Hg30 بالاتر از فشاری که موجب حس‌نشدن نبض مچ دست شده و در اندازه‌گیری قبلی تعیین شده‌است بادکنید.
- بازوبند را به میزان ۳-۲ میلیمتر جیوه در ثانیه یا کمتر خالی‌کنید.
- نتیجة فشار سیستولی و دیاستولی را ثبت‌کنید. برای خواندن فشار دیاستولی از مرحلة پنج کورتکف(قطع صدا) استفاده‌کنید. فقط درصورت ادامه‌یافتن صدا تا صفر، از مرحلة چار کورتکف(کرشدن صدا) استفاده‌کنید.
- اندازه‌گیری مجدد فشارخون را در همان بازو ۳۰ ثانیه به تعویق بیندازید.
- متوسط مقدارهای فشارخون‌های اندازه‌گیری شده را تعیین‌کنید. اگر بین دو فشارخون خوانده‌شده بیش از ۶ میلیمتر جیوه در سیستول یا ۴ میلیمتر جیوه در دیاستول اختلاف وجود داشته‌باشد یا فشارخون در اولین اندازه‌گیری بالا باشد، بیمار ۵ دقیقه استراحت‌کند و فشارخون از چندین بار اندازه‌گیری شود.
- ضربان و ریتم قلب را اندازه‌گیری و ثبت‌کنید.
توجه: فیبریلاسیون دهلیزی در بیمار مبتلا به فشارخون بالا دلیلی بر افزایش خطر سکتة مغزی است.
- بیماران ۲ ساعت قبل از اندازه‌گیری فشارخون نباید نوشیدنی‌های حاوی کافئین یا سیگار مصرف‌کنند.
- در اولین ملاقات، فشارخون هر دو بازو را اندازه‌گیری‌کنید؛ به‌ویژه اگر شواهد بیماری عروق محیطی وجود داشته‌باشد.
- حدود ۵ میلیمتر جیوه تفاوت بین فشارخون دو بازو قابل قبول است. در بعضی شرایط(دیسکسیون مزمن آئورت و تنگی شریان ساب‌کلاوین)، در تمام موارد، فشارخون باید از بازوییی اندازه‌گیری‌شود که فشار بالاتری دارد.
- در سالمندان و بیماران دیابتی و یا در وضعیت‌های دیگری که ممکن‌است کاهش خون(orthostatic hpotension) وجود داشته‌باشد، فشارخون را در دو وضعیت نشسته و ایستاده اندازه‌گیری‌کنید.
- علاوه‌بر اندازه‌گیری فشارخون در مطب، انجام این کار توسط خود بیمار در منزل یا از طریق پایش فشارخون در مدت ۲۴ ساعت ضروری‌است.
- آسیب اعضای هدف و عوارض قلبی‌عروقی با فشارهای اندازه‌گیری‌شده در بیرون از مطب، به‌ویژه کنترل ۲۴ ساعتة فشارخون به‌وسیلة هولترمانیتورینگ، ارتباط نزدیکی دارد.
- اگر فشارخون در منزل اندازه‌گیری‌می‌شود باید از تنظیم دستگاه فشارسنج و صحت نحوة اندازه‌گیری فشارخون مطمئن شد. تا ۳۰ درصد بیمارانی که فشارخون آنها در مطب بالاست، در خارج از مطب حد قابل قبولی دارند. با داده‌های موجود، پیشنهادمی‌شود که تصمیم‌گیری‌های درمانی و قضاوت دربارة پیامد بیماری براساس فشارخون اندازه‌گیری‌شده در خارج از درمانگاه انجام‌گیرد.
- از فشارسنج جیوه‌ای استفاده‌کنید. برای اطمینان از صحت کار فشارسنج عقربه‌ای، باید آن را به‌طور مرتب با فشارسنج جیوه‌ای تنظیم‌کنید.
- بیمار باید آرامش داشته‌باشد و ترجیحاً برای چند دقیقه در یک اتاق ساکت بنشیند.
- اندازة بازوبند متناسب با بازوی بیمار باشد. طول کیسة هوا حداقل ۸۰ درصد و پهنای آن حداقل ۴۰ درصد دور قسمت میانی و بالایی بازوی فرد باشد. استفاده از بازوبند خیلی کوچک، مقادیر فشارخون را به‌صورت کاذب بالا نشان‌می‌دهد.
- بازوبند را به‌طور مناسب دور بازو بپیچید؛ طوری‌که وسط کیسة هوایی بازوبند بالای شریان بازویی و لبة تحتانی بازوبند حدود ۲ سانتی‌متر بالای چین آرنج قرارگیرد.
- باید بازوبند و بازوی بیمار با هر وضعیت بدنی(نشسته، ایستاده و یا خوابیده) در محاذات قلب او قرارگیرد.
- بازوبند را در حدی بادکنید تا نبض مچ دست را حس‌نکنید. عددی که در این زمان فشارسنج نشان‌می‌دهد را یادداشت‌کنید. بازوبند را از هوا خالی‌کنید؛ ۳۰ ثانیه منتظر بمانید و سپس بازوبند را مجدداً تا mm Hg30 بالاتر از فشاری که موجب حس‌نشدن نبض مچ دست شده و در اندازه‌گیری قبلی تعیین شده‌است بادکنید.
- بازوبند را به میزان ۳-۲ میلیمتر جیوه در ثانیه یا کمتر خالی‌کنید.
- نتیجة فشار سیستولی و دیاستولی را ثبت‌کنید. برای خواندن فشار دیاستولی از مرحلة پنج کورتکف(قطع صدا) استفاده‌کنید. فقط درصورت ادامه‌یافتن صدا تا صفر، از مرحلة چار کورتکف(کرشدن صدا) استفاده‌کنید.
- اندازه‌گیری مجدد فشارخون را در همان بازو ۳۰ ثانیه به تعویق بیندازید.
- متوسط مقدارهای فشارخون‌های اندازه‌گیری شده را تعیین‌کنید. اگر بین دو فشارخون خوانده‌شده بیش از ۶ میلیمتر جیوه در سیستول یا ۴ میلیمتر جیوه در دیاستول اختلاف وجود داشته‌باشد یا فشارخون در اولین اندازه‌گیری بالا باشد، بیمار ۵ دقیقه استراحت‌کند و فشارخون از چندین بار اندازه‌گیری شود.
- ضربان و ریتم قلب را اندازه‌گیری و ثبت‌کنید.
توجه: فیبریلاسیون دهلیزی در بیمار مبتلا به فشارخون بالا دلیلی بر افزایش خطر سکتة مغزی است.
- بیماران ۲ ساعت قبل از اندازه‌گیری فشارخون نباید نوشیدنی‌های حاوی کافئین یا سیگار مصرف‌کنند.
- در اولین ملاقات، فشارخون هر دو بازو را اندازه‌گیری‌کنید؛ به‌ویژه اگر شواهد بیماری عروق محیطی وجود داشته‌باشد.
- حدود ۵ میلیمتر جیوه تفاوت بین فشارخون دو بازو قابل قبول است. در بعضی شرایط(دیسکسیون مزمن آئورت و تنگی شریان ساب‌کلاوین)، در تمام موارد، فشارخون باید از بازوییی اندازه‌گیری‌شود که فشار بالاتری دارد.
- در سالمندان و بیماران دیابتی و یا در وضعیت‌های دیگری که ممکن‌است کاهش خون(orthostatic hpotension) وجود داشته‌باشد، فشارخون را در دو وضعیت نشسته و ایستاده اندازه‌گیری‌کنید.
- علاوه‌بر اندازه‌گیری فشارخون در مطب، انجام این کار توسط خود بیمار در منزل یا از طریق پایش فشارخون در مدت ۲۴ ساعت ضروری‌است.
- آسیب اعضای هدف و عوارض قلبی‌عروقی با فشارهای اندازه‌گیری‌شده در بیرون از مطب، به‌ویژه کنترل ۲۴ ساعتة فشارخون به‌وسیلة هولترمانیتورینگ، ارتباط نزدیکی دارد.
- اگر فشارخون در منزل اندازه‌گیری‌می‌شود باید از تنظیم دستگاه فشارسنج و صحت نحوة اندازه‌گیری فشارخون مطمئن شد. تا ۳۰ درصد بیمارانی که فشارخون آنها در مطب بالاست، در خارج از مطب حد قابل قبولی دارند. با داده‌های موجود، پیشنهادمی‌شود که تصمیم‌گیری‌های درمانی و قضاوت دربارة پیامد بیماری براساس فشارخون اندازه‌گیری‌شده در خارج از درمانگاه انجام‌گیرد.