sorna
09-07-2011, 06:38 PM
ادبیات ژاپن غافلگیر کننده است. به سادگی و با ظرافتی فریبنده آغاز می‌شود، به آرامی با آن پیش می‌روی و آن‌گاه ناگهان خود را در ژرفنای دریایی از مفاهیم عمیق می یابی. بی گمان آشنایی با ادبیات معاصر ژاپن و دل‌مشغولی به آن یکی از بهترین رویدادهای زندگی‌ام بوده است؛ و در این میان دلبستگی ام به هاروکی موراکامی داستان دیگری است.
موراکامی، نویسنده‌ای است مجذوب دنیای موسیقی جاز و می گوید، «...هر چه درباره ی نوشتن می دانستم از موسیقی یاد گرفتم. ممکن است گفتن این حرف تناقض آمیز باشد، ولی اگر آنقدر ذهنم مشغول موسیقی نبود، ممکن بود رمان نویس نشوم.» گرچه اشتیاقش به خواندن، به دوران کودکی‌اش باز می‌گردد، ولی نوشتن را در 29 سالگی آغاز می کند. «...ناگهان بی هیچ مقدمه‌ای حس کردم می خواهم یک رمان بنویسم- که می توانم بنویسم. البته هیچ چیز قابل مقایسه‌ای با داستایوسکی و بالزاک نمی توانستم بنویسم، ولی به خودم گفتم مهم نیست. لازم نیست یک غول ادبی بشوم.» و اگرچه او خود را یک غول ادبی نمی داند اما خوانندگان بسیاری که ترجمه‌های کتاب‌های او را به زبان‌های خودشان خوانده‌اند، شیفته آثارش شده اند.
من هم وقتی شرح حال پرنده کوکی موراکامی را خواندم؛ درجا شیفته‌اش شدم و با خود گفتم باید یکی از کارهای او را به فارسی برگردانم. تصمیم گرفتم، مجموعه‌ای از داستان های کوتاه او را انتخاب و ترجمه کنم که نماینده دنیای داستانی موراکامی باشد. خوشبختانه ناشر مشتاقی هم برای چاپ این مجموعه پیدا شد. تنها تاسفم این است که کارها را از انگلیسی برگرداندم و با زبان اسرار آمیز ژاپنی هیچ آشنایی ندارم.
نام مجموعه داستان را «پای عسلی» گذاشتم که نام یکی از داستان های بی نظیر اوست، داستانی که قهرمانش به گمان من بسیار شبیه به خودش است. برای این مجموعه، تعدادی داستان از مجموعه «فیل ناپدید می‌شود»، تعدادی از مجموعه «بعد از زلزله» و یک داستان هم از مجله «نیویورکر» انتخاب کردم. داستان‌های انتخاب شده کمابیش با یکدیگر مرتبطند: این ارتباط در فضا و نمادپردازی و استعاره های داستان ها است؛ علاوه بر این، میزان جذابیت هر یک از آنها برای خودم و شور و شوقی که خواندن آنها برایم ایجاد کرده بود در انتخابم دخیل بوده است. دوست داشتم این مجموعه، مجموعه‌ای اعجاب انگیز و غافلگیر کننده از انزوا و عشق و گریز و جستجوهای موراکامی باشد.
چیزی که او می‌نویسد متعلق به دنیای امروز ماست، دنیای وامانده بین فرهنگ‌ها. به همین خاطر می‌توان چنان با قهرمان‌های داستان‌هایش همزاد پنداری کرد که انگار از سرزمین اسرارآمیزی آمده‌اند که همه ما مدتی در آن زیسته‌ایم!
مجموعه حاضر شامل 10 داستان کوتاه، گاه شمار نویسنده و مقاله‌ای به نقل از نیویورک تایمز به قلم موراکامی است که در آن به ماجرای انتخاب نویسندگی به عنوان حرفه اصلی‌اش، پرداخته.
موراکامی، نویسنده‌ای است مجذوب دنیای موسیقی جاز و می گوید، «...هر چه درباره ی نوشتن می دانستم از موسیقی یاد گرفتم. ممکن است گفتن این حرف تناقض آمیز باشد، ولی اگر آنقدر ذهنم مشغول موسیقی نبود، ممکن بود رمان نویس نشوم.» گرچه اشتیاقش به خواندن، به دوران کودکی‌اش باز می‌گردد، ولی نوشتن را در 29 سالگی آغاز می کند. «...ناگهان بی هیچ مقدمه‌ای حس کردم می خواهم یک رمان بنویسم- که می توانم بنویسم. البته هیچ چیز قابل مقایسه‌ای با داستایوسکی و بالزاک نمی توانستم بنویسم، ولی به خودم گفتم مهم نیست. لازم نیست یک غول ادبی بشوم.» و اگرچه او خود را یک غول ادبی نمی داند اما خوانندگان بسیاری که ترجمه‌های کتاب‌های او را به زبان‌های خودشان خوانده‌اند، شیفته آثارش شده اند.
من هم وقتی شرح حال پرنده کوکی موراکامی را خواندم؛ درجا شیفته‌اش شدم و با خود گفتم باید یکی از کارهای او را به فارسی برگردانم. تصمیم گرفتم، مجموعه‌ای از داستان های کوتاه او را انتخاب و ترجمه کنم که نماینده دنیای داستانی موراکامی باشد. خوشبختانه ناشر مشتاقی هم برای چاپ این مجموعه پیدا شد. تنها تاسفم این است که کارها را از انگلیسی برگرداندم و با زبان اسرار آمیز ژاپنی هیچ آشنایی ندارم.
نام مجموعه داستان را «پای عسلی» گذاشتم که نام یکی از داستان های بی نظیر اوست، داستانی که قهرمانش به گمان من بسیار شبیه به خودش است. برای این مجموعه، تعدادی داستان از مجموعه «فیل ناپدید می‌شود»، تعدادی از مجموعه «بعد از زلزله» و یک داستان هم از مجله «نیویورکر» انتخاب کردم. داستان‌های انتخاب شده کمابیش با یکدیگر مرتبطند: این ارتباط در فضا و نمادپردازی و استعاره های داستان ها است؛ علاوه بر این، میزان جذابیت هر یک از آنها برای خودم و شور و شوقی که خواندن آنها برایم ایجاد کرده بود در انتخابم دخیل بوده است. دوست داشتم این مجموعه، مجموعه‌ای اعجاب انگیز و غافلگیر کننده از انزوا و عشق و گریز و جستجوهای موراکامی باشد.
چیزی که او می‌نویسد متعلق به دنیای امروز ماست، دنیای وامانده بین فرهنگ‌ها. به همین خاطر می‌توان چنان با قهرمان‌های داستان‌هایش همزاد پنداری کرد که انگار از سرزمین اسرارآمیزی آمده‌اند که همه ما مدتی در آن زیسته‌ایم!
مجموعه حاضر شامل 10 داستان کوتاه، گاه شمار نویسنده و مقاله‌ای به نقل از نیویورک تایمز به قلم موراکامی است که در آن به ماجرای انتخاب نویسندگی به عنوان حرفه اصلی‌اش، پرداخته.