mehraboOon
09-03-2011, 04:16 PM
بيماري خـاموش را جـــدي بگيـريد
همه چیز درباره دیابت
http://www.bartarinha.ir/client/themes/fa/main/img/r_t_kh.gif http://www.bartarinha.ir/client/themes/fa/main/img/l_t_kh.gif
ديابت به معنی افزايش ميزان قندخون است كه در اثر كاهش ميزان انسولين يا مقاومت در برابر انسولين ايجاد مي‌شود. انسولين هورموني است كه براي كنترل ميزان قند خون توسط پانكراس ترشح مي‌شود.
http://www.bartarinha.ir/client/themes/fa/main/img/r_b_kh.gif http://www.bartarinha.ir/client/themes/fa/main/img/l_b_kh.gif
http://www.bartarinha.ir/files/fa/news/1390/5/27/25661_934.jpg
ديابت به معنی افزايش ميزان قندخون است كه در اثر كاهش ميزان انسولين يا مقاومت در برابر انسولين ايجاد مي‌شود. انسولين هورموني است كه براي كنترل ميزان قند خون توسط پانكراس ترشح مي‌شود. براي اينكه اين بيماري را به خوبي متوجه شويد، ابتدا بايد پروسه طبيعي متابوليسم غذاها را بشناسيد. وقتي غذا هضم مي‌شود، چندين اتفاق رخ مي‌دهد. گلوكز (که منبع تأمين سوخت براي بدن است) وارد جريان خون مي‌شود. غده پانكراس انسولين توليد مي‌كند و نقش انسولين انتقال گلوكز از جريان خون به ماهيچه‌ها، چربي و سلول‌هاي كبد است. در اين مناطق گلوكز به عنوان سوخت مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
افراد مبتلا به ديابت قندخون بالايي دارند، زيرا غده پانكراس آنها انسولين كافي توليد نمي‌كند يا ماهيچه‌ها، چربي و سلول‌هاي كبد آنها به طور طبيعي به انسولين پاسخ نمي‌دهند يا هردوي اين موارد.
سه نوع ديابت وجود دارد:
ديابت نوع اول: اين نوع معمولا در دوران كودكي اتفاق مي‌افتد، بدن انسولين نمي‌سازد يا انسولين كمي مي‌سازد و براي تأمين انسولين بايد روزانه تزريق انسولين انجام شود.
ديابت نوع دوم: ديابت نوع 2 از نوع اول رايج‌تر است و اكثر افراد مبتلا به ديابت با اين نوع دست و پنجه نرم مي‌كنند و معمولا در دوران بزرگسالي رخ مي‌دهد. كه پانكراس انسولين كافي براي نگه داشتن گلوكز خون در حد طبيعي نمي‌سازد و معمولا به اين دليل است كه بدن به انسولين به خوبي پاسخ نمي‌دهد. بسياري از افراد مبتلا به ديابت نوع2 از وجود بيماري خود خبر ندارند با وجود اينكه اين بيماري كاملا جدي است.
ديابت بارداري: اين نوع افزايش گلوكز خون در دوران بارداري ايجاد مي‌شود، در زناني كه حتي قبلا سابقه ديابت نداشتند.
علائم اين بيماري:
افزايش ميزان گلوكز در خون مي‌تواند مشكلات متعددي را به وجود بياورد مثل تكرار ادرار، تشنگي زياد، گرسنگي، خستگي، كاهش وزن و كم شدن بينايي. چون بيماري ديابت نوع2 به كندي رشد مي‌كند، در برخي افرادي كه ميزان قند خون‌شان زياد است، اصلا علائمي ديده نمي‌شود.
علائم ديابت نوع اول:
افزايش احساس تشنگي
افزايش و تكرار ادرار
كاهش وزن با وجود افزايش اشتها
خستگي
سرگيجه
استفراغ
بيماران مبتلا به ديابت نوع اول معمولا خيلي زود علائم بيماري را مشاهده مي‌كنند و در حالت اوژانسي قرار مي‌گيرند.
علائم ديابت نوع دوم:
علائم نوع دوم تقريبا همانند نوع اول است، فقط بجاي سرگيجه و استفراغ كاهش ديد، عدم بهبود عفونت‌ها و يا كندشدن بهبودي و ناتواني جنسي در آقايان ديده مي‌شود.
مراحل تشخيص ديابت:
افزايش سريع ميزان گلوكز خون: اگر ميزان گلوكز خون بيشتر از 126 ميلي‌گرم در دسي ليتر يا بين 100 تا 126 باشد، بدين معناست كه شما به ديابت مبتلا هستيد و يا در معرض خطر ابتلا به آن قرار داريد.
بالا و پايين شدن نامنظم قندخون: اگر ميزان قندخون بيشتر از 200 ميلي‌گرم در دسي‌ليتر باشد و با علائم نظير خستگي، تشنگي و تكرار ادرار همراه باشد، بدين معناست كه شما به ديابت مبتلا هستيد.
آزمايش مقاومت گلوكز: اگر ميزان گلوكز 2ساعت بعد از صرف غذا بيشتر از 200 ميلي‌گرم در دسي‌ليتر باشد.
درمان:
درمان كامل و خاصي براي انواع ديابت‌ها وجود ندارد. اما مي‌توانيد از داروها، رژيم غذایی خاص و ورزش براي كنترل قندخون و متوقف كردن علائم آن كمك بگيريد. بايد با استفاده از دستگاه‌هاي مخصوص مرتب ميزان قندخون خود را اندازه‌گيري كنيد و با مشورت پزشك متوجه شويد كه هر روز به چه ميزان چربي، پروتئين و كربوهيدرات نياز داريد. در ديابت نوع دوم ورزش و رژيم غذايي متعادل بسيار كمك كننده است ولي در ديابت نوع اول حتما بايد انسولين تزريق شود. ديابت بارداري نيز با تغييرات در رژيم غذايي و انسولين درمان مي‌شود.
ورزش منظم و روزانه براي افراد مبتلا به ديابت بسيار مهم و ضروري است. افراد مبتلا به ديابتي كه ورزش مي‌كنند كمتر از بقيه بيماران در معرض خطر حمله قلبي و سكته قرار دارند.
ديابت و اثرات آن بر روي پاها
افراد مبتلا به ديابت بيشتر از بقيه افراد در معرض خطر ابتلا به مشكلات پا قرار دارند، زيرا آسيب‌ديدگي رگ‌هاي خوني و اعصاب باعث كاهش توانايي بدن در مبارزه با عفونت‌ها مي‌شود. مشكلات جريان خون و آسيب‌ديدگي عصب‌ها، مي‌تواند جراحاتي را در پا ايجاد كند كه اگر اين جراحات درمان نشود، حتي مي‌تواند باعث از دست دادن پا شود. براي جلوگيري از ايجاد اين جراحات در پا، افراد مبتلا به ديابت هر روز كارهاي زير را انجام دهند و از پاهاي خود مراقبت كنند.
هر روز پاهاي خود را معاينه كنند و هرگونه زخم و عفونتي را به پزشك خود اطلاع دهند.
هر روز با آب ولرم و صابون ملايم پاهاي خود را بشويند و آنها را خشك كنند.
با لوسيون و كرم‌هاي مرطوب‌كننده، پاهاي خود را چرب كنند.
از كفش‌هاي نرم و راحت استفاده كنند.
براي بهبود جريان خون هر روز ورزش كنند.
سيگار نكشند، زيرا در گردش و جريان خون پاها اختلال ايجاد مي‌كند.
اختصاصی مجله اینترنتی برترین ها Bartarinha.ir
همه چیز درباره دیابت
http://www.bartarinha.ir/client/themes/fa/main/img/r_t_kh.gif http://www.bartarinha.ir/client/themes/fa/main/img/l_t_kh.gif
ديابت به معنی افزايش ميزان قندخون است كه در اثر كاهش ميزان انسولين يا مقاومت در برابر انسولين ايجاد مي‌شود. انسولين هورموني است كه براي كنترل ميزان قند خون توسط پانكراس ترشح مي‌شود.
http://www.bartarinha.ir/client/themes/fa/main/img/r_b_kh.gif http://www.bartarinha.ir/client/themes/fa/main/img/l_b_kh.gif
http://www.bartarinha.ir/files/fa/news/1390/5/27/25661_934.jpg
ديابت به معنی افزايش ميزان قندخون است كه در اثر كاهش ميزان انسولين يا مقاومت در برابر انسولين ايجاد مي‌شود. انسولين هورموني است كه براي كنترل ميزان قند خون توسط پانكراس ترشح مي‌شود. براي اينكه اين بيماري را به خوبي متوجه شويد، ابتدا بايد پروسه طبيعي متابوليسم غذاها را بشناسيد. وقتي غذا هضم مي‌شود، چندين اتفاق رخ مي‌دهد. گلوكز (که منبع تأمين سوخت براي بدن است) وارد جريان خون مي‌شود. غده پانكراس انسولين توليد مي‌كند و نقش انسولين انتقال گلوكز از جريان خون به ماهيچه‌ها، چربي و سلول‌هاي كبد است. در اين مناطق گلوكز به عنوان سوخت مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
افراد مبتلا به ديابت قندخون بالايي دارند، زيرا غده پانكراس آنها انسولين كافي توليد نمي‌كند يا ماهيچه‌ها، چربي و سلول‌هاي كبد آنها به طور طبيعي به انسولين پاسخ نمي‌دهند يا هردوي اين موارد.
سه نوع ديابت وجود دارد:
ديابت نوع اول: اين نوع معمولا در دوران كودكي اتفاق مي‌افتد، بدن انسولين نمي‌سازد يا انسولين كمي مي‌سازد و براي تأمين انسولين بايد روزانه تزريق انسولين انجام شود.
ديابت نوع دوم: ديابت نوع 2 از نوع اول رايج‌تر است و اكثر افراد مبتلا به ديابت با اين نوع دست و پنجه نرم مي‌كنند و معمولا در دوران بزرگسالي رخ مي‌دهد. كه پانكراس انسولين كافي براي نگه داشتن گلوكز خون در حد طبيعي نمي‌سازد و معمولا به اين دليل است كه بدن به انسولين به خوبي پاسخ نمي‌دهد. بسياري از افراد مبتلا به ديابت نوع2 از وجود بيماري خود خبر ندارند با وجود اينكه اين بيماري كاملا جدي است.
ديابت بارداري: اين نوع افزايش گلوكز خون در دوران بارداري ايجاد مي‌شود، در زناني كه حتي قبلا سابقه ديابت نداشتند.
علائم اين بيماري:
افزايش ميزان گلوكز در خون مي‌تواند مشكلات متعددي را به وجود بياورد مثل تكرار ادرار، تشنگي زياد، گرسنگي، خستگي، كاهش وزن و كم شدن بينايي. چون بيماري ديابت نوع2 به كندي رشد مي‌كند، در برخي افرادي كه ميزان قند خون‌شان زياد است، اصلا علائمي ديده نمي‌شود.
علائم ديابت نوع اول:
افزايش احساس تشنگي
افزايش و تكرار ادرار
كاهش وزن با وجود افزايش اشتها
خستگي
سرگيجه
استفراغ
بيماران مبتلا به ديابت نوع اول معمولا خيلي زود علائم بيماري را مشاهده مي‌كنند و در حالت اوژانسي قرار مي‌گيرند.
علائم ديابت نوع دوم:
علائم نوع دوم تقريبا همانند نوع اول است، فقط بجاي سرگيجه و استفراغ كاهش ديد، عدم بهبود عفونت‌ها و يا كندشدن بهبودي و ناتواني جنسي در آقايان ديده مي‌شود.
مراحل تشخيص ديابت:
افزايش سريع ميزان گلوكز خون: اگر ميزان گلوكز خون بيشتر از 126 ميلي‌گرم در دسي ليتر يا بين 100 تا 126 باشد، بدين معناست كه شما به ديابت مبتلا هستيد و يا در معرض خطر ابتلا به آن قرار داريد.
بالا و پايين شدن نامنظم قندخون: اگر ميزان قندخون بيشتر از 200 ميلي‌گرم در دسي‌ليتر باشد و با علائم نظير خستگي، تشنگي و تكرار ادرار همراه باشد، بدين معناست كه شما به ديابت مبتلا هستيد.
آزمايش مقاومت گلوكز: اگر ميزان گلوكز 2ساعت بعد از صرف غذا بيشتر از 200 ميلي‌گرم در دسي‌ليتر باشد.
درمان:
درمان كامل و خاصي براي انواع ديابت‌ها وجود ندارد. اما مي‌توانيد از داروها، رژيم غذایی خاص و ورزش براي كنترل قندخون و متوقف كردن علائم آن كمك بگيريد. بايد با استفاده از دستگاه‌هاي مخصوص مرتب ميزان قندخون خود را اندازه‌گيري كنيد و با مشورت پزشك متوجه شويد كه هر روز به چه ميزان چربي، پروتئين و كربوهيدرات نياز داريد. در ديابت نوع دوم ورزش و رژيم غذايي متعادل بسيار كمك كننده است ولي در ديابت نوع اول حتما بايد انسولين تزريق شود. ديابت بارداري نيز با تغييرات در رژيم غذايي و انسولين درمان مي‌شود.
ورزش منظم و روزانه براي افراد مبتلا به ديابت بسيار مهم و ضروري است. افراد مبتلا به ديابتي كه ورزش مي‌كنند كمتر از بقيه بيماران در معرض خطر حمله قلبي و سكته قرار دارند.
ديابت و اثرات آن بر روي پاها
افراد مبتلا به ديابت بيشتر از بقيه افراد در معرض خطر ابتلا به مشكلات پا قرار دارند، زيرا آسيب‌ديدگي رگ‌هاي خوني و اعصاب باعث كاهش توانايي بدن در مبارزه با عفونت‌ها مي‌شود. مشكلات جريان خون و آسيب‌ديدگي عصب‌ها، مي‌تواند جراحاتي را در پا ايجاد كند كه اگر اين جراحات درمان نشود، حتي مي‌تواند باعث از دست دادن پا شود. براي جلوگيري از ايجاد اين جراحات در پا، افراد مبتلا به ديابت هر روز كارهاي زير را انجام دهند و از پاهاي خود مراقبت كنند.
هر روز پاهاي خود را معاينه كنند و هرگونه زخم و عفونتي را به پزشك خود اطلاع دهند.
هر روز با آب ولرم و صابون ملايم پاهاي خود را بشويند و آنها را خشك كنند.
با لوسيون و كرم‌هاي مرطوب‌كننده، پاهاي خود را چرب كنند.
از كفش‌هاي نرم و راحت استفاده كنند.
براي بهبود جريان خون هر روز ورزش كنند.
سيگار نكشند، زيرا در گردش و جريان خون پاها اختلال ايجاد مي‌كند.
اختصاصی مجله اینترنتی برترین ها Bartarinha.ir