shirin71
08-31-2011, 05:40 PM
http://konjkav.com/images/image.php?w=200&h=200&url=/images/news/1008525731351314603281.jpegمحققان دانشگاه تورنتو موفق به اختراع چسب ملكولي شدند كه پروتئين‌هاي ترويج‌كننده و ارتقادهنده سرطان را به غشاي سلولي چسبانده و از رشد سلول‌هاي سرطاني به اين طريق جلوگيري مي‌كند.
تصور كنيد مقداري صابون مايع يا مايع ظرفشويي را در سينك ظرفشويي كه پر از آب چرب است بريزيد، چه اتفاقي ميافتد؟ به محض اين كه ذرات صابون يا مايع با آب برخورد كند چربي و روغن پس زده و به سمت ديواره‌هاي كناري سينك عقب‌نشيني مي‌كند.
حال اگر سينك ظرفشويي، سلول‌هاي سرطاني و لكه‌هاي چربي، پروتئين‌هاي ارتقادهنده سرطان و صابون يك داروي بالقوه باشد، چه اتفاقي ميافتد؟
طبق تحقيقات جديد انجام شده در دانشگاه تورنتو چنين داروهايي مي‌توانند پروتئين را به سمت غشاي سلولي كه نقش ديواره‌هاي كناري سينك را دارد رانده و سلول‌هاي سرطاني را در برابر شيمي‌درماني آسيب‌پذيركنند.
پروفسور پاتريك گلانيگ از بخش علوم فيزيك و شيمي دانشگاه مي‌گويد: اين تمام رويكرد و نگرش جديدي است كه ما براي درمان سرطان پيش‌گرفته‌ايم.
تمام روش‌هاي پيش از اين به لحاظ عملكرد، مكان‌هاي محدود را مورد هدف قرار مي‌داد، اما در روش جديد جلوي تحرك پروتئين‌هاي ارتقادهنده سرطان در داخل سلول گرفته مي‌شود و اين كارش شبيه هدف‌گيري با چسب سلولي است. اين چسب به شكل دمبل در مي‌آيد.
در يك طرف آن مهاري است كه به غشاء مي‌چسبد و در طرف ديگر يك ملكول قرار دارد كه به پروتئين‌هاي ارتقادهنده سرطان چسبيده است.
مهار يك ملكول كلسترول در نزد شيميدان‌ها به خاطر چسبيدن به غشاي سلولي معروف است، ملكول تشخيص پروتئين هم تا اندازه‌اي نسبت به چيزي كه بايد به آن بچسبد مشكل‌پسند است و بنابر اين خطر اثرات جانبي مربوط به دارو را كاهش مي‌دهد.
با چسباندن پروتئين‌هاي هدف‌گيري شده به غشاي سلول مواد چسب مانند با سلول‌هاي سرطاني برخوردكرده و جلوي تكثير آنها را گرفته و از كنترل خارج مي‌سازند. البته اين روش جديد ممكن است تاثير اندكي روي سلول‌هاي سالم نيز بگذارد.
محققان از قدرت بالقوه اين نوع داروها به هيجان آمده و شگفت زده شده‌اند. اين دارو هم‌اكنون آماده ورود به فاز مطالعاتي پيش باليني است و مي‌تواند رشد انفجاري تومورهاي سرطاني را كند يا متوقف كند.
شايد اين روش بتواند نياز به شيمي‌درماني سنگين كه تحمل آن براي بيماران بسيار سخت و طاقت‌فرسا را كاهش دهد.
تصور كنيد مقداري صابون مايع يا مايع ظرفشويي را در سينك ظرفشويي كه پر از آب چرب است بريزيد، چه اتفاقي ميافتد؟ به محض اين كه ذرات صابون يا مايع با آب برخورد كند چربي و روغن پس زده و به سمت ديواره‌هاي كناري سينك عقب‌نشيني مي‌كند.
حال اگر سينك ظرفشويي، سلول‌هاي سرطاني و لكه‌هاي چربي، پروتئين‌هاي ارتقادهنده سرطان و صابون يك داروي بالقوه باشد، چه اتفاقي ميافتد؟
طبق تحقيقات جديد انجام شده در دانشگاه تورنتو چنين داروهايي مي‌توانند پروتئين را به سمت غشاي سلولي كه نقش ديواره‌هاي كناري سينك را دارد رانده و سلول‌هاي سرطاني را در برابر شيمي‌درماني آسيب‌پذيركنند.
پروفسور پاتريك گلانيگ از بخش علوم فيزيك و شيمي دانشگاه مي‌گويد: اين تمام رويكرد و نگرش جديدي است كه ما براي درمان سرطان پيش‌گرفته‌ايم.
تمام روش‌هاي پيش از اين به لحاظ عملكرد، مكان‌هاي محدود را مورد هدف قرار مي‌داد، اما در روش جديد جلوي تحرك پروتئين‌هاي ارتقادهنده سرطان در داخل سلول گرفته مي‌شود و اين كارش شبيه هدف‌گيري با چسب سلولي است. اين چسب به شكل دمبل در مي‌آيد.
در يك طرف آن مهاري است كه به غشاء مي‌چسبد و در طرف ديگر يك ملكول قرار دارد كه به پروتئين‌هاي ارتقادهنده سرطان چسبيده است.
مهار يك ملكول كلسترول در نزد شيميدان‌ها به خاطر چسبيدن به غشاي سلولي معروف است، ملكول تشخيص پروتئين هم تا اندازه‌اي نسبت به چيزي كه بايد به آن بچسبد مشكل‌پسند است و بنابر اين خطر اثرات جانبي مربوط به دارو را كاهش مي‌دهد.
با چسباندن پروتئين‌هاي هدف‌گيري شده به غشاي سلول مواد چسب مانند با سلول‌هاي سرطاني برخوردكرده و جلوي تكثير آنها را گرفته و از كنترل خارج مي‌سازند. البته اين روش جديد ممكن است تاثير اندكي روي سلول‌هاي سالم نيز بگذارد.
محققان از قدرت بالقوه اين نوع داروها به هيجان آمده و شگفت زده شده‌اند. اين دارو هم‌اكنون آماده ورود به فاز مطالعاتي پيش باليني است و مي‌تواند رشد انفجاري تومورهاي سرطاني را كند يا متوقف كند.
شايد اين روش بتواند نياز به شيمي‌درماني سنگين كه تحمل آن براي بيماران بسيار سخت و طاقت‌فرسا را كاهش دهد.