sorna
08-26-2011, 03:36 AM
بعضی از مردم به غلط تصور می‌کنند که رشته سان شو یک رشته رزمی مجزا از سبک‌های دیگر است اما در واقع سان شو مبارزه ورشو است که یک مجموعه کامل از تکنیک‌ها و قواعدی است که می‌تواند مهارت‌ها و هنر یک رزمی‌کار را در رینگ مورد امتحان قرار دهد. افراد نظامی ارتش چین و پلیس این کشور ابتدا سانشو را در محل‌های وقوع جرم تمرین می‌کنند جایی که در آن بتوانند مهارت‌ها و توانایی‌های جسمانی خود را مورد ارزیابی قرار دهند.
هم‌اکنون ووشو، ورزشکاران بسیاری را از کشورهای چین، روسیه، ایران، برزیل، آمریکا و غیره به خود جلب نموده است و یک ورزش حرفه‌ای به حساب می‌آید. جیسون یی (Yee Jasdon) اولین ورزشکار آمریکائی است که توانسته در یک رقابت بین‌المللی سان شو برای کشورش مدالی را به ارمغان بیاورد. در ضمن او اولین آمریکائی هم محسوب می‌شود که موفق شده در فرم‌های سنتی کونگ فو، ووشوی مدرن که در آن دست به اسلح توأمان استفاده می‌شود و سان شو مدال کسب کند.
به‌عنوان یک مربی موفق نیز، (جیسون یی) توانسته بزرگانی نظر (جاش بار تولومنو)، (آل لوریکس)، (رودی ات) و (اروین بری) را به عناوین قهرمانی رهنمون کند.
سابقه (بی) با کسب تجربه در رشته‌های کونگ فوسنتی به سبک جنوبی ووشوی مدرن این امتیاز را به او داد تا بتواند در مدارس آموزش قول کنتاکت موفقیت‌های خاصی را به‌دست بیاورد. در هنگام اقامت در چین جنوبی و مطالعه علوم هنرهای رزمی، او به آموزش و کسب تجربه در رشته سانشو پرداخت که با کیک بوکسینگ آمریکائی از زمین تا آسمان تفاوت داشت او خود در این باره می‌گوید: اولین باری که با سان شو آشنا شدم سال ۱۹۸۸ بود؛ تعداد زیاد ضربات لگد، مشت و پرتاب در این رشته را فرا بگیریم.
در سان شو همه چیز مثل رابطه Yin و Yang است. طرز ایستادن طرز تفکر مبارزه، حرکات پا و تاکتیک‌های شما باید قابل انعطاف و نرم باشند. فایترهائی که فکر می‌کنند می‌توانند تنها با یک روش مبارزه، یک حالت گارد و یک روش همیشگی ضربه زدن موفق شوند کاملاً اشتباه می‌کنند و امتیاز از دست می‌دهند. در سان شو، سان: به‌معنای آزاد است و این بدان معناست که فاینرها باید افکار و طرز تلقی آزادی در هنگام نبرد داشته باشند.
طرز ایستادن شما در هنگام آغاز مبارزه باید به این‌گونه باشد: پاها کمی بازتر از عرض شانه‌ها و پای ثابت شما باید به‌قدر کافی از پای جلویی شما فاصله داشته باشد تا بتواند قدرت و نفوذ لازم را در هنگام حمله و یا زمانی که می‌خواهید حریفتان را به عقب هل بدهید ـ بدون اینکه احساس دریافت ضربه و پرت شدن به عقب را داشته باشید ـ به شما بدهد.
__________________
همچنین باید بتوانید در برابر ضربات مستقیم از جناحین مقاومت و ایستادگی نمائید. برای فواصل طولانی، مخصوصاً در هنگام نواختن ضربات لگد، وضعیت ایستادن شما باید محدودتر و ارتفاع آن بیشتر باشد. در هنگام گلاویز شدن با حریف نیز باید با بالاترین مقاومت ممکنه در برابر او بایستید. باید انعطاف‌پذیری کاملی در هنگام استفاده از فنون Yin و Yang در زمان رقص پا و یا ضربه زدن به حریف و یا تغییر حرکات از نرم به سخت و فنون زمینی یا هوائی داشته باشید. هیچ‌گاه حرکت بعدی شما نباید برای حریفتان قابل پیش‌بینی باشد. هرگز سرتان را در یک خط شناخته شده و مشخص قرار ندهید.
سر شما باید همزمان با حرکت بدنتان در حرکت باشد و ضربه‌های مشت شما نیز در هماهنگی کامل با وزن بدنتان باشد. این انتقال وزن بدن از قسمتی به قسمت دیگر، به شما کمک می‌کند تا هر کدام از ضربات بعدی شما در امتداد ضربه قبلی و با قدرت نواخته شود.
مشخصه اصلی لگد در سان شو، حمله از کنار یا ضربه با پای کناری میباشد. چینی‌ها معمولاً استاد نواختن این ضبات هستند. هر چند به‌نظر می‌رسد که این ضربات با آنهائی‌که در کاراته یا تکواندو زده می‌شوند متفاوت باشند.
در سان شو آنقدر که ضربات لگد می‌توانند کارساز باشند ضربات مشت کاربری ندارند. یی می‌گوید: انقباض بلند و سخت پای شما این امکان را به شما می‌دهد تا بتوانید در یک فاصله نزدیک به حریف خود ضربه بزنید و این‌کار را چندین بار تکرار کنید. بسیاری از فایترها متأسفانه به انعطاف‌پذیری بین حرکات پایشان توجه نمی‌کنند و در نتیجه در بسیاری از مسابقات دچار مشکل می‌شوند. علاوه بر این، بسیاری از آنها تلاش می‌کنند تا ضربات لگد و مشت خود را تقویت کنند اما غافل از این نکته هستند که ضربات قوی لگد و مشت در درگیری‌ها نیازمند داشتن یک جفت پای ماهر و آماده است.
یکی می‌گوید: این نشان‌دهنده ضعف یک فایتر است که برای اجراء یک فن، مجبور باشد. ابتدا وضعیت مناسب به خود بگیرد، بچرخد و بعد پاسخ بدهد یک مبارز کارآزموده باید از حرکات نرم یا به وضعیت‌های سخت تغییر حالت داده و سرعت میم بگیرد. سان شو به روی ریشه و خاستگاه هر کدام از تکنیک‌های موجود در سان شو تأکید دارد.
به‌عنوان مثال، استفاده از Yin برای عکس‌العمل نشان دادن در برابر ضربه Yang، و برعکس، خود فلسفه خاصی دارد. یک مشت‌زن خوب، باید بتواند در درون رینگ هم با ضربات لگد نیرومند از خود دفاع نماید و همچنین یک فرد قوی در ضربات لگد نیز باید بتواند در هنگام نیاز به زدن مشت و یا گلاویز شدن با حریف از خود عکس‌العمل نشان بدهد. به عبارت دیگر. یک فایتر باید در همه زمینه‌ها دارای قدرت کافی باشد و در یک محدوده وسیع فنون را اجراء نماید.
سان‌شوتن‌ها مجموعه‌ای از تئوری‌ها و یا دستورالعمل‌های رزمی نیست. به همین دلیل است که همواره حالت کاربردی و عملی خود را حفظ کرده است. خیلی از رزمی‌کاران سنتی زمان بسیاری را صرف می‌کنند تا تنها فرم‌های کنیک‌های رزمی را یاد بگیرند اما سانشو این فرم‌ها را به حالت واقعی تنها نمایش داده و این کار را از طریق تمرکز بر روی هدف اصلی این رشته انجام می‌دهد یعنی: جنگیدن.
نویسنده مارک چنگ MARK CHENG
مجله‌رزم‌آور
هم‌اکنون ووشو، ورزشکاران بسیاری را از کشورهای چین، روسیه، ایران، برزیل، آمریکا و غیره به خود جلب نموده است و یک ورزش حرفه‌ای به حساب می‌آید. جیسون یی (Yee Jasdon) اولین ورزشکار آمریکائی است که توانسته در یک رقابت بین‌المللی سان شو برای کشورش مدالی را به ارمغان بیاورد. در ضمن او اولین آمریکائی هم محسوب می‌شود که موفق شده در فرم‌های سنتی کونگ فو، ووشوی مدرن که در آن دست به اسلح توأمان استفاده می‌شود و سان شو مدال کسب کند.
به‌عنوان یک مربی موفق نیز، (جیسون یی) توانسته بزرگانی نظر (جاش بار تولومنو)، (آل لوریکس)، (رودی ات) و (اروین بری) را به عناوین قهرمانی رهنمون کند.
سابقه (بی) با کسب تجربه در رشته‌های کونگ فوسنتی به سبک جنوبی ووشوی مدرن این امتیاز را به او داد تا بتواند در مدارس آموزش قول کنتاکت موفقیت‌های خاصی را به‌دست بیاورد. در هنگام اقامت در چین جنوبی و مطالعه علوم هنرهای رزمی، او به آموزش و کسب تجربه در رشته سانشو پرداخت که با کیک بوکسینگ آمریکائی از زمین تا آسمان تفاوت داشت او خود در این باره می‌گوید: اولین باری که با سان شو آشنا شدم سال ۱۹۸۸ بود؛ تعداد زیاد ضربات لگد، مشت و پرتاب در این رشته را فرا بگیریم.
در سان شو همه چیز مثل رابطه Yin و Yang است. طرز ایستادن طرز تفکر مبارزه، حرکات پا و تاکتیک‌های شما باید قابل انعطاف و نرم باشند. فایترهائی که فکر می‌کنند می‌توانند تنها با یک روش مبارزه، یک حالت گارد و یک روش همیشگی ضربه زدن موفق شوند کاملاً اشتباه می‌کنند و امتیاز از دست می‌دهند. در سان شو، سان: به‌معنای آزاد است و این بدان معناست که فاینرها باید افکار و طرز تلقی آزادی در هنگام نبرد داشته باشند.
طرز ایستادن شما در هنگام آغاز مبارزه باید به این‌گونه باشد: پاها کمی بازتر از عرض شانه‌ها و پای ثابت شما باید به‌قدر کافی از پای جلویی شما فاصله داشته باشد تا بتواند قدرت و نفوذ لازم را در هنگام حمله و یا زمانی که می‌خواهید حریفتان را به عقب هل بدهید ـ بدون اینکه احساس دریافت ضربه و پرت شدن به عقب را داشته باشید ـ به شما بدهد.
__________________
همچنین باید بتوانید در برابر ضربات مستقیم از جناحین مقاومت و ایستادگی نمائید. برای فواصل طولانی، مخصوصاً در هنگام نواختن ضربات لگد، وضعیت ایستادن شما باید محدودتر و ارتفاع آن بیشتر باشد. در هنگام گلاویز شدن با حریف نیز باید با بالاترین مقاومت ممکنه در برابر او بایستید. باید انعطاف‌پذیری کاملی در هنگام استفاده از فنون Yin و Yang در زمان رقص پا و یا ضربه زدن به حریف و یا تغییر حرکات از نرم به سخت و فنون زمینی یا هوائی داشته باشید. هیچ‌گاه حرکت بعدی شما نباید برای حریفتان قابل پیش‌بینی باشد. هرگز سرتان را در یک خط شناخته شده و مشخص قرار ندهید.
سر شما باید همزمان با حرکت بدنتان در حرکت باشد و ضربه‌های مشت شما نیز در هماهنگی کامل با وزن بدنتان باشد. این انتقال وزن بدن از قسمتی به قسمت دیگر، به شما کمک می‌کند تا هر کدام از ضربات بعدی شما در امتداد ضربه قبلی و با قدرت نواخته شود.
مشخصه اصلی لگد در سان شو، حمله از کنار یا ضربه با پای کناری میباشد. چینی‌ها معمولاً استاد نواختن این ضبات هستند. هر چند به‌نظر می‌رسد که این ضربات با آنهائی‌که در کاراته یا تکواندو زده می‌شوند متفاوت باشند.
در سان شو آنقدر که ضربات لگد می‌توانند کارساز باشند ضربات مشت کاربری ندارند. یی می‌گوید: انقباض بلند و سخت پای شما این امکان را به شما می‌دهد تا بتوانید در یک فاصله نزدیک به حریف خود ضربه بزنید و این‌کار را چندین بار تکرار کنید. بسیاری از فایترها متأسفانه به انعطاف‌پذیری بین حرکات پایشان توجه نمی‌کنند و در نتیجه در بسیاری از مسابقات دچار مشکل می‌شوند. علاوه بر این، بسیاری از آنها تلاش می‌کنند تا ضربات لگد و مشت خود را تقویت کنند اما غافل از این نکته هستند که ضربات قوی لگد و مشت در درگیری‌ها نیازمند داشتن یک جفت پای ماهر و آماده است.
یکی می‌گوید: این نشان‌دهنده ضعف یک فایتر است که برای اجراء یک فن، مجبور باشد. ابتدا وضعیت مناسب به خود بگیرد، بچرخد و بعد پاسخ بدهد یک مبارز کارآزموده باید از حرکات نرم یا به وضعیت‌های سخت تغییر حالت داده و سرعت میم بگیرد. سان شو به روی ریشه و خاستگاه هر کدام از تکنیک‌های موجود در سان شو تأکید دارد.
به‌عنوان مثال، استفاده از Yin برای عکس‌العمل نشان دادن در برابر ضربه Yang، و برعکس، خود فلسفه خاصی دارد. یک مشت‌زن خوب، باید بتواند در درون رینگ هم با ضربات لگد نیرومند از خود دفاع نماید و همچنین یک فرد قوی در ضربات لگد نیز باید بتواند در هنگام نیاز به زدن مشت و یا گلاویز شدن با حریف از خود عکس‌العمل نشان بدهد. به عبارت دیگر. یک فایتر باید در همه زمینه‌ها دارای قدرت کافی باشد و در یک محدوده وسیع فنون را اجراء نماید.
سان‌شوتن‌ها مجموعه‌ای از تئوری‌ها و یا دستورالعمل‌های رزمی نیست. به همین دلیل است که همواره حالت کاربردی و عملی خود را حفظ کرده است. خیلی از رزمی‌کاران سنتی زمان بسیاری را صرف می‌کنند تا تنها فرم‌های کنیک‌های رزمی را یاد بگیرند اما سانشو این فرم‌ها را به حالت واقعی تنها نمایش داده و این کار را از طریق تمرکز بر روی هدف اصلی این رشته انجام می‌دهد یعنی: جنگیدن.
نویسنده مارک چنگ MARK CHENG
مجله‌رزم‌آور